I LOVE TK (TOMO,KAEW)
10.0
เขียนโดย kamonchanok
วันที่ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2554 เวลา 18.59 น.
10 session รักแรกที่ไพบเจอเธอ
67 วิจารณ์
21.48K อ่าน
8) ต่อจากตอนที่7 ค่ะ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความไม่ได้มาอัพตั้งนานแล้วเดี๋ยวจะมาอัพต่อนะคร๊
-------------------------------------------------------
แม่มล: ลูกสองคนกินข้าวเลยนะจ๊ะ
แก้ว: แม่ไม่กินหรอค่ะ
แม่มล: ไม่กินหรอกจ๊ะแม่กินข้าวแล้ว
แก้ว: อ้อ ค่ะ
แม่มล: เดี๋ยวแม่ไปซักผ้าก่อนนะจ๊ะ
แก้ว: แม่ค่ะเดี๋ยวหนูซักเอง
แม่มล: ไม่เป็นไรจ๊ะลูกกินข้าวเถอะ
แก้ว: ค่ะ
ตอนที่แม่มลไปซักผ้า
โทโมะ: อกตัญญูจังเลยน้าาาาาา
แก้ว: ชิ โมะน่ะ แก้วงอนนะ
โทโมะ: อะล้อเล่นน๋าาาาาา หายงอนน้าาาาาาาา
แก้ว: ก้อได้คราวนี้เป็นครั้งสุดท้ยนะที่แก้วจะหายงอน ชิ
โทโมะ: คราวนี้โมะจะไม่ทำให้แก้วใจงอนเลย
แก้ว: ที่เพราะหายงอนน่ะเป็นเพราะโมะหน้ารักนะแก้วถึงหายงอน
โทโมะ: จร้าาาาาา แก้วใจก้อหน้ารักที่สุดดดดดดดดดดดดในโลกเลย
แก้ว: ไม่ต้องมาทำปากหวานเลยนะ
โทโมะ: จร้า
หลังจากที่กินข้าวเสร็จแม่มลก้อซักผ้าเสร็จพอดี
แม่มล: แก้วเดี๋ยวแม่ล้างจานเองลูก
แก้ว: ไม่เป็นไรหรอกค่ะแก้วกับโทโมะจะทำเองแม่ไปอาบน้ำแล้วก้อไปนอนเถอะค่ะ
แม่มล: จ๊ะๆๆๆ พวกลูกๆทำดีๆๆนะอย่าทำจานแตกล่ะ
แก้ว โทโมะ: ค่ะ/ครับ
หลังจากที่ล้างจานเสร็จแล้วแก้วก้อไปอาบน้ำ
หลังจากอาบน้ำเสร็จ
โทโมะ: แก้วงั้นโมะไปก่อนนะนี่มันก้อค่ำแล้วเดี่ยวแก้วไม่ได้พักผ่อนพรุ่งนี้ไปโรงเรียนแล้วนะ
แก้ว: อือ โมะกลับบ้านดีๆๆล่ะ
โทโมะ: จร้า
แม่มลกำลังเดินลงมาพอดี
แม่มล: เอ้า โทโมะ กลับบ้านแล้วหรอลูก
โทโมะ: ครับ
แม่มล: กลับบ้านดีๆๆๆนะลูก
โทโมะ: ครับ ถ้างั้น.............ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ
แม่มล: จร้า เนทางโดยสวัสดิภาพนะลูก
โทโมะ: ครับ สวัสดีครับ
แก้ว: บ๊ายบาย พรุ่งนี้เจอกันที่โรงเรียน
โทโมะ: จ๊ะบ๊ายบาย
แก้ว: แม่มลค่ะ ไปนอนเถอะค่ะ
แม่มล: จ๊ะ
-------------------------------------------------------
พอแค่นี้ก่อนน้าคร๊ ขอคอมเม้นซัก 60 คอมเม้นก้อพอ อีก 5 คอมเม้นเท่านั้นเอง
-------------------------------------------------------
แม่มล: ลูกสองคนกินข้าวเลยนะจ๊ะ
แก้ว: แม่ไม่กินหรอค่ะ
แม่มล: ไม่กินหรอกจ๊ะแม่กินข้าวแล้ว
แก้ว: อ้อ ค่ะ
แม่มล: เดี๋ยวแม่ไปซักผ้าก่อนนะจ๊ะ
แก้ว: แม่ค่ะเดี๋ยวหนูซักเอง
แม่มล: ไม่เป็นไรจ๊ะลูกกินข้าวเถอะ
แก้ว: ค่ะ
ตอนที่แม่มลไปซักผ้า
โทโมะ: อกตัญญูจังเลยน้าาาาาา
แก้ว: ชิ โมะน่ะ แก้วงอนนะ
โทโมะ: อะล้อเล่นน๋าาาาาา หายงอนน้าาาาาาาา
แก้ว: ก้อได้คราวนี้เป็นครั้งสุดท้ยนะที่แก้วจะหายงอน ชิ
โทโมะ: คราวนี้โมะจะไม่ทำให้แก้วใจงอนเลย
แก้ว: ที่เพราะหายงอนน่ะเป็นเพราะโมะหน้ารักนะแก้วถึงหายงอน
โทโมะ: จร้าาาาาา แก้วใจก้อหน้ารักที่สุดดดดดดดดดดดดในโลกเลย
แก้ว: ไม่ต้องมาทำปากหวานเลยนะ
โทโมะ: จร้า
หลังจากที่กินข้าวเสร็จแม่มลก้อซักผ้าเสร็จพอดี
แม่มล: แก้วเดี๋ยวแม่ล้างจานเองลูก
แก้ว: ไม่เป็นไรหรอกค่ะแก้วกับโทโมะจะทำเองแม่ไปอาบน้ำแล้วก้อไปนอนเถอะค่ะ
แม่มล: จ๊ะๆๆๆ พวกลูกๆทำดีๆๆนะอย่าทำจานแตกล่ะ
แก้ว โทโมะ: ค่ะ/ครับ
หลังจากที่ล้างจานเสร็จแล้วแก้วก้อไปอาบน้ำ
หลังจากอาบน้ำเสร็จ
โทโมะ: แก้วงั้นโมะไปก่อนนะนี่มันก้อค่ำแล้วเดี่ยวแก้วไม่ได้พักผ่อนพรุ่งนี้ไปโรงเรียนแล้วนะ
แก้ว: อือ โมะกลับบ้านดีๆๆล่ะ
โทโมะ: จร้า
แม่มลกำลังเดินลงมาพอดี
แม่มล: เอ้า โทโมะ กลับบ้านแล้วหรอลูก
โทโมะ: ครับ
แม่มล: กลับบ้านดีๆๆๆนะลูก
โทโมะ: ครับ ถ้างั้น.............ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ
แม่มล: จร้า เนทางโดยสวัสดิภาพนะลูก
โทโมะ: ครับ สวัสดีครับ
แก้ว: บ๊ายบาย พรุ่งนี้เจอกันที่โรงเรียน
โทโมะ: จ๊ะบ๊ายบาย
แก้ว: แม่มลค่ะ ไปนอนเถอะค่ะ
แม่มล: จ๊ะ
-------------------------------------------------------
พอแค่นี้ก่อนน้าคร๊ ขอคอมเม้นซัก 60 คอมเม้นก้อพอ อีก 5 คอมเม้นเท่านั้นเอง
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ