รักครั้งนี้จะเป็นอย่างไร?

เขื่อน: เฮ้ยยยยย
เฟย์: กรี้ดดดดดดด
เขื่อนมาส่งเฟย์อาบน้ำในห้องเฟย์ก็ต้องตกใจเพราะเห็นผู้หญิงผมยาวที่ห้าสาวเห็น
โทโมะ: เฮ้ย! เป็นอะไรกัน?
โทโมะเห็นเขื่อนกันเฟย์ร้องก็ถามออกไป
เขื่อน: กะ...กะ....ก็ผู้หญิงคะ...คนนั้น
เขื่อนชี้ไปที่ผู้หญิงคนนั้นโทโมะมองตามที่เขื่อนชี้ก็ต้องตกใจเพราะผู้หญิงคนนั้นหันหน้ามาพอดีโทโมะก็เลยเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยเลือด
โทโมะ: เฮ้ยยยยยย
แล้วสามคนนั้นก็วิ่งไปอยู่ที่ห้องของหนุ่มๆ
แก้ว: พี่เขื่อน พี่โมะ ยัยเฟย์เป็นอะไร?
โทโมะ: แก้วจำผู้หญิงคนนั้นที่แก้วเจอกันได้ไหม
แก้ว: จำได้สิ ทำไมหรอ
เขื่อน: พี่เห็นผู้หญิงคนนั้น
ฟาง: จริงดิ พี่เขื่อนเห็นหรอ
เขื่อน: ใช่
ป๊อปปี้: ฟาง ผู้หญิงคนนั้นผมยาวๆ
เคนตะ: ใส่ชุดสีขาว
จงเบ: หน้ามีแต่เลือด
แก้ว ฟาง เฟย์ จินนี่ มีน: ใช่
เขื่อน เคนตะ จงเบ ป๊อปปี้ โทโมะ: ยืนอยู่ข้างหลังพวกเธอนั่นไง
แก้ว ฟาง เฟย์ จินนี่ มีน: ห๊า! กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เมื่อห้าสาวหันหลังไปก็เจอกับผู้หญิงคนนั้นแล้วทุกคนก็วิ่งออกไปนอนบ้านแล้ววิ่งจากบ้านหลังสุดท้ายจนไปถึงบ้านหลังแรกซึ่งเป็นห้องพักของผู้จัดการระยะทาง10กิโลเมื่อไปถึง(หอบกันสุดๆ)
ผู้จัดการ: พวกคุณเป็นอะไรกันคะ
เขื่อน: พวกผมเจอ......
ผู้จัดการ: พวกคุณเจอกันแล้วใช่ไหมคะ
ป๊อปปี้: ครับ แล้วคุณรู้ได้ไง
ผู้จัดการ: เดี๋ยวดิฉันจะเล่าให้พวกคุณฟังเองค่ะ
เมื่อสามเดือนก่อนที่พวกคุณจะมาพักบ้านหลังสุดท้าย(บ้านที่พวกคุณเพิ่งวิ่งมานั้นแหล่ะค่ะ)เคยมีคนไปพักแล้วมีคนเข้าไปขโมยของในบ้านหลังแล้วคนที่เป็นเจ้าของห้องก็ถูกฆ่าตายค่ะ
แก้ว: งั้นพวกเราไม่อยู่กันแล้วได้ไหมค่ะ
ผู้จัดการ: ได้ค่ะ แต่วันนี้พวกคุณต้องพักที่นี่ก่อนนะค่ะเพราะถ้าพวกคุณกลับไปที่ห้องพักพวกคุณก็จะไม่ได้กลับออกมาอีกเลย
ทุกคน: ครับ/ค่ะ
เช้าวันรุ่งขึ้นทุกคนก็เข้าไปเก็บของกันอย่างรวดเร็วและกลับบ้านทันที่
 
 
มาอัพให้แล้วนะค่ะ