Love Me You ร้ายอย่างเธอต้องเจอฉัน

8.8

เขียนโดย pare

วันที่ 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 12.43 น.

  18 ตอน
  10 วิจารณ์
  28.56K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 เมษายน พ.ศ. 2563 02.46 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

11)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
วันรุ่งเช้า
แก้ว// ถึงบ้านสักที คิดถึงบ้านที่สุดเลย(ทำตัวเหมือนเด็ก)
โทโมะ// น่ารักเป็นบ้าเลยว่ะ ทำแบบนี้ยิ่งน่ารักว่ะ (โทโมะแอบกระซิบเขื่อน ป็อบปี้)
เขื่อน// ถ้าไม่ติดฉันชอบเฟย์นะฉันจะจีบแก้วแน่
โทโมะ// ไอ้เพื่อนเลว แฟนเพื่อนนะเว้ย
เขื่อน// ล้อเล่น ไม่ยุ่งกับแฟนเพื่อนหรอก
ป็อบปี้// เรากลับบ้านกันดีกว่านะจะได้ไปพักผ่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้เจอกันที่ร้านขนมนะคับสาวๆ
แก้ว// ขึ้นไปอาบน้ำดีกว่า ทำไมรู้สึกปวดหัวจังเนี่ย
เฟย์// ฟาง ฉันเป็นห่วงแก้วยังไงก็ไม่รู้หวังว่าแก้วคงไม่คิดสั้น
ฟาง// ไม่หรอก แก้วไม่มีวันทำแบบนั้นหรอก
เฟย์// ไม่แน่นะ แกจำตอนที่แก้วอกหักจากไอ้พี่ป้องได้ไหม
ฟาง// จำได้ไม่มีวันลืม วันนั้นแก้วเกือบตายก็เพราะมันนั่นแหละ
เเก้ว// ทำไมผุ้ชายคนนี้จะต้องอยู่ในสมองฉันด้วยเนี่ย คนหลอกลวงแบบนั้นจะไปคิดถึงทำไมเลิกคิดสักทียัยแก้ว
หลังจากวันที่แก้วกลับมาอยู่บ้านโทโมะคอยตามคืนดีแก้วแต่แก้วก็ไม่ยอมใจอ่อนพาไปกินข้าวดูหนังแก้วก็ยังไม่ยอมหายโกรธจนโทโมะไม่รู้จะทำไงแต่เค้าก็เก็บภาพที่เค้าไปเที่ยวกับแก้วไว้ในความทรงจำที่ดีเค้าคอยซื้อกุหหลาบมาให้แก้วทุกวันแต่แก้วก็ไม่สนใจที่จะให้อภัยเค้าเลยจนมาถึงวันนี้ที่เค้าต้องมาแก้วที่บ้านอีกครั้งตอนกลางคืนเพราะคิดถึงแก้วมากจนนอนไม่หลับ
ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง
แก้ว// นายมาทำไมบ้านฉัน มีธุระอะไรกับฉัน
โทโมะ//โมะจะอธิบายเรื่องทุกอย่างให้แก้วฟังไง แก้วไม่ยอมฟังที่โมะจะอธิบาย
แก้ว// ไม่จำเป็น เพราะฉันลืมมันไปหมดแล้ว
โทโมะ// รวมกระทั่งเรื่องทั้งหมดของเราที่ผ่านมางั้นหรอ
แก้ว// ใช่ มันไม่มีอะไรที่น่าจดจำ เพราะเรื่องของเรามันไม่มีทางเป้นเหมือนเดิมได้อีก
โทโมะ// แก้ว คุณไม่มีวันลืมเรื่องที่ผ่านมาได้หรอิก คุณโกหกผม
แก้ว// ฉันไม่ได้โกหก ฉันพูดความจริง ฉันไม่เคยคิดที่จะจำมัน
โทโมะ// ฉันจะทำให้เธอจำไม่มีวันลืมเลยล่ะ
แก้ว// นี่นายปล่อยฉันนะ ปล่อยสิ นายจะทำอะไรอ่ะ
โทโมะ// ไม่ปล่อย เธอจะต้องจำเรื่องของเราทั้งหมด
แก้ว// เรื่องของมันจบไปแล้วจะรื้อฟื้นขึ้นมาอีกทำไมอีกได้ยินไหมว่ามันจบลงไปแล้ว
โทโมะ// ไม่มีวันจบ แล้วคุณจะรู้ว่าเวลาคุณทำให้ผมโกรธมันเป้นยังไง
แก้ว// ปล่อยฉัน นายจะทำอะไรฉัน ออกไปเดี๋ยวนี้นะ
โทโมะ// คืนนี้เธอได้จดจำไปตลอดแน่
แล้วโทโมะก็ค่อยๆปลดกระดุมเสื้อของแก้วออกทีละเม็ดแล้วปลดตะขอกางเกงแล้วถอนเสื้อที่ซ้อนอยู่ข้างในของแก้วออกให้หมดแล้วก็จัดการถอดของตัวเองให้หมดแล้วโทโมะก็คร่อมตัวอยู่บนตัวของแก้วแล้วชายหนุ่มก็ไซร้ซอกคอร่างบางแล้วค่อยๆเลื่อนลงมาที่หน้าอกของหญิงแล้วก็เอาลิ้นเลียบนหน้าอกแล้วก็จูบลงมาเลื่อยๆจนมาถึงที่ผู้หญิงสงวนไว้ให้คนที่รักแล้วโทโมะก็เอามือสอดเข้าไปที่กลีบกุหลาบเพื่อให้ช่องกลีบกุหลาบเปิดออก
แก้ว// อ๊า (แก้วร้องเสียงครางออกมาเพราะรู้สึกเสียว)
แล้วน้ำรักก็ไหลลงมาแล้วโทโมะก็จัดการเลียน้ำรักที่ไหลผ่านมาจากหญิงสาวแล้วก็จัดการเอาแกนกลางสอดเข้าที่ตัวหญิงสาว
แก้ว// อย่านะ ขอร้องล่ะ ปล่อ................(โทโมะไม่ฟังเสียงหญิงสาวก็ประกบปากเพื่อไม่ให้หญิงพูดอะไรทั้งสิ้นแล้วก็ยกขาหญิงสาวขึ้นแล้วก็เอาแกนกลางสอดเข้าไป)
แก้ว// อ๊า อ้า โทโมะ.....แก้ว.....เจ็บ
โทโมะ// ไม่เป็นไรนะคับ เดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้วคับ
แล้วโทโมะก็เคลื่อนที่ช้าๆแล้วก็เพิ่มจังหวะโน้ตเพลงให้มันเร็วขึ้นจนน้ำรักไหลเข้าไปในตัวหญิงสาวแล้วก็ยังไม่พอเพราะความโมโหทำให้เค้าหยุดไม่ได้แถมตัวหญิงสาวยังปุกอารมณ์ให้ชายหนุ่มดำเนินการไปต่อจนถึงสวรรค์ให้ได้
แก้ว// ไอ้คนชั่ว ฉันเกลียดนาย นายทำแบบนี้กับฉันได้ไง(ร้องไห้)
โทโมะ// เธอจะได้ไม่ลองดีกับฉันไง
แก้ว// นายอย่าคิดนะว่านายทำแบบนี้แล้วฉันจะกลัวนาย(ตะคอกใส่ชายหนุ่มแถมยังร้องไห้ไม่หยุด)
โทโมะ// ตอนนี้เะอก็เป็นของฉันแค่คนเดียวเท่านั้น
เพี๊ย!
แก้ว// อย่ามาหยาบคายกับฉัน ฉันไม่ได้เป็นของนายฉันไม่ได้สมยอมนาย(ร้องไห้)
โทโมะ// ถึงเธอไม่ยอม แต่เธอก็เป็นของฉันอยู่ดีนิ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา