ปฏิบัติการตามจีบหัวใจยัยน่ารัก
8.6
17) แผนที่ 10 ห่างเหินเพื่อนให้เฟย์รู้ตัวว่ารัก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความแผนที่ 10 ห่างเหินเพื่อให้เฟย์รู้ตัวว่ารัก
สถานะปัจจุบัน: คาดว่าเฟย์เริ่มรักแล้วแต่ยังไม่รู้ตัว
เป้าหมาย: แกล้งห่างเหินเพื่อให้เฟย์รู้ตัวว่ารัก
อาทิตย์ต่อมา
กรี๊ดดด!เทสต์ย่อยไปแล้วผลคะแนนออกมาได้มากกว่ายัยฟางตั้ง1คะแนนแน่ะ ปกติสอบที่ไรแพ้ยัยฟางทุกที ส่วนยัยแก้วกับนายโทโมะก็ได้คะแนนเท่ากันอีกแล้ว นี่แอบส่งโพยให้กันหรือเปล่ายะ =o=
ส่งสัยต้องคาบข่าวดีไปบอกนายติวเตอร์เขื่อนซะแล้ว
ห้องเลกเชอร์ A-1/5
“นี่ป๊อปปี้”
“อ้าว มีอะไรล่ะมาถึงนี่เลย”
“นายเขื่อนอยู่หรือเปล่าอะ มีข่าวมาบอก”
“อ๋อ ได้ๆไอ้เขื่อน ไอ้เขื่อนเว้ยยย”
“อะไรวะ ไอ้ป๊อป”นายเขื่อนเดินออกมาทำหน้ามุ่ย “มีอะไรล่ะ”
“ฉันมีข่าวดีมาบอก ฉันได้คะแนนมากกว่ายัยฟางตั้งหนึ่งคะแนนแน่ะ เจ๋งใช่มั้ยล่า”
“แค่หนึ่งคะแนนไม่ใช่หรือไง ทำเป็นเรื่องใหญ่ไปได้ คราวหลังเรื่องแค่นี้ไม่ต้องมา!!”
“งั้น...ขอโทษที่รบกวนแล้วกันนะ”
ณ ร้านกาแฟKami Z
“เฟย์...เฟย์!!!!”
“ฮะ มีอะไรหรอแก้วเรียกซะเสียงดังเลย”
“แปลกๆไปนะเนี่ยเป็นอะไรหรือเปล่า”ยัยฟางหันมาพูดพลางทำหน้าเป็นห่วง
“แปลก...ยังไงหรอ”
“ก็ปกติถ้าเธอตกใจก็ต้องวีนแหลกนะ แล้วก็เหม่อตลอดเลย”แก้วอธิบาย
จะไม่ให้เหม่อได้ยังไงล่ะ เสียงที่เขื่อนตะคอกฉันตอนกลางวันยังรีเพลย์ไปมาตลอดเวลาเลย...
“อ้อ แก้ว ฟางเรา...ขอกลับก่อนนะรู้สึกไม่ค่อยสบายน่ะเจอกันพรุ่งนี้”
ขอกลับไปพักสมองที่บ้านหน่อยแล้วกัน
เฮ้อ สงสัยต้องกลับแท็กซี่เองซะแล้ว แปลกๆแฮะสงสัยมีคนรับส่งจนชิน
อยู่สองคนจนชิน ยิ้มด้วยกันจนชิน
รู้งี้ ไม่ขอไปสนิทกับนายนั่นหรอก ถ้ะเสียใจแบบนี้
ไม่น่าเลยจริงๆ
“น้องสาวมาคนเดียวหรอจ๊ะ”
ฮึ่ย ยัยเฟย์นะยัยเฟย์มัวแต่เดินเหม่อมาจนได้นะ เปลี่ยวซะด้วยซิ
“หน้าตาน่ารักดีนะเนี่ย ทะเลาะกับแฟนมาหรอ พี่ช่วยเอามั้ย”
“ยะ...อย่าเข้ามานะ”ฉันเริ่มถอยหลังหนี อย่านะ อนาคตฉันจะพังเพราะโดนรุมโทรมไม่ได้TOT
พลั่ก!
“ไม่ต้องช่วยหรอก ฉันมีปัญญาง้อเองได้”ขณะที่ฉันหลับตาอยู่ก็มีเสียงคุ้นหูพูดขึ้นแล้วต่อยไอ้โจรหื่นจนสลบไปเลย พอเงยหน้าขึ้นไปก็เจอใบหน้ายาวๆกวนๆแต่ตอนนี้ไม่เหลือวี่แววคนอารมณ์ดีเลย
“...เขื่อน ฮึก ฮือ....”พอเห็นหน้าฉันก็กลั้นน้ำตาไม่อยู่ กำมือทุ้บไปที่แผงอกของนายเขื่อนด้วยความโกรธทันที
“เธอจะร้องไห้ทำไมเนี่ย อย่าร้องไห้สิยัยขี้วีน”
“เพราะนายนั่นแหละ นานตะคอกฉัน ทั้งๆที่ฉันไปหานายแท้ๆฉันดีใจ ฉันมีความสุขที่จะได้คุยกับนายแต่นายกลับ...”
หมับ!
“ฉันขอโทษ ฉันแค่แกล้งเธอเฉยๆใครจะไปรู้ว่าจะเก็บมาคิดมากจนเดินมารังโจรขนาดนี้”นายเขื่อนพูดงึมงำข้างหูฉันแต่ก็ยังไม่คลายอ้อมกอดนั้น
เอิ่ม..ฉันก็ไม่อยากคลายมันเหมือนกันน่ะนะ>///<
สถานะแผนการ :สำเร็จ
สถานะแผนการโดยสรุปทั้งหมด:สำเร็จทั้งหมด
สถานะปัจจุบัน: คาดว่าเฟย์เริ่มรักแล้วแต่ยังไม่รู้ตัว
เป้าหมาย: แกล้งห่างเหินเพื่อให้เฟย์รู้ตัวว่ารัก
อาทิตย์ต่อมา
กรี๊ดดด!เทสต์ย่อยไปแล้วผลคะแนนออกมาได้มากกว่ายัยฟางตั้ง1คะแนนแน่ะ ปกติสอบที่ไรแพ้ยัยฟางทุกที ส่วนยัยแก้วกับนายโทโมะก็ได้คะแนนเท่ากันอีกแล้ว นี่แอบส่งโพยให้กันหรือเปล่ายะ =o=
ส่งสัยต้องคาบข่าวดีไปบอกนายติวเตอร์เขื่อนซะแล้ว
ห้องเลกเชอร์ A-1/5
“นี่ป๊อปปี้”
“อ้าว มีอะไรล่ะมาถึงนี่เลย”
“นายเขื่อนอยู่หรือเปล่าอะ มีข่าวมาบอก”
“อ๋อ ได้ๆไอ้เขื่อน ไอ้เขื่อนเว้ยยย”
“อะไรวะ ไอ้ป๊อป”นายเขื่อนเดินออกมาทำหน้ามุ่ย “มีอะไรล่ะ”
“ฉันมีข่าวดีมาบอก ฉันได้คะแนนมากกว่ายัยฟางตั้งหนึ่งคะแนนแน่ะ เจ๋งใช่มั้ยล่า”
“แค่หนึ่งคะแนนไม่ใช่หรือไง ทำเป็นเรื่องใหญ่ไปได้ คราวหลังเรื่องแค่นี้ไม่ต้องมา!!”
“งั้น...ขอโทษที่รบกวนแล้วกันนะ”
ณ ร้านกาแฟKami Z
“เฟย์...เฟย์!!!!”
“ฮะ มีอะไรหรอแก้วเรียกซะเสียงดังเลย”
“แปลกๆไปนะเนี่ยเป็นอะไรหรือเปล่า”ยัยฟางหันมาพูดพลางทำหน้าเป็นห่วง
“แปลก...ยังไงหรอ”
“ก็ปกติถ้าเธอตกใจก็ต้องวีนแหลกนะ แล้วก็เหม่อตลอดเลย”แก้วอธิบาย
จะไม่ให้เหม่อได้ยังไงล่ะ เสียงที่เขื่อนตะคอกฉันตอนกลางวันยังรีเพลย์ไปมาตลอดเวลาเลย...
“อ้อ แก้ว ฟางเรา...ขอกลับก่อนนะรู้สึกไม่ค่อยสบายน่ะเจอกันพรุ่งนี้”
ขอกลับไปพักสมองที่บ้านหน่อยแล้วกัน
เฮ้อ สงสัยต้องกลับแท็กซี่เองซะแล้ว แปลกๆแฮะสงสัยมีคนรับส่งจนชิน
อยู่สองคนจนชิน ยิ้มด้วยกันจนชิน
รู้งี้ ไม่ขอไปสนิทกับนายนั่นหรอก ถ้ะเสียใจแบบนี้
ไม่น่าเลยจริงๆ
“น้องสาวมาคนเดียวหรอจ๊ะ”
ฮึ่ย ยัยเฟย์นะยัยเฟย์มัวแต่เดินเหม่อมาจนได้นะ เปลี่ยวซะด้วยซิ
“หน้าตาน่ารักดีนะเนี่ย ทะเลาะกับแฟนมาหรอ พี่ช่วยเอามั้ย”
“ยะ...อย่าเข้ามานะ”ฉันเริ่มถอยหลังหนี อย่านะ อนาคตฉันจะพังเพราะโดนรุมโทรมไม่ได้TOT
พลั่ก!
“ไม่ต้องช่วยหรอก ฉันมีปัญญาง้อเองได้”ขณะที่ฉันหลับตาอยู่ก็มีเสียงคุ้นหูพูดขึ้นแล้วต่อยไอ้โจรหื่นจนสลบไปเลย พอเงยหน้าขึ้นไปก็เจอใบหน้ายาวๆกวนๆแต่ตอนนี้ไม่เหลือวี่แววคนอารมณ์ดีเลย
“...เขื่อน ฮึก ฮือ....”พอเห็นหน้าฉันก็กลั้นน้ำตาไม่อยู่ กำมือทุ้บไปที่แผงอกของนายเขื่อนด้วยความโกรธทันที
“เธอจะร้องไห้ทำไมเนี่ย อย่าร้องไห้สิยัยขี้วีน”
“เพราะนายนั่นแหละ นานตะคอกฉัน ทั้งๆที่ฉันไปหานายแท้ๆฉันดีใจ ฉันมีความสุขที่จะได้คุยกับนายแต่นายกลับ...”
หมับ!
“ฉันขอโทษ ฉันแค่แกล้งเธอเฉยๆใครจะไปรู้ว่าจะเก็บมาคิดมากจนเดินมารังโจรขนาดนี้”นายเขื่อนพูดงึมงำข้างหูฉันแต่ก็ยังไม่คลายอ้อมกอดนั้น
เอิ่ม..ฉันก็ไม่อยากคลายมันเหมือนกันน่ะนะ>///<
สถานะแผนการ :สำเร็จ
สถานะแผนการโดยสรุปทั้งหมด:สำเร็จทั้งหมด
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ