My Love for you!
8.9
10)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ> วันรุ่งขึ้น <
พยาบาล//หายเป็นปกติแล้วนะคุณหนูแก้ว แล้วนี่ยาคะ คุณอาหมอฝากให้เอามาให้ อย่าลืมทานนะคะ
แก้ว//ขอบคุณคะ ^ ^
พยาบาล//ไม่เป็นไรคะ
โทโมะ//ขอบคุณครับ
> ณ.ห้างสรรพสินค้า<
แก้ว//นี่นาย!! ช่วยเอามือของนาย เอาออกไปไกลๆตัวฉันได้มั้ย
โทโมะ//ไม่....มีปัญหาอะไรรึเปล่า
แก้ว//คิดผิด คิดถูกเนี่ยที่ออกมาซื้อของกับนาย
โทโมะ//คิดถูกซิคร้าบบ
แก้ว//อย่ามายุ่งน่า
โทโมะ//ฮ่าๆๆๆๆ
แก้ว//มีความสุขมากใช่มั้ย ย๊ากกกกกกกก นายไม่ตายดีแน่
ขณะที่ฉันตั้งใจว่าจะวิ่งไล่นายนี่ แต่ไอ้บ้านี่ดันยกแขนกางออกซะงั้น แล้วก็เลย กะ....กอด ฉัน ฉวยโอกาสสุดยอดดด
แก้ว//ปล่อย!!!
โทโมะ//ถ้าเธอังไม่หยุดดิ้น ฉันจะตะโกนบอกคนทั้งสยามเลยว่า เธอเป็นแฟนฉัน!!
แก้ว//ไม่หยุดๆๆๆ ไม่หยุดเว้ยยย
โทโมะ//ทุกคน......
ย๊ากกก บอกๆไม่ได้น้า....โอ๊ยฉันคิดว่านายขู่เล่นๆซะอีก ทำไงๆดี....
-จุ๊บ-
ฉันเป็นบ้าอาร๊ายยยยยยยยยย ทำไมฉันถึงต้องไปหอมแก้มไอ้ตุ๊ดนั่นด้วย T^T
แก้ว//หุบปาก แล้วก็กรุณาปล่อยฉันด้วย คนมองหมดแล้ว
โทโมะ//ไม่ปล่อย มีปัญหาออะไรมั้ย หืม??
ฉันจะฆ่าแกไงไอ้ตุ๊ด เสียดายที่ตอนนี้ฉันกระดุกระดิกตัวไม่ได้เลย ถ้ากันหน้าไปทางขวาแก้มของฉันก็ถูก..... ถเาหันไปทางซ้ายปากของจะไปถูก...... ไอ้บ้าาาา
แก้ว//นี่!!!
ฉันเอ็ดเสียงดังจนไอ้บ้านี่ยอมปล่อย โฮ้ยยย จะบ้าตายย
> ณ.บ้านโทโมะ <
ตอนนี้ฉันต้องมาพักอยู่ที่บ้านนายโทโมะ ตอนแรกฉันไม่ยอมเเต่เฮีย(ป๊อปปี้)เค้าบอกว่า เดี๋ยวมันจะยุ่งยาก ฉันก็เลยต้องจำใจมาค้างบ้านไอ้ตุ๊ด...ใจหนึ่งก็คิดว่า ไม่เป็นไรอย่างน้อยก็มีฟางกับเฟย์ แต่ฉันคิดผิด เพราะไอ้บ้านี่ พาไปพักบ้านมันเองคะ TT^TT แถมไม่ใครอยู่บ้านเลย ยกเว้น....แม่บ้าน - -+
แม่บ้าน//ทำไมวันนี้คุณหนูถึงมาพักที่นี่ได้ละคะ??
โทโมะ//พรุ่งนี่โรงเรียนผมเค้ามีกิจกรรม ผมเห็นมันใกล้โรงเรียนดี ก็เลยมาพักที่นี่ จะได้ไปเช้าๆหน่อย
แม่บ้าน//คะ ^___^
โทโมะ//งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ
อ้าว...แล้วทำไมนายไม่ให้เค้าจัดห้องให้ฉันละ?? แล้วฉันจะนอนตรงไหนละทีนี้
แก้ว//นี่นาย แล้วจะให้ฉันไปนอนไหน??
โทโมะ//อ้าว...มาบ้านฉันก็ต้องนอนบ้านฉันซิ
แก้ว//นี่ ดีๆ อย่ามากวน
โทโมะ//นอนกับฉัน
แก้ว//เฮ้ยยยย ไม่เอา !!!
อะ...ไอ้บ้า ทำไมจู่ต้องมาอุ้มฉันด้วยละ แล้วนายนี่ก็เดินขึ้นมาบนห้องโดยไม่สนคนที่มันอุ้มอยู่ แล้วไอ้บ้านี่ก็ทิ้งฉันลงกับเตียง ไอ้เตียงนะ มันก็นุ่มดีหรอกนะ แต่แกวางฉันไม่ได้รึยางงายยย
แก้ว//ไอ้บ้า ฉันเป็นผู้หญิงนะเว้ย วางแบบเบาๆ นุ่มนวลกับเค้าไม่เป็นรึไง
โทโมะ//อยากได้แบบนุ่มนวลงั้นหรอ
ฉันละเกลียดรอยยิ้มแบบนี้ของนายเป็นที่สุดเลย
แก้ว//หนะ....นายจะทำอะไรหน่ะ ถอยออกไปนะ ไม่งั้นฉันจะถีบนายจริงๆด้วย
ว๊ากกก แล้วทำไมนายไม่ถอยออกไป...ละ ฮือ.....
โทโมะ//ก็อยากให้ฉันนุ่มนวลกับเธอไม่ใช่หรอ??
แก้ว//มะ....อื้อ.....
กรี๊ดดด มันจูบฉันอีกแล้ว TT^TT
ชายหนุ่มประทับริมฝีปากของเขา ลงไปบนริมฝีปากอันเย้ายวนของหญิงสาว ทั้งนุ่มนวลและอ่อนโยน และนี่อาจเป็นครั้งที่สอง ที่หญิงสาวจูบตอบเขา นั่นทำให้ชายหนุ่มยิ่งพอใจ แล้วเขาก็รวบเอวบางๆของหญิงสาวให้กระชับแน่นขึ้น ชายหนุ่มจับมือหญิงสาวให้มาคล้องไว้ที่คอของเขา ทั้งสองหลับตาพริ้มเพื่อรับรสชาติจูบ จูบนี่ดำเนินไปอย่างเนิ่นนาน ชายหนุ่มถอนริมฝีปากออกอย่างเชื่องช้า หลังจากที่หญิงสาวเริ่มมีสติ ทุบตีเขาด้วยแรงที่ไม่ค่อยร เนื่องจาก......เขาก็เลยต้องถอนจูบออกมา และที่สำคัญก่อนที่หญิงสาวจะเป็นลมไปซะก่อน
โทโมะ//อร่อยดี หวานด้วย
แก้ว//อะไรหวานยะ!?
โทโมะ//ก็....จูบเธอไง
กรี๊ดดดด ฉันผิดเองแหละ ที่ไปจูบตอบนาย TT^TT
แก้ว//ไอ้หื่น
โทโมะ//ยอมรับก็ได้ เธอด่าฉันคำหนึ่ง แลกกับจูบหนึ่งครั้ง
แก้ว//มันไม่เเฟร์โว้ยยย
โทโมะ//มันจะไม่เเฟร์ได้ไง หรือว่าเธอจะเป็นฝ่ายเริ่มจูบก่อนละ หืม??
แก้ว//ข้อนี่ ดูเหมือนฉันจะเสียเปรียบไปซะทุกข้อนะ
โทโมะ//งั้นก็เอาแบบข้อเสนอเเรก
แก้ว//แล้วทำไมนายต้องออกข้อเสนอ คนเดียวด้วย
โทโมะ//ไม่มีเหตุผล
แก้ว//ไอ้บ้าาาา
โทโมะ//หะๆ เธอด่าฉันอีกแล้วนะ
นั่นไง สมองกลับแล้วชัวร์เลย ขนาดฉันด่า มันยังมีหน้ามาหัวเราะอีก
แก้ว//เฮ้ย...หยะ....อย่า พอๆๆอ่าเข้ามาใกล้นะ คราวนี้ฉันต่อยนายฟันร่วงแน่
ฉันพร้อมพร้อมกับถอยออกห่างจากตัวอันตราย ไปหนึ่งเมตร แล้วตั้งการ์ดพร้อมสู้!!
โทโมะ//โอเคๆ เธอรีบไปอาน้ำซะซิ หรือว่าจะรออาบพร้อมฉันดีละ
แก้ว//อาบเองยะ ถอยไป!!
-จุ๊บ-
มันดึงตัวฉันเข้าไปแล้วหอมทันที หน๊อยยย มันจะฉวยโอกาสมากไปแล้วนะ
โทโมะ//ชื่นใจจัง
แก้ว//ไอ้โรคจิตเอ้ย
ฉันพูดขึ้นเบาๆ ถ้าไอ้ตุ๊ดได้ยิน มีหวัง ซวย!!
โทโมะ//ฉันได้ยินนะ
นายโทโมะพูดเสร็จ แล้วก็ค่อยๆเลื่อนหน้ามาใกล้ๆฉํน ตายๆ อุตส่าห์บ่นเบาๆแล้วเชียว
แก้ว//ได้ยินอะไร ถอยไป ฉันจะไปอาบน้ำ
โทโมะ//เชิญครับ ^___^
--------------------------------------------------------
Writer Talk
ไรท์เตอร์ขอโทษ ที่ไรท์เตอร์หายไปนาน ไรท์เตอร์จำรหัสเข้าไม่ได้อ่ะ
ฮือ.....นี่ก็ใกล้จะสอบแล้ว ไรท์เตอร์ขอเวลาสักแป๊ป นึง นะท่านรีดเดอร์ทั้งหลาย
พยาบาล//หายเป็นปกติแล้วนะคุณหนูแก้ว แล้วนี่ยาคะ คุณอาหมอฝากให้เอามาให้ อย่าลืมทานนะคะ
แก้ว//ขอบคุณคะ ^ ^
พยาบาล//ไม่เป็นไรคะ
โทโมะ//ขอบคุณครับ
> ณ.ห้างสรรพสินค้า<
แก้ว//นี่นาย!! ช่วยเอามือของนาย เอาออกไปไกลๆตัวฉันได้มั้ย
โทโมะ//ไม่....มีปัญหาอะไรรึเปล่า
แก้ว//คิดผิด คิดถูกเนี่ยที่ออกมาซื้อของกับนาย
โทโมะ//คิดถูกซิคร้าบบ
แก้ว//อย่ามายุ่งน่า
โทโมะ//ฮ่าๆๆๆๆ
แก้ว//มีความสุขมากใช่มั้ย ย๊ากกกกกกกก นายไม่ตายดีแน่
ขณะที่ฉันตั้งใจว่าจะวิ่งไล่นายนี่ แต่ไอ้บ้านี่ดันยกแขนกางออกซะงั้น แล้วก็เลย กะ....กอด ฉัน ฉวยโอกาสสุดยอดดด
แก้ว//ปล่อย!!!
โทโมะ//ถ้าเธอังไม่หยุดดิ้น ฉันจะตะโกนบอกคนทั้งสยามเลยว่า เธอเป็นแฟนฉัน!!
แก้ว//ไม่หยุดๆๆๆ ไม่หยุดเว้ยยย
โทโมะ//ทุกคน......
ย๊ากกก บอกๆไม่ได้น้า....โอ๊ยฉันคิดว่านายขู่เล่นๆซะอีก ทำไงๆดี....
-จุ๊บ-
ฉันเป็นบ้าอาร๊ายยยยยยยยยย ทำไมฉันถึงต้องไปหอมแก้มไอ้ตุ๊ดนั่นด้วย T^T
แก้ว//หุบปาก แล้วก็กรุณาปล่อยฉันด้วย คนมองหมดแล้ว
โทโมะ//ไม่ปล่อย มีปัญหาออะไรมั้ย หืม??
ฉันจะฆ่าแกไงไอ้ตุ๊ด เสียดายที่ตอนนี้ฉันกระดุกระดิกตัวไม่ได้เลย ถ้ากันหน้าไปทางขวาแก้มของฉันก็ถูก..... ถเาหันไปทางซ้ายปากของจะไปถูก...... ไอ้บ้าาาา
แก้ว//นี่!!!
ฉันเอ็ดเสียงดังจนไอ้บ้านี่ยอมปล่อย โฮ้ยยย จะบ้าตายย
> ณ.บ้านโทโมะ <
ตอนนี้ฉันต้องมาพักอยู่ที่บ้านนายโทโมะ ตอนแรกฉันไม่ยอมเเต่เฮีย(ป๊อปปี้)เค้าบอกว่า เดี๋ยวมันจะยุ่งยาก ฉันก็เลยต้องจำใจมาค้างบ้านไอ้ตุ๊ด...ใจหนึ่งก็คิดว่า ไม่เป็นไรอย่างน้อยก็มีฟางกับเฟย์ แต่ฉันคิดผิด เพราะไอ้บ้านี่ พาไปพักบ้านมันเองคะ TT^TT แถมไม่ใครอยู่บ้านเลย ยกเว้น....แม่บ้าน - -+
แม่บ้าน//ทำไมวันนี้คุณหนูถึงมาพักที่นี่ได้ละคะ??
โทโมะ//พรุ่งนี่โรงเรียนผมเค้ามีกิจกรรม ผมเห็นมันใกล้โรงเรียนดี ก็เลยมาพักที่นี่ จะได้ไปเช้าๆหน่อย
แม่บ้าน//คะ ^___^
โทโมะ//งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ
อ้าว...แล้วทำไมนายไม่ให้เค้าจัดห้องให้ฉันละ?? แล้วฉันจะนอนตรงไหนละทีนี้
แก้ว//นี่นาย แล้วจะให้ฉันไปนอนไหน??
โทโมะ//อ้าว...มาบ้านฉันก็ต้องนอนบ้านฉันซิ
แก้ว//นี่ ดีๆ อย่ามากวน
โทโมะ//นอนกับฉัน
แก้ว//เฮ้ยยยย ไม่เอา !!!
อะ...ไอ้บ้า ทำไมจู่ต้องมาอุ้มฉันด้วยละ แล้วนายนี่ก็เดินขึ้นมาบนห้องโดยไม่สนคนที่มันอุ้มอยู่ แล้วไอ้บ้านี่ก็ทิ้งฉันลงกับเตียง ไอ้เตียงนะ มันก็นุ่มดีหรอกนะ แต่แกวางฉันไม่ได้รึยางงายยย
แก้ว//ไอ้บ้า ฉันเป็นผู้หญิงนะเว้ย วางแบบเบาๆ นุ่มนวลกับเค้าไม่เป็นรึไง
โทโมะ//อยากได้แบบนุ่มนวลงั้นหรอ
ฉันละเกลียดรอยยิ้มแบบนี้ของนายเป็นที่สุดเลย
แก้ว//หนะ....นายจะทำอะไรหน่ะ ถอยออกไปนะ ไม่งั้นฉันจะถีบนายจริงๆด้วย
ว๊ากกก แล้วทำไมนายไม่ถอยออกไป...ละ ฮือ.....
โทโมะ//ก็อยากให้ฉันนุ่มนวลกับเธอไม่ใช่หรอ??
แก้ว//มะ....อื้อ.....
กรี๊ดดด มันจูบฉันอีกแล้ว TT^TT
ชายหนุ่มประทับริมฝีปากของเขา ลงไปบนริมฝีปากอันเย้ายวนของหญิงสาว ทั้งนุ่มนวลและอ่อนโยน และนี่อาจเป็นครั้งที่สอง ที่หญิงสาวจูบตอบเขา นั่นทำให้ชายหนุ่มยิ่งพอใจ แล้วเขาก็รวบเอวบางๆของหญิงสาวให้กระชับแน่นขึ้น ชายหนุ่มจับมือหญิงสาวให้มาคล้องไว้ที่คอของเขา ทั้งสองหลับตาพริ้มเพื่อรับรสชาติจูบ จูบนี่ดำเนินไปอย่างเนิ่นนาน ชายหนุ่มถอนริมฝีปากออกอย่างเชื่องช้า หลังจากที่หญิงสาวเริ่มมีสติ ทุบตีเขาด้วยแรงที่ไม่ค่อยร เนื่องจาก......เขาก็เลยต้องถอนจูบออกมา และที่สำคัญก่อนที่หญิงสาวจะเป็นลมไปซะก่อน
โทโมะ//อร่อยดี หวานด้วย
แก้ว//อะไรหวานยะ!?
โทโมะ//ก็....จูบเธอไง
กรี๊ดดดด ฉันผิดเองแหละ ที่ไปจูบตอบนาย TT^TT
แก้ว//ไอ้หื่น
โทโมะ//ยอมรับก็ได้ เธอด่าฉันคำหนึ่ง แลกกับจูบหนึ่งครั้ง
แก้ว//มันไม่เเฟร์โว้ยยย
โทโมะ//มันจะไม่เเฟร์ได้ไง หรือว่าเธอจะเป็นฝ่ายเริ่มจูบก่อนละ หืม??
แก้ว//ข้อนี่ ดูเหมือนฉันจะเสียเปรียบไปซะทุกข้อนะ
โทโมะ//งั้นก็เอาแบบข้อเสนอเเรก
แก้ว//แล้วทำไมนายต้องออกข้อเสนอ คนเดียวด้วย
โทโมะ//ไม่มีเหตุผล
แก้ว//ไอ้บ้าาาา
โทโมะ//หะๆ เธอด่าฉันอีกแล้วนะ
นั่นไง สมองกลับแล้วชัวร์เลย ขนาดฉันด่า มันยังมีหน้ามาหัวเราะอีก
แก้ว//เฮ้ย...หยะ....อย่า พอๆๆอ่าเข้ามาใกล้นะ คราวนี้ฉันต่อยนายฟันร่วงแน่
ฉันพร้อมพร้อมกับถอยออกห่างจากตัวอันตราย ไปหนึ่งเมตร แล้วตั้งการ์ดพร้อมสู้!!
โทโมะ//โอเคๆ เธอรีบไปอาน้ำซะซิ หรือว่าจะรออาบพร้อมฉันดีละ
แก้ว//อาบเองยะ ถอยไป!!
-จุ๊บ-
มันดึงตัวฉันเข้าไปแล้วหอมทันที หน๊อยยย มันจะฉวยโอกาสมากไปแล้วนะ
โทโมะ//ชื่นใจจัง
แก้ว//ไอ้โรคจิตเอ้ย
ฉันพูดขึ้นเบาๆ ถ้าไอ้ตุ๊ดได้ยิน มีหวัง ซวย!!
โทโมะ//ฉันได้ยินนะ
นายโทโมะพูดเสร็จ แล้วก็ค่อยๆเลื่อนหน้ามาใกล้ๆฉํน ตายๆ อุตส่าห์บ่นเบาๆแล้วเชียว
แก้ว//ได้ยินอะไร ถอยไป ฉันจะไปอาบน้ำ
โทโมะ//เชิญครับ ^___^
--------------------------------------------------------
Writer Talk
ไรท์เตอร์ขอโทษ ที่ไรท์เตอร์หายไปนาน ไรท์เตอร์จำรหัสเข้าไม่ได้อ่ะ
ฮือ.....นี่ก็ใกล้จะสอบแล้ว ไรท์เตอร์ขอเวลาสักแป๊ป นึง นะท่านรีดเดอร์ทั้งหลาย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ