แผนเกมร้าย หมัดหัวใจ นายเพลย์บอยตัวพ่อ

ตอนที่ 11
เฟย์ : พี่เขื่อนเราจะไปไหนกันค่ะนี่
เขื่อน : พี่ก้อยังไม่รู้เลย แต่โทโมะมันบอกว่าไปเจอกันที่บ้านจองเบอะ
ป๊อป : เอ่อ.ฉันนึกออกแล้วไอ้เขื่อน วันพรุ่งนี้วันเกิดมีนไง
เขื่อน : เอ่อใช่วะ มันคงจะพาไอ้จองเบไปซื้อของขวัญวันเกิดให้มีนแน่เลยวะ
ป๊อป : แต่คงไม่แค่นั้นมั่ง มองไปที่สาวๆ
เขื่อน : อืม......ฉันก้อว่างั้น
เฟย์ : แล้วใครคือมีนค่ะ แล้วเป็นอะไรกับพวกพี่
เขื่อน : อืม..มีนเป็นเพื่อนพวกเราคับ เรื่องเป็นมายังไงแล้วค่อยเล่าให้ฟังที่หลังน่ะคับ
เฟย์ ; ค่ะ..แต่ตอนนี้เฟย์ง่วงอะ หันไปที่ฟางตอนนี้หลับเอามหัวพึงไหล่ป๊อปปี้อยู่ อ้าว..
หลับตอนไหนละพี่สาวเรางั้นนอนบ้างดีกว่า
จองเบ : นี่ก้อ 1 ชั่วโมงแล้วไอ้โมะมันทำไมไม่มาสักทีวะ ไอ้เคนตะแกลองโทรถามมันดิวะ
เคนตะ : เอ่อ.. ไอ้โมะมึงอยู่ไหนวะกูนั่งรอมึงจนรากจะงอกแล้วเนี่ย
โทโมะ ; กูกำลังจะเลี้ยวเข้าบ้านอยู่นี้ออกมาได้เลย
เคนตะ : ไอ้โมะมันมาแล้วไปเถอะ
โทโมะ ; กูมาแล้วรีบไปเถอะ
เคนตะ : อ้าวมึงพาสาวที่ไหนมาวะ เด็กใหม่มึงเหรอ (เคนตะมองข้างๆเลยจำไม่ได้ว่าเป็นแก้วเพราะแก้วนั่งอยุ่ในรถ) แต่อ๊ะมึงไม่เคยพาผู้หญิงของมึงมาร่วมกลุ่มกับพวกเรานิ คนนี้ทำไมมาแปลกวะ หรือว่ามึงจะ......
แก้ว : ดีค่ะ เคนตะ จองเบ
เคนตะ : น้องแก้วนี่ อืม..แล้วทำไมมากับไอ้โทโมะได้ละคับเนี่ย (เคนตะเดินเข้ามาทักแก้ว)
แก้ว : แก้วโดนลากมาค่ะ
เคนตะ : มองที่โทโมะ แล้วก้อยิ้มออกมา อ๋ออย่างนี่เอง..
โทโมะ : คุยอะไรกันวะ ไปได้แล้วพวกมึง...
แล้วรถอีก1 คันที่วิ่งตามหลังมาก้อมาถึง
เขื่อน : ไอ้โมะมึงนี่จะทำอะไรไม่ปรึกษาพวกกูก่อนเลยน่ะ กูจะได้เตรียมตัวบ้าง
โทโมะ : เอ่อ..กูขอโทดแล้วกัน แต่กูคิดว่ามึงควรจะขอบคุณกูมากกว่าน่ะ
เขื่อน : เอ่อ..แต่มึงน่าจะบอกกูบ้างกูจะได้เตรียมตัวบ้าง เล่นมาอย่างนี้ใครจะไปตั้งตัวทันวะ ทำอะไรก้อไม่ถูก
โทโมะ : ..มึงรู้แล้วใช่ไหมว่ากูจะไปไหนงั้นไปเจอกันที่นั้นน่ะ ไปละ
เคนตะ จองเบ : ไอ้พวกนี้มันคงจะเจอของจริงเข้าแล้ววะ ไปเถอะ...
ที่ห้าง..TK.
โทโมะ : แก้วลงมาได้แล้ว
แก้ว : อืม..นายพาฉันมาด้วยทำไมนี่
โทโมะ : ฉันมีอะไรให้เทอช่วยหน่อยอะ
แก้ว ; แล้วทำไมไม่บอกกันดีๆ แถมยังลากมาด้วย อึ่ย....
โทโมะ : ขอโทดคร้าพพพพพ
จองเบ : แล้วจะเริ่มดูอะไรก่อนวะ
โทโมะ : ผู้หญิงอย่างพวกเทอร์นี่ชอบอะไรหรอ
เฟย์ : ผู้หญิงก้อต้องชอบของสวยๆงามๆสิค่ะ พี่โทโมะ
โทโมะ : งั้นก้อไปดูที่ร้านเครื่องประดับก่อนดีกว่า แก้วเทอไปกับฉัน
เทอว่าเส้นไหนสวยอะแก้ว
แก้ว : ฉันว่าเส้นนั้นอะ ดูเรียบๆไม่หวือหวา และจี้ที่เป็นรูปดวงจันทร์กับดาวอยู่ด้วยกันมันน่ารักออกน่ะ
โทโมะ : ไม่เห็นจะสวยเลย เทอนี่รสนิยมไม่ได้เรื่องเลย ฉันเลือกเองดีกว่า
แก้ว : แล้วนายจะถามฉันเพื่อ...
โทโมะ : ขอดูเส้นนั้นหน่อยคับ แก้วมานี่หน่อย
แก้ว : อะไรอีกละ
โทโมะ : หันหลังมาสิ แล้วโทโมะก้อเอาสร้อยที่เลือกมาใส่ที่คอแก้ว ไอ้จองเบแกว่าเส้นนี้เป็นไงวะ
จองเบ : อืม...สวยมากเอาเส้นนี้ละคับ
โทโมะ : แก้วหันหลังมา แล้วก้อถอดสร้อยออกจากคอแก้วยืนให้พนักงานใส่กล่องให้
แก้ว : นี่พวกนายคอฉันไม่ใช่ที่รองสร้อยน่ะ
โทโมะ : ช่วยหน่อยน่ะ ช่วยทำให้คนเค้ามีควาามสุขดีน่ะ คับ ไปร้านเสื้อผ้าต่อปะ
ทางด้าน เฟย์ ฟาง เขื่อน ป๊อป
เฟย์ : พี่ฟางว่าสร้อยข้อมือเส้นนี้สวยไหมอะ
ฟาง : ก้อสวยดีน่ะเฟย์ อยากได้เหรอ
เฟย์ : อืม...ดูราคา โฮ่..แพงอะพี่ฟาง
ฟาง : ไม่เป็นไรหรอกถ้าเฟย์อยากได้พี่ซื้อให้
เฟย์ ; ไม่หรอกพี่ฟางเมื่อวานเฟย์ก้อซ๊อปไปเยอะแล้ว ไว้วันหลังดีกว่า
แล้วพี่ฟางละเห็นมองแหวนวงนั้นตั้งนานแล้วอะ
ฟาง : เปล่าหรอกพี่ว่ามันสวยดีอะ
เขื่อน ป๊อป : กำลังยืนมองสาวๆเลือกดูของกันอยู่
เฟย์ : พี่เขื่อนเฟย์หิวอะไปหาอะไรทานไหมอะ
เขื่อน : อ๋อคับ..ปะ ไอ้ป๊อปแกจัดการให้ฉันด้วยน่ะ
เฟย์ : ปะพี่ฟาง ป๊อป : เดี๋ยวผมตามไปน่ะคับ
ทางด้านโทโมะ แก้ว จองเบ เคนตะ
โทโมะ : ไปถึงก้อไปเลือกชุดมาประมาณ 10 กว่าชุดได้ แก้วอะ
แก้ว : อีกแล้วเหรอ..
จองเบ เคนตะ : ช่วยหน่อยน่ะคับคุณแก้ว พีสสสสสส
แก้ว : เปลี่ยนชุดแรกเสร็จก้อเดินออกมา เป้นไง
จองเบ โทโมะ เคนตะ : ไม่ผ่านอะ (ที่จริงอะชุดที่เลือกให้มีนอะได้แล้วแต่โทโมะต้องการจะแกล้งแก้วเล่น)
แก้ว : แล้วก้อเปลี่ยนชุดต่อไป เรื่อยๆๆๆ แต่ไม่มีชุดไหนผ่านเลย แล้วมาถึงชุดสุดท้ายแก้วก้อเดินออกมา
จองเบ เคนตะ : ว้าว......สวยมากๆเลยคับ ใช่ใหม่วะไอโมะ
โทโมะ > เอ่อวะ .. ก้อสวยดีชุดน่ะ เอาชุดนี้ละคับ
แก้ว ไอ้บ้านี่จะชมกันหน่อยก้อไม่ได้ อึ๋ย.....เดินเข้าไปเปลี่ยนชุดเดิมของตัวเอง
จองเบ ดูไอ้โมะมันจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษเลยวะมึงว่าไหม ยิ้มไม่หุบเลย สังสัยจะเป็นเพราะแก้วแน่ๆ
ไอ้นี่คงเจอคนที่ถูกใจเข้าแล้วสิ
เคนตะ กูก้อว่างั้นไม่เห็นมันเป็นอย่างนี้กับใครเลยนอกจากพิมพ์ แต่น่าเสียดายถ้าไอ้โมะมันไม่สนกูว่ากู
จะจีบน้องแก้วเอง ดูน้องแก้วดิดูน่ารัก ใสสื่อหมือนมินเลยอะ
จองเบ กูเชื่อว่าสักวันมึงจะต้องเจอคนที่มึงชอบเขาและเค้าก้อชอบมึงจริงวะ
เคนตะ เอ่อวะ ไอโมะจะไปไหนต่อวะ
โทโมะ กลับสิวะ
เคนตะ แล้วมึงจะไม่พาสาวๆไปเลี้ยงเพื่อเป็นการตอบแทนหน่อยหรอวะ
แก้ว ไม่เป็นไรหรอกค่ะ แก้วเหนื่อยแก้วอยากกลับบ้านแล้วค่ะ
เฟย์ ยัยแก้วเป็นไงบ้างแก ดูท่าทางแกไม่ค่อยดีเลยน่ะ ดูหน้าฉีดๆๆน่ะแก
โทโมะ มองแก้วอย่างเป็นห่วง งั้นกูพาแก้วกลับบ้านก่อนน่ะพวกมึงจะไปไหนต่อก้อไปเถอะ ไปแก้ว
ฟาง งั้นเราก้อกลับกันเถอะเฟย์
เฟย์ ค่ะเ ฟย์ก้อง่วงแล้วเหมือนกัน พี่เขื่อนค่ะเฟย์อยากกลับแล้วอะ
เขื่อน คับเดี๋ยวผมไปส่งคับ ปะป๊อป
ป๊อป มองไปที่ฟางดูเหมือนจะเหนื่อยๆ ฟางเป็นอะไรหรือเปล่าป๊อปช่วยน่ะ แล้วป๊อปก้อจับแขนฟางมาควงแขนตัวเองแล้วเดินไปด้วยกัน
เฟย์ ดูเหมือนพี่สาวเฟย์จะขายออกแล้วสิน่ะ ยิ้ม
เขื่อน แล้วเฟย์ละ มีใครในใจหรือยังคับ
เฟย์ ยังไม่มีหรอกค่ะเด็กอย่างเฟย์คงไม่มีคนมาสนใจหรอกค่ะ
เขื่อน ก้อพี่นี่ไงคับ (เฮ้ยพูดอะไรออกไปวะ เอาวะเป็นไงเป็นกัน)
เฟย์ พี่เขื่อนว่าไงน่ะค่ะ พูดใหม่สิค่ะ
เขื่อน พี่....ว่า....พี่ชอบเฟย์อะ เพราะเฟย์ดูน่ารักใสสื่อดูไม่มีพิษมีภัยเหมือนผู้หญิงคนอื่นที่พี่เคยเจอน่ะ
เฟย์ พี่เขื่อน..... เขื่อน แล้วเฟย์ละคิดไงกับพี่
เฟย์ ก้อไม่รู้เหมือนกันแต่เวลาเฟย์อยู่กับพี่เขื่อนเฟย์มีความสุขมากเลยไม่รู้ว่าเค้าเรียกว่าชอบหรือเปล่าน่ะค่ะ ยิ้ม..เขินจนหน้าแดง
เขื่อน เฟย์..... งั้นไปกันเถอะเดี๋ยวสองคนนั้นจะรอเราแย่แล้ว เดินมาจับมือเฟย์แล้วเดินไปด้วยกัน
โทโมะ แก้วเป็นอะไรหรือเปล่าเทอดูไม่ดีเลยน่ะ
แก้ว ฉันแค่เหนื่อยๆอะไม่เป็นไรหรอก
โทโมะ แล้วเทอกินอะไรมาหรือยังนี่
แก้ว ก้อยังน่ะสิ
โทโมะ แล้วทำไมเทอไม่บอกฉัน
แก้ว ฉันจะเอาเวลาไหนไปบอกนาย ไปถึงนายก้อใช้ฉันเลือกโน้นลองนี่อยู่ตลอดนายเคยสนใจฉันไหม
โทโมะ แก้วฉันขอโทษน่ะ
แก้ว ไม่เป็นไรหรอกยังไงฉันมันก้อแค่ผู้หญิงที่นายลากมาเพื่อประโยชน์ของนายไม่ได้สำคัญอะไรนี่ อุ๊บ...
ริมฝีปาหน้าประทับริมฝีปากบางอย่างอ่อนหวานและนุ่มนวล อย่างที่แก้วไม่เคยรู้สึก และตอนนี้ได้รับจากเค้าทำให้แก้วก้อเผลอจูบตอบเค้าไปเนินนาน
โทโมะ เป็นฝ่ายถอดจูบออกมาก่อน แก้วไม่ใช่อย่างนั้นน่ะเทอสำคัญกับฉันกว่าผู้หญิงพวกนั้นมากน่ะ เทอเป็นผู้หญิงที่ฉันให้ความสำคัญมากกว่าคนอื่นเทออย่าพูดอย่างนั้นอีกน่ะ
แก้ว อืมมมม
โทโมะ งั้นวันนี้ฉันจะทำอาหารให้เทอกินเพื่อเป็นการตอบแทนเองน่ะ แล้วโทโมะก้อขับรถไปที่คอนโดตัวเอง
ถึงแล้วเข้ามาสิ
แก้ว ที่นี่คอนโดนายหรอ คงจะพาสาวๆมาเยอะสิน่ะ
โทโมะ เทอเป็นคนแรก ฉันไม่เคยพาใครมาที่นี่นอกจากพวกไอ้เขื่อน ป๊อปที่รู้จักว่าฉันอยู่ที่นี้ นั่งรอแป๊ปหนึ่งน่ะเดี๋ยวฉันจะไปทำกับข้าวให้เทอกิน
แก้ว อืมมม แล้วให้ฉันช่วยอะไรไหม
โทโมะ ไม่ต้องหรอกเทอเหนื่อยมากแล้วน่ะแก้วพักเถอะน่ะ แล้วโทโมะก้อเดินเข้าครัวเพื่อไปทำกับข้าวให้แก้ว
ทำอะไรดีน่ะ งั้นทำสปาเก็ตตี้ สเต็กหมู แกงจืดฟัก (เข้ากันตรงไหนนี่แกงจือนี่)
แก้ว ง่วงจังเลยอะขอนอนแป๊ปหนึ่งละกันน่ะ
โทโมะ ทำกับข้าวเสร็จก้อเอาวางที่โต๊ะ จัดวางอย่างสวยงาม แล้วก้อเดินมาหาแก้ว อ้าวหลับแล้วหรอปลุ๊กดีไหมน่ะ
งั้นให้นอนพักก่อนดีกว่ากับข้าวค่อยอุ่นเวลาจะกินก้อได้ เอ่อเดี๋ยวโทรบอกไอ้เขื่อนให้บอกเพื่อนๆแก้วดีกว่าเดี๋ยวจะเป็นห่วงกัน
เขื่อน ว่าไงไอ้โมะมึงทำอะไรอยู่วะป่านนี้ยังมาไม่ถึงอีก
โทโมะ กูอยู่คอนโด ตอนนี้แก้วอยู่กับกูบอกเพื่อนเค้าด้วยน่ะว่าไม่ต้องเป็นห่วง ตอนนี้แก้วหลับอยู่ตื่นเมื่อไหร่จะไปส่งเองแค่นี้น่ะ