รักนะ นายเพลย์บอยของฉัน

ครูมด :  จริญญา!!! 

ฟาง : แก้ว! ตื่นสิ  [ฟางกำลังเรียกเพื่อนรักที่นอนหลับอยู่โต๊ะข้างๆ]

แก้ว :  ฮ่ะ มีไรหรอ  [ ตื่นขึ้นมาแล้วบิดขี้เกียจ ]

ครูมด : ไม่มีหรอกจ๊ะ แต่เธอแอบหลับตอนที่ครูสอน!!!

แก้ว :  หนูขอโทษค่ะครู

ครูมด : เดี๋ยวตอนเย็นเลิกเรียนเสร็จลงไปหาครูด้วยหล่ะ

แก้ว : ค่ะครู  

ครูมด : พา ธนันต์ธรญ์ กับ พรปวีณ์ มาด้วย

แก้ว : ค่ะ

ตอนพักเที่ยง ที่โรงอาหาร

แก้ว : ยัย 2 พี่น้องบ้าทำไมไม่ปลุกฉันหล่ะ  [  แก้วตะโกนใส่ ฟางกับเฟย์นั่งอยู่ตรงข้าม ]

ฟาง : ฉันปลุกแ้ล้วนะ

เฟย์ : ฉันก็ปลุกแล้วเหมือนกันนะ

แก้ว : ถ้าครูโทรไปฟ้องพ่อกับแม่ฉัน ฉันตายแน่ๆเลย  โดนหักเงินค่าขนมอีกอ่ะ  

ฟาง : แล้วทำไมแกถึงหลับในห้องเรียนได้หล่ะ 

แก้ว : ถ้าฉันเล่าให้พวกแกฟัง พวกแกอย่าไปเล่าให้ใครฟังนะ

เฟย์/ฟาง: อืม

แก้ว :  ก็พ่อกับแม่ไม่ให้เงินฉันมาโรงเรียน ฉันจึงต้องไปทำงานที่ร้านที่ร้าน coffee shop ที่เปิดใหม่ในห้าง ฉันก็เลยต้องกลับบ้านดึกทุกวัน  กลับบ้านไปเสร็จก็ทำการบ้าน อาบน้ำ กว่าจะไ้ด้นอนก็ ตี1 ตี2 อ่ะ

ฟาง  :  ไม่น่าเชื่อลูกคุณหนูอย่างแกต้องไปงาน

แก้ว :  ไม่เชื่อก็ค้องเชื่อแหละ

กริ๊ง~  กริ๊ง~ กริ๊ง~

เฟย์: พวกเราไปกันเถอะ  เสียงกริ๊ง เรียกเข้าเรียนแล้ว

ฟาง/แก้ว :  อืม!!

ตอนเย็นหลังเลิกเรียน ที่ห้องพักครู

แก้ว : ครูมดค่ะ พวกเรามากันแหละค่ะ

ครูมด : ครูมีเรื่องอยากให้พวกเธอช่วยนะจ๊ะ

เฟย์/ฟาง/แก้ว : เรื่องอะไรหรอค่ะ

ครูมด  :  ..............................