รักครั้งนี้จะเป็นอย่างไร?
8.2
แบมแบม
แชร์นิยายฟิคชั่น
12) ได้เป็นนักร้องแล้วใช่ไหม
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความห้องแก้ว
....: แก้ว
แก้ว: หือ กรื๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
....: แก้วจะกรี๊ทำไมพี่เอง
แก้ว: อ้าว! พี่โมะหรอโทษทีมันตกใจ
โทโมะ: อืม ไปอาบน้ำได้แล้วเดียวเฟย์ ฟางจะมาแล้ว
แก้ว: ค่ะ
แล้วโทโมะก็ลงมาข้างล่างส่วนแก้วไปอาบน้ำ
ห้องรับแขก
จงเบ: จินนี่ครับ
จินนี่: ว่าอะไรค่ะ
จงเบ: จินนี่ว่า สามสาวจะร้องเพลงเพราะไหมครับ
จินนี่: ก็ต้องเพราะอยู่แล้วล่ะค่ะ
จงเบ: ครับ
กาก้า: น้องๆจะให้พี่แอบอยู่ในห้องน้ำนี้จริงๆหรอ
ป๊อปปี้: ครับ
จะอะไรซะอีกล่ะนอกจากป๊อปปี้จะให้พี่กาก้าไปแอบฟังสามสาวร้องเพลงอยู่ในห้องน้ำที่อยู่ให้ห้องซ้อม
เคโอติก: พี่กาก้าครับ!!!!
กาก้า: ก็ได้
20นาทีผ่านไป
เฟย์/ฟาง: สวัสดีค่ะทุกคน ดียัยแก้ว
เคโอติก: ครับ
แก้ว: ทักซะ
ฟาง: แหะๆ แล้วพี่จะให้เราร้องเพลงอะไรหล่ะค่ะ
เคโอติก: เพลงยิ่งใกล้กันยิ่งกลั้นใจ
เฟย์/ฟาง/แก้ว: อืม
เคนตะ: พร้อมนะ เริ่ม
แก้ว: ทุกครั้งที่เจอเขา ก็ยังต้องฝืนใจ ทนเก็บ ความรู้สึก ไว้ข้างใน ทุกที ไม่กล้าสบตาเขา เมื่อเราก็รู้ดี ในลม ที่หายใจ แต่ละที ยังมีเขาอยู่ตรงทุกที่ ในใจ ยิ่งใกล้กัน ก็ยิ่งต้องกลั้นใจ ซ่อนไว้ทุกความไหวหวั่น ห้ามเท่าไร ใจก็สั่น แค่พบกัน แทบหยุดหายใจ ยิ่งใกล้กัน ก็ยิ่งต้องกล้ำกลืน จะฝืนผ่านไปได้ไหม น้ำตาเอ๋ย ได้โปรดนะ อย่าไหล เก็บเอาไว้ร้องไห้คนเดียว ทั้งรู้ว่าตัวเขา ก็คงไม่หันมา มีแต่ เราที่เจ็บ เสียน้ำตา เพื่อใคร ก็รู้ต้องลืมเขา ไม่เห็นหรือเขารักคนใหม่ คงเหลือแต่ เราใช่ไหม ที่มันยังทำใจไม่ไหว จริงๆ ยิ่งใกล้กัน ก็ยิ่งต้องกลั้นใจ ซ่อนไว้ทุกความไหวหวั่น ห้ามเท่าไร ใจก็สั่น แค่พบกัน แทบหยุดหายใจ ยิ่งใกล้กัน ก็ยิ่งต้องกล้ำกลืน จะฝืนผ่านไปได้ไหม น้ำตาเอ๋ย ได้โปรดนะ อย่าไหล เก็บเอาไว้ร้องไห้คนเดียว
เฟย์: ยิ่งใกล้กัน ก็ยิ่งต้องกลั้นใจ ซ่อนไว้ทุกความไหวหวั่น ฟาง: ห้ามเท่าไร ใจก็สั่น แค่พบกัน แทบหยุดหายใจ แก้ว: ยิ่งใกล้กัน ก็ยิ่งต้องกล้ำกลืน จะฝืนผ่านไปได้ไหม น้ำตาเอ๋ย โปรดเถอะนะ อย่าไหล เก็บเอาไว้ร้องไห้คนเดียว
แก้ว: ยิ่งใกล้กัน ก็ยิ่งต้องกล้ำกลืน จะฝืนผ่านไปได้ไหม น้ำตาเอ๋ย โปรดเถอะนะ อย่าไหล เก็บเอาไว้ร้องไห้คนเดียว
แปะๆๆๆๆๆๆ
เขื่อน: เสียงดีอย่างนี้ได้ไหมครับ พี่กาก้า
กาก้า: อ้ายยยย เสียงดีมากกกกกก ได้เลยๆ
แก้ว: อะไรกันคะพี่เขื่อน
เขื่อน: ก็ บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เรื่องก็เป็นอย่างนี้แหล่ะ
กาก้า: แล้วพวกเธออยากเป็นนักร้องกันไหม
เฟย์/ฟาง/แก้ว: อยากค่ะ
กาก้า: พรุ่งนี้ไปรายงานตัวได้เลย ฝากด้วยนะพวกนาย
เคโอติก: ครับ
ตอนนี้ยังไม่มีพิมนะค่ะพอดีพิมผิดขอโทษด้วยนะคะ
....: แก้ว
แก้ว: หือ กรื๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
....: แก้วจะกรี๊ทำไมพี่เอง
แก้ว: อ้าว! พี่โมะหรอโทษทีมันตกใจ
โทโมะ: อืม ไปอาบน้ำได้แล้วเดียวเฟย์ ฟางจะมาแล้ว
แก้ว: ค่ะ
แล้วโทโมะก็ลงมาข้างล่างส่วนแก้วไปอาบน้ำ
ห้องรับแขก
จงเบ: จินนี่ครับ
จินนี่: ว่าอะไรค่ะ
จงเบ: จินนี่ว่า สามสาวจะร้องเพลงเพราะไหมครับ
จินนี่: ก็ต้องเพราะอยู่แล้วล่ะค่ะ
จงเบ: ครับ
กาก้า: น้องๆจะให้พี่แอบอยู่ในห้องน้ำนี้จริงๆหรอ
ป๊อปปี้: ครับ
จะอะไรซะอีกล่ะนอกจากป๊อปปี้จะให้พี่กาก้าไปแอบฟังสามสาวร้องเพลงอยู่ในห้องน้ำที่อยู่ให้ห้องซ้อม
เคโอติก: พี่กาก้าครับ!!!!
กาก้า: ก็ได้
20นาทีผ่านไป
เฟย์/ฟาง: สวัสดีค่ะทุกคน ดียัยแก้ว
เคโอติก: ครับ
แก้ว: ทักซะ
ฟาง: แหะๆ แล้วพี่จะให้เราร้องเพลงอะไรหล่ะค่ะ
เคโอติก: เพลงยิ่งใกล้กันยิ่งกลั้นใจ
เฟย์/ฟาง/แก้ว: อืม
เคนตะ: พร้อมนะ เริ่ม
แก้ว: ทุกครั้งที่เจอเขา ก็ยังต้องฝืนใจ ทนเก็บ ความรู้สึก ไว้ข้างใน ทุกที ไม่กล้าสบตาเขา เมื่อเราก็รู้ดี ในลม ที่หายใจ แต่ละที ยังมีเขาอยู่ตรงทุกที่ ในใจ ยิ่งใกล้กัน ก็ยิ่งต้องกลั้นใจ ซ่อนไว้ทุกความไหวหวั่น ห้ามเท่าไร ใจก็สั่น แค่พบกัน แทบหยุดหายใจ ยิ่งใกล้กัน ก็ยิ่งต้องกล้ำกลืน จะฝืนผ่านไปได้ไหม น้ำตาเอ๋ย ได้โปรดนะ อย่าไหล เก็บเอาไว้ร้องไห้คนเดียว ทั้งรู้ว่าตัวเขา ก็คงไม่หันมา มีแต่ เราที่เจ็บ เสียน้ำตา เพื่อใคร ก็รู้ต้องลืมเขา ไม่เห็นหรือเขารักคนใหม่ คงเหลือแต่ เราใช่ไหม ที่มันยังทำใจไม่ไหว จริงๆ ยิ่งใกล้กัน ก็ยิ่งต้องกลั้นใจ ซ่อนไว้ทุกความไหวหวั่น ห้ามเท่าไร ใจก็สั่น แค่พบกัน แทบหยุดหายใจ ยิ่งใกล้กัน ก็ยิ่งต้องกล้ำกลืน จะฝืนผ่านไปได้ไหม น้ำตาเอ๋ย ได้โปรดนะ อย่าไหล เก็บเอาไว้ร้องไห้คนเดียว
เฟย์: ยิ่งใกล้กัน ก็ยิ่งต้องกลั้นใจ ซ่อนไว้ทุกความไหวหวั่น ฟาง: ห้ามเท่าไร ใจก็สั่น แค่พบกัน แทบหยุดหายใจ แก้ว: ยิ่งใกล้กัน ก็ยิ่งต้องกล้ำกลืน จะฝืนผ่านไปได้ไหม น้ำตาเอ๋ย โปรดเถอะนะ อย่าไหล เก็บเอาไว้ร้องไห้คนเดียว
แก้ว: ยิ่งใกล้กัน ก็ยิ่งต้องกล้ำกลืน จะฝืนผ่านไปได้ไหม น้ำตาเอ๋ย โปรดเถอะนะ อย่าไหล เก็บเอาไว้ร้องไห้คนเดียว
แปะๆๆๆๆๆๆ
เขื่อน: เสียงดีอย่างนี้ได้ไหมครับ พี่กาก้า
กาก้า: อ้ายยยย เสียงดีมากกกกกก ได้เลยๆ
แก้ว: อะไรกันคะพี่เขื่อน
เขื่อน: ก็ บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เรื่องก็เป็นอย่างนี้แหล่ะ
กาก้า: แล้วพวกเธออยากเป็นนักร้องกันไหม
เฟย์/ฟาง/แก้ว: อยากค่ะ
กาก้า: พรุ่งนี้ไปรายงานตัวได้เลย ฝากด้วยนะพวกนาย
เคโอติก: ครับ
ตอนนี้ยังไม่มีพิมนะค่ะพอดีพิมผิดขอโทษด้วยนะคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
