แผนเกมร้าย หมัดหัวใจ นายเพลย์บอยตัวพ่อ

ตอนที่ 2 ซวยแล้วซิแก้ว.........1

แม่แก้ว : แก้วตื่นได้แล้วลูกสายแล้วน่ะลูกเดี๋ยวไปเรียนไม่ทัน ตื่นเร็วแก้ว กับข้าวอยู่ที่โต๊ะน่ะลูกอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงไปกินข้าวไปโรงเรียนเดี๋ยวนี้

แก้ว : ขอต่ออีกนิดไม่ได้เหรอค่ะแม่ แก้วยังไม่อยากตื่นเลยอะแก้วง่วง (ก้อเมื่อคืนแก้วนอนคิดเรื่องฟิมล์และก้อเรื่องผู้ชายที่หวายจะเลือกให้ใครเป็นเหยื่อในเกมนี้น่ะสิแก้วมาคิดที่หลังว่าหวายต้องมีแผนอะไรแน่ๆถึงหมั่นใจขนาดนั้นไม่น่าเลยยัยแก้วแกไม่น่าเลยแต่ยังไงฉันจะไม่มีวันยอมแพ้ยัยหวายเด็ดขาด)

แม่แก้ว : ไม่ได้น่ะแก้ว ลุกอาบน้ำเดี๋ยวนี้นี่มัน 7 โมงแล้วน่ะลูกเดี๋ยวไม่มีเวลาแต่งตัวสวยน่ะลูก

แก้ว : 7 โมงเหรอ แก้วรีบวิ่งลงจากที่นอนแล้วก้อไปอาบน้ำทันที 15 นาที แก้วก้อวิ่งอกกมานั่งหน้ากระจกเพื่อแต่งตัววกว่าจะแต่งตัวเสร็จก้อ 7.45 น. แล้ว (เพราะแก้วต้องแต่งตัวให้สวยทุกวันจะโทรมไม่ได้แต่แก้วก้อไม่ใช่คนที่ชอบแต่งหน้าแต่งตาสักเท่าไรแก้วก้อเลยแต่งหน้าบางๆแต่ก้อทำให้เทอร์น่ารักสวยใสเหมือนทุกวันของเทอร์)

แล้วแก้วก้อเดินลงมาข้างล่าง

แก้ว : แม่ค่ะมีอะไรกินบ้างอะ

แม่แก้ว : อยู่บนโต๊ะน่ะลูกรีบกินแล้วไปเรียนได้แล้วมันสายแล้วลูก

แก้ว : ค่ะแม่ (แก้วรีบกินข้าวกินเสร็จก้อรีบไปโรงเรียนให้คนที่บ้านไปส่ง)

ฟาง เฟย์ : ยัยแก้วไปไหนน่ะทำไมยังไม่มาอีกน่ะ หรือข่าวเรื่องเมื่อวานเป็นเรื่องจริงอะ (ฟาง เฟย์เป็นเพื่อนร้ากที่แก้วสนิทที่สุด)

แก้ว : ฟาง เฟย์ ฉันมาแล้วขอโทษที่ให้รอนานน่ะ คือว่าตื่นสายอะ

ฟาง : ตลอดละแกอะ ฉันชินแล้วละ

เฟย์ : แก้วแล้วเรื่งเมื่อวานเป็นไงบ้างอะ เป็นเรื่องจริงหรือที่ฟิมล์บอกเลิกแกอะ แล้วยังเรื่องที่แกไปพนันใว้กะยัยหวายอีกอะ

แก้ว : เป็นชุดเลยน่ะเฟย์ ก้อจริง เค้าบอกเลิกฉันและฉันก้อรับพนันกะยัยหวายจริงแล้วแกรู้ได้งัยอะ

เฟย์ : ก้อยัยนั่นอะน่ะไปโฆษณาไว้ซะทั่วเลยว่าแกอะพนันกับมันไว้และคราวนี้แกต้องแพ้มันแน่ๆ

แก้ว : ดูยัยนั่นจะดูมั่นใจมากเลยน่ะว่าจะชนะฉันอะ ยัยนั่นต้อมมีแผนแน่ๆเลยอะเฟย์ ฟาง

ฟาง เฟย์ : แล้วแกไปรับพนันมันทำไมวะ

แก้ว : ก้อตอนนั่นเลือดขึ้นหน้านี้ ฉันอยากจะเอาชนะยัยนั่นแล้วเรื่องที่พนันก้อไม่น่าจะอยากเกินกว่าที่ฉันจะทำได้นี่ใช่ไหมละ

ฟาง : มันก้อใช่น่ะแก้วแต่แกรู้ยังว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร

แก้ว : ยังไม่รู้เลยอะก้อยัยหวายมันบอกว่าจะเป็นคนเลือกให้เอง

ฟาง เฟย์ : ตายแน่ยัยแก้ว แล้วแกไปตกลงให้ยัยนั่นเลือกให้ทำไมวะ ฉันว่าแล้วทำไมยัยยนั่นถึงมั่นใจนักมันต้องมีแผนการร้ายแน่ๆ

แก้ว : เอาน่าฟาง เฟย์ มันคงไม่เกินความสามารถของฉันหรอกไปเรียนดีกว่า ปะ

ฟาง เฟย์ : แล้วแก OK แล้วหรอเรื่องฟิมล์อะ

แก้ว : ฉันซะอย่างน่ะ ไปเถอะ กี่โมงแล้วน่ะ

ฟาง เฟย์ : อ้าก..... 08.00 น. เร็วแกรีบไปสายแล้ว (มัวแต่ยืนคุยกันจนลืมเวลา)