นิยายเพลงสั้นเรื่อง เป็นเพื่อนเธอไม่ได้จริงๆ

สวัสดีค๊าบบบบบบบบบ^^ ห่างหายจากนิยายไปนานมาก (รึป่าว?) วันนี้แต่งนิยายเพลงมาให้เพื่อนๆอ่านกัน [เพื่อชดเชยการไม่ได้อัพนิยาย มายดาลิงค์ - -] 555 ล้อเล่นจ้า ที่แต่งเพราะว่าเฮิร์ทหนัก เจ็บมากไม่รู้จะอธิบายยังไง ก็เลยเอามาแต่งเป็นนิยายซะเลย มีอะไรก็ลงกับนิยาย - - นิยายเรื่องนี้ใช้เวลาแต่งเร็วมากเพราะทางไม่ตัน เจอมากับตัว TT' ก็เลยทำให้แต่งนิยายได้เร็วมากกกกก><' ถ้ามีพิมพ์ผิดก็ขอกราบประธานอภัยให้ดิฉันด้วยเพคะ ถ้าเพื่อนๆพร้อมกันแล้วก็ไปกันเลยจ้าาา "gogo^^"
 
 
 
 
 
 
นิยายเพลงสั้นเรื่อง “เป็นเพื่อนเธอไม่ได้จริงๆ” เพื่อนรัก รักเพื่อน รักแบบนี้จะเจ็บหรือจะเศร้า ระหว่างเพื่อนและคำว่ารักยังจะอยู่ในใจของ เค้าทั้ง 2 คนตลอดไป ..... ‘เราเป็นเพื่อนกันนะ’ เฮอะ เพื่อนงั้นหรอ?แต่ชั้นไม่ได้คิดกับนายที่คำว่าเพื่อนหนิ่ ถ้าคิดแบบนี้ชั้นจะผิดมั้ยนะ ? ในสายตาที่มองหน้าเธอ จำไว้เสมอ ไม่เคยรู้สึกว่าเธอเป็นเพียงเพื่อนฉัน เพียงแค่เธอจะหมดรักกัน อย่ามาบอกฉัน ให้พยายามและทำตัวเป็นเพื่อนเธอ “โทโมะว่าม๊ะคนมีความรักอ่ะมักจะเจ็บเสมอไปเลย“ “ทำไมแก้วคิดอย่างนั้นหล่ะ? “ อย่างที่แก้วเป็นตอนนี้ไงหล่ะ ... “แก้วมีอะไรบอกเราได้นะ ปรึกษาเราได้เสมอเลย“ จะให้ชั้นปรึกษาได้ยังไงหล่ะในเมื่อคนที่ชั้นแอบรักมา 3 ปีเต็มๆคือนายนั่นเองโทโมะ ถ้าชั้นบอกไปตอนนี้ชั้นจำทำผิดมั้ยนะ บอกไปดีกว่ายังไงก็เหมือนได้ระบายออกมาแต่ว่าเค้าก็ไม่รู้ว่า มันคือ นาย “ชั้นแอบรักคนๆนึงเค้าเป็นคนที่ดีกับชั้นมากแต่ชั้นไม่รู้ว่าเค้าทำอย่างนี้เพราะอะไร เพราะรักหรือเป็นแค่ความห่วงใยจากเพื่อนเท่านั้น อยากจะบอกว่ารักแต่ก้อไม่กล้าพูดออกไปให้คนๆนั้นได้ฟัง ภายนอกอาจจะเห็นแก้วร่าเริงแจ่มใสหัวเราะเวลาอยู่กับทุกคนแต่หารู้ไม่ว่าแก้วเสียใจทุกครั้งที่อยู่คนเดียว จะมีใครรู้บ้างน้ะ แล้วคนๆนั้นจะรู้มั้ยว่าแก้วเสียใจอ่ะ? ทั้งๆที่มีคนมาจีบมารักแก้วมากมายแต่แก้วก็ไม่ได้รักใครเลย ก้อเพราะว่ารักใครคนนึงที่แก้วรักมากจนไม่รู้ว่าคนๆนั้นรักแก้วหรือเปล่า แต่สิ่งที่แย่ไปกว่านั้นคือคนๆนั้นไม่เคยคิดจะสนใจในตัวแก้วเลย ต่อให้พยายามรักพยายามทุ่มเทเท่าไหร่คนๆนั้นก็ไม่มีทางมารักแก้วได้เลย ทำไมอ่ะโทโมะ ทำไม ฮือๆ บอกแก้วมาที บอกแก้วมา ฮึก “ ถ้าได้แค่ความใกล้ชิด ก็อย่ามาสนิทกันเลยดีกว่าไหม อย่าบังคับให้ฉันรู้สึกดี ยิ่งเธอทำแบบนี้ รู้ไหมยิ่งเจ็บเหลือเกิน ความรู้สึกมันเปลี่ยนกันไม่ได้ ไม่ต้องมาเจอหน้ากันอีกนะ ก็แค่เธอไม่รัก มันเจ็บอยู่แล้วเข้าใจไหม ก็ฉันเป็นเพื่อนกับเธอไม่ได้จริงๆ ชั้นระบายความรู้สึกทั้งหมดออกมาโดยไม่รู้ว่าน้ำตาชั้นไหลรินมาเมื่อไหร่ชั้นจะปล่อยให้มันไหลลงมาแบบนี้แหละ ในเมื่อรักไม่ได้ชั้นก็คงต้องทำใจให้ได้สินะ โทโมะคงมีคนที่ชอบหรือคนที่รักอยู่แล้วแหละเค้าคิดกับชั้นแค่เพื่อนแต่ชั้นแต่ชั้นสิ ชั้นไม่ได้คิดกับเค้าเพียงแค่คำว่าเพื่อนเลยนะ จะทำยังไงดี เค้ามาใกล้ชิดกับชั้นเพียงเพราะว่าคำว่าเพื่อนแต่ชั้นสิไม่เลยไม่ได้คิดกับเขาแค่คำว่าเพื่อน ถ้าเป็นอย่างนี้นายไม่น่ามารู้จักกับชั้นเลย โทโมะ. “แก้วเลิกร้องไห้นะและอย่าคิดมากไปเดี๋ยวจะไม่สบายเอา คนนั้นอาจรักแก้วก็ได้ใครจะไปรู้หล่ะ“ เค้าคงไม่รักผู้หญิงน่าโง่คนนี้หรอก ชั้นยังคงเงียบต่อไปไม่พูดอะไรออกมา เผื่อวันพรุ่งนี้เธอจะกลับมา ~ เผื่อวันพรุ่งนี้เธอจะเปลี่ยนใจจ ♫ เผื่อวันพรุ่งนี้เธอ ไม่เหลือ ... เสียงโทรศัพท์ของฝ่ายชายตรงหน้าของชั้นดังขึ้นอย่างเสียงดังจนเจ้าของโทรศัพท์จะอดหยิบออกมาแล้วกดรับสายอย่างสายตา และใบหน้าที่มีความสุข ใครกันหล่ะที่โทรมา? เธอคนนั้นอีกแล้วใช่มั้ย? แล้วนายก็จะทิ้งให้ชั้นอยู่คนเดียวเหมือนเคย? ได้โปรดอย่าทิ้งชั้นไปนะ. ใบหน้าหล่อเข้ารูปค่อยๆเลื่อนสายตามาทางชั้นก่อนจะเอ่ยปากพูดออกมา “แก้ว เดี๋ยวโทโมะมานะรออยู่ที่ร้านนี้ก่อน“ “โทโมะไม่ไปได้มั้ย? “ “แต่ ? ... “ “แก้วขอร้อง“ “ปล่อยเถอะแก้ว อย่าดื้อเดี๋ยวเรามา“ ร่างสูงโปร่งบอกแค่นั้นแล้วก็วิ่งลับตาหายไป เฮ้อออ กี่ครั้งแล้วนะที่ถูกทิ้งอย่างนี้หน่ะ. 23.30 PM. “น้องครับร้านปิดแล้วนะครับ“ “คะ? ร้านปิดแล้วหรอคะ ขอโทษนะคะ“ แล้วก็เป็นอย่างนี้เช่นตามเคยอีกหล่ะ ปล่อยให้ชั้นนั่งรอจนร้านปิดจนจะวันพรุ่งนี้แต่นายก็ยังไม่กลับมาหาชั้น ทำไมหล่ะทำไมชั้นมันไม่ดีตรงไหน? ชั้นมองนายเป็นคนที่ชั้นรักยังไงชั้นก็เปลี่ยนให้นายเป็นเพื่อนไม่ได้อีกแล้วหล่ะ. เปี๊ยง โครม ซ่า ~~! ลมพายุพัดพาความหนาวเย็นยะเยือกมา ก็ใช่สินะช่วงนี้เข้าหน้าฝนแล้วนี่หน่า ร่มก็ไม่ได้พกมาซะด้วยชั้น ไม่เป็นไรหรอกเดินๆกลับบ้านไปเดี๋ยวก็ถึง ... ชั้นเดินอยู่ในสายฝนที่หนาวเย็นและแรง สายฝนทำที่ท่าไม่มีว่าจะหยุดได้เลย ร่างกายอันแสนบอบบางสั่นเทาด้วยความหนาวและความหวาดกลัวและปากซีดจนหนาวเย็นไม่มีแรงที่จะลุกเดินต่อไป แต่เธอก็ยังคิดในใจว่าทำไมชั้นถึงฝืนถึงดิ้นรนต่อไป ทั้งๆที่มันไม่มีค่าอะไรเลยชั้นกลายเป็นคนไม่มีค่าในสายตานาย โทโมะ เพราะนาย ชั้นเดินต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว ! วูบ~ แล้วร่างกายชั้นก็ไม่รับรู้อะไรอีกเลย “แก้ว ๆ แก้ว ตื่นสิ” อ๊า เสียงหวานอย่างงี้ใครกันนะมาปลุกแต่เช้าเลยแต่ว่าเมื่อคืนนี้ชั้นจำได้ชั้นรอโทโมะอยู่ในร้านนั้นแล้วเค้าหล่ะเค้าอยู่ไหน? “โทโมะ” ชั้นโพร่งออกมาด้วยอาการที่รู้สึกน้อยมากก็ชั้นไม่มีแรงนี่หน่า. “แก้ว นี่ฟางเองก็เมื่อคืนฟางเห็นว่าใครเป็นลมอยู่หน้าบ้านก็เลยออกมาดู ปรากฏว่าเป็นแก้วไงก็เลยเรียกคนรับใช้มาช่วยอุ้มเข้าบ้านมาหน่ะ ^^ “ ฟางหญิงสาวสุดมั่นใจร่ายยาวเหยียดไม่เว้นวรรคให้ชั้นได้พูดบ้างเลย - -* “อ๋อ ขอบใจฟางมากๆนะ” “อือ จ้าไม่เป็นไร แต่แก้วเป็นอะไรนะเพราะชั้นเห็นเธอตาบวมตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ละเมอเรียกหา โทโมะ ตลอดเลย” “เปล่า ไม่มีอะไรหรอก ชั้นคุยกับเค้ามากไปนะเลยติดเค้าแล้ว ฮ่าๆ งั้นชั้นไปก่อนนะ เดี๋ยวพ่อแม่จะสงสัย บาย” “จ้า บ่ายบ้ายจะแก้ว ดูแลตัวเองด้วยนะ’’ “จ้า ฟางเช่นกัน” อย่างน้อยก็ยังมีคนสนใจชั้นบ้างมันก็ดีนะ. @โรงเรียน “แก้วเมื่อวานขอโทษนะที่ไม่ได้ไปรับอ่ะพอดีมีทุระด่วนพอดี’’ “อืม” “โกรธป่ะเนี่ย ขอโทษนะ” “ไม่โกรธ’’ “แล้วแก้วเป็นอะไร” “เปล่า.” “แก้ว” “....” “แก้ว’’ “...’’ “แก้วเป็นอะไรอ่ะทำไมไม่คุยกับเรา? แก้วเปลี่ยนไปนะ” ใครกันแน่หล่ะที่เปลี่ยนไปนายเองไม่ใช่หรอที่เปลี่ยนไปโทโมะ ลองกลับไปคิดดูนะ เกลียดฉันเลยยังดีซะกว่า เธอน่าจะรู้รู้ดีนี่นา ว่าฉันเป็นคนแบบไหน เมื่อรักเธอแล้วตัดสินใจ ไม่มีวันไหนที่ฉันจะเปลี่ยน และมองเธอเป็นเหมือนเดิม ถ้าได้แค่ความใกล้ชิด ก็อย่ามาสนิทกันเลยดีกว่าไหม ชั้นก็ยังรักนายเหมือนเดิมถ้านายไม่รักฉันเลยขอแค่ได้มองนายอยู่ไกลๆอย่างนี้ก็มีความสุขแล้วหล่ะ “ชั้นเปลี่ยนไปก็เพราะนายไม่ใช่หรอ ใครกันละที่เป็นคนทำให้ชั้นคิดฟุ้งซ่าน อยู่คนเดียวและเฝ้ารอนายชั้นรอทำตามที่นายบอกทุกอย่างแต่ผลที่ชั้นได้มันคืออะไร? คืออะไรโทโมะ มันไม่คุ้มค่าเลยสักนิดถ้าเมื่อวานฟางไม่ไปเจอชั้นที่กำลังหนาวตายเพราะฝนชั้นก็คงไม่ได้ยืนอยู่ตรงนี้ ชั้นหวังว่าตื่นมาจะพบหน้านายแต่พอชั้นตื่นมาก็ต้องสิ้นหวังอย่างเชิงนี่นะหรอ?เพื่อนรัก ชั้นไม่ได้แค่อยากเรียกร้องความสนใจรู้ว่าทำไปยังไงนายก็คงไม่สนใจในตัวชั้นอยู่ดี .... ชั้นจะทำอะไรทำเท่าไหร่มันก็ไม่ดีในสายตานายอยู่แล้วนิ ชั้นมันก็แค่ “เพื่อน” ธรรมดาคนหนึ่ง“ ชั้นพยายามพูดเพื่อไม่ให้ความลับเผยออกไปแต่ทว่าเขาต้องรู้แววตานั้นค่อยๆเปลี่ยนเป็นแววตาเศร้า นายเศร้าแต่ชั้นเศร้ากว่านะ โทโมะชั้นควรเป็นคนเสียใจไม่ใช่หรือไงง?8 “แต่แก้วเราขอโทษนะ เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่หรอ? “ “ฮึก ใช่เราเป็นเพื่อนกัน แต่... ชั้นเป็นเพื่อนกับนายไม่ได้อีกแล้วหล่ะ นายก็คงจะเข้าใจนะในเมื่อชั้นรักนายไปแล้วชั้นก็คงจะจัดใจจากนายไม่ได้ง่ายๆ ชั้นขอโทษที่ทำผิดสัญญา ขอโทษจริงๆ “ อย่าบังคับให้ฉันรู้สึกดี ยิ่งเธอทำแบบนี้ รู้ไหมยิ่งเจ็บเหลือเกิน ความรู้สึกมันเปลี่ยนกันไม่ได้ ไม่ต้องมาเจอหน้ากันอีกนะ ก็แค่เธอไม่รัก มันเจ็บอยู่แล้วเข้าใจไหม ก็ฉันเป็นเพื่อนกับเธอไม่ได้ เมื่อฉันให้เธอเป็นคนรัก กลับไปเป็นเพื่อนคงรับไม่ไหว “แล้วนายหล่ะ?รักใคร “ เมื่อเจ้าตัวถูกย้อนถามกับทำหน้าอ้ำอึ้ง ในคำถาม นายตอบให้ชั้นได้รู้ชัดๆเลยนะ “ชั้น ... ชั้นก็รักเธอนะแก้ว“ “ แต่ว่ารักแบบเพื่อนหน่ะ ไม่ได้คิดอะไรกับแก้วเลย เราเป็นเพื่อนกันนะ “ “ ฮึก ชั้นเข้าใจแล้ว “ แล้วในทุกๆวันที่นายมากลั่นแกล้งคอยพูดคำว่ารักทุกวันๆ ออกมาจากปากนายมันคืออะไร? รักที่จอมปลอมงั้นหรอ? เฮอะ ชั้นมันหน้าสมเพศสิ้นดี จริญญา ความรู้สึกดีๆที่มีให้ชั้นทุกวัน แต่แล้วแค่คำว่ารักที่ชั้นสารภาพออกไปทำให้นายเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้เลยหรอ. อย่าบังคับให้ฉันรู้สึกดี ยิ่งเธอทำแบบนี้ รู้ไหมยิ่งเจ็บเหลือเกิน ความรู้สึกมันเปลี่ยนกันไม่ได้ ไม่ต้องมาเจอหน้ากันอีกนะ ก็แค่เธอไม่รัก มันเจ็บอยู่แล้วเข้าใจไหม ก็ฉันเป็นเพื่อนกับเธอไม่ได้จริงๆ “แก้วเราก็ยังเป็นเพื่อนกันได้นะ เรามาเป็นเพื่อนกันก็ได้“ เพื่อนหรอ?แล้วที่ผ่านมาคืออะไร คนรู้จักหรือคนที่ไม่ได้อยู่ในสายตานายเลย... “สักวันแก้วคงจะทำใจได้ โทโมะก็ขอให้แก้วเจอคนที่ดีนะ“ “ชั้นรักใครทุ่มเทให้ไปทั้งใจชั้นคงรักใครไม่ได้อีกแล้วหล่ะ ในเมื่อคนๆนั้นปฏิเศษแต่ชั้นก็เลือที่จะรักเค้าคนนั้นตลอดไป แม้คนนั้นอาจจะไม่ได้รักชั้นหรือว่าชั้นเองจะเจ็บด้วยก็ตามสักวันชั้นคงทำใจได้แล้วชั้นจะกลับมาเป็นเพื่อนนายอีกนะ“ @3ปีผ่านมา ชั้นได้ใบปริญญาแล้วหล่ะ ดีใจจังเลยเรียนจบสักที^^ ตั้งแต่วันนั้นชั้นก็ไม่ได้เจอเค้าอีกเลยชั้นย้ายมหาวิทยาลัย เพื่อหนี ใช่เพื่อหนีหน้าเค้าชั้นไม่พร้อมที่จะเป็นเพื่อนให้เค้าได้อีก ขอให้เป็นเพื่อนหรอ?แต่ชั้นไม่ได้อยากเป็นแค่เพื่อนกับนายหนิ่ ชั้นตัดสินใจแล้วว่าชั้นจะย้ายไปต่อมี่เมืองนอกหวังว่าเราคงจะได้เจอกันอีกนะ ถ้าชาติหน้ามีจริงขอให้เราเกิดมารักกันและเป็นเพื่อนที่ชั้นจะพร้อมเป็นเพื่อนให้กับนาย “ ลาก่อน “ “โทโมะ วิศว ไทยานนท์ เพื่อนที่ดีที่สุดที่ทำให้ชั้นรู้จักความรัก"
 
-------------------------------------------------------------------------------
เศร้าถึงทรวงใน ตับ ไต ไส้ พุง TT^TT ตองรับประกันเรื่องนี้มีภาคต่อแน่นอน ฟังธง^^ แต่จะคลอดออกมาเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ - - " ยังไงก็ขอเพียงคอมเม้นท์ที่ชื่นใจกันหน่อยน้าา สุดท้ายขอบคุณทุกๆคนที่ติดตามด้วยคะ" วันนี้ บ้ายบ่ายยยย ม๊วฟฟฟฟฟ -3-