ปฏิบัติการตามจีบหัวใจยัยน่ารัก

แผนที่ 7 ได้รับความห่วงใย

สถานะปัจจุบัน:ไม่เคยโดนถามสารทุกข์สุกดิบแม้แต่นิด

เป้าหมาย:ได้รับความห่วงใย

ฟรึ่บ ฟรึ่บ ฟรึ่บ

"โอ้ย ไอ้เขื่อนแกจะเลิกพลิกกระดาษไปมาได้หรือยัง รำคาญนะเว้ย"ไอ้ป๊อปหันมาด่าผมที่นั่งพลิกหน้ากระดาษไปมาอย่างเบื่อหน่าย

"ก็ไม่รู้จะเริ่มแผนที่เจ็ดยังไงนี่หว่า"

"แกไปยืนตากแดดตากฝนซักสองชั่วโมงไปจะป่วยตายไปซะ"

"ว้า แย่จังช่วงนี้แล้งซะด้วยสิ"

"แกไปแช่อ่างจากุชชี่ที่บ้านไปเอาให้ตัวเปื่อยไปเลย"

"โอ้ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีๆ^^"

ณ บ้านของผม

"นี่เขื่อนเสร็จหรือยังพี่จะอาบน้ำบ้าง"

"โธ่ พี่มินก็ไปอาบที่ห้องน้ำชั้นสามเซ่ อย่าพึ่งมายุ่ง"

"อย่าให้รู้นะว่าทำอะไรอยู่ พี่เอาตายแน่"

ชิ!บ่นอยู่นั่นแหละอยู่ในห้องน้ำที่มีจากุชชี่ก็ต้องแช่น้ำอยู่สิ ถามแปลกๆอยู่ได้

วันต่อมา

"ฮ้าดดด~ชิ่ว"

"เป็นไงเมื่อวานแช่น้ำซะนานเลยไม่สบายเนี่ย วันนี่ไม่ต้องไปเรียนเดี๋ยวพี่ไปลาให้"พี่มินสั่งๆๆเหมือนเป็นแม่ขี้บ่น-*-

"ก็ได้"

"เย็นนี้พี่ไม่อยู่นะ จะไปดินเนอร์กับแฟน"

"ไปเล้ยย ไม่อยากให้อยู่หรอก-^-"

15.30 น.

(เฮ้ย แกป่วยจริงๆหรอวะ)

"เออดิ แกว่ามาดิ จะทำไงต่อ"

(เออ แกนอนสำออยรอได้เลยเฟย์ไปหาแกถึงบ้านแน่ๆ)

"เออ ถ้าเฟย์ไม่มาภายใน 5 นาที แกตายแน่ๆ"

4 นาที 50 วินาที

...51...

...52...

...53...

...54...

...55...

"นายเขื่อนนนน อยู่บ้านมั้ยยยย"เสียงเล็กตะโกนเรียกผมอย่างบ้าคลั่งอยู่ที่ห้องรับแขก

"ว่าไง ฟืดๆ"ผมแกล้งสูดน้ำมูก

"นี่นายป่วยจริงๆหรอ งั้นนั่งลงเลย"ยัยขี้วีนพูดแล้วเดินไปที่ห้องครัว

"กินเลยนะ"เธพูดแล้ววางชามข้าวต้มร้อนๆลงตรงหน้าผมแล้วพูดต่อ"ถ้านายไม่กินฉันจะป้อนแล้วนะ"

"อ้า.."ผมอ้าปากรอ

10นาทีผ่านไป

"กินหมดแล้ว กินยาเลยนะ"

"เป็นห่วงฉันหรือไง"

"ก็เออน่ะสิ ถ้าไม่ห่วงจะยอมมาเพื่ออะไร-///-"

"จริงหรออ"

"เอ่อ..ฉันกลับล่ะฝันดี ห่มผ้าด้วยแล้วกัน-o-//"ยัยขี้วีนพูดแล้วเดินออกไป

ตอนยัยนี่หน้าแดงก็น่ารักไปอีกแบบแฮะ^///^

สถานะแผนการ:สำเร็จ(ตามเคย)