My Love for you!

บทที่ 6 แกล้ง

ฟาง//ฮัลโหล...แก้วอยู่ไหนเนี่ย

แก้ว//คือ...ฉันขออยู่คนเดียว สักพักนะ

ฟาง//แกแน่ใจนะว่าแกอยู่คนเดียวได้โดยไม่เกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้น

แก้ว//เห็นฉันเป็นตัวอะไรเนี่ย

ฟาง//เออ...ไม่เซ้าซี้ก็ได้ แค่นี้นะ บายย

แก้ว//บาย

เฟย์//แก้วว่าไงบ้าง พี่ฟาง??

ฟาง//อยากอยู่คนเดียวสักพัก

เฟย์//อ๋อ....

ฟาง//ปู่นะปู่ กลับบ้าไปจะสวดยับเลยคอยดูเถอะ

เฟย์//โห พอเถอะพี่ฟาง เกิดเรื่องแค่นี้ก็จะแย่อยู่แล้วนะ

ฟาง//เออ..นั่นนะซิ

  > ณ.บ้านเฟย์ ฟาง โทโมะ <

ฟาง//ปู่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อยู่หนายยยยยย(ขอโทษนะที่วิบัติ)

โทโมะ//อยู่นี่.......มีอะไร

เฟย์//แล้วจะออกไปไหนเนี่ย

โทโมะ//ไปที่เดิม...ถ้าฉันชนะ ก็จะไปต่อที่ไหนสักที่ เฝ้าบ้านด้วยละ หมาน้อย

ฟาง//กลับบ้าน มาเจอดีแน่

โทโมะ//ไม่รู้ว่าจะกลับถึงบ้านรึปล่าวนะ ฮ่าๆๆๆๆ

เฟย์//ยังมีหน้ามาหัวเราะได้อีก

  -ตกดึก-

-ไม่ใช่อิจฉา...แต่ว่ามันรักเธอ-

ฟาง//อะโหล สวัสดีคะ

ป๊อปปี้//โห..วันนี้มาแปลกแหะ..รับสายฉันเพราะซะด้วย

ฟาง//เอิ่ม...พอดีว่ายังไม่ได้ดูว่าเบอร์ใครนะ

ป๊อปปี้//ก็ไม่ได้ว่าอะไร...แล้วไปไอ้โมะละอยู่ไหน?

ฟาง//ออกไปข้างนอกที่เดิม แล้วนี่นายไม่ไปกับปู่หรอ

ป๊อปปี้//ถ้าฉันไปแล้วใครจะอยู่ดูแลบ้าน

ฟาง//ถึงกับขั้นดูแลเลยหรอ...อ้อ แล้วนี่เพื่อนรักฉันกลับบ้านยังอ่ะ?

ป๊อปปี้//ฉันก็นึกว่าอยู่บ้านเธอซะอีก

ฟาง//นายพอมีแผนอะไรที่ทำให้ปู่ สมหวังกับยัยแก้วได้บ้างมั้ยอ่ะ?

ป๊อปปี้//ตอนแรกที่ฉันถามญาติเธอว่าสนใจน้องสาวฉันมั้ย มันยังตอบอยู่เลยว่าไม่สน แล้วอยู่ๆทำไมมันไปจูบน้องสาวฉันได้นะ ฉันก็ไม่เข้าใจ

ฟาง//เน่...หยุดพล่ามได้ยัง...ตกลงจะช่วยไม่ช่วยหะ?

ป๊อปปี้//ช่วยแล้วฉันได้อะไรหะ?

ฟาง//นายอย่าเพิ่งมาเห็นแก่ตัวตอนนี้ซิ

ป๊อปปี้//ก็ได้ๆ แล้วจะทำยังไงละ

ฟาง//วางแผนซิ แผนที่ทำให้สองคนนี้รักกัน

ป๊อปปี้//แล้วแผนอะไรเล๊า!?

ฟาง//ไอ้ป๊อกกี้ แป๊ปนะมีสายซ้อน

ป๊อปปี้//ประชุมสายซิ

ฟาง//นายไม่คิดว่าทำแบบนี้มันจะยุ่งเรื่องส่วนตัของฉันไปหน่อยหรอ?

ป๊อปปี้//เหอะน่า...

ฟาง//เงียบๆนะ.....เอ่อ..สวัสดีคะ

พนักงาน//นี่ใช่ญาติของคุณจริญญา ศิริมงคลสกุล มั้ยคะ

ฟาง//ออ..คะ

พนักงาน//คือญาติของคุณูกรถชนนะคะ..ตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาล xxx มาด่วนเลยนะคะ

ป๊อปปี้+ฟาง//ห่ะ!!!!

ฟาง//คะๆๆ จะรีบไปเดี๋ยวนี้นะคะ....นี่นาย..ได้ยินแล้วใช่มั้ย กรุณาออกมารับฉันด้วยด่วน

ป๊อปปี้//ครับๆ

  ณ.โรงพยาบาล xxx

ฟาง//เอ่อ...คุณจริญญา ศิริมงคลสกุล ที่ถูกรถชนนะคะ อยู่ห้องไหนหรอคะ

พนักงาน//สักครู่นะคะ....ตอนนี้อยู่ห้อง ICU คะตอนนี้

ฟาง//ขอบคุณมากคะ

  -หน้าห้อง ICU-

ฟาง//ฮัลโหล...ปู่อยู่ไหนเนี่ย

โทโมะ//ฉันก็อยู่ที่เดิมของฉัน พอดีขี้เกียจไปไหน

ฟาง//ยัยแก้วถูกรถชน

โทโมะ//หะ...แล้วตอนนี้อยู่ที่ไหน...ยังไง อาการเป็นยังไงบ้าง

ฟาง//ถ้าอยากรู้ก็มาที่ xxx ด่วนเลยนะ

โทโมะ//แล้วมีใครบ้างอ่ะ

ฟาง//ยังไม่มีใครมา..มีแค่นายป๊อปปี้ กับฟาง รีบๆมานะ

โทโมะ//ครับๆ

  ----------------------------------------------------------------------------

เขื่อน//แล้วนี่เค้ารู้ตัวคนที่ชนเพื่อนเธอยังอ่ะ

เฟย์//คนอื่นเค้าไม่รู้แต่ฉันรู้

ฟาง//ใครอ่ะเฟย์

เฟย์//ใบ้ให้ คนที่เคยเป็นคนรักของลุง และคนที่ทุกคนไม่อยากคิดถึงมาก ตั้งแต่เลิกกับลุงไปคราวนั้น เอ๊ะๆ ใบ้ให้แค่นี้ดีว่า เอ่อ ใครจะเอาอะไรมั้ย ฉันจะลงไปดื่มกาแฟสักหน่อย ไม่มีใช่มั้ย งั้นไปนะ

ป๊อปปี้//เรามาวิเคราะห์ทีละคำใบ้ดีกว่ามั้ย

โทโมะ//ก็ดีนะ

ฟาง//คำใบ้แรก...คนที่เคยเป็นแฟนเก่าลุงก็มี พิม กับ กับ...ใครอ๊ะ

เขื่อน//โว้ว...อุตส่าห์ลุ้นตั้งนาน แล้วใครอีกวะ โทโมะ

โทโมะ//เออ...นั่นนะดิ

ป๊อปปี้//เว้ย...ฉันจะพึ่งใครได้บ้างเนี่ย น้องฉันทั้งคนนะเว้ย

โทโมะ//เฮ้ยใจเย็น

ฟาง//งั้นแปลว่าไม่ใช่พิม เป็นอย่างแน่นอน เพราะเฟย์บอกว่า คนที่ทุกคนไม่อยากคิดถึง

เขื่อน//ใช่ๆๆ คนที่ไม่อยากคิดถึง เราก็นึกไม่ออกอยู่แล้วนี่ ฉะนั้นไม่ต้องไปนึก ไปหายัยแก้วดีกว่า

ฟาง/เขื่อน..รอด้วยดิ

ป๊อปปี้//จะไปปะ

โทโมะ//ไปดิ ถามเพื่อน???

ป๊อปปี้//เฮ้ย...ถ้าเข้าไปแล้วห้ามดราม่านะ แล้วนี่ตกลงแกสนใจน้องสาวฉันปะเนี่ย ตอนนี้ฉันสับสนไปหมดเลยนะ

โทโมะ//ปล่อยให้แกสับสนไปก่อนดีกว่า...อารมณ์ดีเดี๋ยวค่อยบอก

ป๊อปปี้//แล้วเมื่อไหร่แกจะอารมณ์ดีวะ ถ้าแกง้อ ยัยเจ๊นั่นไม่สำเร็จ

โทโมะ//มันต้องง้อ สำเร็จซิ(ตอนนี้คนแต่งคิดบทง้อแกสองคนยังไม่ออกเลยนะ:ไรท์เตอร์)(แล้วจะแต่งให้เค้างอนเพื่อ???:โทโมะ)(เพื่อความสนุก เอิ๊กกกก:ไรท์เตอร์)

ป๊อปปี้//อะไรทำให้แกมั่นใจขนาดนั้นวะ

โทโมะ//ไม่รู้ซิ.น้องสาวแกมั้ง ยิ่งงอนเท่าไหร่ ยิ่งมีกำลงัใจในการง้อมากขึ้นเท่านั้น

ป๊อปปี้//แปลกคน

เขื่อน//ไอ้สองตัวนั้นเดินเร็วๆหน่อยดิวะ....ยัยแก้วฟื้นแล้วเว้ย

ป๊อปปี้//หะ...ฟื้นแล้วหรอ

 >ณ.ห้องพักแก้ว<

แก้ว//โฮ้ย..ปวดหัวชะมัดเลย

ฟาง//ยัยแก้วววววว

แก้ว//O_o พวกคุณเป็นใครคะ?

ป๊อปปี้//เฮ้ย อย่าล้อลเล่นน่า เจ๊ เจ๊ จำเฮียไม่ได้หรอ

แก้ว//ฉันชื่อเจ๊หรอคะ?

โทโมะ//ยัยทอม เธอจำฉันได้มั้ย

แก้ว//อ้าวฉันเป็นทอมด้วยหรอคะเนี่ย?

ฟาง//ไปกันใหญ่แล้วคราวนี้

เฟย์//สวัสดีแก้ว...ฟื้นตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย

ฟาง//เฟย์ ยัยแก้วสมองเสื่อมจำใครไม่ได้เลยอ่ะ

แก้ว//เหะ...แล้วนี่ตกลง ฉันชื่อแก้วหรือชื่อเจ๊กันแน่เนี่ย

เฟย์//เหอๆๆ ฉันพอจะรู้สาเหตุบ้างแล้วละนะ ฉันขอตัวยัยแก้วไปเดินเล่นบนสสวนหย่อมบนดาดฟ้าตึกนี้หน่อยได้มั้ย แล้วห้ามใครตามขึ้นมานะ..ย้ำว่าห้ามเด็ดขาด ถ้าอยากให้ยัยแก้วความจำกลับมาคืน

ฟาง//น้องสาวฉันคล้ายนางร้ายเข้าไปทุกทีแล้ว

  > บนดาดฟ้า <

เฟย์//แกนี่เล่นละครเก่งจริงเลยนะแก้วใจ

แก้ว//นี่ตกลงฉันชื่อแก้วใช่มั้ยคะ

เฟย์//ไปหัดพูด คะ ขา ตั้งแต่เมื่อไหร่กันยะ

แก้ว//อะไรวะ..คนกำลังสนุกเลย ดันมีคนจับได้ซะงั้น

เฟย์//เหอะ ฉันเก่งซะอย่าง

แก้ว//จ้า..แม่คนเก่ง แล้วนี่ทำไมไม่ให้พี่สาวเธอตามมาด้วยละ

เฟย์//เดี๋ยวโทรหาก่อนนะ

ฟาง//ไม่ต้องโทรตามให้เปลืองค่าโทรศัพท์หรอกนะ น้องสาว

เฟย์//พี่ฟาง....หนะ...ไหนเฟย์บอกให้รอข้างล่างละ

ฟาง//ก็ไหนเมื่อกี๊ยังจะโทรตามพี่อยู่เลยละ หืม?

แก้ว//แล้วมานานยัง

ฟาง//ก็นานพอสมควร แล้วนี่คิดจะหลอกพวกผู้ชายไปถึงไหนกัน

แก้ว//ก็จนกว่าปู่แกจะสำนึกผิดอ่ะแหละ

เฟย์//เค้าสำนึกผิดตั้งแต่แกตบหน้าเค้าแล้ว

แก้ว//มะ...ไม่รู้แหละ ฉันต้องเห็นกับตาก่อนซิว่า สำนึกผิดจริงๆ ถือดียังไงมาขโมยจูบแรกฉันไป

ฟาง//นั่น จะ...จูบ แรกหรอ

แก้ว//ก็เออ...นะซิ รึว่าแกเสียไปแล้ว

ฟาง//บ้าหรอ ฉันรักษาเฟริส์คิสของฉันดียะ

แก้ว//พี่ชายแกมันฉวยโอกาส ถ้าเป็นแบบนี้ผู้หญิงทถกคนก็ไม่ทันระวังเหมือนกันนะแหละ ถึงแม่แกจะหวงแหนมากแค่ไหนก็เถอะ

ฟาง//แฮะๆๆ ช่างเหอะ..เออ รีบลงไปกันเหอะ เดี๋ยวพวกนั้นสงสัย

เฟย์//เชิญคะ คุณจริญญา

  >ห้องพัก<

เฟย์//กลับมาแล้วค่า

ป๊อปปี้//อ้าวกลับมาแล้วหรอ? เป็นไงบ้างสาเหตุการสมองเสื่อมของน้องสาวฉัน?

เฟย์//ไม่รู้อะไรเลย ถามอะไรไม่รู้อย่างเดียวเลย

ป๊อปปี้//แล้วเมื่อไหร่จะจำได้วะเนี่ย แล้วนี่แม่ยัยแก้วก็จะกลับแล้วด้วย

เฟย์//อันนี้ก็ต้องรอเวลานะ

ฟาง//กลับมาแล้วค่า

เฟย์//อ้าวพี่ฟางไปไหนมาละเนี่ย

ฟาง//อ๋อ ลงไปโทรบอกแม่มาอ่ะ

ป๊อปปี้//นี่ยัยฟางมานี่หน่อยซิ(กระซิบ)

Fang's 

>ร้านกาแฟ<

ป๊อปปี้//ที่เธอไปแอบฟังได้เรื่องมายังไงบ้าง

ฟาง//ฉันไม่ค่อยได้ยินเท่าไหร่อ่ะ แต่คำตอบของยัยแก้วก็แค่...ไม่รู้ๆๆ ตลอดเลยอ่ะ

  โฮ้ว คาดว่า รางวัลตุ๊ดตาทองปีนี้ต้องเป็นของฉันแน่ๆ

ป๊อปปี้//แน่ใจนะ?

ฟาง//เอ๊ะ นายนี่นิ

ป๊อปปี้//โอเคๆๆ แต่อย่าให่รู้นะว่าปิดบังอะไรกันอยู่ไม่งั้น เสร็จฉันแน่

  นายป๊อปปี้พูดคำสุดท้ายขึ้นเบาๆ คล้ายจะกระซิบ เชอะ กลัวตายแหละ

ฟาง//ทำมาเป็นขู่

ป๊อปปี้//อย่ามากลัวทีหลังละ

ฟาง//คนอย่างฉันไม่มีกลัวอยู่แล้ว

ป๊อปปี้//ให้มันได้ยังงี้แม่คนเก่ง

ฟาง//งั้นฉันขึ้นไปข้างบนก่อนนะ

ป๊อปปี้//ไปด้วยดิ

Fang's End

 >ณ.ห้องพัก<

โทโมะ//เป็นไงวะ ได้เรื่องมั้ยไอ้ป๊อป(กระซิบ)

ป๊อปปี้//ไม่ได้เรื่องเลยวะ

โทโมะ//เออๆ

เขื่อน//แก้วจัง ฉันซื้อขนมมาฝากด้วยละ

เฟย์//จะติ๊งต๊องไปไหนเนี่ย

เขื่อน//เอาน่า แก้วจำฉันไม่ได้อยู่แล้วนี่

เฟย์//แล้วถ้ายัยแก้วเกิดจำได้ขึ้นมาละ

เขื่อน//ฉันไม่แคร์

เฟย์//หึหึ

แก้ว//ดูๆ ไปเขื่อนจังก็ติ๊งต๊องเหมือนที่เฟย์พูดนะ

เขื่อน//ก็บอกแล้วไง ฉันไม่สน

ป๊อปปี้//ไอ้เขื่อผีอะไรเข้าสิงแกวะ ซื้อขนมมาฝากคนอื่น

เขื่อน//คนอื่นไหนกัย เพื่อนๆกันทั้งนั้น เนอะแก้วจัง

แก้ว//เอ่อ...ฉันว่าฉันไม่มีเพื่อนติ๊งต๊องแบบนี้นะ

เขื่อน//โห..เล่นแรงนะเนี่ย

เฟย์//ป๊อปปี้ นายเขื่อน พี่ฟาง พาลงไปซื้อของข้างล่างหน่อยซิ พี่โมะ ฝากด้วยนะ

เขื่อน//อะไรวะ..ก็นี่ไงขนม พาพี่สาวเธอไปคนเดียวก็ได้ ไม่เห็นต้องไปหลายๆคนเลยนี่

ป๊อปปี้//เอาน่า.....ไอ้เขื่อน ก็ไปด้วยกันนี่แหละ ไปเยอะๆ สนุกดีออก

เขื่อน//อ๋อ...เอางั้นก็ได้ ไปกันเหอะ

------------------------------------------------------------

Writer Talk

แหะๆๆ พอดี เปิดเรียน การบ้านเย๊อ เยอะ

ยังไงก็อภัยด้วยเน้อ...ขอบคุณทุกคนมากๆนะที่อ่านนิยายเรื่องนี้