Love drama บทเพลงร้ายให้นายรัก

"อ้าวไอ้ป๊อป ! ไปไหนมาว่ะ สรุปยังไงกันสองคนนี้"
ก็สองคนนี้เค้ารักกันน่ะสิ ถามได้ ..
โอ้ยยย ฉันเป็นอะไรเนี่ย ใจหวั่นทำไมกัน !
"ไม่มีไรหรอกว่ะ 5555555"
"เห้ยไอ้ป๊อปเดี๋ยวนี้ไรไม่บอกเพื่อนน่ะเว้ย หรือไปเมืองศิวิไลมาเจอแต่เพื่อนรวยๆต้องใช้เงินเข้าหากัน กูไม่มีหรอกน่ะเงินอ่ะ กูมีแต่ตัวกับหัวใจ"
เพี๊ยะ!
"แก้วจ๋า ตบเก๊าไมอ่ะ เก๊าพูดไรผิด "
"ไปพูดแบบนั้นทำไมกันโม๊ะ ป๊อปปี้เสียความรู้สึกแย่"
"ไม่เป็นไรหรอกแก้ว ก็คือว่าน่ะไอ้โมะ.."
"เอ่อ..ฟางขอตัวก่อนน่ะ"
ตอนนี้ฉันอยากพักผ่อนมากๆเลยจริงๆ ขอโดดสักวันแล้วกัน
"อ้าวพี่ฟาง ไปไหนอ่ะ เฟย์ยังไม่อิ่มเลย -3-"
"พี่ปวดหัวอกลับ้านก่อนน่ะ โมะตอนเย็นฝากไปส่งเฟย์ที่บ้านด้วยน่ะ ฉันไปล่ะ"
"อ้าวยัยฟาง../โห!พี่ฟางงอ่ะ T^T"
"อ่ะช่างเห่อะ ทีี้ไอ้ป๊อปเล่ามาดิ่""
"คือว่า เรื่องมันป็นงี้ ..."
บนรถแท็กซี่ ระหว่างทางกลับบ้านฟาง
เฮ้ออออออ! ฉันเป็นอะไรของฉันเนี่ย
ช่างมันๆ
แต่เอ๊ะ.. นี้มันเลยทางกลับมาฉันแล้วนิ
"พี่ค่ะ เลยทางหรือป่าวค่ะ ?"
บรรยากาศชักแปลกๆแล้วสิ !
"ทางนี้อ่ะถูกแล้วน้องคนสวย :)"
แล้วอยู่ๆ รถก็ถูกบังคับเลี้ยวเข้าซอยแถวนั้นเข้าไป 
ถ้าไม่สังเกตจะไม่เห็นซอยนี้เลย
แสดงว่าคิดเอาไว้นานแล้วสิน่ะ 
คิดได้ฉันเลยรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาโทร
คนแรกที่ฉันคิดถึงแน่นอนคือ เขา ..
แต่ตอนนี้เค้าอาจจะมีความสุขอยู่กับแฟนก็ได้นี่นา 
 
เผื่อวันพรุ่งนี้เธอจะกลับมา .. ,.เสียงรอสาย
"ว่าไงฟางถึงบ้านยัั..."
ปึ๊กก! 
โอ้ยย!บิดข้อมือฉันทำไมเนี่ย เจ็บ
โทรศัพท์ฉันกระเด็นไปใต้เบาะ
"โมะช่วยด้วย ฉันอยู่เลยซอยบ้านม.. อุ้บบ!"
ฉันตะโกนสุดแรง เผื่อสายในโทรศัพจะได้ยิน แต่โดนอุดปากซะก่อน!
"ฉันทำไม่แรงหรอกน่าน้องสาว ยอมพี่ง่ายๆดีกว่าน่ะจะได้ไม่เจ็บตัว :)"
"กรี๊ดด ปล่อยฉันน่ะอีแก่อีบ้า เอามือสกปรกของแกออกไป"
ฮืออๆ ฉันไม่ไหวแล้วน่ะ มื่อไหร่จะมีคนมาช่วยฉัน
สักที..
"เอาปากแกไปจากคอฉัน ฮึกกกๆ เอามือแกออกจากกระโปรงฉัน!"
ไม่น่ะ ฉันเกลียดตัวเองจริงๆ ทำไมต้งมาเจออะไรแย่แบบนี้ด้วยทำไม!
 
อ่ะฉันรู้แล้ว
"แหม๊ พี่ค่ะใจเย็นๆก่อนสิค่ะ รอน้องด้วย เรามาเล่นเกมผลัดกันถอดคนล่ะชิ้นสองชิ้นดีกว่ามั้ยอ่ะ พี่ถอดฉันอยู่คนเดียวแบบนี้ไม่แฟร์เลยน้า.."
ฉันเว่อร์ไปงั้นแล่ะอันที่จริง แค่โดนกระชากเสื้อ กระโปรงขาดโบ๋เอง-.-
ถึงฉันจะอ่อนแอ แต่เสียศักดิ์ศรีลูกผู้หญิงให้กับคนที่ฉันไม่ได้รักและยังไม่ถึงเวลาฉันไม่เอาด้วยหรอก
"แหม๊ น้องสาวนี้ก็ไม่เบาเลยน้า ชอบแบบนี้ก็ไม่บอก"
ฉันจะบ้าแล้วน่ะ ใครก็ได้มาช่วยฉันทีเห่อะ
อีนี้ไม่ผลัดเลยเว้ย ถอดอย่างเดียวฉันจะตากุ้งยิงมั้ยเนี่ย- -
"เอ่อ พี่ใจเย็นๆสิค่ะ เดี๋ยวน้องถอดให้มาม้ะ"
ฉันพูดพร้อมกัดปากให้เซ็กซี่เบาเบา
"เอาสิจ้ะเอาเลย"
หน้าแกฟินไปน่ะ พอฉันถอดเข็มขัดเท่านั้นแหล่ะ
"อ๊ากกก! นังบ้าา แค่กๆ รัดคอฉันทำไมเนี้ย"
"อย่างแกอ่ะ อย่าหวังกับฉัน!"
ฉันพูดพร้อมกับเอาเข็มขัดพันคอล่ะก็พันเบาะรถไว้ ดีน่ะอีตานี่อ้วนเข็มขัดเลยาว
"ไปล่ะน่ะย่ะ"
ฉันพูดเย่าะเย้ยเล็กน้อย ก่อนจะวิ่งหนีออกมาพร้อมกับเสียงด่าไม่ขาดสาย
แล่ะพร้อมกับน้ำตา ..
สุดท้ายฉันก็กลับมาเป็นฟางคนที่อ่อนแอคนเดิม..
"เห้ยย!ฟางงง ฟางงฟางง!"
พร้อมกับสติที่ดับวูบลงไป โลกนี้มันมืดมืดเหลือเกิน..
ป๊อปปี้นายอยู่ไหนน่ะ ..
...........................................................................................
อัพแล้วววววววววววววววววววว 
งงมั้ยเอ่ย ><' ไรท์เตอร์งง 
เรื่องนี้ดองไว้สองปีแล้วเลยลืมเบาเบา55555555
จะพยายามรื้อฟื้นมาแต่งต่อน้า><