รักนี้ฟ้าลิขิต

ที่ปากช่อง
เทล//มีไรก็บอกป้าแจ่มนะหรือว่าอยากจะไปไหนก็บอกให้ลุงชมพาไป
โทโมะ(ตบบ่าเพื่อน)ขอบใจนะโว้ยฝากดูแลบ้านที่กรุงเทพด้วย
เทล//เออ ไม่ต้องห่วงไอกฤษจะเข้ามาอยูแทนแกจนกว่าแกจะจับไอคนที่อยู่เบื้องหลังแกให้ได้ก่อน
กฤษ//กลับเหอะว่ะฉันต้องเข้ากรมแต่เช้า
เฟย์(ยกมือไหว้)ขอบคุณพวกพี่ๆมากๆนะค่ะ
เทล//พี่จัดยาและพวกยาล้างแผลให้แล้วยาทาและกินด้วบล่ะคืนนี้จะได้ไหมปวด(ยิ้มให้)
เฟย์//ค่ะ(แล้วเทลก็เดินขึ้นรถไป)
โทโมะ(ที่กอดคอน้องเดินเข้ามาในบ้านพร้อมกับจับน้องสาวนั่ลงที่โซฟา)ไอหมอนั้นเลวที่สุดมันไม่ควรทำเฟย์แบบนี้(มองสำรวจบาดแผลที่เขียวเป็นจ้ำรอบตัวเฟย์โดยเฉพาะบาดแผลที่ข้อเท้าที่ค่อนข้างเขียวและบวม)พี่ขอโทษเฟย์เป็นเพราะพี่คนเดียวที่ทำให้เกิดเรื่องแบบนี้(ดึงน้องมากอดอย่างสำนึกผิด)
เฟย์(ลูบหลังพี่ชายเพื่อนปลอบใจ)พี่โมะอย่าโทษตัวเองแบบนี้สิเฟย์ไม่โกรธพี่โมะหรอก
โทโมะ//งั้นเราไปอาบน้ำนอนได้แล้วไปลูบหัวน้องสาว)
เฟย์//พี่โมะหันหลังมาสิ
โทโมะ//จะขี่หลังพี่ล่ะสิ(พร้อมกับหันหลังให้เฟย์)
เฟย์(ขึ้นขี่คอพี่ชายตัวเอง)หลังพี่โมะอบอุ่นที่สุดเลย
โทโมะ//ครับ(แล้วเดินขึ้นห้องไป)
ทางด้านเขื่อน//อะไรนะแค่ผู้หญิงคนเดียวแกยังหาไม่พบอีกหรอ(หันมาตวาดใส่)
ราชิด//คุณเฟย์ไม่ทิ้งร่องรอยไว้ให้พวกตามตัวได้เลยคับนาย
เขื่อน//ตามหาให้ถ้าไม่พบก็ไม่ต้องกลับมา(ชี้หน้าลูกน้องทุกคน)
ราชิด//คับนาย(ก้มหัวแล้วเดินออกไป)
พิม(เดินเข้ามา)โมโหอะไรกันค่ะที่รัก(ถือแก้วไวน์เข้ามา)
เขื่อน//เปล่าคับแค่ลูกน้องทำงานที่สั่งไม่ได้เรื่องเท่านั้นเอง(กระดกไวน์จากแก้วพิมทันที)
พิม//พิมว่าเรามาหาความสุขกันดีกว่านะค่ะ(พร้อมกับปลดกระดุมเสื้อเขื่อนลงทีละเม็ด)
เขื่อน(จึงเอนตัวพิมไปบนเตียง)คับพิม(แล้วกิจกรรมก็ได้เริ่มขึ้นอย่างเร่าร้อนจนเกือบเช้าของอีกวัน)
เช้าวันต่อมา
แพร(ที่เดินลงมาจากบนห้องก็ได้หยิบกล่องกับข้าวที่ทำให้เทลเดินนออกไปเรียกแท๊กซี่)พี่ค่ะไปโรงพยาบคอนแวนร์ค่ะ
คนขับ//คับ
แพร//จะอร่อยหรือเปล่าก็ไม่รู้(มองกล่องอาหารฝีมือตัวเอง)วันนี้พี่บอกว่ามีเรื่องสำคัญที่จะบอกเราด้วยตื่นเต้นจัง
ที่โรงพยาบาลคอนแวนร์
กฤษ(ที่เดินเข้ามาในโรงพยาบาลก็ได้ถอดแว่นตาออกแล้วมองไปรอบๆโรงพยาบาลทำให้สาวที่ผ่านไปผ่านมามองกันเป็นตาเดียวในความหล่อและมีเสน่ห์)ไอเทลมันตรวจอยู่ห้องในว่ะเนี้ย
แพร(ที่มองหาห้องที่เทลตรวจก็ได้หันหลังไปชนใครคนนึงเข้า)ขอโทษค่ะ(เงยหน้าขึ้นมา)พี่กฤษ(ยิ้มให้)
กฤษ//อ้าวน้องแพรมาทำไรที่นี้คับ
แพร(ชูกล่องข้าวให้กฤษดู)พอดีพี่เทลบอกแพรว่ามีเรื่องสำคัญจะบอกแพรๆก็เลยทำกับข้าวมาเป็นการตอบแทนค่ะ(หัวเราะออกมาโดยไม่รู้ว่าคนตรงหน้าที่ได้ยินรู้สึกเจ็บแปลทันที)
กฤษ//ไอเทลนี้โชคดีนะที่ได้กินข้าวฝีมือแพรด้วยงั้นเราไปหามันกันเลยดีกว่ามันคงรู้อิ่มอกอิ่มใจแน่(จูงมือแพรออกไปท่ามกลางสาวที่ยื่นดูอยู่)
ที่ห้องตรวจ
แพร(เปิดประตูเข้าพร้อมกับตกใจเมื่อเห็นคนตรงหน้ากำลังยืนจูบอยู่กับผู้หญิงคนนึง)ตุ๊บ(เสียงกล่องข้าวหล่น)นี้หรอคือสิ่งพี่จะบอกแพร(น้ำตาซึมออกมาเล็กหน่อย)
เทล(ตกใจแล้วรีบเดินมาที่แพร)คือพี่
เผลี๊ยะ(แพรตบหน้าร่างสูงทันที)ช่วยเลิกทำอะไรให้แพรต้องรู้สึกว่าแพรสนิทกับพี่เกินคำว่าพี่น้องสักทีรู้ไหมว่าแพรเจ็บได้ยินไหม(ตะคอกใส่คนตรงหน้า)
ดาร์ลิ่ง//นังเด็กบ้าแกมีสิทธิ์อะไรมาตบแฟนฉันหะ(จะตบกลับแต่กฤษเอาตัวเข้ามาขวางไว้)
กฤษ//อย่าทำร้ายแพรนะไม่งั้นผมจับคุณในข้อหาทำร้ายร่างกายแน่(ขู่ดาร์ลิ่งทันที)
แพร//เลิกให้ความหวังแพรสักที(วิ่งออกไป)
กฤษ//แพรรอพี่ด้วย(วิ่งตามไปอย่างเป็นห่วง)
ที่ลานจอด
แพร(ที่วิ่งออกมาก็ได้แต่ยืนร้องไห้ออกมา)สุดท้ายฉันก็คิดไปเองว่าพี่มีใจให้ฉัน
กฤษ//แพร(จับบ่าไว้เพื่อปลอบโยน)
แพร(หันหลังกลับมาซบอกกฤษอย่างเสียใจ)เค้าทำกับแพรแบบนี้ทำไม่พี่กฤษ ฮึก ฮือ
กฤษ(ได้แต่เจ็บปวดแทนคนตรงหน้า)ร้องไห้ออกมาให้หมดแล้วพรุ่งนี้แพรก็ไม่ต้องร้องอีกแล้วนะ(แพรก็ได้แต่ร้องไห้อยู่ในอกของกฤษอย่างเจ็บปวดโดยไม่รู้ว่ามีคนที่เจ็บปวดกว่าเธอคือคนที่ให้เธอซบอกอยู่ตรงนี้ตรงหน้าของเธอ)

กฤษ