รักหลายอารมณ์
8.0
11)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความแก้วเดินไปหาโทโมะที่ตึกคอม พอเจอกันโทโมะก็พาแก้วไปร้านหนังสือร้านหนึ่งแล้วฝากกระเป๋าไว้กับพนักงาน
โทโมะ:ไอ้กวินมันคุยอะไรกับแก้วบ้าง
แก้ว:ว่าพี่ชอบพิมขอเบอร์พิมแล้วก็จะเลิกกับแก้ว
โทโมะ:มันพูดแบบนั้น แล้วแก้วเชื่อหรอ
แก้ว:ใช่
โทโมะ:แก้วเชื่อมันแต่ไม่เชื่อพี่หรอ
แก้ว:ไม่ใช่ไม่เชื่อแต่ที่เชื่อกวินเพราะว่ามีหลายคนแล้วที่บอกว่าพี่ขอเบอร์พิม
โทโมะ:อืมพี่ยอมรับว่าพี่ขอเบอร์พิม แต่พี่ไม่ได้ชอบพิม
แก้ว:ไม่ได้ชอบแล้วขอเบอร์ไปทำไม
โทโมะ:คือเพื่อนพี่มันชอบพิมแล้วมันไม่กล้าขอเบอร์พิม พี่ก็เลยไปขิเบอร์พิมให้มัน
แก้ว:แน่ใจหรอว่าเป็นแบบนั้น
แก้วเดินออกจากโทโมะ แต่โทโมะเดินตามมาจับมือแก้วไว้
โทโมะ:แก้วพี่ขอโทษมันเป็นแค่อารมณ์พี่ขอโทษจริงๆ
แก้ว:ที่บอกว่าขอโทษมันมาจากใจรึเปล่าไม่ใช่ว่าแค่อยากให้หายโกรธเท่านั้นนะ รู้มัยหนูรู้สึกแย่มากแค่ไหนที่พี่ทำอะไรลับหลังหนูแบบนี้แล้วหนูมารู้ทีหลังมันเหมือนกับหนูเป็นควายที่ภักดีของพี่เลยรู้มั้ย
โทโมะ:พี่ขอโทษจริงๆพี่ไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้
โทโมะ:ไอ้กวินมันคุยอะไรกับแก้วบ้าง
แก้ว:ว่าพี่ชอบพิมขอเบอร์พิมแล้วก็จะเลิกกับแก้ว
โทโมะ:มันพูดแบบนั้น แล้วแก้วเชื่อหรอ
แก้ว:ใช่
โทโมะ:แก้วเชื่อมันแต่ไม่เชื่อพี่หรอ
แก้ว:ไม่ใช่ไม่เชื่อแต่ที่เชื่อกวินเพราะว่ามีหลายคนแล้วที่บอกว่าพี่ขอเบอร์พิม
โทโมะ:อืมพี่ยอมรับว่าพี่ขอเบอร์พิม แต่พี่ไม่ได้ชอบพิม
แก้ว:ไม่ได้ชอบแล้วขอเบอร์ไปทำไม
โทโมะ:คือเพื่อนพี่มันชอบพิมแล้วมันไม่กล้าขอเบอร์พิม พี่ก็เลยไปขิเบอร์พิมให้มัน
แก้ว:แน่ใจหรอว่าเป็นแบบนั้น
แก้วเดินออกจากโทโมะ แต่โทโมะเดินตามมาจับมือแก้วไว้
โทโมะ:แก้วพี่ขอโทษมันเป็นแค่อารมณ์พี่ขอโทษจริงๆ
แก้ว:ที่บอกว่าขอโทษมันมาจากใจรึเปล่าไม่ใช่ว่าแค่อยากให้หายโกรธเท่านั้นนะ รู้มัยหนูรู้สึกแย่มากแค่ไหนที่พี่ทำอะไรลับหลังหนูแบบนี้แล้วหนูมารู้ทีหลังมันเหมือนกับหนูเป็นควายที่ภักดีของพี่เลยรู้มั้ย
โทโมะ:พี่ขอโทษจริงๆพี่ไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ