Love U รักนี้ฉันยกให้เธอ

Fang Part

พอฉันกับเสียงได้ยินเสียงแก้วเลยรีบวิ่งไปห้องของแก้วภาพที่เห็นคือแก้วสลบอยู่อยู่ดีฉันก็เห็นอะไรก็มันรู้เลื่อยมา

"ยัยเฟย์ งูๆ พี่กลัว"

"กรี๊ดดดดดด" เสียงยัยเฟย์ลั่นห้อง 

End Fang Part 

"เสียงเฟย์นิ ดังมาจากทางห้องแก้วด้วย" เขื่อนถามอย่างตกใจเมื่อได้ยินเสียง

"รีบไปเร็ว" เคนตะกับจงเบพูดพร้อมกันแล้วรีบวิ่งไป พอไปถึงห้องแก้ว

"เห้ย!! เกิดอะไรขึ้น"

"งูๆ แก้วโดนงูกัด เขื่อนฉันกลัวงู" แล้วเฟย์ก็กระโดดกอดเขื่อน

"แล้วจะกอดฉันทำไมฉันก็กลัว" แล้วเขื่อนกับเฟย์ก็รีบวิ่งไป พอจงเบเห็นงูเลื่อยออกไปก็รีบเข้าไปอุ้มแก้วออกมาแล้วโทรเรียกรถพยาบาล 

Kaew Part 

พอฉันฟื้นก็กลับรีสอร์ทฉันเห็นเพื่อนบอกว่าโทโมะไม่รู้เรื่อง และยังไม่เห็นออกมาจากห้องฉันก็เลยเดินไปหาที่ห้อง

ก๊อกๆๆ 

"โทโมะ นายอยู่รึป่าว?"

"...." ทำไมไม่ตอบนะ ประตูก็ไม่ได้ล็อค เข้าไปดีไหมเนี่ย

"งั้นฉันเข้าไปนะ" พอฉันเดินเข้าไปภาพที่ฉันไม่สมควรที่จะเห็นคือ 'โทโมะนอนกอดกับยัยเกลอะไรนั้นในสภาพไม่ได้ใส่เสื้อผ้า

"โทโมะ!!!" เสียงฉันตะโกนด้วยความโกรธ

"แก้วมีอะไรตะโกนดังลั่นเชียว เฮ้ย! แล้วนี้อะไรเนี่ย" ยังทำเป็นไม่รู้อีก

"เกิดอะไรขึ้นหรอคะพี่โมะเมื่อคืนนี้สนุกมากเลยนะคะ เอ๊ะ! แล้วนี้เธอเข้ามาได้ยังไงเนี่ย"

"เดินเข้ามาสิ"แล้วฉันกำลังจะเดินไป

"แก้วเดี๋ยวสิ ฉันอธิบายได้" พอโทโมะพูดขึ้นฉัยเลยตอบไปแต่ไม่อยากหันไปเห็นภาพบาดใจ

"ไม่ต้องอธิบายอะไรทั้งนั้นภาพมันก็ชัดอยู่ โทโมะเราเลิกกันเถอะและต่อจากนี้ไม่ต้องมายุ่งอะไรกับฉันอีก!!" แล้วฉันก็รีบวิ่งออกไปทั้งน้ำตา

End Kaew Part

"แก้วเดี่ยวสิแก้ว!!"

"พี่โมะขาเรามาสนุกกันต่อเถอะคะ เมื่อคืนพี่โมะเร้าใจมากเลย" แล้วก็เริ่มลูบไลโทโมะ แต่โทโมะผลักออก

"เธอต้องการอะไรกันแน่เนี่ย"

"ก็ต้องการพี่โมะคืนยังไงล่ะคะ" 

"ออกไปซะ!! จะไปไหนก็ไปอย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก" โทโมะไล่เกล

"พี่โมะจะไม่รับผิดชอบเกลหรอคะ"

"ฉันไม่ได้ทำอะไรเธอเลย" แล้วก็ผลักเกลออกจากห้องไป วันนั้นแก้วกับโทโมะมองกันไม่ติดเลยทั้งวัน

วันต่อมา วันนี้เป้นที่ต้องกลับกรุงเทพ

"ไอ้โมะแกทำอะไรลงไปว่ะ ไม่ใช่ลูกผู้ชายเลย!!!" ป็อปปี้เสียงดังใส่โทโมะ

"ทำอะไรว่ะ"

"ก็เรื่องแกกับแก้วยังไงล่ะ" พอป็อปปี้พูดโทโมะก็นึกออก

"ฉันไม่ได้ทำอะไรเลยนะโว๊ย ฉันยังไม่รู้เลยว่าเกลเข้ามาในห้องฉันได้ยังไง"

"แล้วนี้มันเรียกว่าอะไรกันว่ะ"แล้วเขื่อนก้หยิบเครื่องบันทึกเสียงออกมา

'โอ๊ยพี่โมะอย่าทำเกลแรงสิคะโอ๊ย 

แบบเดี๋ยวนะไม่เจ็บหรอก

โอ๊ย อ่าส์

ร้องดังอีกสิครับ'

"พอล่ะฉันไม่อยากฟังต่อฉันว่าฉันถูกวางยาว่ะ" เพราะโทโมะจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นไปบ้าง (อะไรก็อ้างว่าโดนว่ายานะป๊า - ไรเตอร์)(ก็มันจริงไหมล่ะ แต่งต่อไปไป๊ - โทโมะ)(ก็ได้ เชอะ!! - ไรเตอร์)

"ฉันก็ว่างั้นเพราะรักแก้วจะตายไป"

"แล้วแกจะทำยังไง" โทโมะเงียบไปสักพัก

"นึกออกแล้ว"

ป๊าเราจะทำยังไงน้อออ ติดตามนะจ้า

แต่ตอนนี้ไรเตอร์ไปทำธุระก่อนนะแปปหนึ่งเดี๋ยวมาอัพต่อ^^