แผนเกมร้าย หมัดหัวใจ นายเพลย์บอยตัวพ่อ

ตอนที่ 10
ที่โรงเรียนนานาชาติ KMKZ
เฟย์ : แก้ว .พี่ฟางกลับเถอะ โรงเรียนเลิกแล้ว
แก้ว : อืม...ปะฟาง
แก้ว : ไปกินไอติมไหมเดี๋ยววันนี้ฉันเลี้ยงเอง
หวาย : 5555 จินนี่เทอร์เห็นน้ำหน้าคนที่จะต้องใส่ชุดนอนไปงานเลี้ยงการศึกษาหรือยัง
จินนี่ : อืม.. หันไปทางแก้ว อ๋อ เห็นแล้วอะแกสงสัยจะเป็นคนแถวนี้ละมั่ง
เฟย์ : ใครกันแน่ที่จะต้องใส่ชุดนอนไป ฉันว่าเป็นแกมากกว่าฉันหน้าชาลาเปา
ฟาง : ไม่เอาน่าเฟย์ยิ่งไปต่อปากต่อคำกับมันจะยือยาดไปกันใหญ่น่ะเฟย์
แก้ว : ฉันว่าอย่าเอาพิมเสนเป็นแลกกับเกลือเลยมันไม่คุ้มกันน่ะ ไปเถอะ
หวาย : อ๊ายยยยยยย... แกจะรีบไปไหน ถ้าแกแน่จริงอีก 4 วันหลังจากนี้แกก้อทำให้ได้อย่างที่แกพนันไว้กับฉันแล้วกันนั่งแก้ว 55555 เค้าบอกว่าหัวเราะที่หลังดังกว่ายะ ไปเถอะจินนี่ไปฉลองชัยชนะล่วงหน้าดีกว่า
แก้ว : ฉันจะทำยังไงดีวะ นายนั่นยังไม่มีท่าทีสนใจฉันเลยอะ
เฟย์ : เฮ้ย .. แก้ว พี่ฟาง เสียงกรี้ดดดดดดดดด จากนักเรียนหญิงโรงเรียนเรานี่มีอะไรกันอะไปดูกันเถอะ
แก้ว : ไม่มีอะไรหรอกกลับเถอะ
เฟย์ ; เราก้อกลับทางนั้นพอดีนี่ไม่เสียเวลาเท่าไรหรอกน่าปะ
แก้ว ฟาง : อืม..... แล้วก้อโดนเฟย์ลากฝ่าฝูงชนเข้าไป
เฟย์ ฟาง แก้ว : อ๊ากกกกกกกกกก หล่อมากกกกกกก
เฟย์ : เอ๋ ..นั้นมันพี่โทโมะ เขื่อน ป๊อปปี้นี่ พี่เขื่อนค่ะ............
เขื่อน : มองตามเสียงเรียก อ๋อ...เฟย์นี่ หวัดดีคับสาวน้อย..............
สาวในโรงเรียน : อ๊ากกกก พี่เขื่อนน่ารักอะ แล้วรู้จัก พวกพี่เฟย์ ฟาง แก้ว ได้ไงอะ หรือว่า อ๊ากกพวกเค้า จะ …...
กิ๊กกัน แล้วพี่โทโมะละคบใคร...น่ะ ฉันว่าพี่แก้วแน่ๆก้อพี่แก้วป๊อป..ที่สุดแล้ว
โทโมะ : พอเห็นแก้วเดินออกมา หวัดดีคับแก้วใจ แล้วก้อยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ให้แก้ว
แก้ว : อ๊าก..ไอ้บ้านี่เมื่อวานยังไม่หายอายเลย พวกคุณมาทำอะไรกันที่นี่
โทโมะ : ก้อมาหาเทอไง ไปกับฉันเดี๋ยวนี้แล้วโทโมะก้อลากแก้วไป ไอ้ป๊อป เขื่อน จัดการสองสาวนั้นด้วยไปเจอกันที่บ้านจองเบน่ะ
สาวๆในโรงเรียน : ฉันว่าแล้วไงต้องเป็นพี่แก้วแน่ๆน่าอิจฉาจังเลยอะ แต่ก้อน่าสงสารด้วยอะ ไม่รู้ว่ากี่วันแล้วน่ะที่พี่แก้วรู้จักกับพี่โทโมะนี่ ถ้าถึง 7 วันเมื่อไรละก้อ...อึ๋ยไม่อยากจะพูด
เขื่อน ป๊อป : มองหน้ากันแล้วก้อเดินมาหาเฟย์ ฟาง ได้โปรดไปกับพวกผมด้วยน่ะคับ แล้วก้อยิ้มหวานให้
เฟย์ ฟาง : ไปไหนค่ะ เขื่อน : เขื่อนก้อยังไม่รู้เลย ไปเถอะคับ
หวาย : นั่งแก้วมันไปสนิทกับโทโมะตั้งแต่เมื่อไรวะ
จินนี่ : แล้วฉันจะไปรู้ได้ไงแกกับฉันก้อตามดูมันตลอด
หวาย : อ๊าย... แกนี่มันไม่ได้เรื่องเลย แต่ก้อไม่เป็นไรหรอกเพราะยังไงซะนั่งแก้วมันก้อไม่มีวันชนะฉันหรอก
หรืออีกแค่ไม่กีวันยังไงก้อไม่มีวันที่ 8 สำหรับยัยแก้วแน่ 55555
แก้ว : นี่นาย จะพาฉันไปไหนฮะ...
โทโมะ : เงียบน่ะแล้วอยู่เฉยๆ ไม่งั้นเทอโดนดีแน่ แล้วโทโมะก้อจอดรถ
แก้ว : นายจะทำอะไร คิดว่าฉันกลัวนายหรือไงห๊า... อุ๊บบบบ.........ริมฝีปากของโทโมะประทับริมฝีปากของแก้วอย่างร้อนแรงแล้วใช้ลิ้นเปิดปากเพื่อควานหาความหวานจากปากแก้ว อืม..อ๊ะ..เสียงประท้วงในลำคอของแก้ว แต่ก้อไม่เป็นผลโทโมะเปลี่ยนจากจู๊บที่เร้าร้อนมาเป็นจูบที่ออนโยนเลยทำให้ตอนนี้เคลิ้มไปกับโทโมะด้วยเป็นจูบที่ยาวนาน อ๊ะ... เสียงประทวงของแก้วเพราะตอนนี้แก้วเริ่มรู้สึกว่าตัวกำลังจะตายเพราะขาดอากาศหายใจโทโมะจึงถอดริมฝีปากออกจากแก้ว ตอนนี้แก้วทำอะไรไม่ถูกตอนนี้หน้าแดงไปหมด ทั้งโกรททั้งอาย
แก้ว : ไอ้บ้า ไอ้ทุเรศนายขโมยจูบฉันอีกแล้วจูบของฉันเอาไว้ให้คนที่ฉันรักสิ ทำไมนายถึงทำกับฉันแบบนี้ห๊ะ นายมันคงไม่เคยรู้สึกอะไรกับเรื่องแบบนี้เพราะนายมันผ่านมาเยอะแต่สำหรับฉันมันสำคัญมากเลยรู้ไหม สำหรับนายครั้งเดียวก้อเกินพอแล้ว ไม่สิไม่ควรจะมีสักครั้งด้วยซ้ำ อึก..อื่อ....
โทโมะ : แก้วฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจ คือฉันไม่.......
แก้ว ; ไม่ต้องพูดแล้วนายจะพาฉันไปไหนก้อไปสิ แก้วรีบปาดน้ำตาออกแล้วทำหน้าปกติ
โทโมะ : อืม.....
 
 
เป็นกำลังใจให้ด้วยน่ะค่ะ ป๊า ชอบ ม๊า แล้วใช่ใหม่อะ