รักนะ นายเพลย์บอยของฉัน

ครูมด :  จริญญา!!! 
ฟาง : แก้ว! ตื่นสิ  [ฟางกำลังเรียกเพื่อนรักที่นอนหลับอยู่โต๊ะข้างๆ]
แก้ว :  ฮ่ะ มีไรหรอ  [ ตื่นขึ้นมาแล้วบิดขี้เกียจ ]
ครูมด : ไม่มีหรอกจ๊ะ แต่เธอแอบหลับตอนที่ครูสอน!!!
แก้ว :  หนูขอโทษค่ะครู
ครูมด : เดี๋ยวตอนเย็นเลิกเรียนเสร็จลงไปหาครูด้วยหล่ะ
แก้ว : ค่ะครู  
ครูมด : พา ธนันต์ธรญ์ กับ พรปวีณ์ มาด้วย
แก้ว : ค่ะ
ตอนพักเที่ยง ที่โรงอาหาร
แก้ว : ยัย 2 พี่น้องบ้าทำไมไม่ปลุกฉันหล่ะ  [  แก้วตะโกนใส่ ฟางกับเฟย์นั่งอยู่ตรงข้าม ]
ฟาง : ฉันปลุกแ้ล้วนะ
เฟย์ : ฉันก็ปลุกแล้วเหมือนกันนะ
แก้ว : ถ้าครูโทรไปฟ้องพ่อกับแม่ฉัน ฉันตายแน่ๆเลย  โดนหักเงินค่าขนมอีกอ่ะ  
ฟาง : แล้วทำไมแกถึงหลับในห้องเรียนได้หล่ะ 
แก้ว : ถ้าฉันเล่าให้พวกแกฟัง พวกแกอย่าไปเล่าให้ใครฟังนะ
เฟย์/ฟาง: อืม
แก้ว :  ก็พ่อกับแม่ไม่ให้เงินฉันมาโรงเรียน ฉันจึงต้องไปทำงานที่ร้านที่ร้าน coffee shop ที่เปิดใหม่ในห้าง ฉันก็เลยต้องกลับบ้านดึกทุกวัน  กลับบ้านไปเสร็จก็ทำการบ้าน อาบน้ำ กว่าจะไ้ด้นอนก็ ตี1 ตี2 อ่ะ
ฟาง  :  ไม่น่าเชื่อลูกคุณหนูอย่างแกต้องไปงาน
แก้ว :  ไม่เชื่อก็ค้องเชื่อแหละ
กริ๊ง~  กริ๊ง~ กริ๊ง~
เฟย์: พวกเราไปกันเถอะ  เสียงกริ๊ง เรียกเข้าเรียนแล้ว
ฟาง/แก้ว :  อืม!!
ตอนเย็นหลังเลิกเรียน ที่ห้องพักครู
แก้ว : ครูมดค่ะ พวกเรามากันแหละค่ะ
ครูมด : ครูมีเรื่องอยากให้พวกเธอช่วยนะจ๊ะ
เฟย์/ฟาง/แก้ว : เรื่องอะไรหรอค่ะ
ครูมด  :  ..............................