ปฏิบัติการตามจีบหัวใจยัยน่ารัก

แผนที่ 7 ได้รับความห่วงใย
สถานะปัจจุบัน:ไม่เคยโดนถามสารทุกข์สุกดิบแม้แต่นิด
เป้าหมาย:ได้รับความห่วงใย
ฟรึ่บ ฟรึ่บ ฟรึ่บ
"โอ้ย ไอ้เขื่อนแกจะเลิกพลิกกระดาษไปมาได้หรือยัง รำคาญนะเว้ย"ไอ้ป๊อปหันมาด่าผมที่นั่งพลิกหน้ากระดาษไปมาอย่างเบื่อหน่าย
"ก็ไม่รู้จะเริ่มแผนที่เจ็ดยังไงนี่หว่า"
"แกไปยืนตากแดดตากฝนซักสองชั่วโมงไปจะป่วยตายไปซะ"
"ว้า แย่จังช่วงนี้แล้งซะด้วยสิ"
"แกไปแช่อ่างจากุชชี่ที่บ้านไปเอาให้ตัวเปื่อยไปเลย"
"โอ้ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีๆ^^"
ณ บ้านของผม
"นี่เขื่อนเสร็จหรือยังพี่จะอาบน้ำบ้าง"
"โธ่ พี่มินก็ไปอาบที่ห้องน้ำชั้นสามเซ่ อย่าพึ่งมายุ่ง"
"อย่าให้รู้นะว่าทำอะไรอยู่ พี่เอาตายแน่"
ชิ!บ่นอยู่นั่นแหละอยู่ในห้องน้ำที่มีจากุชชี่ก็ต้องแช่น้ำอยู่สิ ถามแปลกๆอยู่ได้
วันต่อมา
"ฮ้าดดด~ชิ่ว"
"เป็นไงเมื่อวานแช่น้ำซะนานเลยไม่สบายเนี่ย วันนี่ไม่ต้องไปเรียนเดี๋ยวพี่ไปลาให้"พี่มินสั่งๆๆเหมือนเป็นแม่ขี้บ่น-*-
"ก็ได้"
"เย็นนี้พี่ไม่อยู่นะ จะไปดินเนอร์กับแฟน"
"ไปเล้ยย ไม่อยากให้อยู่หรอก-^-"
15.30 น.
(เฮ้ย แกป่วยจริงๆหรอวะ)
"เออดิ แกว่ามาดิ จะทำไงต่อ"
(เออ แกนอนสำออยรอได้เลยเฟย์ไปหาแกถึงบ้านแน่ๆ)
"เออ ถ้าเฟย์ไม่มาภายใน 5 นาที แกตายแน่ๆ"
4 นาที 50 วินาที
...51...
...52...
...53...
...54...
...55...
"นายเขื่อนนนน อยู่บ้านมั้ยยยย"เสียงเล็กตะโกนเรียกผมอย่างบ้าคลั่งอยู่ที่ห้องรับแขก
"ว่าไง ฟืดๆ"ผมแกล้งสูดน้ำมูก
"นี่นายป่วยจริงๆหรอ งั้นนั่งลงเลย"ยัยขี้วีนพูดแล้วเดินไปที่ห้องครัว
"กินเลยนะ"เธพูดแล้ววางชามข้าวต้มร้อนๆลงตรงหน้าผมแล้วพูดต่อ"ถ้านายไม่กินฉันจะป้อนแล้วนะ"
"อ้า.."ผมอ้าปากรอ
10นาทีผ่านไป
"กินหมดแล้ว กินยาเลยนะ"
"เป็นห่วงฉันหรือไง"
"ก็เออน่ะสิ ถ้าไม่ห่วงจะยอมมาเพื่ออะไร-///-"
"จริงหรออ"
"เอ่อ..ฉันกลับล่ะฝันดี ห่มผ้าด้วยแล้วกัน-o-//"ยัยขี้วีนพูดแล้วเดินออกไป
ตอนยัยนี่หน้าแดงก็น่ารักไปอีกแบบแฮะ^///^
สถานะแผนการ:สำเร็จ(ตามเคย)