Love forever เราจะรักกันตลอดไป

นี่ก็สองปีกว่าแล้วสิน่ะที่ชั้นได้อยู่กับครอบครัวที่อบอุ่นแบบนี้ ^^อาจจะมีทุกข์บ้าง สุขบ้างแต่ชั้นว่าตอนนี้ชั้นมีความสุขที่สุด เพราะชั้นกำลังจะได้เป็น 'แม่' แล้ว
"ทำอะไรอยู่ครับ"ชั้นรู้สึกเหมือนมีใครมากอดชั้นจากด้านหลัง
"อ้าวป๊อป  วันนี้ทำไมกลับมาเร็วจังล่ะค่ะ"ชั้นหันไปถามเค้า
"นั่นนะสิค่ะ"ป้าจัน แม่บ้านคนสนิทของชั้นพูดขึ้น
"ก็ป๊อปคิดถึงลูกนี่ครับ"เค้าพูดพลางลูบท้องชั้น
"ค่ะๆ งั้นป๊อปไปอาบน้ำแล้วลงมาทานข้าวน่ะค่ะ" 
"o.k คับ

'เพล้ง' !!!

"ฟาง ฟาง !!"ชายหนุ่มรีบวิ่งลงมาจากชั้นบน
"คุณฟาง คุณฟาง"ป้าจันก็รีบวิ่งมาเช่นกัน 
"เป็นอะไรมากรึป่าวครับ"ป๊อปช่วยพยุงฟางมานั่งที่โซฟา
"ป่าวหรอกค่ะ"
"ยังมาบอกว่าป่าวอีก วันนี้ไม่ได้พักเลยใช่มั๊ย กำลังท้องกำลังไส้อยู่น่ะ" 
"ป้าเอง ล่ะค่ะ"ป้าออกรับแทนชั้นอีกแล้ว 
"ป้าค่ะ!!" ป้าไม่ผืด ชั้นเองแหละผิด
"ทำไมครับ ป้า"ป๊อปเอ่ยถามป้าจัน
"คือวันนี้ปะ...."
"วันนี้ฟางช่าวยป้าจัน เค้าทำความสะอาดบ้านน่ะค่ะ"ชั้นพูดดักป้าไว้ก่อน
"ป้าครับ! ป๊อปบอกป้าแล้วไงว่าห้ามให้ฟางทำงานหนักๆ"
"ป้าขอโทษค่ะ"
"ป๊อปค่ะ อย่าไปว่าป้าเค้าเลย ถ้าเกิดฟางอยู่เฉยๆก็น่าเบื่อแย่สิค่ะ ออกไปไหนก็ไม่สะดวก ฟางก็เลยอยากช่วยป้าเค้านะคะ่"
"แต่ฟางก็ต้องดูแลสุขภาพด้วยซิครับ" 
"o.k ค่ะ งั้นป๊อปก็ไปอาบน้ำได้แล้วน่ะค่ะ"
"งั้น ฟางก็ต้องขึ้นไปพักผ่อนด้วยน่ะครับ"
"เอ่อ...ก็ได้ค่ะ"

^_________________________^
เป็นไงบ้างค่ะ สนุกมั๊ย เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของเราอ่ะน่ะ มีอะไรติชมกันได้น่ะจ้ะ