มือที่สามอย่างเธอ...ต้องเจออย่างฉัน

7.5

เขียนโดย jarinya

วันที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 11.20 น.

  8 session
  32 วิจารณ์
  18.17K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) เพื่อนเก่า

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ณ ที่ทำงานของโทโมะแก้วก็มาส่งโทโมะถึงที่ทำงานตามที่สัญญาไว้

แก้ว: ตั้งใจทำงาทนะค่ะ ถ้าแก้วรู้ว่าโทโมะไม่ตั้งใจทำงาน แก้วจะโกรธโมะด้วย

โทโมะ: ครับๆ ผมจะตั้งใจทำงาน เดี๋ยวผมทำงานเสร็จผมจะกลับไปหาที่บ้านนะครับ

แก้ว: ค่ะๆ แก้วไปนะค่ะ

พอแก้วกลับมาถึงบ้านแก้วก็ต้องตกใจเพราะว่ามีผู้มาเยือนที่เธอคิดถึงที่สุด

แก้ว: เฟย์ ฟางมาได้ไงเนี่ยโครตคิดถึงอ่ะ

เฟย์: แม่แกโทรมาบอกน่ะ พวกฉันก็เลยมาเยี่ยม

ฟาง: เอ่อ แล้วโทโมะไปไหนอ่ะ ไม่ได้อยู่ด้วยกันหรอกเหรอ

แก้ว: อ๋อฉันพึ่งไปส่งโทโมะที่ที่ทำงานเมื่อกี้นี้เอง เดี๋ยวเย็นๆก็กลับแล้วล่ะ

ฟาง: อ๋อจ่ะ

แก้ว: แล้วมาที่นี้มีธุระอะไรอีกรึเปล่าจ๊ะ หรือว่าคิดถึงอย่างเดียว

เฟย์: ก็คิดถึงนั่นแหละ เออแม่ฉันฝากองุ่นมาให้กินด้วยนะ ( เฟย์พูดพร้อมยื่นตะกร้าองุ่นให้แก้ว )

ฟาง: พอดีว่าองุ่นมันกำลังสุกอยู่นะ แล้วแม่แก้วก็โทรไปบอกว่าเธอกลับมาจากญี่ปุ่นพอดี ฉันกับเฟย์เลยจะเอามาเป็นของฝากน่ะจ่ะ

แก้ว: ขอยใจนะจ๊ะ

ฟาง: ดีนะเนี่ยที่แก้วกลับมาตอนนี้ไม่งั้น ปีนี้องุ่นไร่ฉันต้องหมดเพราะยัยเฟย์แน่นอนเลย

แก้ว/ฟาง: 555!

เฟย์: ชิงอนแล้ว!~

ฟาง: โอ๋ๆ อย่างอนไปเลยนะ

แก้ว: เฟย์ฟางเย็นนีเธอว่างไหม

เฟย์: อ๋อ! ว่างทำไมเหรอ

แก้ว: จะชวนพวกเธอมากินข้างเย็นน่ะ มานะ

ฟาง: ได้สิ นั้นพวกฉันกลับก่อนนะแล้วเย็นนี้เจอกัน บาย!~~

แก้ว: บายจ่ะ แล้วเจอกัน

ด้านโทโมะ

ป๊อปปี้: เฮ้ยเขื่อน! นั้นใช่ไอ้โมะป่ะว่ะ?

เขื่อน: ใช่เหรอว่ะ ตอนนี้ไอ้โมะมันอยู่ญี่ปุ่นไม่ใช่เหรอ

ป๊อปปี้: เพื่อความแน่ใจ ไปดูกัน

ป๊อปปี้กับเขื่อก็เลยตัดสินใจเดินไปทางโทโมะ แต่ก็เป็นอย่างที่ป๊อปปี้พูดไว้จริง คนนั้นคือ "โทโมะ"

ป๊อปปี้: อ่าว เฮ้ย!ไอ้โมะ แกกลับมาจากญี่ปุ่นตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่เห็นบอกกันมั้งว่ะ

โทโมะ: พอดีมันกรัทันหันว่ะ เลยไม่ได้บอก

เขื่อน: อืมๆไม่ไปไรดีแล้วล่ะ เออแล้วทำไมถึงมาทำงานที่นี่ว่ะ

โป๊ก!!! ป๊อปปี้เขกหัวเขื่อนไปหนึ่งที

เขื่อน: โอ๊ย!~ ไอ้ป๊อปี้มาเขกหัวฉันทำไมเนี่ย~

ป๊อปปี้: แกก็ถามอะไรไม่คิดเลย ที่ไอ้โมะมันมาทำงานที่นี้เพราะว่ามันเป็นลูกเจ้าของบริษัทไงว่ะ มันก็มาสือทอดกิจการต่อจากพ่อมัน มึงนิถามไม่คิด

เขื่อน: เอ่อ ลืมไปโทษทีว่ะไอ้โมะ

โทโมะ: เออ ไม่เป็นไร แล้วเย็นนี้พวกแกว่างไหม

ป๊อปปี้: ว่างทำไมเหรอ

โทโมะ: ไปกินข้าวเย็นที่บ้านกูไหม?

ป๊อปปี้/เขื่อน: เอาดิ

โทโมะ: เออ ตอนเย็นเจอกัน ไปทำงานกันได้แล้ว เดี๋ยวตัดเงินเดือนเลย

ป๊อปปี้/เขื่อน: คร๊าบบบ~

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา