รักหลายอารมณ์

แล้วโทโมะก็เดินกลับห้องเรียนไป เวลาผ่านไป 10 นาที สามคนนั้นก็เดินกลับห้องขณะที่เดินกลับห้องมีคนถามเฟย์ฟางมากมายว่าแก้วเป็นอะไร แก้วยังซึมเศร้าจนถึงเวลาเลิกเรียน
กวิน:เป็นไงเคลียร์กันยัง
แก้ว:ยัง
กวิน:แล้วทำไมไม่เคลียร์กันล่ะ
แก้ว:เมื่อวานมันคุยอะไรกับพิมบ้าง
กวิน:ไอ้โมะมันบอกให้พี่ไปขอเบอร์พิมให้ แต่พี่ไม่ไปพี่ถามมันว่าแล้วแก้วล่ะมันก็บอกว่าถ้ามึงไม่ไปกูไปเอง แล้วมันก็ไปขอเบอร์พิม พี่ไม่รู้ว่าพิมให้เบอร์ไปรึยัง
แก้ว:มันชอบพิมขนาดนั้นเลยหรอ
กวิน:น่าจะนะ ถ้าแก้วไม่ไหวจริงๆก็คิดเอาเองก็แล้วกันว่าจะเอายังไงต่อไป
แก้ว:หนูจะเลิกดีมั้ย
กวิน:แล้วแต่นะเพราะถ้าเราบอกเลิกตอนนี้จะทำให้แก้วเจ็บแต่ไม่มาก แต่ถ้าไอ้โมะมันมาบอกเลิกแก้วล่ะก็แก้วนั้นแหละที่จะเจ็บหนัก
แก้ว:แล้วจะบอกเลิกวิธีไหนดีล่ะ
กวิน:ไม่ลองเขียนจดหมายให้มันล่ะ แฟนพี่ก็บอกเลิกพี่ด้วยวิธีนี้
กวินเอากระดาษและปากกาให้แก้วเขียน แก้วเขียนว่า'พีโมะเราเลิกกันเถอะเป็นของขวัญวันคบรอบ2ปีที่เราคบกันวันพรุ่งนี้ไง'พอแก้วเขียนเสร็จแก้วก็ยื่นกระดาษให้กวิน
กวิน:ลองไปเคลียร์กันก่อน ถ้าเคลียร์ได้พี่ก็ไม่ส่ง แต่ถ้าเคลียร์ไม่ได้พี่ถึงจะส่งนะ
แก้ว:อืม
กวิน:งั้นเดี๋ยวพี่ไปเรียนพิเศษก่อนนะ
แก้ว:อืม
เสียงโทรศัพท์ของแก้วดังขึ้น
แก้ว:ฮัลโหล
โทโมะ:แก้ววันนี้จะกลับบ้านด้วยมั้ย
แก้ว:กลับ
โทโมะ:งั้นเจอกันที่ตึกคอมนะ
แก้ว:อืม