รักครั้งนี้จะเป็นอย่างไร?

8.2

เขียนโดย แบมแบม

วันที่ 12 มกราคม พ.ศ. 2555 เวลา 12.17 น.

  19 ตอน
  37 วิจารณ์
  28.23K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) ไปเที่ยวกันไหมครับ....

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
โทโมะ เขื่อน เคนตะ จงเบ: จริงดิ น่ารักว่ะ
แก้ว: จริงสิ พวกพี่จำแก้วไม่ได้หรอ
เฟย์: นั้นสิๆ
ฟาง: ใช่ๆ แก้วออกจะน่ารัก
โทโมะ: ก็ไม่ได้เจอกันตั้ง4ปีใครจะไปจำได้
เขื่อน: ใช่ๆ เขื่อนน้อยเห็นด้วย
เมื่อโทโมะเห็นแก้วทำหน้าน้อยใจเลยเปลี่ยนเรื่อง
โทโมะ: แล้วแก้วกลับมาเมื่อไหร่หรอ
แก้ว: ก็ถึงเมื่อเช้านี้เองค่ะ
โทโมะ: แก้วจะมาอยู่กับไอ่ป๊อปเลยหรอ
แก้ว: ค่ะ
พอพูดจบครูฝึกก็มาบอกให้เคโอติกมาซ้อม เมื่อเคโอติกไปซ้อม
ฟาง: แก้วๆ
แก้ว: อะไรหรอฟาง
ฟาง: แกยังชอบพี่เขาอยู่หรือเปล่า
แก้ว: ชอบอยู่ ทำไมหรอ
ฟาง: ไม่มีไรหรอ แล้วยัยเฟย์หายไปไหนอ่ะ
ระหว่างที่ฟางคุยกับแก้วก็ไม่เห็นเฟย์ฟางก็เลยถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง เฟย์เข้ามาในห้องซ้อมก็ได้ยินฟางถามหาก็เลยตอบกลับไปว่า
เฟย์: เฟย์อยู่นี้พี่ฟาง ยัยแก้ว เมื่อกี้เฟย์ไปเข้าห้องน้ำมานะ
ฟาง: อ้าว! หรอคิดว่าหายไปไหนมา
แก้ว: ดูพี่เขาซ้อมเต้นดิ
แก้วพูดขณะที่นั้งดูอยู่อีกมุมหนึ่งในห้องซ้อมกับสองสาว ทั้งสามสาวก็นั้งพูดกันไปเรื่อยๆแก้วก็หลับไปเพราะยังไม่ได้พักเมื่อสองสาวเห็นดังนั้นจึงไม่ได้ปลุกปล่อยให้แก้วได้หลับไป
ป๊อปปี้: ฟาง แก้วหลับหรอ
ป๊อปปี้ถามพร้อมกับเดินมาเมื่อซ้อมเสร็จ
ฟาง: ใช่ พึ่งหลับเมื่อกี้นี้เอง พี่จะให้ปลุกแก้วหรือเปล่า
ป๊อปปี้: ไม่มีกว่า ฟางไปหาอะไรทานกันไหม
ฟาง: ก็ดีค่ะ
แล้วก็เดินออกไปกัน
เขื่อน: เฟย์ ไปซื้อขนมกันไหม
เฟย์: ไปค่ะ
เคนตะ: จงเบไปกัน
จงเบ: อืม
เมื่อทุกคนออกมากันหมดโทโมะก็นั้งลงข้างๆร่างบางที่นอนอยู่ไปพื้น โทโมะแอบชอบแก้วมานานแล้วแต่ไม่เคยบอกใครเช่นเดียวกับแก้วที่แอบชอบโทโมะมานานแล้วเหมื่อนกัน
โทโมะ: น่ารักจัง คนอะไรก็ไม่รู้ขนาดหลับยังน่ารักเลย โทโมะคิดในใจ
โทโมะเห็นร่างบางที่กำลังหลับอยู่หนาวเพราะใส่กางเกงขาสั้นโทโมะจึงถอดเสื้อนอกของตัวเองออกแล้วห่มให้ร่างบาง
เมื่อเพื่อนเพื่อนมาถึงห้องซ้อมกัน
เขื่อน: ไอ่โมะแก้วหนาวหรอ
โทโมะ: อืม
เขื่อน: ทุกคนครับไปเที่ยวกันไหมครับ
เฟย์: ไปไหนหรอพี่เขื่อน
ป๊อปปี้: ไปทะเลไหม เราได้หยุด2เดือนไม่ใช่หรอ
ทุกคน(ยกเว้นแก้ว): อืม
ป๊อปปี้: กลับบ้านกัน ไอ่โมะ แกไปส่งแก้วที่บ้านหน่อยดิ
โทโมะ: อืม
แล้วทุกคนก็แยกย้ายกันกลับแต่ป๊อปปี้กับฟางไปซื้อชุด โทโมะพยายามปลุกแก้ว
โทโมะ: แก้ว
แก้ว: .....
โทโมะ: แก้วๆๆๆๆๆๆ
แก้ว: ......
โทโมะเรียกเท่าไหร่แก้วก็ไม่ยอมตื่นจึงอุ้มแก้วแล้วพากลับบ้าน
ห้องนอนแก้ว
~อย่าเพิ่งไปรักใคร อย่าเพิ่งแอบไปชอบใคร~
เมื่อโทโมะวางร่างบางบอเตียงและห่มผ้าให้เสร็จแล้วก็รับโทรศัพท์
โทโมะ: ว่าไงไอ่ป๊อป
ป๊อปปี้: (ไอ่โมะแกอยู่เป็นเพื่อนแก้วก่อนนะ วันนี้ไม่กลับบ้านนะนอนห้องเดียวกับแก้วก็ได้แต่นอนที่โซฟาห้ามทำอะไรแก้วเด็ดขาด แค่นี้นะ)
โทโมะยังไม่ทั้งตอบป๊อปปี้ก็รีบว่าไปแล้วโทโมะจึงไปนอนที่โซฟาข้างเตียงแก้วแล้วหลับไป
ตอนเช้า
แก้ว: พี่โทโมะตื่นได้แล้ว
เมื่อร่างบางตื่นก็ลุกไปปลุกโทโมะที่ร่างบางไม่ตกใจนั้นเป็นเพราะว่าเมื่อวานป๊อปปี้ได้บอกร่างไว้ก่อนออกจากบ้าน
โทโมะ: อ้าว! แก้วตื่นแล้วหรอ
แก้ว: ค่ะ ตื่นแล้วแก้วไปอานน้ำก่อนนะค่ะ
เมื่อแก้วไปอาบน้ำโทโมะก็ไปอาบน้ำที่ห้องของป๊อปปี้เพราะเมื่อวันก่อนโทโมะมานอนกับป๊อปปี้แล้วยังไม่ได้เอาเสื้อผ้ากลับไปด้วย   20นาทีต่อมาร่างบางเดินออกมาจากห้องน้ำใส่ชุดสบายๆคือกระโปรงสีฟ้าสั้นและเสื้อยืดธรรมดาลายมิกกี้เม้าส์
แก้ว: พี่โทโมะ
แก้วเรียกหาโทโมะเพราะตั้งแต่ออกจากห้องก็ยังไม่เจอเลยลงมาทำข้าวต้มกุ้งกิน

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา