ดวงใจนี้ฉันมอบให้นาย
10.0
3) ดูหนังประสานรัก >///<
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ KeawJai Take
# หลังจากเดินทางไปรับโทโมะเพื่อนสนิท(คิดไม่ซื่อ)ในวัยเด็กของฉันแล้วครอบครัวของเขา
ก็จัดงานเลี้ยงต้อนรับการกลับมาของเขาอย่างอลังการ !! โดยฉันก็ไปด้วยไม่พลาดอยู่แล้ว ><''
หลังจากที่กลับมา เราสองคนได้คุยกันไม่กี่ครั้งเอง ! เขาเองก็ยินดีที่จะอยู่เป็นเพื่อนฉันตอนที่
พ่อแม่ของฉันไม่อยู่ !! คิด ๆ ไปแล้วเขายังจะจําเรื่องเก่า ๆได้ไหมหนอ ??
"แก้วววว !!~ ตื่นได้แล้วลูกวันนี้ที่บ้านโทโมะมีงานเราต้องไปช่วยแต่เช้านะ"
"โอ้ยยยยแม่ค่าาา !! อีก 5 นาทีน๊ายังไม่หายเหนื่อยเลย TT' "
"ไม่ได้ !!!! รีบลุกขึ้นไปอาบนํ้า แต่งตัวแล้วลงไปกินข้าวเข้าเดี๋ยวนี้ นี้คือคําสั่ง"
"ค่าาาาาาาาาาา ><"
@ คฤหาสน์ไทยานนท์
"สวัสดีค่ะคุณพี่วันนี้น้องพาลูกแก้วมาอยู่ช่วยงานด้วยละค่ะ"
# ฉันยกมือไหว้คุนแม่และคุณพ่อของโทโมะอย่างสวยงาม !!
"วันนี้หนูแก้วน่ารักเป็นพอเศษเลยนะจ่ะเนี้ย : ) "
# ฉันยิ้มอย่างเขิลอาย >////////<
"เอาละลูกไปช่วยงานข้างในนะ เดี๋ยวแม่จะอยู่ช่วยทางนี้"
"ค่าาาาาา ^^"
# ฉันยกมือไหว้คุณแม่และคุณพ่อของโทโมะอีกครั้งก่อนที่จะเดินเข้าไปในตัวบ้าน
เอ๋ !! แล้วโทโมะไปไหนละเนี้ยตั้งแต่เข้ามายังไม่เห็นเลยอ่า :((
"ว้ายยยยยยย ..ปล่อยนะปล่อย"
"555555555+ ฉันเอง ๆโทโมะ"
"เล่นอะไรของนายนะ !! :( "
"โอ๋ ๆ งอนเหรอะ ! เธอขี้ตกใจเหมือนเดิมเลยนะ"
"นายก็ขี้แกล้งเหมือนกันนั่นละ รู้อยู่ว่าไม่ชอบ"
"555+ ก็แกล้งเธอมันสนุกนิ ฉันชอบหน้าเธอเวลางอนน่ารักดี" >/////< บ้า เขินนะ
"คนบ้า !! >//////< "
"หน้าแดงเชียวนะ ! นิไปดูหนังในบ้านเป็นเพื่อนหน่อยสิฉันดูคนเดียวเหงา"
"อื้มมมได้สิ !! เธอถ้าเป็นหนัง....."
"ถ้าเป็นหนังผีฉันไม่ดูเพราะฉันกลัวผีเดี๋ยวติดตาใช่ม๊า ?? "
" 5555+ นายจําได้ด้วยเหรอะ มันนานมากเลยนะ"
"ได้สิ ! ทุกอย่างในตัวเธอฉันจําได้หมดเหละ !!!ไปดูกันเถอะนะ"
# >////< บ้าที่สุดเลย !ชอบทําให้คนอื่นเขิืนแล้วก็ชิงตัดบท ทุกทีสิน๊า
โทโมะจูงมือฉันเข้าไปนั่งบนโซฟาของห้องรับแขกแล้วก็เปิดหนังรอไว้
"นินายจะปิดไฟทําไม มองไม่เห็น !!"
"แล้วถ้าเปิดไฟมันก็ไม่ตื่นเต้นนะสิ เชื่อสิปิดไฟได้อารมณ์กว่า"
# หลังจากเดินทางไปรับโทโมะเพื่อนสนิท(คิดไม่ซื่อ)ในวัยเด็กของฉันแล้วครอบครัวของเขา
ก็จัดงานเลี้ยงต้อนรับการกลับมาของเขาอย่างอลังการ !! โดยฉันก็ไปด้วยไม่พลาดอยู่แล้ว ><''
หลังจากที่กลับมา เราสองคนได้คุยกันไม่กี่ครั้งเอง ! เขาเองก็ยินดีที่จะอยู่เป็นเพื่อนฉันตอนที่
พ่อแม่ของฉันไม่อยู่ !! คิด ๆ ไปแล้วเขายังจะจําเรื่องเก่า ๆได้ไหมหนอ ??
"แก้วววว !!~ ตื่นได้แล้วลูกวันนี้ที่บ้านโทโมะมีงานเราต้องไปช่วยแต่เช้านะ"
"โอ้ยยยยแม่ค่าาา !! อีก 5 นาทีน๊ายังไม่หายเหนื่อยเลย TT' "
"ไม่ได้ !!!! รีบลุกขึ้นไปอาบนํ้า แต่งตัวแล้วลงไปกินข้าวเข้าเดี๋ยวนี้ นี้คือคําสั่ง"
"ค่าาาาาาาาาาา ><"
@ คฤหาสน์ไทยานนท์
"สวัสดีค่ะคุณพี่วันนี้น้องพาลูกแก้วมาอยู่ช่วยงานด้วยละค่ะ"
# ฉันยกมือไหว้คุนแม่และคุณพ่อของโทโมะอย่างสวยงาม !!
"วันนี้หนูแก้วน่ารักเป็นพอเศษเลยนะจ่ะเนี้ย : ) "
# ฉันยิ้มอย่างเขิลอาย >////////<
"เอาละลูกไปช่วยงานข้างในนะ เดี๋ยวแม่จะอยู่ช่วยทางนี้"
"ค่าาาาาา ^^"
# ฉันยกมือไหว้คุณแม่และคุณพ่อของโทโมะอีกครั้งก่อนที่จะเดินเข้าไปในตัวบ้าน
เอ๋ !! แล้วโทโมะไปไหนละเนี้ยตั้งแต่เข้ามายังไม่เห็นเลยอ่า :((
"ว้ายยยยยยย ..ปล่อยนะปล่อย"
"555555555+ ฉันเอง ๆโทโมะ"
"เล่นอะไรของนายนะ !! :( "
"โอ๋ ๆ งอนเหรอะ ! เธอขี้ตกใจเหมือนเดิมเลยนะ"
"นายก็ขี้แกล้งเหมือนกันนั่นละ รู้อยู่ว่าไม่ชอบ"
"555+ ก็แกล้งเธอมันสนุกนิ ฉันชอบหน้าเธอเวลางอนน่ารักดี" >/////< บ้า เขินนะ
"คนบ้า !! >//////< "
"หน้าแดงเชียวนะ ! นิไปดูหนังในบ้านเป็นเพื่อนหน่อยสิฉันดูคนเดียวเหงา"
"อื้มมมได้สิ !! เธอถ้าเป็นหนัง....."
"ถ้าเป็นหนังผีฉันไม่ดูเพราะฉันกลัวผีเดี๋ยวติดตาใช่ม๊า ?? "
" 5555+ นายจําได้ด้วยเหรอะ มันนานมากเลยนะ"
"ได้สิ ! ทุกอย่างในตัวเธอฉันจําได้หมดเหละ !!!ไปดูกันเถอะนะ"
# >////< บ้าที่สุดเลย !ชอบทําให้คนอื่นเขิืนแล้วก็ชิงตัดบท ทุกทีสิน๊า
โทโมะจูงมือฉันเข้าไปนั่งบนโซฟาของห้องรับแขกแล้วก็เปิดหนังรอไว้
"นินายจะปิดไฟทําไม มองไม่เห็น !!"
"แล้วถ้าเปิดไฟมันก็ไม่ตื่นเต้นนะสิ เชื่อสิปิดไฟได้อารมณ์กว่า"
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ