So Crazy! รักบ้อบอของนายหมีหน้าม่อกับยัยเป็ดเอ๋อ!

บทที่ 1 พรหมลิขิตบันดาลชักพา ~  ?
ณ งานปาร์ตี้ปีใหม่ 2012 ณ ภูเก็ต
“เผื่อวันพรุ่งนี้เธอจะกลับมา เผื่อวันพรุ่งนี้เธอจะเปลี่ยนไป ~ ”
กรี๊ดดดดดดดด!!!! ~ พี่ป็อปปี้ พี่ป็อปปี้ ><!!!!!! ~
“เฮ้อ...ยัยพวกนี้นี่ จะกรี๊ดอะไรกันนักหนา ก็แค่อีตานี่ร้องเพลงแค่นั้นเอง - -* ”
ฟางพูดขึ้นมา เธอคือสาวน้อยหน้าหวาน แต่นิสัยกลับตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง เพราะเธอทั้งซุ่มซ่าม เซ่อซ่า ทั้งยังมีคนหาว่าเธอประสาทอีกด้วย = =
“นี่พี่ฟาง! นั่นน่ะป็อปปี้ K-Oic เชียวนะ ใครไม่กรี๊ดก็บ้าแล้ว กรี๊ดดดดดด >< ~ ~ ~”
“นี่ยัยเฟย์ ให้มันน้อยๆหน่อยเหอะ อีตานั่นน่ะนะ ไม่เห็นจะหล่อตรงไหนเลย หน้าก็เหมือนหมี ชอบลงไปได้ยังไงเนี่ยยยย ~ แถมพี่ยังได้ข่าวมาว่าเจ้าชู้และหื่นสุดๆ โอ๊ยย ไม่เห็นจะมีอะไรดีเลย”
“โหยย พี่ฟางอะ อย่างน้อยก็หล่อ เสียงดี น่ารัก และเป็นกันเองกับแฟนคลับมากเลยล่ะ อ๊ะ! นั่นๆๆ พี่เขื่อนลงมาจากเวทีแล้ว เดี๋ยวเฟย์ไปขอลายเซ็นก่อนน้า ><”
“เฮ้ย! เฟย์ รอพี่ก่อน เดี๋ยวแม่ก็หาว่าพี่ไม่ดูแลเฟย์อีก รอด้วยเฟย์!!!”
แล้วฟางก็เร่งสปีดเต็มฝีเท้าเพื่อไปให้ทันเฟย์
ตุบ!
“โอ๊ยยยย ใครเนี่ย เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย เกะกะขวางทางอยู่ได้ คนยิ่งรีบๆอยู่!”
“ขอโทษครับๆ เป็นอะไรมากรึเปล่าเนี่ย...ว้าว *O* สวยจังเลย….”
“หะ!!! นายพูดว่าอะไรนะ? ฮะ...เฮ้ย!!! ไอ้หน้าหมี!!!!?”
“โหย เรียกซะเสียหาย คนหล่อเซ็ง - -* แล้วตกลงเป็นไรมากรึเปล่าเนี่ย?”
“ไม่เป็นไรย่ะ! จะไปไหนก็ไปไป๊!”
ฟางพูดจบก็รีบผลักอกป็อปปี้แล้ววิ่งหนีอย่างรวดเร็ว ท่ามกลางสายตาและเสียงซุบซิบของแฟนคลับนับร้อย (ช่างกล้าเนอะ -0- : ไรเตอร์)
“เฮ้ย! นี่เธอกล้าดียังไงมาผลักฉันเนี่ยคนสวย ~ คิดจะลองดีกับฉันเหรอ มามะ มามะ ฟ้าคงส่งให้เรามาเจอกันแน่เลย อย่างนี้เค้าเรียกอะไรนะ...พรหมลิขิตรึเปล่า *O*”
ป็อปปี้พูดพลางทำสีหน้า วิ้งๆๆ
“ไม่! ไม่ใช่อย่างแน่นอน นายจะไปไหนก็ไปเลย ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน นายหมีหน้าม่อ!!!”
 
จบบทที่ 1 ค่า…สั้นไปนิด อาจจะไม่เข้าใจนิดหน่อย โปรดให้อภัยไรเตอร์มือใหม่หัดแต่งค่า เม้นวันละนิดจิตแจ่มใสน้า ^^