รักครั้งนี้จะเป็นอย่างไร?

เขื่อน: เฮ้ยยยยย

เฟย์: กรี้ดดดดดดด

เขื่อนมาส่งเฟย์อาบน้ำในห้องเฟย์ก็ต้องตกใจเพราะเห็นผู้หญิงผมยาวที่ห้าสาวเห็น

โทโมะ: เฮ้ย! เป็นอะไรกัน?

โทโมะเห็นเขื่อนกันเฟย์ร้องก็ถามออกไป

เขื่อน: กะ...กะ....ก็ผู้หญิงคะ...คนนั้น

เขื่อนชี้ไปที่ผู้หญิงคนนั้นโทโมะมองตามที่เขื่อนชี้ก็ต้องตกใจเพราะผู้หญิงคนนั้นหันหน้ามาพอดีโทโมะก็เลยเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยเลือด

โทโมะ: เฮ้ยยยยยย

แล้วสามคนนั้นก็วิ่งไปอยู่ที่ห้องของหนุ่มๆ

แก้ว: พี่เขื่อน พี่โมะ ยัยเฟย์เป็นอะไร?

โทโมะ: แก้วจำผู้หญิงคนนั้นที่แก้วเจอกันได้ไหม

แก้ว: จำได้สิ ทำไมหรอ

เขื่อน: พี่เห็นผู้หญิงคนนั้น

ฟาง: จริงดิ พี่เขื่อนเห็นหรอ

เขื่อน: ใช่

ป๊อปปี้: ฟาง ผู้หญิงคนนั้นผมยาวๆ

เคนตะ: ใส่ชุดสีขาว

จงเบ: หน้ามีแต่เลือด

แก้ว ฟาง เฟย์ จินนี่ มีน: ใช่

เขื่อน เคนตะ จงเบ ป๊อปปี้ โทโมะ: ยืนอยู่ข้างหลังพวกเธอนั่นไง

แก้ว ฟาง เฟย์ จินนี่ มีน: ห๊า! กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

เมื่อห้าสาวหันหลังไปก็เจอกับผู้หญิงคนนั้นแล้วทุกคนก็วิ่งออกไปนอนบ้านแล้ววิ่งจากบ้านหลังสุดท้ายจนไปถึงบ้านหลังแรกซึ่งเป็นห้องพักของผู้จัดการระยะทาง10กิโลเมื่อไปถึง(หอบกันสุดๆ)

ผู้จัดการ: พวกคุณเป็นอะไรกันคะ

เขื่อน: พวกผมเจอ......

ผู้จัดการ: พวกคุณเจอกันแล้วใช่ไหมคะ

ป๊อปปี้: ครับ แล้วคุณรู้ได้ไง

ผู้จัดการ: เดี๋ยวดิฉันจะเล่าให้พวกคุณฟังเองค่ะ

เมื่อสามเดือนก่อนที่พวกคุณจะมาพักบ้านหลังสุดท้าย(บ้านที่พวกคุณเพิ่งวิ่งมานั้นแหล่ะค่ะ)เคยมีคนไปพักแล้วมีคนเข้าไปขโมยของในบ้านหลังแล้วคนที่เป็นเจ้าของห้องก็ถูกฆ่าตายค่ะ

แก้ว: งั้นพวกเราไม่อยู่กันแล้วได้ไหมค่ะ

ผู้จัดการ: ได้ค่ะ แต่วันนี้พวกคุณต้องพักที่นี่ก่อนนะค่ะเพราะถ้าพวกคุณกลับไปที่ห้องพักพวกคุณก็จะไม่ได้กลับออกมาอีกเลย

ทุกคน: ครับ/ค่ะ

เช้าวันรุ่งขึ้นทุกคนก็เข้าไปเก็บของกันอย่างรวดเร็วและกลับบ้านทันที่

มาอัพให้แล้วนะค่ะ