Love U รักนี้ฉันยกให้เธอ

Fang Part
พอฉันกับเสียงได้ยินเสียงแก้วเลยรีบวิ่งไปห้องของแก้วภาพที่เห็นคือแก้วสลบอยู่อยู่ดีฉันก็เห็นอะไรก็มันรู้เลื่อยมา
"ยัยเฟย์ งูๆ พี่กลัว"
"กรี๊ดดดดดด" เสียงยัยเฟย์ลั่นห้อง 
End Fang Part 
"เสียงเฟย์นิ ดังมาจากทางห้องแก้วด้วย" เขื่อนถามอย่างตกใจเมื่อได้ยินเสียง
"รีบไปเร็ว" เคนตะกับจงเบพูดพร้อมกันแล้วรีบวิ่งไป พอไปถึงห้องแก้ว
"เห้ย!! เกิดอะไรขึ้น"
"งูๆ แก้วโดนงูกัด เขื่อนฉันกลัวงู" แล้วเฟย์ก็กระโดดกอดเขื่อน
"แล้วจะกอดฉันทำไมฉันก็กลัว" แล้วเขื่อนกับเฟย์ก็รีบวิ่งไป พอจงเบเห็นงูเลื่อยออกไปก็รีบเข้าไปอุ้มแก้วออกมาแล้วโทรเรียกรถพยาบาล 
Kaew Part 
พอฉันฟื้นก็กลับรีสอร์ทฉันเห็นเพื่อนบอกว่าโทโมะไม่รู้เรื่อง และยังไม่เห็นออกมาจากห้องฉันก็เลยเดินไปหาที่ห้อง
ก๊อกๆๆ 
"โทโมะ นายอยู่รึป่าว?"
"...." ทำไมไม่ตอบนะ ประตูก็ไม่ได้ล็อค เข้าไปดีไหมเนี่ย
"งั้นฉันเข้าไปนะ" พอฉันเดินเข้าไปภาพที่ฉันไม่สมควรที่จะเห็นคือ 'โทโมะนอนกอดกับยัยเกลอะไรนั้นในสภาพไม่ได้ใส่เสื้อผ้า
"โทโมะ!!!" เสียงฉันตะโกนด้วยความโกรธ
"แก้วมีอะไรตะโกนดังลั่นเชียว เฮ้ย! แล้วนี้อะไรเนี่ย" ยังทำเป็นไม่รู้อีก
"เกิดอะไรขึ้นหรอคะพี่โมะเมื่อคืนนี้สนุกมากเลยนะคะ เอ๊ะ! แล้วนี้เธอเข้ามาได้ยังไงเนี่ย"
"เดินเข้ามาสิ"แล้วฉันกำลังจะเดินไป
"แก้วเดี๋ยวสิ ฉันอธิบายได้" พอโทโมะพูดขึ้นฉัยเลยตอบไปแต่ไม่อยากหันไปเห็นภาพบาดใจ
"ไม่ต้องอธิบายอะไรทั้งนั้นภาพมันก็ชัดอยู่ โทโมะเราเลิกกันเถอะและต่อจากนี้ไม่ต้องมายุ่งอะไรกับฉันอีก!!" แล้วฉันก็รีบวิ่งออกไปทั้งน้ำตา
End Kaew Part
"แก้วเดี่ยวสิแก้ว!!"
"พี่โมะขาเรามาสนุกกันต่อเถอะคะ เมื่อคืนพี่โมะเร้าใจมากเลย" แล้วก็เริ่มลูบไลโทโมะ แต่โทโมะผลักออก
"เธอต้องการอะไรกันแน่เนี่ย"
"ก็ต้องการพี่โมะคืนยังไงล่ะคะ" 
"ออกไปซะ!! จะไปไหนก็ไปอย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก" โทโมะไล่เกล
"พี่โมะจะไม่รับผิดชอบเกลหรอคะ"
"ฉันไม่ได้ทำอะไรเธอเลย" แล้วก็ผลักเกลออกจากห้องไป วันนั้นแก้วกับโทโมะมองกันไม่ติดเลยทั้งวัน
วันต่อมา วันนี้เป้นที่ต้องกลับกรุงเทพ
"ไอ้โมะแกทำอะไรลงไปว่ะ ไม่ใช่ลูกผู้ชายเลย!!!" ป็อปปี้เสียงดังใส่โทโมะ
"ทำอะไรว่ะ"
"ก็เรื่องแกกับแก้วยังไงล่ะ" พอป็อปปี้พูดโทโมะก็นึกออก
"ฉันไม่ได้ทำอะไรเลยนะโว๊ย ฉันยังไม่รู้เลยว่าเกลเข้ามาในห้องฉันได้ยังไง"
"แล้วนี้มันเรียกว่าอะไรกันว่ะ"แล้วเขื่อนก้หยิบเครื่องบันทึกเสียงออกมา
'โอ๊ยพี่โมะอย่าทำเกลแรงสิคะโอ๊ย 
แบบเดี๋ยวนะไม่เจ็บหรอก
โอ๊ย อ่าส์
ร้องดังอีกสิครับ'
"พอล่ะฉันไม่อยากฟังต่อฉันว่าฉันถูกวางยาว่ะ" เพราะโทโมะจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นไปบ้าง (อะไรก็อ้างว่าโดนว่ายานะป๊า - ไรเตอร์)(ก็มันจริงไหมล่ะ แต่งต่อไปไป๊ - โทโมะ)(ก็ได้ เชอะ!! - ไรเตอร์)
"ฉันก็ว่างั้นเพราะรักแก้วจะตายไป"
"แล้วแกจะทำยังไง" โทโมะเงียบไปสักพัก
"นึกออกแล้ว"



ป๊าเราจะทำยังไงน้อออ ติดตามนะจ้า
 
แต่ตอนนี้ไรเตอร์ไปทำธุระก่อนนะแปปหนึ่งเดี๋ยวมาอัพต่อ^^