SPECIAL BABY SET

" เฟย์เป็นอาไรอึ้งนานแล้วนะ " พิมร์สะกิตตัวฉันเบาๆแล้วถามมาส่วนฉันก็หลับตาปริมๆ
แล้วมองพิมร์
" ห้ะ!อ่อ...เอ่อ แกพิมร์โชคร้ายมากวะได้หมอนี่เป็นแฟนฮ่าๆๆๆๆ " ฉันระเบิดเสียงหัวเราะออก
มาอย่างบ้าครั่งทำให้พิมร์กับเขื่อนมองหน้ากันอย่าง งงๆ
" เป็นไรมากป่ะแกเฟย์ " พิมร์ยังถามแต่ว่าฉันก็หัวเราะต่อจนทำให้่ยัยพิมร์ทนไม่ใหวเอามือฟาดเข้าที่
หัวฉันเต็มๆ
" อ๊ะ!!เจ็บนะย่ะยัยบ้า " ฉันทำเสียงแหลมปี๊ดแถมทำหน้ายู่ใส่มันอีก
" ก็ใครใช้ให้หล่อนหัวเราะละย่ะโกรธแล้วนะ- -^ " ไม่เจอนานเลยแฮะโหมดนางมารของ
ยัยพิมร์ที่ไม่เข้ากับหน้ามันนะ
" เออๆ ผิดเองแหละว่าแต่เพิ่งเจอกันเมื่อกี้แล้วเป็นแฟนกันเลยเหรอ " ฉันพูดแล้วถามยัยพิมร์
ไปด้วยโดยที่ไม่มองหน้าเขื่อนเลยเป็นไรวะฉันทำไมรู้สึกน้อยใจตาหน้ากบไม่มีสาเหตุ
" แน่อยู่แล้วก็คนมันรักกันชอบกันเจอกันเป็นแบบรักแรกพบก็เป็นกันได้นั้นแหละใช่มั้ยเขื่อน " พิมร์ส่งยิ้ม
แสนน่ารักไปให้เขื่อนส่วนหมอนี่ก็ยิ้มแล้วโอบเอวพิมร์ไว้
" ช่ายยยย!!ฉันรักพิมร์ตั้งแต่แรกเห็นส่วนพิมร์ก็ชอบฉันเราเลยตกลงเป็นแฟนกัน " อึมความรู้สึกแบบ
นี้มันฉันไม่อยากเป็นเลยให้ตายสิฉันเกียดความรู้สึกนี้จริงๆ
" เป็นไรเฟย์หึงฉันกะเขื่อนรึไงบู้แบบแกนะไม่เหมาะกะเขื่อนหรอกเฟย์จำไว้ฉันนี่สิเหมาะกับเขื่อนที่สุด "
รู้สึกจะพูดไม่ออกคำพูดยัยพิมรมันช่างร้ายกาจอาไรเยี่ยงนี้
" แล้วอีกอย่างคนแบบแกนะไม่สมควรที่จะได้รับความรักจากใครหรอกเฟย์ " ฉันได้แต่นั่งฟังมันพูด
" แกจำตอน ม3 ได้มะที่มีรุ่นพี่มาจีบนะแต่แกเล่นตัวพอเขาไปรักคนอื่นแกดันมาหวงก้างเป็นไงละ
สุดท้ายไม่เหลือใครแกชอบคบผู้ชายช้อนกันทีละหลายๆคนแบบนี้นะเหรอจะมีคนที่รักแกจริงๆอะ " มันจุก
ที่คอหอยจะพูดก็พูดไม่ออกจะเถี่ยงก็คงไม่ชนะ
" แม๋ี่ที่รักไปพูดไรแบบนั้นเล่าเฟย์ไม่ชอบเขื่อนหรอกแต่ถึงจะชอบเขื่อนก็ไม่เอาอยู่ดี " เยาะเย้ยหน็อยพวก
บ้าเอ้ยชอบนักใช่มะยั่วให้โมโหเนี้ยได้
" ต๊ายกล้าพูดนะพิมร์เขื่อนต่างหากที่ไม่เหมาะกะฉันนะส่วนแกไอ้เขื่อนแล้วใครจะเอาแกมิทราบมอง
ตัวเองก่อนเถอะย่ะระดับเฟย์ต้องผู้ชายที่ดีกว่านี้ไม่ใช่เลวแบบแก ฮึ~ " ฉันยิ้มที่มุมปากอย่างพอ
ใจแล้วหัวเราะในรำคอเห็นพิมร์แม้มปากไว้ส่วนเขื่อนก็อึ้งๆ
" แกตกนรกทั้งเป็นแน่พิมร์ได้เป็นแฟนกับไอ้เขื่อนนะ " ฉันพูดยาววแล้วก็เดินออกไปจากห้องทันทีคิดว่า
ทำแบบนี้จะเอาชนะเฟย์ได้เหรอชั่งกล้าเหอะ
       ฉันนั่งเล่นที่รีมสระน้ำของบ้านตัวเองอย่างใจลอยฉันไม่อยากจะเชื่อจริงๆนะให้ตายทำไม
พวกนั้นต้องเป็นแฟนกันด้วยทำแบบนี้เหมือนหักหน้ากันชัดๆเพื่อนรักของฉันทั้งสองเป็นแฟนกันเองแบบนี้
แล้วเฟย์ เธอจะเป็นยังไงเธอจะเหมาะสมกับใครเธอจะปรึกษากับใครละเวลาผิดหวังพอพูดแบบนี้น้ำตาฉัน
ก็ไหลออกมาทันที
" เฟย์แกมาอยู่นี่เอง " เขื่อน...ฉันรีบเช็ดน้ำตาออกทันทีอย่าเร่งรีบก่อนจะกระพิบตาเร็วๆเพื่อให้น้ำตา
หอดแห้ง
" แกร้องไห้เหรอวะ " หมอนี่เข้ามาก็จับใบหน้าฉันมาดูแล้วถาม
" เหอะแค่ฝุ่นเข้าตาย่ะคนแบบเฟย์ไม่เสียน้ำตาง่ายๆหรอกไปอยู่กะแฟนแกเถอะไปๆชิ้วๆ " ฉันไล่เขื่อนออก
ไปให้ห่างๆ(หยิ่งวะนางเอกฉัน)
" ปากเก่งเดะพอฉันไปหาพิมร์แกจะร้องไห้ ฮีฮี " เขื่อนพูดแบบเจ้าเล่ห์แล้วยิ้มให้ฉันก่อนจะโยกหัวฉันไปมา
เหมือนเด็กๆ
" เอามือแกออกไปเขื่อนเดะแม่ตบควั่มเลย- -^ " ยัยไงปากฉันก็ห้ามไม่อยู่สินะ
" ว๊าววว!!! " กวนประสาท
เพี๊ยะเพี๊ยะ...มืฉันลอยไปตบหน้าเขื่อนสองทีอย่างไม่รู้ตัวบ้าจังฉันทำไรเนียเขื่อนก็จับแก้มตัวเงแล้วมองฉัน
" เป็นไรวะอยู่ๆก็ตบฉันไม่ใช่ที่ระบายอารมณ์ของแกนะฉันไม่อยู่ก็ได้เชงไปหาแฟนดีกว่าอยู่กับ
แกมีแต่เรื่องเจ็บตัวให้ตายสิ " เขื่อนบอกชึ่งมันเป็นความจริงทุกอย่างเลย
" ฉันไม่ได้ตั้งใจนะเขื่อนดะ...เดี๋ยว " เขาไปแล้วยังพูดไม่ทันจบเลยนะย่ะแบบนี้มันหงุดหงิดสิ้นดีให้ตาย
" ฉันเป็นอาไรม่ายยยยยยย!!! " ฉันร้องออกมาดังๆแล้วแกว่งหังตัวเองไปมาอย่างคนบ้า
" เป็นบ้าไงเฟย์!!!ฮึ " ฉันหันไปมองเจ้าของเสียงเห็นเป็นยัยพิมร์ที่ยืนอยู่ตรงระเบียงห้องของฉัน
ฉันกัดรีมฝีปากตัวเองแน่นๆทันทีเมื่อเห็นสีหน้ายัยพิมร์มันเบ้ปากใส่ฉันอย่างผู้ชนะ
       เหอะตกลงยัยนี่เพื่อนฉันจริงๆรึเปล่าทำไมชอบเอาชนะฉันจังโดยเฉพาะตอนนี้ดูเหมือนยัย
พิมร์จิงจังกับเขื่อนมากๆอะแต่สิ่งที่มันพูดเหมือนเย้ยและไม่อยากให้ฉันเข้าใกล้กับเขื่อนเลย
แม้แต่นิดเดียว
        เวลาผ่านไปนานๆมากพอควรฉันก็หอบสังขานตัวเองไปหาพี่ฟางพี่สาวแสนสวยของฉัน
พี่เขาเป็นนางฟ้าจริงๆนะชุดสีชาวปาดแดงๆเหมือนกับนางฟ้าจริงๆพี่ป็อบเห็นถึงกับตาค้างเลยละ
แน่ละก็พี่ฟางสวยขนาดนี้นิ
       จากนั้นไม่นานฉันก็เห็นพี่ป็อบเดินเข้ามาหาพี่ฟางพร้อมกับเพื่อนๆของเขาพี่โทโมะดูหล่อมากๆๆอะ
พี่เคนก็เท่สุดยอดพี่จองเบก็ขึมแบบน่ารักเหมือนเดิมพี่ป็อบก็หล่อน่ารักเสมอต้นเสมอปายส่วนอีกคนเขื่อนนะ
ฉันไม่เคยคิดเลยว่าหมอนี่จะเป็นเทพบุตรได้เหมือนกันเขาอยู่ในชุดทักชิโด่สีหล่อมากจนทำให้ตาฉันคอยลง
ไปวูบเหมือนกันเป็นลม
" เฟย์เป็นไรป่าว " พี่ฟางเห็นแล้วถามอย่างเป็นห่วง
" ป่าวๆหรอกพี่ฟางเฟย์แค่เหนื่อยๆนะ "
" จ้าๆว่าแต่ทำไมไม่รีบไปแต่งตังเนี้ยงานจะเรี่มอีก10นาทีแล้วนะเฟย์ " เฮือก!!!ฉันลืมไปเลยอะ
" กำละเดะเฟย์ไปเปี่ยนชุดก่อนนะพี่ฟางโอ้ยลืมได้ไงเนี้ย " ฉันเคาะหัวตัวเองเบาๆแล้วรีบวิ่งขึ้นไปที่
ห้องตัวเองส่วนพี่ป็อบก็คงจะเอาพี่ฟางไปแล้ว
      ไม่นานฉันก็อาบน้ำแต้งตัวเรียบร้อยเหลือแต่แต่งหน้าอะT0Tโฮกกำแล้วฉันแต่งหน้าไม่เป็นอะ
แง่ๆๆๆฉันวิ่งลงไปห้องแต่งตัวของพี่ฟางทันทีแต่ต้องสงักเมื่อยังเห็นพี่ฟางอยู่ที่เดิม
" อ่าวพี่ฟางไม่ไปงานอะมันเรี่มแล้วนะ "
" ก็ฟางไม่ยอมไปเพราะรอแต่งหน้าให้เฟย์ไง " นี่เสียงพี่ป็อบเองแหละ
" ง่ะเฟย์แต่งเองได้พี่ฟางไปเถอะ " พุดอย่างสำนึกนะฉันรู้ว่าตัวเองมันป่วนกับครอบคัวขนาดไหน
" ไม่เป็นไรมาเดะพี่แต้งให้ " ว่าแล้วพี่เฟย์ก็หัวเราะฮีฮีให้ ฉันไม่หมั่นใจพี่สาวฉันเลยอะแต่
ก็ต้องจำยอมโดยดี
    จากนั้นไม่นานนักก็เสร็จเรียบร้อย
" เอาละนางมารเป็นนางฟ้าแล้ว " พี่ฟางพูดทำให้พี่ป็อบหัวเราะฮ่าๆคนเดียว
" โหยยอาไรอะเจ้ " ฉันทำหน้าบึ้งๆแล้วพี่ฟางก็ขยี้ผมฉันไว้
" พี่ไปนะงานเรี่มนานแล้วแขกในงานคงต้องสงสัยแน่เลยว่าเจ้าสาวไปเที่ยวสวรรศ์ชั้นไหน " แม๋พี่ฉันตลกจริงๆ
" ไปเที่ยวสวรรศ์ป็อบรักฟางไง " ฮ่ะๆฉันหัวเราะขึ้นแล้วพี่ป็อบก็เอาพี่ฟางออกไป
" เอ๋นี่เฟย์จริงๆเหรอ " ฉันถามตัวเองในกระจกอึมสวยอะ:)ปรกติฉันไม่แต่งหน้าไงเลยไม่รู้สึกว่าตัวเองสวยเริด
แต่พอแบบนี้ฉันคิดว่าตัวเองนะนางฟ้าเลยนะ(หลงตัวเองวะ- -*)
" เฟย์งานเรี่ม... " เขื่อนนะเอาเสียงมาก่อนเลยย่ะแต่พอเข้ามาเขาก็มองฉันแต่หัวจนเท้าเลยอะ
" อาไรของแกไปหาพิมร์เหอะไป๊ " ไม่รู้ทำไมถึงประชด
" เหรอ วันนี้แกแปลกนะ สวยดี " ตึกตึก ใจเต้นแรงเลยให้ตายหมอนี่ทำฉันเขาอ่อนเลย
" ไปเถอะ " 
      มันเป็นอาไรที่เขิลมากตอนเดินเข้างานมีแต่คนมองมาที่เราเพราะอาไรนะเหรอ ก้เพราะว่าเขื่อนนะเขา
จับมือฉันไว้อยู่ไงขนาดต่อหน้าพิมร์เขายังจับมือฉันไว้เลย พิมร์ก็ได้แต่มองมือฉันอย่างโมโหอื้อจะโทษฉัน
ไม่ได้นะต้องโทษแฟนเธอต่างหากที่มาจับมือฉันเอง
" เขื่อนจับมือเฟย์ไว้ทำไมอ่อมาจับมือเค้านี่มาเดะให้ความอบอุ่นเอง " พิมร์พุดแล้วเขื่อนก็มองมือตัวเอง
แล้ววางออกเดินไปหายัยพิมร์แทนพร้อมกับจับมือกันไว้ด้วย
" เห้ยเขื่อนที่แฟนเหรอวะ " พี่เคนตะถามเขื่อนทำให้เพื่อนในกลุ่มมองพวกเขาด้วย
" เออใช่คนนี้นะตัวจริงเลย " เขื่อนยักคิวให้เคนตะ
" เอ๋ว่าแต่น้องนนี้คุ้นๆนะเหมือนเคยเจอที่ไหน " พี่โทโมะชี้นิ้วมาที่พิมร์ทำให้พิมร์หลบหน้าไป
ข้างหลังเขื่อนทันที
" เอ่อ...ไม่คุ้นหรอกพิมร์แฟนแันเองเพิ่งมาจากต่างประเทดนะ " เขื่อนพูดกะโทโมะเหอะแก้ตัว
แทนกันจังนะ
       เอาเป็นว่าฉันไม่รู้เรื่องเพราะมัวแต่หงุดหงิดเรื่องไม่เป็นเรื่องจนเวลาผ่านไปนานเท่าไรไม่รู้เรื่องเลย
จนกระทั่งถึงเวลาโยนช่อดอกไม้สาวๆหลายคนตั้งตารอเลยละ
" เฺยัยฟางแกต้องเอาดอกไม้มาให้ฉันนะย่ะไม่งั้นแกโดนมนดำแน่!! " ยัยจินนี่แฟนพี่เคนตะพูดขึ้น
" อาไรย่ะอย่ามาพูดสิแกต้องให้ฉันต่างหากเล่ายัยฟางไม่งั้นฉันจะแช่งแก!! " นี่เสียงของมิ้นแฟนพี่จองเบ
" ไม่นร้าาฟางให้แก้วดีกว่าแก้วจะได้แต่งกะพี่โมะเลย " ยัยแก้วพูดแม๋อิจฉาพวกมีแฟนจริง
" โหยยยย!!!แหวะ!! " เพื่อนๆในงานพร้อมใจกันพูดทันทีทำให้ยัยแก้วหน้างิกแล้วหันไปอ้อนพี่โทโมะแทน
" หราาจ๊ะเอาละนะ " พี่ฟางบอกแล้วหันหลังโยนช่อดอกไม้ทันที
" อ่าวเฮ้ย!!! "
" O_O " ฉัน
" อ่าวไหงงั้นอะยัยเฟย์เอาดอกไม้ฉันมา!!! " บันดาแฟนๆของพวกพี่ๆเขาบอกทันทีโอ้มายกอด
" โห!!เจ๋งไปเลยน้องพี่รับดอกไม้ได้อะ " เอ๋ฉันยังไม่รู้เลยนะว่ามันมาร่วงที่มือแันได้ไง
" ยัยฟางแกตายฉันไม่ได้แต่งงานแล้ว!!! " ยัยจินนี่
" ใช่ๆยัยฟางแกใจร้ายมาก! " ยัยมิ้น
" อดเลยเรา " ยัยแก้ว
" กำเลยอะพี่ฟางแบบนี้พิมร์ก็อดแต่งนะสิ " เสียงยัยพิมร์พูดแชกขึ้นกางคัน
" โหพิมร์จะแต่งกับใครละจ๊ะ " พี่ฟางคงยังไม่รู้สินะ
" ก็เขื่อนไงละพี่ฟาง อิอิ " ยัยพิมร์ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่จนทำให้ฉันทำตาคลอเล็กน้อย
       จากนั้นฉันก็เดินออกจากงานเลยฉันมันบ้าฉันมันบ้าไปทุกเรื่องนั้นแหละยัยบ้าเธอกำลังเป็น
บ้าอาไรน้อยใจอาไรไม่ทราบ
" เฟย์เธอชอบเขื่อนใช่มะ " ยัยพิมร์ยังตามมาอีก
" ป่าวหรอกเหอะหมอนั้นนะเหรอฉันจะรักลง " ฉันพูดแล้วเบ้ปากใส่แต่ในใจอ่ามันกำลังตีวนความรู้สึก
จนแทบระเบิดออกมาเลยละ
" พูดไปเถอะแต่ว่าถึงเธอจะคุเข่าขอร้องอ้อนวอนให้คืนเขื่อนมาฉันก้ไม่มีทางให้เธอเด็ดขาดรู้เอาไว้ชะ " 
นี่พิมร์เธอคือเพื่อนฉันจริงๆนะเหรอY^Y
 
 
 
โอ้ยพิมร์น่าหมั่นไส้เนอะ อิอิ
นางเอกเราหยิ่งอะ55555+
เม้นๆโหวตๆเยอะๆนะจะได้มีกำลัง
ใจอัพต่อจริงๆตอนนี้เม้นไม่
ขึ้นเลยเชงอะ