SPECIAL BABY SET
เขียนโดย 
ยัยหมูปิ้ง
วันที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 เวลา 12.45 น.
แก้ไขเมื่อ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 14.49 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
8) จะจูบแล้วนะ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ฉันนั่งป้อนข้าวให้เจ้าลูกชายตัวดีใจตอนเช้าก่อนจะนั่งคิดอีกที เทื่อคืนฉันฝันเห็นอีก
แล้วแต่คราวนี้ภาพผู้หญิงกับชายมันชัดเจนมากเขาคนนั้นคือพี่ป็อบส่วนหญิงคือฉันเองฉันรู็สึกนึก
น่าสงสารตัวเองถ้าสิ่งที่ฉันฝันที่ว่าเขาทิ้งฉันไปมันคือความจริงแต่ก็ปักใจไม่ได้เพราะเขาก็มาขอฉัน
เป็นแฟนและมันทำให้ฉันหนักอึ้งจนไม่รู้จะทำยังไงแล้ว
" ว่าไงฟาง " พ่อกับแม่ฉัันเดินลงมาทักทานก่อนจะเข้าไปกอดแฟ้ม
" อารุณสวัสดิ์ ค่ะพ่อแม่ " ฉันทักทายตามปรกติแล้วเอียงคอมองเมื่อเห็นกระเป๋าเดินทาง
" จะไปไหนกันเหรอค่ะ " ฉันถามอีกที
" พวกเราจะพากันไปเที่ยวนะแฟ้มไปกับยายไหม " พูดกับฉันแล้วหันไปถามหลานและแน่นอนว่าลูกฉันต้อง...
" ไปฮะไป แม่ฮะแฟ้มไปกับยายนะ " วู่แล้วฉันจะห้ามไปยังไงละ
เวลาผ่านไปแน่นอนฉันให้แฟ้มไปด้วยแต่ตอนนั้นฉันไม่คิดนิว่าพ่อกับยัยเฟย์จะไปด้วยอะ
บ้าเอ้ยปล่อยให้ฉันอยู่บ้านคนเดียวนะสิ พ่อกับแม่ไม่ห่วงลูกสาวคนนี้รึไงถ้าโจรเข้าบ้านจะปล้ำฉันจะว่าไง
เนี้ย-*- มาโวยวายตอนนี้ก็ไม่ทันละอีกอย่างฉันคิดว่าพวกเขาจะไปทะเลต่างจังหวัดประมานนี้
- -^ที่ไหนได้พากันไปฝรั่งเศษหู่ยถ้าไม่ติดงานฉันไปด้วยแน่
ฉันเดินเข้ามาบริษัทพร้อมกับยิ้มทักทายให้กับเพื่อนๆคือฉันมารับงานพิเศษนะถ่ายแบบ
แต่ที่ทำแบบประจำเลยก็ที่บริษัทPF lover ฉันดูแลด้านเสื้อผ้าให้กับนักร้องที่นั้นนะ
" ฟางๆ มานี่พี่จะแนะนำรุ่นน้องให้รู้จัก " พี่โฟร์เรียกแล้วลากฉันมาที่ห้องเลยทันที
" เดี๋ยวๆพี่โฟร์ฟางมีถถ่ายแบบตอนนี้นะ!! " ฉันห้ามไว้แลัพยายามหยุดกานฉุดกระชากนี้แต่
ไม่ใหวเก็นพี่โฟร์ตัวเล็กแบบนี้แรงเยอะใช่เล่นเลยแล้วสุดท้ายก็ลากฉันมาจนได้
" ป็อบนี่ไงน้องสาวพี่ที่จะแนะนำให้รู้จัก " โอ้นี่โลกมันกลมเกินไปใช่มั้ย
" อ่อสวัสดิ์ครับฟางสินะผมป็อบปี้เรียกป็อบก็ได้ยินดีที่รู้จัก " เขายิ้มแล้วเอามือเขามาจับมือฉัน
พร้อมประทับจูบลง0_0อึ้งค่ะอึ้ง
" เรารู้จักกันแล้วนะครับ ผมเห็นคุณครั้งแรกก็ชอบเลยจะให้เกียจไปเที่ยวสวนสนุกกับผมได้ไหม " หัวใจ
ฉันเต้นแรงมาก คำพูดแบบนี้เคยได้ยินที่ไหนกันนะ
" โหป็อบเห็นครั้งแรกก็ม้อเลยนะย่ะ! " พี่โฟร์มองหน้าพูดด้วยความหมั่นไส้
" ว่าไงครับคนสวยไปไหม " เขายังคงพูดและใช้สายตาหวานๆนั้นมาให้อีก...ให้ตายฉันเรี่มเขินแล้วนะ
" เ่อ่อ...คือ "
" น้องฟางมาแล้วเหรอรีบไปแต่งตัวเร็วหาตั้งนานนึกว่ายังไม่มา...คุณป็อบก็ด้วยนะครับ " พี่สตาฟเดินมาพร้อม
กับพูดยาวเลย
" ถ่ายแบบเหรอพี่แล้วไหนละนางแบบที่คู่ผมนะ " เขาถามพี่สตาฟด้วยใบหน้ายิ้มจนนึกหมั่นไส้
" อ่อ...น้องฟางคนนี่ไงครับ รีบไปแต่งหน้าเถอะมันจะสายนะครับ " O_Oพูดกะพี่ป็อบชะเพราะเลยเนอะ
" ฮ่ะ!!! "
" ไม่ต้องตกใจแล้วน้องฟางไปแต่งหน้าทำผมดว่น!!! "
ต้องถ่ายแบบคู่กันจริงๆเหรอโอ้พระเจ้า
20นาทีผ่านไปแันก็เดินออกมาพร้อมกับชุดกระโปงมันสั้นมาก
ไปที่หน้ากล้อง
เชิ่งพี่ป็อบยืนอยู่ก่อนแล้ว
" น้องฟางมาแล้ว พวกเราเตียวพร้อมถ่ายเลย " พี่ตากล้องบอกแล้วเตียมพร้อมทันที
" คุณป็อบกอดเอวน้องฟางเลยนะครับน้องฟางก็เอามือคร้อมคอคุณป็อบไว้จากนั้นก็สบตา
กันทำเหมือนคู่รักนะครับ " ทำไมต้องใกล้ชิดขนาดนี้ด้วยเนี้ยเขาต้องรู้แน่ๆว่าใจฉันเต้นแรงแค่ไหน
" ใจเต้นแรงเพราะผมเหรอ " เขาพูดในลำคอเชิ่งฉันได้ยินอย่างดีเพราะเราใกล้ชิดกันมากพี่ตา
กล้องก็สั่งท่านั้นท่านี้เราก็ทำตามดูเหมือนพี่ป็อบจะเป็นมืออาชีพเลยทีเดียว
" พี่ป็อบ!!! " ฉันทำตาดุใส่เมื่อมือเขาชักจะชุกชนลูบที่เอวฉัน เขาทำเหมือนลืมเรื่องเมื่อวานไปแล้ว
" เรียกป็อบเฉยๆก็ได้ยังที่เคยเรียกไง " ฉันเม้มปากแน่นเขาดูถือไพ่เหนือกว่าฉันเลยเขารู้ทุกอย่างเกี่ยว
กับฉันก่อนหน้านี้แต่ฉันจำไม่ได้ถ้าขอให้เล่าเขาจะยอมเล่าไหมนะ
" พี่ป็อบช่วยเล่าเรื่องทุกอย่างให้ฟางรู้ได้มั้ย " ฉันพูดเสียงอ่อนแล้วจ้องตาเขา
" ไปเที่ยวสวนสนุกกับผมมั้ยคนสวย " ไม่บอกสินะ ไม่น่าไปขอร้องเลย
" เสร็จแล้วครับไปเปี่ยนชุดไหม่เลยนะ! " เมื่อได้ยินตัวฉันเองก็ไม่รอช้าผลักออกจากเขาทันทีเจ็บใจจริงๆ
ไม่น่าไปพูดดีด้วยเลย
ฉันเดินเข้ามาที่ห้องแต่งตัวด้วยอารมณ์ที่ไม่ค่อยดีสักเท่าไรโดนกวนประสาทมาก
เชงเว้ยไอ้หน้าหมีพูกวนช่างล่าง...เอ๊ะทำไมฉันพูดยังงี้
" ฟางนี้คือชุดต่อไปนะรีบไปเปี่ยนเลย " พี่มดเอาชุดเดรสสีชมพูมาให้ฉันมันรัดรูบร่างมากเลย
ดูแล้วปวดหัวมาก ทำไมวันนี้มีแต่ชุดโป้ๆนะแถมเปลืองตัวอีก
" รีบไปถถ่ายชุดอย่ามัวเพ้อหาป็อบ อิอิ " พี่มดยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่
" ฟางไม่ได้เพ้อหาเข้านะ " โกรธแล้วนะ ว่าแต่พี่โฟร์กับพี่มดไม่ไปำงานรึไง พวกเขาเป็นนักร้องนะ
แต่ชอบมาที่นี้บ่อยจังมีกิ๊กที่นี้ป่าวเนี้ย
" จ้าไม่เพ้อก็ไม่เพ้อไปเปี่ยนชุดได้ละ " เชอะมิชอบเลยโดนแชวแบบนี้แต่ฉันก็เข้าไปเปี่ยนชุดอย่างว่าง่าย
ฉันอยากได้งานทำที่แน่นอนจังเลย ชีวิดที่หมั้นคงกว่านี้ ในพายหน้าแฟ้มจะได้มีอานาคตที่ดี
" เฮ้อ " ฉันถอนหายใจออกมาก่อนจะออกไปข้างนอกเพราะคิดไม่ตกว่าจะทำไง
เมื่อออกมาก็เห็นป็อบทำตาโตและดูไม่โมโหไงไม่รู้เป็นไรหว่า
" ใครบอกให้ใส่ชุดแบบนี้ห๊!! " ป็อบดุฉันให้ตายสิหมอนี้คิดว่าตัวเองเป็นใครกัน
" พี่มดเอามาให้ใส่ " ตอบอย่างไร้อารมณ์มาก
" แล้วใส่ทำไม! " ฉันชักหงุดหงิดแล้วนะ จะมาตะคอกใส่ทำไมเนี้ย
" ก็ัมันเป็นงานอะ...ฉันถามคุณบ้างทำไมใส่แบบนี้ - -* " ไม่ดูตัวเองเลยวุ้ยหมอนี่ดูดิบ๊อกเชอร์ อันเดียวโชว์
ชิกแพ็คเลย เขามองดูตัวเองก่อนจะมองฉันแล้วไม่พุดอาไร หึคิดหนักละสิ่
" เหมือนดอกฟ้ากับหมาวัดเลยเนอะ " เขายิ้มที่มุมปากแล้วพูดออกมา
" ไม่รู้ " ฉันมองไปทางอื่นแทนคนบ้าพูดอาไรออกมารู้ตัวมั้ย
" คุณป็อบน้องฟางพร้อมแล้วเรี่มถ่ายเถอะครับ "
" ครับ/ค่ะ " ฉันกับเขาพูดพร้อมกันก่อนที่จะมีใครคนนึ่งเอาเก้าอี้มาให้ฉันนั่ง ฉันก็นั่งแหละ ได้ตังจากพวกเขา
ให้ทำอาไรก็ทำไป
" คุณป็อบโอบกอดน้องฟางจากด้านหลังนะแล้วก้มหน้าลงมานิดหน่อยแบบจะจูบกันนะส่วนน้องฟาง
หันหน้าไปหาคุณป็อบเลยแล้วหลับตาไว้นะ " โอ้ยหน้าฉันร้อนอะตอนนี้ฮื่อๆช่วยด้วยฉันไม่อยากถ่ายแบบแล้ว
" อย่าเกร็งสิฟางทำตัวตามสบายเหมือนห้องนี้มีแต่เราสองคนเท่านั้น " เสียงกระชิบที่ป็อบบอก
ทำให้ฉันหายเกร็งนิดหน่อย
" อื้อ "
" แล้วตกลงจะไปกับผมไหมสวนสนุกอะ " ยังไม่ลืมอีกแฮะ
" ไม่ไป! " ตาบ้าเอ้ย
" ไม่ไปจะจูบนะ "
" ป็อบ!! " ฉันเสียงดังนิดๆ
" จะไปไหม " ฉันเงียบไว้เขารุกจนฉันต้านไม่ใหวเลยอะT^T
" นับ1-3ถ้าไปก็รีบพูดแต่ถ้าไม่ไปจะจูบละ " ดูคำพูดสิเห็นแก่ตัวเขามีแต่ได้ส่วนฉันมีแต่เสียอะ
" 1 " เขาเรี่มนับแล้ว
" ไม่ได้มีงานต้องทำ "
" 2 "
" ฟางไปไม่ได้มีนัดเยอะนะนัดไว้หลายที่ " แันรีบพูดอย่างร้อนลน
" ยกเลิกนัดพวกนั้นชะ "
" ป็อบ!! "
" เรียกป็อบๆอยู่ได้มีอาไรกับชื่อผมฮะ "
" ไปไม่ได้อะT^T "
" 3 "
" ไปก้ได้!! " กรี๊ดดเขานี่เอาแต่ใจชะจริงที่ฉันตกลงไปเพราะสัมผััสได้ถึงลมหายใจร้อนๆนะ
ถ้าไม่รีบพูดฉันคิดว่าเขาต้องจูบฉันแน่ๆ
" ก็แค่นี้ถ่ยแบบเสร็จไปกัน "
" ฝากไว้ก่อนเถอะ " ฉันพูดอย่างแค้นๆแต่ป็อบก็ไม่ได้พูดอาไรได้ยินแค่เสียงหัวเราะ
ในลำคอเขาเท่านั้นแหละ
ไม่นานกานถ่ายแบบที่น่าหนักใจนั้นก็จบลงอย่าถามว่าเกิดอาไรขึ้นก็เพราะมัน...กอดกันแนบ
แน่นมากอีกอย่างป็อบก็ไม่ใส่เสื้อส่วนชุดแันก็รัดมากมันทำให้เกิดความรู้สึกเนื้อแนบเนื้อกรี๊สสสส
อึกอัดมากๆๆๆๆ
" ไปกันได้ยัง " ป็อบสกิตไหร่ฉันเบาๆพร้อมถาม
" ก็ไปสิ " ฉันตอบป็อบเขายักคิ้วให้ฉันแล้วเปิดประตูรถให้ฉันก่อนที่เขาจะเข้ามาแล้วตบเกียร์ออกรถไป
ณ...สวนสนุก
" ป็อบเข้าบ้านผีสิงไหม " เมื่อมาถึงความยิ่งของฉันลดลงเลยทันทีแฮะก็ตอนมาฉันไม่คิดจะพูดกับเขา
เลยสักนิดนะเขาชวนพูดหลายอย่างอะแต่ฉันไม่คิดจะสนใจ
" เอาสิ " อาฮะฉันกับเขาพากันไปที่บ้านผีสิงฉันกลัวนะแต่ทำไมอยู่กับป็อบไม่อยาก
เสียฟรอมทำเป็นเ้ก่งอะ
" มันน่ากลัวนะฟาง "
" ปอดนะสินาย " หึๆเดี๋ยวฉันจะแกล้งนาย<<<<<ตัวเองไม่กลัวเรอะ
" ใครกันแน่- -+ " ใช่สายตาแบบนี้กับฉันเหรอ
" ได้เดี๋ยวนำเองฉันไม่เคยกลัวผี " ฉันเดินนำไปอย่างหวาดๆอานะฉันนึกอย่างจะตบ
ปากตัวเองอวดดีจริงๆคราวนี้เป็นไงละฉี่จะราดอยู่แล้ว
" เฮ้ยฟางอย่าหัน! " ป็อบดึงแขนฉันแล้วกอดไว้
" ทำอาไรอะ " ฉันพยายามผลักเขาออก
" มีผีนะ " อึกๆฉันกืนน้ำลายลงคอเลย
" ไม่กลัวออกไป๊ๆจะนำ " แล้วฉันก็หันไปแล้วเจอโคงกระดูอยู่ตรงหน้าแถมมีเลือดอยู่ด้วย
" ผะๆ...ผี กรี๊สสสสสสสสสส... " แบบว่ามันตกใจมากแล้วฉันก็จำไรไม่ได้เลยจากนั้น
มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่มีคนเอาผ้าเย็นมาชับที่หน้าฉันอะฉันลืมตาออกช้าๆก่อนจะเห็น
ใบหน้าใสๆของป็อบเป็นอย่างแรกพร้อมกับรอยยิ้มนั้นด้วยเว้ยฉันรู้สึกโมโหกับใบหน้าของเขา
" อวดเก่งดูสิเพราะใครกันทำให้ผมให้ได้เล่นเคื่องเล่นอื่นเลย " อ่าพอมองไปคนก็เรี่มน้อยเลยอะ
" กลับเลยไม่มาแล้ว " ฉันเด้งตัวลุกหน้าบูดบึ้ง
" กลับก็กลับเดี๋ยวไปส่ง " ฉันพยักหน้าให้
" ก็ควรจะเปนยังงั้นอยู่แล้วป็อบเป็นคนพามาต้องพาไปส่งเป็นเรื่องปรกติ " ฉันเชิดหน้าขึ้นแล้ว
เดินตามเขาไปที่รถ
ทำไมรู้สึกถึงถาพเก่าๆนะความรู้สึกอบอุ่นข้างในใจนี่มันอาไรกันมันไม่เคยเกิดขึ้มาก่อนเลย
มันเป็นเพราะเขาคนนี้เหรอ ทำไมเขาดูสว่างสะใหวยังงี้นะเหมือนพระอาทิตย์เลยเจีดจ้าจนฉันคิดว่า
ไม่มีทางเข้าไปหาเขาได้เลย
ผู้ชายคนนี้มีความรักเยอะดีจังฉันอยากรู้จักตัวตนที่แท้จริงของเขาอยากรู้ทุกเรื่องราวแต่ว่า
บางเรื่องที่มันเจ็บปวดไม่ขอรู้จะได้ไหมฉันไม่อยากร้องไห้...
" ฝันดีนะครับฟาง " ป็อบบอกแันเมื่อมาส่งที่หน้าบ้าน...เขารู้ได้ยังไงว่าบ้านฉันอยู่ที่นี้
แต่เอ๊ะถ้าเขาพูดเป็นเรื่องจริง ตอนที่คบกันแันคงพาเขามาอึมต้องเป็นแบบนี้
" วันนี้ไม่สนุกเท่าไรเนอะ " ฉันพูดอย่างเอือมตัวเองตัวต้นเหตุจริงๆฉัน
" เหมือนตอนนั้นเลยนะครับฟาง "
" คุณควรบอกฉัน "
" ค่อยๆรู้ไปทีละนิดดีกว่านะครับผมยังไม่อยากให้ฟางเกียดผม " จากนั้นเขาก็ขับรถออกไป
เกียดเหรอเขาทำร้ายฉันมากเหรอฉันถึงต้องเกียดเขา
ฉันหวังว่าจะรู้จากปากคุณเท่านั้นป็อบ...
เกียดอาไรหว่าอยากรู้จัง><
เข้ามาอ่านแล้วเม้นเยอะๆนะค่ะ
จะได้มีกำลังใจแต่งต่อพรุ่งนี้
ขอให้สนุกค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
