รักนี้ฟ้าลิขิต

ที่ร้านอาหาร
โทโมะ//กินอะไรสั่งได้เลยนะเราเลี้ยงเอง(ยิ้ให้พร้อมกับดูเมนู)
ป๊อบปี้//ผมขอพาสต้าเซลมอลล่ะกันและขอชามะนาว1หนึ่งแก้วด้วยคับ
ฟาง//ส่วนฉันขอเสต็กปลาและก็นำส้มแก้วนึง
แพร///ขอแบบพี่ผู้ชายเมื่อกี้อีกทีนึงค่ะ
โทโมะ//ข้าวผัดอเมริกันกับโค้ก2ที่
กฤษ//ผมเอาลาซานญ่าคับ
พนักงาน//รอสักครู่นะคะ(แล้วเดินออกไป)
ระหว่างนั้นก็ได้มีผู้หญิงคนนึงเดินเข้ามา//โมะค่ะ(เดินเข้ามาควงแขน)
โทโมะ//พิมคุณมาที่นี้ได้ไง
พิม//ก็พิมมาช๊อปปิ้งไงค่ะคิดถึงโมะจังเลยค่ะ(พร้อมกับหอมแก้มโทโมะต่อหน้าทุกคน)
โทโมะ//อย่าทำแบบนี้อีกนะคับเราไม่ได้เป็นไรกันและอีกอย่างเกรงใจเพื่อนผมบ้าง
พิม//ทำไมค่ะก็พิมคิดถึงคุณนิไม่ได้เจอกันตั้งนาน
โทโมะ//ก็ผมเห็นคุณมีข่าวกับนายเขื่อนไม่ใช่หรอ
พิม(เงียบ)//โมะค่ะพิมก็ไม่ได้คิดอะไรกับนายเขื่อนสักหน่อย
ป๊อบปี้//แน่ใจหรอคับผมเห็นคุณเข้าไปหาเพื่อนผมในบริษัททุกวัน(โผล่งขึ้นมา)
ฟาง(ตีแขนป๊อบปี้)เงียบไปเลยนะป๊อบไม่ต้องพูดเลย
ป๊อบปี้//ฟางครรับก็มันจริงนิ
พิม//แต่เขื่อนเค้าไม่สนใจพิมนิ
โทโมะ//ก็ไม่เห็นแปลกและขอให้พิมรู้ไว้เลยว่าผมรักแก้วเพียงคนเดียว(จ้องหน้าพิม)
พิม(ลุกขึ้นมา)หึ แต่ยัยนั้นคงไม่มีวันกลับมาหาโมะหรอกค่ะ(เดินออไป)
แพร//ยัยป้านิเค้าเป็นนางแบบไม่ใช่หรอค่ะเห็นควงคนโน่นทีคนนี้ทีแม้สวยซะเปล่าแต่นิสัยแย่มากเลยนะค่ะ
ป๊อบปี้//เงียบไปเลยแพรเรื่องของผู้ใหญ่เด็กไม่เกี่ยว(ดุน้องสาวทันที)
แพร//เออ พี่ฟางแล้วพี่เทลเค้าไม่มากินข้ากับพวกเราหรอค่ะ(หันมาถาม)
ฟาง(ยิ้มให้)ไม่หรอกจ๊ะพอดีพี่เทลเค้ามีเคสผ่าตัดด่วนนะก็เลยมาไม่ได้
แพร//ค่ะ(ตักพาสต้ากินต่อ)
ทางด้านเฟย์(ที่ถูกล่ามโซ่ไว้ในห้องก็ได้แต่หาวิธีแกะโซ่)โธ่ เอ้ยทำไมแกะยากแบบนี้นะ
เขื่อน(เดินเข้ามาพร้อมกับถาดอาหาร)ไม่ต้องเสียเวลาแกะหรอกเพราะกุญแจอยู่ที่ฉัน อ่ะกินข้าวซะ(วางถาดข้าวให้)
เฟย์//เอาออกไปฉันไม่กิน
เขื่อน(จึงตักกับข้าวยัดใส่ปากเฟย์)ไม่หิวก็ต้องกิน
แค่ก แค่ก(เฟย์สำลักข้าวทันที)นายมันเลวที่สุด(พร้อมกับพ่นข้าวใส่หน้าเขื่อนอย่างไม่พอใจ)
เขื่อน(ลูบหน้าตัวเองที่มีข้าวติดแล้วหันมาปาถาดข้าวไปที่อื่น)ไม่ต้องกงต้องกินมันแล้ว(หันมาตวาดใส่เฟย์เดินออกไปข้างนอก)
เฟย์(ก็ได้ร้องไห้ออกมา)พี่โมะเฟย์คิดถึงพี่โมะ ฮึก ฮือ
เขื่อน(นึกขึ้นได้ก็ได้เปิดประตูเข้าห้องไป)ร้องไห้ๆให้ตายฉันก็ไม่สงสารเธอหรอก(จับเฟย์ลุกขึ้นมา)
เฟย์(ที่ลุกขึ้นมาได้ก็ตบหน้าเขื่อนด้วยความโมโห)คนอย่างนายมันก็ดีแต่ใช้กำลังรังแกคนที่ไม่มีทางสู้
เขื่อน(ผลักเฟย์บนเตียงแล้วค่อมเอาไว้)แน่ใจหรอว่าไม่ทางสู้(พร้อมกับกระชากเสื้อเฟย์จนเหลือแค่เสื้อในเพียงตัวเดียว)
เฟย์//นายจะทำอะไรปล่อยฉัน(ทุบอกเขื่อนด้วยความกลัว)
เขื่อน(จับแขนเฟย์ไว้)ทำให้พี่ชายเธอเจ็บปวดไง(พร้อมกับปล้ำเฟย์ทันที)
โทโมะ//ขอบคุณทุกคนนะที่มากินข้าวเป็นเพื่อนและช่วยตามหาเฟย์
ฟาง//เฟย์ก็เป็นเพื่อนฟางนะพี่โมะเรื่องแค่นี้เองไม่เห็นต้องขอบคุณเลย
ทุกคน//นั้นสิ
โทโมะ//ถ้าผมเจอน้องเมื่อไหร่ผมสัญญาว่าจะไม่ให้ยัยเฟย์คลาดสายตาแม้แต่นิดเดียวและจะสืบหาคนที่มันอยู่เบื้องหลังทั้งหมด(แววตามุ่งมั่น)
กฤษ//ฉันจะช่วยอีกแรงนึงก็แล้วกัน
ป๊อบปี้//ผมด้วยคับ
แพร//แพรก็เหมือนกันค่ะ
กฤษ//นางฟ้าน่ารักมาก(จ้องหน้าแพร)
แพร(ได้แต่เขิน)ไปเหอะพี่ป๊อบกับบ้านกัน(ลุกเดินออกไป)
เฟย์(ที่นอนร้องไห้บนเตียงก็ได้แต่จิกผ้าปูที่นอนด้วยเสียใจ)สะใจนายแล้วใช่ไหมงั้นก็ปล่อยฉันไปสิ
เขื่อน(กอดเฟย์)เรารักเฟย์นะอยู่ต่อไม่ได้หรอ
เฟย์//แต่ฉันเกลียดนาย(ลุกขึ้นแต่เพราะกิจกรรมบนเตียงทำเฟย์ถึงกับจุกพร้อมกับลงไปนั่งบนพื้น)
เขื่อน//ไงล่ะคนเก่ง(เดินนุ่งผ้าเช็ดตัวลงมา)