Love Me You ร้ายอย่างเธอต้องเจอฉัน
เขียนโดย pare
วันที่ 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 12.43 น.
แก้ไขเมื่อ 14 เมษายน พ.ศ. 2563 02.46 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
18) คิดว่าจะหนีฉันพ้นเหรอ!!!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ ไร่องุ่น
แก้ว// บรรยากาศที่นี่ ดีจังเลยเนอะ ดีกว่ากรุงเทพอีก
ฟาง// จริง ไม่งั้นเราไม่ชวนแก้วมาที่นี่หรอก
แก้ว// นั่นสินะ แก้วไม่อยากจะคิดเลยว่าเรื่องทุกอย่างมันจะเป็นแบบนี้ ถ้าแก้วเสียลูกไปจริงๆ โทโมะเค้าจะยังรักแก้วอยู่หรือเปล่า
เฟย์// อย่าคิดแบบนั้นสิ ไม่ว่าจะเกิดอะไรโทโมะยังคงรักแก้วอยู่
ฟาง// ใช่ ฟางว่านะแก้วเลิกคิดเรื่องนี้ดีกว่า ทุกอย่างมันจบแล้ว เริ่มต้นใหม่แล้วลืมทุกอย่าง มีความสุขกับชีวิตที่เรียกว่า ครอบครัว
แก้ว// นั่นสิ ขอบคุณพวกแกจริงๆที่อยู่ข้างฉันมาตลอด
ส่วนทางด้านของหนุ่มๆ
โทโมะ// กูไม่รู้ว่าพิมจะมาไม้ไหนอีก กูกลัวว่าทุกอย่างจะแย่วะ
ป็อปปี้// กูว่านะพิมคงตามหาเราไม่เจอหรอกวะ ที่นี่ก็มีแค่เราที่รู้กัน
โทโมะ // กูบอกเลย มึงคิดผิด คนอย่างพิมถ้าต้องการที่จะทำไรแล้ว เขาไม่มีทางถอยแน่นอน
เขื่อน// เอาน่า อะไรที่ยังไม่เกิดก็อย่าพึ่งคิด ตอนนี้มึงดูแลคนที่มึงรักให้ดี แล้วก็คิดวิธีรับมือกับสิ่งที่จะเกิดขึ้น
โทโมะ // นั่นดิวะ
ทางด้านกรุงเทพ
พิม // นี่ป้อง มึงช่วยฉันคิดดิว่าฉันจะเอาโทโมะคืนมายังไง
ป้อง // กูก็ไม่รู้วะ กูอยากได้แก้วคืน
พิม// เราต้องร่วมมือกัน แต่มึงรู้หรือเปล่าว่าพวกมันไปไหน
ป้อง// กูไปดูที่บ้านก็ไม่มีใครอยู่สักคน คงหนีกันไปไหนสักแห่งมั้ง
พิม// ต่อให้พวกมันจะหนีกันไปที่ไหน กูจะตามหาพวกมันจนเจอ และจะเอาคืนพวกมันให้สำเร็จ
ป้อง // โดยเฉพาะไอ้โทโมะ แย่งเมียกูไป
พิม // อย่ามาว่า โทโมะของฉัน เพราะเมียมึงไม่ใช่หรอที่มายุ่งกับโทโมะอะ
ป้อง // คนของมึงนั่นแหละที่มายุ่งกับคนของกู
พิม// พอ!!! จะมาเถียงกับกูช่วยกันหาพวกมันก่อนว่าพวกมันไปอยู่ที่ไหน
ป้อง // เดี๋ยวกูบอกลูกน้องให้ไปตามหาพวกมัน ไม่เกิน 3 วัน เจอพวกมันแน่นอน
พิม// ขอให้ได้อย่างที่ปากพูด ไม่ใช่ดีแต่พูดไปวันๆ
ป้อง // แล้วมึงหาได้ดีกว่ากูหรอไงวะ
พิม// เออ กูจะค่อยดู
ที่ไร้องุ่น
แก้ว// ลูกจ๋า แม่ก็ไม่รู้ว่าแม่จะดูแลหนูได้ดียังไง แต่แม่สัญญาว่าแม่จะดูแลหนูให้ดีที่สุด ไม่ว่าเรื่องราวจะเป็นแบบไหนก็ตาม แล้วเเก้วก็ลูบท้องของเทอ
โทโมะ// แก้ว ทำไรอยู่อะครับ
แก้ว // เปล่านิ แค่นั่งดูท้องฟ้า
โทโมะ// อย่าคิดมากเลยนะ ทุกอย่างมันจบแล้ว ตอนนี้ก็เป็นเรื่องของเรา
แก้ว// นั่นสินะ
โทโมะ// ลูกจ๋า พ่ออยากเห็นหน้าลูกจัง พ่อสัญญาว่าจะดูแลลูกและแม่เป็นอย่างดี จะไม่ให้ใครมาทำร้ายได้ แล้วโทโมะก็จุ๊บท้อง
ด้านทาง พิม-ป้อง
ป้อง// ได้ความมาว่าไงบ้าง ว่าพวกมันหนีไปอยู่กันที่ไหน
ลูกน้อง// มันหนีกันไปอยู่ที่ไร่องุ่น ที@#@#@#@#@
ป้อง// โอเคร มึงไปเตรียมของตามที่กูสั่งให้พร้อม วันพรุ่งนี้กูจะออกเดินทาง
ลูกน้อง// ครับนาย
ป้อง // พิม กูได้ที่อยู่ของพวกมันแล้ว
พิม // ที่ไหน มันไปอยู่กันที่ไหน
ป้อง// ไร่องุ่น
พิม// หึหึ คิดว่าพวกมึงจะหนีกูพ้นหรอ
ป้อง// ออกเดินทางพรุ่งนี้
พิม // เตรียมทุกอย่างให้พร้อม กูจะจัดการให้เสร็จสิ้น
ป้อง// อย่าทำร้ายแก้วกู คนที่มึงทำได้คือไอ้โทโมะและลูกที่อยู่ในท้องของแก้วที่เป็นเลือดเนื้อของมัน
พิม// ไม่ได้ อย่าทำไรโทโมะของกู สิ่งที่ทำได้คือ ลูกของมัน
ป้อง//แล้วแต่มึงเลยยย กูแค่จะเอาแก้วคืน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ