Love U รักนี้ฉันยกให้เธอ

8.8

เขียนโดย Aimiku

วันที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 09.36 น.

  22 ตอน
  32 วิจารณ์
  32.70K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

20) เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ฉันเห็น..เอ้ออ เค้า 2 คนกำลัง จะ..จูบกันอยู่"

"เห้ยย ทำอย่างนี้ได้ไงว่ะ มีทั้งเมียทั้งลูกแล้วจะเอาเมียน้อยอีกหรอว่ะ"

"ชังเถอะ ถ้าเค้าถามถึงฉันบอกว่า เห็นรีบออกไปธุระ แค่นี้แหละโอเคไหม ฉันไปล่ะ" แล้วแก้วก็เดินออกไป

"ฉันจะไปดูให้เห็นกับตา" แล้วป็อปปี้ก็ตรงไปที่ห้องครัว แล้วภาพที่ป็อปปี้ห็นก็ป็นหมือนที่แก้วว่า

"ไอ้โมะ!! มึงทำอะไรนึกถึงแก้วบ้างดิว่ะ" ป็อปปี้พูดและต่อยโทโมะ

"อะไรว่ะ แล้วมึงต่อยกูทำไม"

"ก็กูต่อยตามที่ห็นภาพที่อยู่ตรงหน้ายังไงล่ะ"ป็อปปี้กำลังจะต่อยมีครั้งแต่ฟางเข้ามาห้ามก่อน

"ป็อปปี้อย่าน่ะเดี๋ยวเป็นเรื่องใหญ่" ป็อปปี้หันมาด้วยความโกรธ

"ไม่ฟางอย่ามาป็อป มันสมควรได้โดนป็อปต่อย" พอจะต่อยอีกทีฟางก็มาบังอีก

"พี่ป็อป เชื่อพี่ฟางสักครั้งเถอะคะ"

"เฟย์จะให้พี่ยอมมันอีกรึไง"

"จริงขอเฟย์น่ะไอ้ป็อป"เขื่อนพูด

"เดี๋ยวพวกแกพูดอะไรกัน" แล้วแกเห็นอะไรว่ะไอ้ป็อป" โทโมะเริ่มงงกับที่ป็อปปี้พูด

"ก็ฉันเห็นแกจูบกับยัยพิมอยู่ไง"

"นี้ป็อปปี้จะบ้าหรอ โทโมะเค้ามีลูกมีเมียแล้วน่ะฉันไม่ทำอะไรแบบนั้นหรอก"

"แล้วที่ไอ้ป็อปเห็นคืออะไร" เขื่อนพูดขึ้นมาอีกรอบ

"พวกแกเข้าใจผิดแค่นี้้เองหรอ" โทโมะพูดออกมาทำให้ทุกคนงง

"ฉันกับโทโมะกำลังทำกับข้าวกันอยู่แล้ว อยู่ดีน้ำมันกระเด็นเข้าตาฉันโทโมะก็เลยดูให้และเช็ดตาให้น่ะ แล้วเค้าก็ไปหยิบยาหยอดตามาหยอดให้อีกแต่ไม่ทันจะหยอดเสร็จพวกเธอก็เข้ามาเนี่ยแหละน่ะ" สิ่งที่พิมพูดทำให้ทุกคนหน้าจ๋อยเลย

"แสดงว่าเข้าใจผิด - -" ทุกคนพูดพร้อมกันยกเว้น โทโมะและพิม

"ก็อะไรประมาณนั้นแหละ แล้วแก้วใจของฉันล่ะไปไหน" แล้วโทโมะก้ถามถึงแก้ว

"แก้วหรอ เห็นบอกว่ามีธุระด่วนอะไรสักแล้วก็เดินไปเลย ฉันก็กะว่าจะเข้ามาบอกแกเนี่ยแหละ" เขื่อนพูด

"งั้นกินข้าวกันเถอะ" พิมตัดบท

หลังจากกินข้าวเสร็จ

"โทโมะ วันสองวันนี้ฉันจะพาน้องเนียร์ไปเล่นกับแม่ของแก้วหน่อยนะ อยู่บ้านคนเดียวล่ะ ป่ะน้องเนียร์"แล้วทุกคนก็ออกไปและปล่อยให้โทโมะอยู่บ้านคนเดียว

 

Kaew Part

 

"ทำไมนายต้องทำแบบนี้กับฉัน ทำไมนายไม่เห็นใจฉันเลยนายจะมาหลอกฉันทำไมนี้เป็นครั้งที่ 2 แล้วน่ะ ถ้าอยากหย้าฉันก็จะหย้าให้แต่อย่าทำแบบนี้"

˜กับสิ่งที่เธอถามฉันจะถามใคร มันเจ็บที่ถูกทิ้งต้องนานเท่าไร˜ ระหว่างที่ฉันร้องไห้อยู่ก็มีคนโทรเข้ามา

:: Tomo ::

"นายจะโทรมาหาฉันอีกทำไม" แล้วันก็กดตัดสายและปิดเครื่อง

End Kaew Part

 

ทางด้านฟาง

(เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ กรุณาติดต่อใหม่อีกครั้งคะ)

"ทำไมแก้วถึงเป็นเครื่องไปล่ะเนี่ย" ฟางบ่น

"เป็นอะไรครับ คนสวยของป็อป" อยู่ดีป็อปปี้ก็เข้ากอดฟาง

"ก็คนดีของโทโมะนะสิ โทรไปเป็นสิบๆรอบก็ปิดเครื่อง"

"ไม่งั้นอีกสักพักแฟนของแก้วคงโทรมาหาเรานั้นแหละ"

˜อย่าทิ้งฝันเมื่อฉันจากไป อย่าร้องไห้เมื่อเราจากกัน˜ โทรศัพท์ของป็อปปี้เข้า

"พูดไม่ทันขาดคำ"

 


ที่แท้ม๊าเราก็เข้าใจผิดไปนั้นเองตกใจหมดเลย

'พรุ่งนี้จะมาอัพใหม่น่ะคะงานเยอะมากๆเลยช่วงนี้ ยังไงก็ติดตามด้วยน่ะคะ'

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา