Love U รักนี้ฉันยกให้เธอ
8.8
20) เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ฉันเห็น..เอ้ออ เค้า 2 คนกำลัง จะ..จูบกันอยู่"
"เห้ยย ทำอย่างนี้ได้ไงว่ะ มีทั้งเมียทั้งลูกแล้วจะเอาเมียน้อยอีกหรอว่ะ"
"ชังเถอะ ถ้าเค้าถามถึงฉันบอกว่า เห็นรีบออกไปธุระ แค่นี้แหละโอเคไหม ฉันไปล่ะ" แล้วแก้วก็เดินออกไป
"ฉันจะไปดูให้เห็นกับตา" แล้วป็อปปี้ก็ตรงไปที่ห้องครัว แล้วภาพที่ป็อปปี้ห็นก็ป็นหมือนที่แก้วว่า
"ไอ้โมะ!! มึงทำอะไรนึกถึงแก้วบ้างดิว่ะ" ป็อปปี้พูดและต่อยโทโมะ
"อะไรว่ะ แล้วมึงต่อยกูทำไม"
"ก็กูต่อยตามที่ห็นภาพที่อยู่ตรงหน้ายังไงล่ะ"ป็อปปี้กำลังจะต่อยมีครั้งแต่ฟางเข้ามาห้ามก่อน
"ป็อปปี้อย่าน่ะเดี๋ยวเป็นเรื่องใหญ่" ป็อปปี้หันมาด้วยความโกรธ
"ไม่ฟางอย่ามาป็อป มันสมควรได้โดนป็อปต่อย" พอจะต่อยอีกทีฟางก็มาบังอีก
"พี่ป็อป เชื่อพี่ฟางสักครั้งเถอะคะ"
"เฟย์จะให้พี่ยอมมันอีกรึไง"
"จริงขอเฟย์น่ะไอ้ป็อป"เขื่อนพูด
"เดี๋ยวพวกแกพูดอะไรกัน" แล้วแกเห็นอะไรว่ะไอ้ป็อป" โทโมะเริ่มงงกับที่ป็อปปี้พูด
"ก็ฉันเห็นแกจูบกับยัยพิมอยู่ไง"
"นี้ป็อปปี้จะบ้าหรอ โทโมะเค้ามีลูกมีเมียแล้วน่ะฉันไม่ทำอะไรแบบนั้นหรอก"
"แล้วที่ไอ้ป็อปเห็นคืออะไร" เขื่อนพูดขึ้นมาอีกรอบ
"พวกแกเข้าใจผิดแค่นี้้เองหรอ" โทโมะพูดออกมาทำให้ทุกคนงง
"ฉันกับโทโมะกำลังทำกับข้าวกันอยู่แล้ว อยู่ดีน้ำมันกระเด็นเข้าตาฉันโทโมะก็เลยดูให้และเช็ดตาให้น่ะ แล้วเค้าก็ไปหยิบยาหยอดตามาหยอดให้อีกแต่ไม่ทันจะหยอดเสร็จพวกเธอก็เข้ามาเนี่ยแหละน่ะ" สิ่งที่พิมพูดทำให้ทุกคนหน้าจ๋อยเลย
"แสดงว่าเข้าใจผิด - -" ทุกคนพูดพร้อมกันยกเว้น โทโมะและพิม
"ก็อะไรประมาณนั้นแหละ แล้วแก้วใจของฉันล่ะไปไหน" แล้วโทโมะก้ถามถึงแก้ว
"แก้วหรอ เห็นบอกว่ามีธุระด่วนอะไรสักแล้วก็เดินไปเลย ฉันก็กะว่าจะเข้ามาบอกแกเนี่ยแหละ" เขื่อนพูด
"งั้นกินข้าวกันเถอะ" พิมตัดบท
หลังจากกินข้าวเสร็จ
"โทโมะ วันสองวันนี้ฉันจะพาน้องเนียร์ไปเล่นกับแม่ของแก้วหน่อยนะ อยู่บ้านคนเดียวล่ะ ป่ะน้องเนียร์"แล้วทุกคนก็ออกไปและปล่อยให้โทโมะอยู่บ้านคนเดียว
Kaew Part
"ทำไมนายต้องทำแบบนี้กับฉัน ทำไมนายไม่เห็นใจฉันเลยนายจะมาหลอกฉันทำไมนี้เป็นครั้งที่ 2 แล้วน่ะ ถ้าอยากหย้าฉันก็จะหย้าให้แต่อย่าทำแบบนี้"
˜กับสิ่งที่เธอถามฉันจะถามใคร มันเจ็บที่ถูกทิ้งต้องนานเท่าไร˜ ระหว่างที่ฉันร้องไห้อยู่ก็มีคนโทรเข้ามา
:: Tomo ::
"นายจะโทรมาหาฉันอีกทำไม" แล้วันก็กดตัดสายและปิดเครื่อง
End Kaew Part
ทางด้านฟาง
(เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ กรุณาติดต่อใหม่อีกครั้งคะ)
"ทำไมแก้วถึงเป็นเครื่องไปล่ะเนี่ย" ฟางบ่น
"เป็นอะไรครับ คนสวยของป็อป" อยู่ดีป็อปปี้ก็เข้ากอดฟาง
"ก็คนดีของโทโมะนะสิ โทรไปเป็นสิบๆรอบก็ปิดเครื่อง"
"ไม่งั้นอีกสักพักแฟนของแก้วคงโทรมาหาเรานั้นแหละ"
˜อย่าทิ้งฝันเมื่อฉันจากไป อย่าร้องไห้เมื่อเราจากกัน˜ โทรศัพท์ของป็อปปี้เข้า
"พูดไม่ทันขาดคำ"
ที่แท้ม๊าเราก็เข้าใจผิดไปนั้นเองตกใจหมดเลย
'พรุ่งนี้จะมาอัพใหม่น่ะคะงานเยอะมากๆเลยช่วงนี้ ยังไงก็ติดตามด้วยน่ะคะ'
"เห้ยย ทำอย่างนี้ได้ไงว่ะ มีทั้งเมียทั้งลูกแล้วจะเอาเมียน้อยอีกหรอว่ะ"
"ชังเถอะ ถ้าเค้าถามถึงฉันบอกว่า เห็นรีบออกไปธุระ แค่นี้แหละโอเคไหม ฉันไปล่ะ" แล้วแก้วก็เดินออกไป
"ฉันจะไปดูให้เห็นกับตา" แล้วป็อปปี้ก็ตรงไปที่ห้องครัว แล้วภาพที่ป็อปปี้ห็นก็ป็นหมือนที่แก้วว่า
"ไอ้โมะ!! มึงทำอะไรนึกถึงแก้วบ้างดิว่ะ" ป็อปปี้พูดและต่อยโทโมะ
"อะไรว่ะ แล้วมึงต่อยกูทำไม"
"ก็กูต่อยตามที่ห็นภาพที่อยู่ตรงหน้ายังไงล่ะ"ป็อปปี้กำลังจะต่อยมีครั้งแต่ฟางเข้ามาห้ามก่อน
"ป็อปปี้อย่าน่ะเดี๋ยวเป็นเรื่องใหญ่" ป็อปปี้หันมาด้วยความโกรธ
"ไม่ฟางอย่ามาป็อป มันสมควรได้โดนป็อปต่อย" พอจะต่อยอีกทีฟางก็มาบังอีก
"พี่ป็อป เชื่อพี่ฟางสักครั้งเถอะคะ"
"เฟย์จะให้พี่ยอมมันอีกรึไง"
"จริงขอเฟย์น่ะไอ้ป็อป"เขื่อนพูด
"เดี๋ยวพวกแกพูดอะไรกัน" แล้วแกเห็นอะไรว่ะไอ้ป็อป" โทโมะเริ่มงงกับที่ป็อปปี้พูด
"ก็ฉันเห็นแกจูบกับยัยพิมอยู่ไง"
"นี้ป็อปปี้จะบ้าหรอ โทโมะเค้ามีลูกมีเมียแล้วน่ะฉันไม่ทำอะไรแบบนั้นหรอก"
"แล้วที่ไอ้ป็อปเห็นคืออะไร" เขื่อนพูดขึ้นมาอีกรอบ
"พวกแกเข้าใจผิดแค่นี้้เองหรอ" โทโมะพูดออกมาทำให้ทุกคนงง
"ฉันกับโทโมะกำลังทำกับข้าวกันอยู่แล้ว อยู่ดีน้ำมันกระเด็นเข้าตาฉันโทโมะก็เลยดูให้และเช็ดตาให้น่ะ แล้วเค้าก็ไปหยิบยาหยอดตามาหยอดให้อีกแต่ไม่ทันจะหยอดเสร็จพวกเธอก็เข้ามาเนี่ยแหละน่ะ" สิ่งที่พิมพูดทำให้ทุกคนหน้าจ๋อยเลย
"แสดงว่าเข้าใจผิด - -" ทุกคนพูดพร้อมกันยกเว้น โทโมะและพิม
"ก็อะไรประมาณนั้นแหละ แล้วแก้วใจของฉันล่ะไปไหน" แล้วโทโมะก้ถามถึงแก้ว
"แก้วหรอ เห็นบอกว่ามีธุระด่วนอะไรสักแล้วก็เดินไปเลย ฉันก็กะว่าจะเข้ามาบอกแกเนี่ยแหละ" เขื่อนพูด
"งั้นกินข้าวกันเถอะ" พิมตัดบท
หลังจากกินข้าวเสร็จ
"โทโมะ วันสองวันนี้ฉันจะพาน้องเนียร์ไปเล่นกับแม่ของแก้วหน่อยนะ อยู่บ้านคนเดียวล่ะ ป่ะน้องเนียร์"แล้วทุกคนก็ออกไปและปล่อยให้โทโมะอยู่บ้านคนเดียว
Kaew Part
"ทำไมนายต้องทำแบบนี้กับฉัน ทำไมนายไม่เห็นใจฉันเลยนายจะมาหลอกฉันทำไมนี้เป็นครั้งที่ 2 แล้วน่ะ ถ้าอยากหย้าฉันก็จะหย้าให้แต่อย่าทำแบบนี้"
˜กับสิ่งที่เธอถามฉันจะถามใคร มันเจ็บที่ถูกทิ้งต้องนานเท่าไร˜ ระหว่างที่ฉันร้องไห้อยู่ก็มีคนโทรเข้ามา
:: Tomo ::
"นายจะโทรมาหาฉันอีกทำไม" แล้วันก็กดตัดสายและปิดเครื่อง
End Kaew Part
ทางด้านฟาง
(เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ กรุณาติดต่อใหม่อีกครั้งคะ)
"ทำไมแก้วถึงเป็นเครื่องไปล่ะเนี่ย" ฟางบ่น
"เป็นอะไรครับ คนสวยของป็อป" อยู่ดีป็อปปี้ก็เข้ากอดฟาง
"ก็คนดีของโทโมะนะสิ โทรไปเป็นสิบๆรอบก็ปิดเครื่อง"
"ไม่งั้นอีกสักพักแฟนของแก้วคงโทรมาหาเรานั้นแหละ"
˜อย่าทิ้งฝันเมื่อฉันจากไป อย่าร้องไห้เมื่อเราจากกัน˜ โทรศัพท์ของป็อปปี้เข้า
"พูดไม่ทันขาดคำ"
ที่แท้ม๊าเราก็เข้าใจผิดไปนั้นเองตกใจหมดเลย
'พรุ่งนี้จะมาอัพใหม่น่ะคะงานเยอะมากๆเลยช่วงนี้ ยังไงก็ติดตามด้วยน่ะคะ'
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ