รักครั้งนี้จะเป็นอย่างไร?

มาอัพแล้วจ้า
แก้ว: แก้วโทรหาพี่ป๊อปก่อนนะ
แก้ว: พี่ป๊อป มารับแล้วหน่อย อ้าว! แล้วใครจะมารับแล้วหล่ะคะ ได้ๆแล้วแก้วจะรอ
ฟาง: ทำไมหรอแก้ว
แก้ว: ก็พี่ป๊อปบอกแล้วว่ามารับไม่ได้เดี๋ยวจะใครเพื่อนมารับแทน
เฟย์: แล้วใครจะมารับแก้วหล่ะพี่ป๊อปมีเพื่อนคนเดียวซะที่ไหน
แก้ว: เฮอออ
บ้านแก้ว
หลังจากที่แก้วไปบ้านฟางป๊อปปี้ก็โทรเรียกเพื่อนๆมาซ้อมที่บ้านเพราะป๊อปปี้อยากให้คอนฯที่จะมาถึงออกมาให้ดีที่สุด
เขื่อน: เฮ้ย! ไอ่ป๊อปใครโทรมาหรอ
ป๊อปปี้: ยัยแก้ว มันบอกให้ไปรับมันที่บ้านฟางด้วยมันจะกลับแล้วแต่ฉันบอกมันว่าไม่ว่างจะให้เพื่อนไปรับแล้วคน คนนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน โทโมะไปรับแก้วให้หน่อยดิวะที่บ้านฟางอะ 
ประโยอแรกคุยกับเขื่อนส่วนอีกประโยคตะโกนบอกโทโมะ
โทโมะ: อื้อๆ
บ้านเฟย์ ฟาง
แก้ว: ทำไมยังไม่มีใครมารับอีกนะ คอยดูถ้าแก้วมีรถนะจะไม่ง้อไอ่พี่ป๊อปเลย
ฟาง: เอาน่ายัยแก้วเดี๋ยวก็มีคนมารับแกเองแหล่ะน่า
เฟย์: ใช่ๆฉันเห็นด้วยกับพี่ฟางนะแก้วแกใจเย็นๆหน่อยละกัน
แก้ว: อื้อๆ
เอี้ยดดดดดดด
โทโมะมารับแก้วที่บ้านเฟย์ ฟางแต่ยังไม่เห็นแก้วก็เลยเดินเข้าไปในบ้าน
โทโมะ: แก้ว
แก้ว: พี่โมะมารับแก้วหรอ
โทโมะ: แล้วเห็นคนอื่นไหมล่ะ
โทโมะตอบกลับอย่างกวนๆ
แก้ว: ชิ
โทโมะ: จะกลับไหมครับ
แก้วไม่ตอบแต่เดินขึ้นรถไปโดนมีโทโมะเป็นคนเปิดประตูให้ พอขึ้นรถแก้วก็หลับตลอดทางจนโทโมะต้องหันไปมองแก้วเพราะคิดว่าแก้วโกรธเลยไม่คุยด้วยแต่โทโมะกลับคิดผิด
บ้านแก้ว
โทโมะ: แก้ว แก้ว แก้ว 
แก้ว: อืมมมม
โทโมะพยายามเรียกแก้วหลายรอบแล้วแต่แก้วไม่ตื่นก็เลยอุ้มแก้วเข้าบ้าน
ป๊อปปี้: เฮ้ย! ไอ่โมะแก้วเป็นอะไรว่ะแกทำอะไรแก้ว
เขื่อน: ไอ่ป๊อปใจเย็นๆสิว่ะไอ่โมะมันคงไม่ทำอะไรที่รักมันหรอน่า
เคนตะ: ช่ายยยยย แกก็รู้ว่ามันรอแก้วกลับมาตั้งสี่ปีมันคงไม่ทำอะไรหรอก
โทโมะ: ไอ่ป๊อปฉันมีเรื่องจะสาระภาพว่ะ
ป๊อปปี้: O_o แกทำอะไรน้องชั้น
โทโมะ: คือ....แก้วตัวเบาชิ_หายเลยว่ะ 
เขื่อน: อ้าว! ไอ่ควา_ชั้นก็คิดว่าแกทำอะไรแก้วซะอีก
ป๊อปปี้: ไอ่เว_ กรูใจหายหมด แล้วทำไมแกต้องอุ้มแก้วเข้ามาในบ้านด้วยว่ะ
โทโมะ: แก้วหลับ
แล้วโทโมะก็พาแก้วขึ้นไปนอนบนห้องแล้วก็ห่มผ้าห่มให้เรียบร้อยโทโมะคิดว่าแก้วจะไม่กลับมาหาอีกแล้วตั้งแต่แก้วไปอเมริกาทั้งสองก็ไม่ได้พูดอะไรกันอีกเลยโทโมะแอบชอบแก้วต้องนานแล้วแต่ไม่มีใครรู้นอกจากป๊อปปี้ เขื่อน เคนตะ จงเบ แต่ไม่มีใครคิดที่จะบอกแก้วเลยว่าโทโมะชอบแก้วแล้ววันที่แก้วไปเรียนต่อโทโมะคิดว่าลืมแก้วได้แล้วก็เลยไปคบกับ พิม แต่พิมไปมีแฟนใหม่เมื่อสองปีที่แล้วโทโมะคิดว่าจะไม่รักใครอีกแต่ในที่สุดแก้วก็กลับมาคนที่เขารอมานานโทโมะก็เลยรู้ใจตัวเองว่ายังลืมเธอคนนี้ไม่ได้ ในที่สุดเธอคนนี้ก็กลับมาหาเขาคนที่รักหมดใจ ทั้งสองทงเหมือนกับสำนวนที่ว่า รักแท้แพ้ระยะทาง