My Love for you!

8.9

เขียนโดย IamBow

วันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2554 เวลา 14.12 น.

  12 chapter
  61 วิจารณ์
  25.91K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

> วันรุ่งขึ้น <

พยาบาล//หายเป็นปกติแล้วนะคุณหนูแก้ว แล้วนี่ยาคะ คุณอาหมอฝากให้เอามาให้ อย่าลืมทานนะคะ

แก้ว//ขอบคุณคะ ^ ^

พยาบาล//ไม่เป็นไรคะ

โทโมะ//ขอบคุณครับ

  > ณ.ห้างสรรพสินค้า<

แก้ว//นี่นาย!! ช่วยเอามือของนาย เอาออกไปไกลๆตัวฉันได้มั้ย

โทโมะ//ไม่....มีปัญหาอะไรรึเปล่า

แก้ว//คิดผิด คิดถูกเนี่ยที่ออกมาซื้อของกับนาย

โทโมะ//คิดถูกซิคร้าบบ

แก้ว//อย่ามายุ่งน่า

โทโมะ//ฮ่าๆๆๆๆ

แก้ว//มีความสุขมากใช่มั้ย ย๊ากกกกกกกก นายไม่ตายดีแน่

  ขณะที่ฉันตั้งใจว่าจะวิ่งไล่นายนี่ แต่ไอ้บ้านี่ดันยกแขนกางออกซะงั้น แล้วก็เลย กะ....กอด ฉัน ฉวยโอกาสสุดยอดดด

แก้ว//ปล่อย!!!

โทโมะ//ถ้าเธอังไม่หยุดดิ้น ฉันจะตะโกนบอกคนทั้งสยามเลยว่า เธอเป็นแฟนฉัน!!

แก้ว//ไม่หยุดๆๆๆ ไม่หยุดเว้ยยย

โทโมะ//ทุกคน......

   ย๊ากกก บอกๆไม่ได้น้า....โอ๊ยฉันคิดว่านายขู่เล่นๆซะอีก ทำไงๆดี....

-จุ๊บ-

  ฉันเป็นบ้าอาร๊ายยยยยยยยยย ทำไมฉันถึงต้องไปหอมแก้มไอ้ตุ๊ดนั่นด้วย T^T

แก้ว//หุบปาก แล้วก็กรุณาปล่อยฉันด้วย คนมองหมดแล้ว

โทโมะ//ไม่ปล่อย มีปัญหาออะไรมั้ย หืม??

  ฉันจะฆ่าแกไงไอ้ตุ๊ด เสียดายที่ตอนนี้ฉันกระดุกระดิกตัวไม่ได้เลย ถ้ากันหน้าไปทางขวาแก้มของฉันก็ถูก..... ถเาหันไปทางซ้ายปากของจะไปถูก...... ไอ้บ้าาาา

แก้ว//นี่!!!

  ฉันเอ็ดเสียงดังจนไอ้บ้านี่ยอมปล่อย โฮ้ยยย จะบ้าตายย

> ณ.บ้านโทโมะ <

ตอนนี้ฉันต้องมาพักอยู่ที่บ้านนายโทโมะ ตอนแรกฉันไม่ยอมเเต่เฮีย(ป๊อปปี้)เค้าบอกว่า เดี๋ยวมันจะยุ่งยาก ฉันก็เลยต้องจำใจมาค้างบ้านไอ้ตุ๊ด...ใจหนึ่งก็คิดว่า ไม่เป็นไรอย่างน้อยก็มีฟางกับเฟย์ แต่ฉันคิดผิด เพราะไอ้บ้านี่ พาไปพักบ้านมันเองคะ TT^TT แถมไม่ใครอยู่บ้านเลย ยกเว้น....แม่บ้าน - -+

แม่บ้าน//ทำไมวันนี้คุณหนูถึงมาพักที่นี่ได้ละคะ??

โทโมะ//พรุ่งนี่โรงเรียนผมเค้ามีกิจกรรม ผมเห็นมันใกล้โรงเรียนดี ก็เลยมาพักที่นี่ จะได้ไปเช้าๆหน่อย

แม่บ้าน//คะ ^___^

โทโมะ//งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ

  อ้าว...แล้วทำไมนายไม่ให้เค้าจัดห้องให้ฉันละ?? แล้วฉันจะนอนตรงไหนละทีนี้

แก้ว//นี่นาย แล้วจะให้ฉันไปนอนไหน??

โทโมะ//อ้าว...มาบ้านฉันก็ต้องนอนบ้านฉันซิ

แก้ว//นี่ ดีๆ อย่ามากวน

โทโมะ//นอนกับฉัน

แก้ว//เฮ้ยยยย ไม่เอา !!!

   อะ...ไอ้บ้า ทำไมจู่ต้องมาอุ้มฉันด้วยละ แล้วนายนี่ก็เดินขึ้นมาบนห้องโดยไม่สนคนที่มันอุ้มอยู่ แล้วไอ้บ้านี่ก็ทิ้งฉันลงกับเตียง ไอ้เตียงนะ มันก็นุ่มดีหรอกนะ แต่แกวางฉันไม่ได้รึยางงายยย

แก้ว//ไอ้บ้า ฉันเป็นผู้หญิงนะเว้ย วางแบบเบาๆ นุ่มนวลกับเค้าไม่เป็นรึไง

โทโมะ//อยากได้แบบนุ่มนวลงั้นหรอ

  ฉันละเกลียดรอยยิ้มแบบนี้ของนายเป็นที่สุดเลย

แก้ว//หนะ....นายจะทำอะไรหน่ะ ถอยออกไปนะ ไม่งั้นฉันจะถีบนายจริงๆด้วย

  ว๊ากกก แล้วทำไมนายไม่ถอยออกไป...ละ ฮือ.....

โทโมะ//ก็อยากให้ฉันนุ่มนวลกับเธอไม่ใช่หรอ??

แก้ว//มะ....อื้อ.....

  กรี๊ดดด มันจูบฉันอีกแล้ว TT^TT

ชายหนุ่มประทับริมฝีปากของเขา ลงไปบนริมฝีปากอันเย้ายวนของหญิงสาว ทั้งนุ่มนวลและอ่อนโยน และนี่อาจเป็นครั้งที่สอง ที่หญิงสาวจูบตอบเขา นั่นทำให้ชายหนุ่มยิ่งพอใจ แล้วเขาก็รวบเอวบางๆของหญิงสาวให้กระชับแน่นขึ้น ชายหนุ่มจับมือหญิงสาวให้มาคล้องไว้ที่คอของเขา ทั้งสองหลับตาพริ้มเพื่อรับรสชาติจูบ จูบนี่ดำเนินไปอย่างเนิ่นนาน ชายหนุ่มถอนริมฝีปากออกอย่างเชื่องช้า หลังจากที่หญิงสาวเริ่มมีสติ ทุบตีเขาด้วยแรงที่ไม่ค่อยร เนื่องจาก......เขาก็เลยต้องถอนจูบออกมา และที่สำคัญก่อนที่หญิงสาวจะเป็นลมไปซะก่อน

โทโมะ//อร่อยดี หวานด้วย

แก้ว//อะไรหวานยะ!?

โทโมะ//ก็....จูบเธอไง

   กรี๊ดดดด ฉันผิดเองแหละ ที่ไปจูบตอบนาย TT^TT

แก้ว//ไอ้หื่น

โทโมะ//ยอมรับก็ได้ เธอด่าฉันคำหนึ่ง แลกกับจูบหนึ่งครั้ง

แก้ว//มันไม่เเฟร์โว้ยยย

โทโมะ//มันจะไม่เเฟร์ได้ไง หรือว่าเธอจะเป็นฝ่ายเริ่มจูบก่อนละ หืม??

แก้ว//ข้อนี่ ดูเหมือนฉันจะเสียเปรียบไปซะทุกข้อนะ

โทโมะ//งั้นก็เอาแบบข้อเสนอเเรก

แก้ว//แล้วทำไมนายต้องออกข้อเสนอ คนเดียวด้วย

โทโมะ//ไม่มีเหตุผล

แก้ว//ไอ้บ้าาาา

โทโมะ//หะๆ เธอด่าฉันอีกแล้วนะ

   นั่นไง สมองกลับแล้วชัวร์เลย ขนาดฉันด่า มันยังมีหน้ามาหัวเราะอีก

แก้ว//เฮ้ย...หยะ....อย่า พอๆๆอ่าเข้ามาใกล้นะ คราวนี้ฉันต่อยนายฟันร่วงแน่

   ฉันพร้อมพร้อมกับถอยออกห่างจากตัวอันตราย ไปหนึ่งเมตร แล้วตั้งการ์ดพร้อมสู้!!

โทโมะ//โอเคๆ เธอรีบไปอาน้ำซะซิ หรือว่าจะรออาบพร้อมฉันดีละ

แก้ว//อาบเองยะ ถอยไป!!

-จุ๊บ-

มันดึงตัวฉันเข้าไปแล้วหอมทันที หน๊อยยย มันจะฉวยโอกาสมากไปแล้วนะ

โทโมะ//ชื่นใจจัง

แก้ว//ไอ้โรคจิตเอ้ย

   ฉันพูดขึ้นเบาๆ ถ้าไอ้ตุ๊ดได้ยิน มีหวัง ซวย!!

โทโมะ//ฉันได้ยินนะ

  นายโทโมะพูดเสร็จ แล้วก็ค่อยๆเลื่อนหน้ามาใกล้ๆฉํน ตายๆ อุตส่าห์บ่นเบาๆแล้วเชียว

แก้ว//ได้ยินอะไร ถอยไป ฉันจะไปอาบน้ำ

โทโมะ//เชิญครับ ^___^

--------------------------------------------------------

Writer Talk

ไรท์เตอร์ขอโทษ ที่ไรท์เตอร์หายไปนาน ไรท์เตอร์จำรหัสเข้าไม่ได้อ่ะ

ฮือ.....นี่ก็ใกล้จะสอบแล้ว ไรท์เตอร์ขอเวลาสักแป๊ป นึง นะท่านรีดเดอร์ทั้งหลาย

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา