รักนายนะ จุ๊บๆ

        เลิกเรียน

กริ๊ง!!!!!!!!

     Kaew part

   เย้!!!!!เลิกเรียนแล้ว เอ๊ะ!!!!!แล้วนายโทโมะกับป๊อปปี้ไปไหนแล้วเนี่ย ดีล่ะ ฉันจะได้กลับบ้านอันแสนสุขของฉัน 

แล้วฉันกำลังเดินออกนอกโรงเรียนพร้อมกับความสุข 

.....:แก้ววววววววว

     แต่แล้วความสุขของฉันก้อหายไป เพราะไอ้....

แก้ว: อ้าว!!!! โทโมะนี่เอง จะกลับบ้านหรอ บายๆนะ

      ฉันรีบเดินออกมาทันที แต่กลับมีมือพิศวงมาจับแขนฉัน -*-

โทโมะ: แก้วเดี๋ยวฉันไปส่งเธอเอง 

แก้ว: เอ่อ....ส่งนายกลับบ้านก่อนเถอะ แล้วค่อยมาส่งฉันดีกว่านะ แหะๆ

โทโมะ: นี่เธอไม่ไว้ใจฉันหรอ

แก้ว: เอ่อ..โทโมะปล่อยแขนแก้วก่อนแก้วเจ็บ

โทโมะ: ตอบมาก่อนสิว่าเธอไม่ไว้ใจฉันหรอ!! โทโมะตวาด

แก้ว: ปล่อยนะ ฮึก แค่นี้ไม่เหนต้องตวาดกันเลยหนิ ฮือ

....: เห้ย!!!!ปล่อยแก้วเดี๋ยวนี้นะ 

แก้ว: ป๊อปปี้ช่วยแก้วด้วย ฮึก ฮือ

โทโมะ: ไม่ปล่อยมีไรมะ?

ผลัวะ! เสียงป๊อปปี้ ต่อยโทโมะอย่างจัง ชั้นที่ถูกโทโมะจับแขนอยู่ก้อปล่อยออกทันที เค้าคงจะเจ็บน่าดู แต่มาทำแก้วเจ็บก่อนทำไมล่ะ เชอะ ไม่ช่วยดีกว่า

โทโมะ: หนอยแหนะ แก!!!ไอป๊อปปี้

ผลัวะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆทั้งสองคนกำลังแลกหมัดกันอยู่ ส่วนฉันก้อดูมวยไทยเจ็ดสีแบบ 3D อยู่ จะ ว่า 4D เลยก้อได้นะ และระหว่างที่ยืนดูอยู่ดีๆ ก้อมีแขนพิศวงอีกหนึ่งแขน มาลากฉันไปไหนไม่รู้แล้วพอฉันหันไปปรากฎว่าคนนั้นคือ...

แก้ว: ฟาง!!!!!

ฟาง: แทนที่เธอจะวิ่งออกมาถ้ามันต่อยกันเสด มันก้อต้องมาเอาตัวเธอไปอยู่ดี เพราะฉะนั้นตอนที่ยังฟัดกันไม่เสด ก้อรีบชิ่งเลยสิแก้ว

แก้ว: เออ เนอะ ฉลาดจังเลยอ่ะฟาง

ฟาง: เธอโง่เองแก้ว

แก้ว: = =' แล้วจะพาฉันไปไหนเนี่ย

ฟาง: กลับบ้านไง ถ้าฉันให้เธอกลับคนเดียว ไอพวกนั้นมาตามรังควานเธออีกทำไง

     ฉันกับฟางก้อวิ่งๆๆๆๆๆๆไปจนถึงบ้าน ซึ่งพอถึงบ้านชั้นก้อได้ไปชั่งน้ำหนัก ซึ่งลดไปไม่น้อยเลยทีเดียว- -'

........................................................................................................................................

อัพให้แล้วนะ ขอโทดนะที่หายไปนานเผอิญว่าติดอ่านหนังสือสอบอยู่ก้อเลยไม่ได้มาอัพเลยอ่ะ