Love Me You ร้ายอย่างเธอต้องเจอฉัน

8.8

เขียนโดย pare

วันที่ 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 12.43 น.

  18 ตอน
  10 วิจารณ์
  28.54K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 เมษายน พ.ศ. 2563 02.46 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

16)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ในห้องของพิม614

พิม// พี่โทโมะขา พิมนึกว่าพี่โทโมะจะไม่มาหาพิมอีกซะแล้ว

โทโมะ// เธอทำแบบนี้ทำไม เธอคิดว่าฉันไม่รู้หรือไงว่าเธอไม่ได้ท้อง

พิม// ไม่จริง พิมท้องกับพี่โทโมะพี่จะไม่รับผิดชอบพิมหรือไง

โทโมะ// ถ้าพิมท้องจริงพี่ไม่ว่าเลย แต่นี่พิมไม่ได้ท้องและยังไปทำร้ายลูกกับเมียพี่อีก

พิม// ลูกอะไรค่ะ

โทโมะ// แก้วกำลังท้องได1เดือน เธออย่าคิดว่าเธอทำแบบนี้แล้วฉันจะยกโทษให้

พิม// ที่พิมทำแบบนี้เพราะพิมรักพี่ พิมเกลียดมันเข้าใจไหมค่ะ

โทโมะ// พอกันที ต่อไปนี้พิมไม่ต้องมายุ่งกับพี่อีก

พิม// ไม่ พิมจะไม่เลิกยุ่งกับพี่ พิมจะทำให้มันเจ็บเหมือนที่พิมเจ็บ

โทโมะ// หยุดเถอะพิม พิมทำไปมันก็เปล่าวประโยชน์พี่รักแก้ว พี่ไม่เคยรักพิมเลย

แล้วโทโมะก็เดินออกจากห้องไป

ในห้องของแก้ว604

แก้ว// ฟาง ลูกแก้วล่ะลูกแก้วปลอดภัยใช่ไหม

ฟาง// อื้ม ไม่ต้องห่วงแก้วกับลูกปลอดภัยแล้ว

โทโมะ// แก้วโมะขอโทษนะที่ไม่ดูแลแก้วกับลูก

ฟาง// พวกเราขอตัวก่อนะ คุยกันตามสบายเลยนะ

แก้ว// คำขอโทษ มันไม่ได้ช่วยให้ฉันเจ็บน้อยลง เรื่องของเรามันควรจะจบกันสักที เราเลิกกันดีกว่านะ

โทโมะ// ไม่ โมะจะไม่ยอมเลิกกับแก้ว โมะรักแก้ว และจะไม่ยอมให้แก้วไปไหน

แก้ว// ควรจะเลิก ในเมื่อนายเลือกที่จะอยู่กับพิมแล้วอีกอย่างพิมก็ท้องด้วย

โทโมะ// พิมไม่ได้ท้องพิมแต่งเรื่องทำให้เราเข้าใจผิดกันเพื่อจะทำให้เราเลิกกัน

แก้ว// ไม่เชื่อ นายจะมาหลอกอะไรฉันแค่นี้มันยังไม่พออีกหรือไง

โทโมะ// โมะจะพิสูจน์ให้แก้วเห้นว่าโมะรักแก้วและจะรักคนเดียวตลอดไป

แก้ว// ฉันไม่เชื่อนายอีกแล้ว ฉันไม่เชื่อและก็ไม่มีวันเชื่อ

โทโมะ// งั้นแก้วเอาโทรศัพท์ที่โมะอัดเสียงไปฟังแล้วกันนะ

แล้วแก้วก็เอาโทรศัพท์โทโมะมาฟังเสียงที่อัดไว้จนฟังเสร็จ

แก้ว// มันจริงหรอเนี่ย(พึมพำคนเดียว) ถึงฉันจะเชื่อนายไม่ได้หมายความว่าฉันจะให้อภัยนายในสิ่งที่นายทำกับฉัน

โทโมะ// โมะ ขอโอกาสได้ดูแลแก้วกับลูกนะ

แก้ว// ที่นายยอมกลับมาเพราะว่านายต้องการแค่ลูกใช่ไหมถ้าฉันไม่มีลูกนายก็จะไม่กลับมา

โทโมะ// มันไม่ใช่แบบนั้นนะแก้ว แก้วจะมีหรือไม่มีโมะก็รักแก้วเหมือนเดิม

แก้ว// แบบนี้ใช่ไหมที่นายรักฉัน คนรักกันเค้าทำกันแบบนี้ ฉันเข้าใจแล้ว

โทโมะ// มันไม่ใช่แบบที่แก้วคิด แก้วกำลังเข้าใจผิดทุกอย่าง

แก้ว// ถ้านายยังไม่เลิกยุ่งกับฉัน ฉันกับลูกจะหนีไปให้ไกลนายไม่เชื่อก็ค่อยดูถ้ายังไม่เลิกยุ่งกับฉัน

โทโมะ// โมะทำแบบนั้นไม่ได้แก้ว โมะอยุ่ไม่ได้ถ้าไม่มีแก้วกับลูก

แก้ว// พอกันทีกับคำแก้ตัว ออกไป นายควรจะออกไปจากห้องนี้

โทโมะ// ขอโมะได้ดูแลแก้วกับลูกนะคับ

แก้ว// ไม่จำเปน นายควรจะออกไปจากที่นี่และไม่ต้องกลับมา ออกไปสิ

ฟาง// มีไรกันเนี่ย เสียงดังไปถึงข้างนอกเลย ยังไม่เข้าใจกันอีกหรอ

แก้ว// ฟาง บอกให้คนบางคนออกไปที แก้วไม่อยากเห็นหน้า

ฟาง// โทโมะฉันว่านายออกไปก่อนดีกว่า ถึงอยู่ไปก็ทะเลาะกันไม่หยุด เดี๋ยวฉันกับเฟย์ขอคุยกับแก้วก่อนนะ

โทโมะ// อื้ม ฝากด้วยล่ะกัน

ฟาง// แก้วยังไม่เข้าใจกับโทโมะอีกหรอ มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดไม่ใช่หรอแก้ว

แก้ว// ฟาง หัวใจของคนเรามันก็บอบช้ำมากเท่าไหร่ความอดทนมันก็น้อยลงฟางจะให้แก้วทำไงในเมื่อแก้วเสียใจทุกครั้งที่เค้าทำเค้าก็ทำเพื่อลูก

เฟย์// แก้ว แก้วให้โอกาสโทโมะอีกสักครั้งนะ โทโมะต้องการแก้วและลูกที่เฟย์พูดเฟย์อยากให้แก้วลองถามหัวใจตัวเองดูว่าตอนนี้แก้วต้องการอะไร

แก้ว// แก้วต้องการเค้า แต่เฟย์จะให้แก้วทำไงในเมื่อหัวใจของแก้วตอนนี้เจ็บปวดเหลือเกิน

เฟย์// เฟย์เข้าใจนะแก้ว ถ้าแก้วพร้อมเมื่อไหร่ค่อยไปปรับความเข้าใจ

แก้ว// ขอบใจเฟย์กับฟางมากนะที่เป้นที่ปรึกษาให้กับแก้ว(กอดกัน)

ฟาง// แก้วลองให้โทโมะมาดูแลนะ เผื่อหัวใจของแก้วจะได้ดีขึ้น

แก้ว// อื้ม แก้วจะลองให้โอกาสเค้าอีกสักครั้ง

เฟย์// แบบนี้สิ แก้วกับโทโมะจะได้เข้าใจกันสักที

ฟาง// โทโมะฉันกับเฟย์คุยกับแก้วให้แล้วนะ แก้วตกลงที่จะให้โอกาสนายอีกสักครั้ง

โทโมะ// ขอบใจพวกเธอ2คนมากนะ ที่ช่วยอธิบายให้แก้วเข้าใจอ่ะ

เฟย์// รีบเข้าไปก่อนดีกว่านะ ก่อนที่แก้วจะเปลี่ยนใจ

โทโมะ// แก้ว โมะขอบคุณแก้วมากนะที่แก้วยอมให้โอกาสโมะแก้ตัว

แก้ว// ฉันให้โอกาสนาย นายก็ทำตัวดีๆล่ะ ระวังจะไม่มีโอกาสให้อีก

โทโมะ// คับ โมะสัญญาเลยโมะจะดูแลแก้วกับลูกให้ดีๆ

แก้ว// ขอให้มันจริงเถอะ นายชอบโกหกฉัน

โทโมะ// คราวนี้โมะจะไม่ทำให้แก้วร้องไห้และจะไม่โกหกแก้วเชื่อใจโมะนะคับแก้ว

แก้ว// อื้ม ฉันจะลองเชื่อนายก็ได้ ถ้ามีอีกฉันกับลูกจะหนีไปจริงๆด้วยล่ะ

โทโมะ// คับ โมะเชื่อว่ามันจะไม่มีทางเกิดขึ้นอีก มันจะเป็นแค่อดีตที่ผ่านมาเท่านั้น

แก้ว// ขอให้มันจริงเถอะ ช่างมันเถอะพูดไปก็มีแต่ความเจ็บ แล้วนี่ฉันจะได้ออกโรงพยาบาลเมื่อไหร่

โทโมะ// พรุ่งนี้คับ เดี๋ยวพรุ่งนี้กับบ้านเราดีกว่านะ โมะจะดูแลแก้วเอง

แก้ว// อื้ม ดูแลให้ดีๆล่ะ พูดแล้วห้ามคืนคำ

โทโมะ// คับ สำหรับแก้วโมะไม่คืนคำแน่นอน

ฟาง// ดีกันแล้ว หวานกันเหลือเกินนะ แล้วอย่าทะเลาะกันอีกล่ะ

เฟย์// ถ้าเกิดอะไรขึ้นเธอ2คนจะต้องเชื่อใจและไว้ใจกันแค่นี้ก็มีความสุขแล้วล่ะ

แก้ว// อื้มๆ แต่ฉันกลัวว่าจะมีอะไรบางอย่างที่จะทำให้เรา2คนเข้าใจผิดกันอ่ะ

ฟาง// ไม่มีอะไรมาทำอะไรได้ถ้าเรารู้จักเชื่อใจกันและกัน

เฟย์// และก็เชื่อว่าอีกฝ่ายไม่มีวันทำแบบนั้น

เขื่อน// ฉันว่าพวกเราออกไปข้างนอกกันดีกว่าแก้วจะได้พักผ่อน

ป็อบปี้// ใช่ ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย

แก้ว// มีเรื่องอะไรกันหรอ

ป็อบปี้// มันไม่มีอะไรหรอก พักผ่อนไปเถอะคือจะไปปรึกษาเรื่องทำร้านนะ

แก้ว// อื้มๆ ยังไงฝากช่วยจัดด้วยล่ะกัน

ป็อบปี้// ไอ้โมะแกออกมาด้วยมีเรื่องจะบอก(กระซิบ)

โทโมะ// อื้ม แก้วเดี๋ยวโมะมานะ

แก้ว// อื้ม

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา