รักนี้ฟ้าลิขิต

เฟย์//ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน(สะบัดตัวออกจากเขื่อน)นายมันสกปรก
เขื่อน///สกปรกยังไงก็ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีเธอแล้วนิ
เฟย์//เรื่องงทั้งหมดฉันคิดว่าฉันทำบุญไปก็อล้วกัน(ลุกขึ้นมาแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ)
เขื่อน(จึงออกมารับโทรศัพท์ข้างนอก)มีไร
มีนา//คือวันนี้คุณเขื่อนมีงานโชว์ตัวนาฬิกาแบรนด์ดังค่ะ
เขื่อน(หันมามองทีห้องน้ำ)เดียวฉันไป(วางสาย)
เฟย์(ที่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ได้เดินออกมา)มองอะไร
เขื่อน(โอบเอวเฟย์แล้วประกบปากจูบแล้วถอนจูบออกมา)หวานจัง
เฟย์(เช็ดปากตัวเอง)น่ขยะแขยง(เดินออกไป)
เขื่อน//กลับมาเดียบวนี้นะเฟย์ฉันบอกให้กลับมานี้(เดินตามออกไป)
เฟย์//ฉันอยากกลับบ้านเพราะฉันได้ชดใช้สิ่งที่พี่ชายฉันทำกับนายไว้หมดแล้ว(มองหน้าเขื่อน)
เขื่อน//ยังไม่หมด(กระชากเฟย์ขึ้นมา)เธอต้องไปงานเปิดตัวกับฉัน(ลากไปที่รถแล้วเปิดประตูเหวี่ยงเฟย์เข้าไปจนทำให้เฟย์หัวโขกกับประตูรถ)
เฟย์//ฉันเจ็บนะไอบ้า(แล้วเขื่อนก็ได้ขับรถออกไป)
ทางด้านกฤษที่มาโทโมะตั้งแต่เช้า//เฮ้ย ไอโมะเย็นนี้ฉันจะไปงานประมูณนาฬิกาไปกับฉันไหม
โทโมะ//ก็ดีเหมือนกันฉันอยากจะไปหาซื้อนาฬิกาพอดี
กฤษ//เย็นนี้ก็ชวนไอหมอไปด้วยล่ะกัน
โทโมะ//เออ ได้(แล้วก็กดไอแพดเพื่อทำงานทันที)
ตอนเย็นที่งานประมูณนาฬิกาแบรด์ดัง
ช่างภาพนักข่าว//คุณเขื่อนค่ะหันมาทางนี้หน่อยค่ะ
เขื่อน(ก็ได้หันมาพร้อมกับเฟย์)คับ
เฟย์(ได้แต่ฝืนยิ้ม)น่าเบื่อ(แล้วเขื่อนก็จูงมือเฟย์เข้าไปในงาน)
เขื่อน//อยากได้อันไหนบอกฉัน(กระซิบเฟย์)
เฟย์//ไม่ฉันมีปัณญาซื้อเองได้(สายตาเหลือบไปเห็นพี่ชายตัวเองเดินเข้ามาในงาน)
เขื่อน(ที่มัวแต่หันหลังไปคุยกับลูกน้องก็ไม่ทันมองเห็นว่าเฟย์เดินออกไปแล้ว)พวกแกคอยจับตาดูผู้หญิงของฉันด้วยนะ
ราชิด//นายคับผู้หญิงของนายหายไปแล้วคับ
เขื่อน(หันมาพร้อมกับตกใจ)ยัยตัวดี(มองหา)
เฟย์(ที่วิ่งเข้ามา)พี่โมะ(วิ่งเข้ามากอดอย่างคิดถึง)
โทโมะ(ทั้งดีใจและตกใจ)เฟย์(กอดอย่างคิดถึงเหมือนกันเพราะไม่คิดว่าจะได้เจอน้องอีกบทจะเจอก็เจอกันง่ายอย่างกับมีใครวางแผนไว้)
เฟย์//เรากลับบ้านกันพี่โมะเรากลับบ้านกันไอหมอนนั้นเอาเฟย์มาด้วยเฟย์เห็นพี่โมะก็เลยวิ่งมาหา
กฤษ//ไปเร็วไอโมะ(แล้วทั้งหมดก็ได้เดินออกไปที่รถแล้วขับออกไป)
เทล//นี้ดีนะว่าแกมางานนี้ด้วยไม่งั้นแกไม่ได้เจอน้องแกแน่
โทโมะ(กอดน้องสาวแน่น)พี่คิดถึงเรามากเลยรู้ไหมต่อไปนี้พี่จะไม่ให้เราไปไหนอีกแล้วนะ
เฟย์//ค่ะพี่โมะเฟย์จะไม่จากพี่โมะไปไหนอีกแล้ว
กฤษ//ไอหมอนี้มันร้ายมากเลยนะฉันว่าพาน้องแกไปพักอยู่ที่อื่นก่อนดีกว่าฉันว่าไอหมอนั้นยังตามหาน้องแกไม่ยอมเลิกราแน่
เทล//ไปปากช่องบ้านฉันสิที่นั้นไม่มีใครรู้เพราะมันสงบและเงียบมาก
เฟย์//แต่ว่าพี่โมะจะเดือนดร้อนเอานะ
โทโมะ//พี่ไม่สนอะไรทั้งนั้นแล้วพี่ยอมลาออกจากตำรวจมาอยู่กับเราดีกว่ายังไงพี่ก็ยังมีโรงแรมกับรีสอตย์ที่พ่อแม่ทิ้งไวให้พี่ดูแลอยู่
เทล//งั้นคืนไปบ้านฉันเลยดีกว่าข้าวของค่อยซื้อใหม่หมดและที่สำคัญเรื่องนี้ยังบอกใครไม่ได้ทั้งแม้กระทั้งน้องสาวฉัน
กฤษ//เอางั้นก็ได้แล้วฉันจะให้ลูกน้องคอยดูแลเฟย์อีกทีนึงเราจะต้องคอยดูแลเฟย์จนกว่าคนร้ายจะยอมออกมาเอง
เฟย์(ที่เพลียก็ได้พิงไหล่พี่ชายหลับไป)
โทโมะ//ขอบใจมากเลยนะทุกคน(ยิ้มให้)พ่อครับแม่ครับโมะสัญญาจะดูแลน้องให้ดีกว่าเดิมและรักน้องให้มากกว่าชีวิตตัวเอง(หันไปมองที่หน้าต่าง)