เราจะรักกันได้ไหม TK
8.9
32)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" ร่างกายนี้มีพี่คนเดียวที่มีสิทธิ์นะ"
" พี่เองก็เช่นกัน ถ้ารู้ว่ามีคนอื่นนะ" แก้วเอ่ยบอกอย่างหมั่นไส้นิดๆ เพราะเธอรู้ว่าพี่ชายของเธอนั้นเสน่ห์แรงเพียงได้
" น้องแก้วจะทำอะไรพี่ครับ"
" จะเชือด แล้วก็สับๆๆๆ โยนให้เป็ดกินเลย"
" อย่านะ พี่ต้องเก็บเอาไว้ใช้กับเมียพี่ก่อน" ชายหนุ่มเอ่ยบอกพร้อมใช้นิ้วชี้มาที่หน้าอกของหญิงสาว
" ให้มันแน่เถอะว่าพี่จะมีแค่แก้วคนเดียว"
" เชื่อพี่สิ แก้วสวย น่ารักขนาดนี้ไม่ก็หลงจนไปไหนไม่ได้แล้ว" ชายหนุ่มเอ่ยบอกก่อนจะก้มลงมาคลอเคลียกับลำคอ
ขาวๆ ของหญิงสาว
" อื้ออออ เบาๆ ก็ได้ ดูสิว่ามันแดงไปหมดแล้ว"
" ไม่เห็นจะแดงเท่าไรเลย มาให้พี่กินแล้วดีกว่า"
" ไม่เอานะ" หญิงสาวเอ่ยบอกแล้วพยายามดันใบหน้าหล่อของชายหนุ่มออก แต่เธอก็ไม่สามารถทำได้อย่างที่ใจหวัง
หญิงสาวจำต้องปล่อยให้ชายหนุ่มนั้นคลอเคีลยอยู่อย่างนั้น
" อื้อออ หวานอีกแล้วคนดีของพี่"
" หยุดพูดเลย อายเป็นเหมือนกันนะ"
" งั้นพี่ปิดไฟดีกว่า จะได้ไม่อาย" ชายหนุ่มเอื้อมมือไปปิดไฟก่อนจะเริ่มบทเพลงรักกับหญิงสาวอย่างต่อเนื่อง มือหนา
เอื้อมไปสัมผัสกับอกอิ่มอวบของหญิงสาวที่เขาชอบ ก่อนจะพรมจูบไปทั้วใบหน้าและลำคอพร้อมทำรอยไว้
วันนี้ทั้งหมดก็เดินทางกลับมาถึงท่าเรือในตอนสายๆ แบงค์ให้ทุกคนขึ้นมานั่งบนรถตู้ของที่บ้านก่นอจะขับรถไป
ส่งแฟนสาวที่สนามบินก่อนจะเดินทางมายังบ้านพักตากอากาศ
" แล้วเจอกันที่กรุงเทพฯ นะค่ะพี่เบลล์"
" จร้า เจอกันนะทุกๆ คน" เบลล์เอ่ยบอกแล้วหันมากอดแก้มแฟนหนุ่มก่อนจะเดินเข้าไปในสนามบิน ไม่นานทั้งสาม
คนก็เดินทางมาถึงบ้านพัก
" กลับมาแล้วค่ะคุณป้าทั้งสอง" แก้วที่เดินควงแขนพี่แบงค์เข้ามาในบ้านเอ่ยบอกก่อนจะตรงดิ่งเข้าไปกอดคุณป้าของ
เธออย่างเอาใจ
" เป็นไงบ้าง สนุกไหมจ๊ะ"
" สนุกค่ะ ใช่ไหมค่ะพี่แบงค์" แก้วเอ่ยถามว่าที่คู่หมั้นของเธอก่อนจะเดินไปนั่งข้างๆ
" ใช่ครับ เราสนุกมากเลย"
" ใช่ครับ สนุกมากครับ" โทโมะที่นั่งมองอยู่ก็เอ่ยขึ้นมาบ้าง
" กลับมาเหนื่อยๆ ไปพักผ่อนเถอะ พรุ่งนี้เราก็จะกลับกันแล้ว" มารดาของแบงค์เอ่ยบอก
" ค่ะ งั้นแก้วขอตัวก่อนนะค่ะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วเดินขึ้นไปยังห้องนอน
" ผมก็เช่นกันครับ เหนื่อยมากครับ"
" งั้นก็อยู่บ้านดีๆ นะ เดี๋ยวป้าไปซื้อของฝากก่อน" ป้าของแก้วกับโทโมะเอ่ยบอกแล้วก็เดินกันออกไป สองหนุ่มต่าง
ก็เดินแยกกันไป แบงค์ออกไปเดินคุยโทรศัพท์กับแฟนสาว ส่วนโทโมะก็ขึ้นไปหาน้องสาวสุดที่รักที่ห้องนอน
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
" ใครค่ะ"
" พี่เองครับน้องแก้ว" ชายหนุ่มเอ่ยบอก ไม่นานแก้วก็เดินออกมาเปิดประตูให้ โทโมะรีบเดินเข้ามานอนบนเตียง
นอนทันที
" เข้ามาทำไมค่ะ ทำไมไม่ไปอยู่ห้องตัวเอง"
" ก็อยากนอนห้องนิอ่ะ" ชายหนุ่มพูดแค่นั้นก็หลับตาลงทันที แก้วมองชายหนุ่มที่นอนหลับก่อนจะเดินมาดึงผ้าห่มคลุม
ให้ก่อนที่ตัวเองจะเดินไปเปิดทีวีแล้วนั่งดูก่อนจะผล็อตหลับไปด้วยกัน
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
" แก้วลูก ตื่นได้แล้วลูก" ป้าของหญิงสาวมาเคาะประตูเรียก แต่ทั้งสองที่นอนหลับอยู่ยังไม่รู้สึกตัว
" แก้ว ตาโมะ" คุณป้าของทั้งสองเรียกเสียงดัง ทำให้ทั้งสองตื่นขึ้นมาทันที
" ทำไมมานอนด้วยกันแบบนี้ ป้าไม่ชอบเลย"
" เอ่อ..พอดีเรามานั่งดูทีวีด้วยกันนะค่ะ แล้วเผลอหลับไปนะค่ะคุณป้า" หญิงสาวเดินมากอดผู้เป็นป้าอย่างอ้อนๆ
" แน่ใจนะ" คุณป้าเอ่ยถามอย่างจับผิด
" ร่างกายนี้มีพี่คนเดียวที่มีสิทธิ์นะ"
" พี่เองก็เช่นกัน ถ้ารู้ว่ามีคนอื่นนะ" แก้วเอ่ยบอกอย่างหมั่นไส้นิดๆ เพราะเธอรู้ว่าพี่ชายของเธอนั้นเสน่ห์แรงเพียงได้
" น้องแก้วจะทำอะไรพี่ครับ"
" จะเชือด แล้วก็สับๆๆๆ โยนให้เป็ดกินเลย"
" อย่านะ พี่ต้องเก็บเอาไว้ใช้กับเมียพี่ก่อน" ชายหนุ่มเอ่ยบอกพร้อมใช้นิ้วชี้มาที่หน้าอกของหญิงสาว
" ให้มันแน่เถอะว่าพี่จะมีแค่แก้วคนเดียว"
" เชื่อพี่สิ แก้วสวย น่ารักขนาดนี้ไม่ก็หลงจนไปไหนไม่ได้แล้ว" ชายหนุ่มเอ่ยบอกก่อนจะก้มลงมาคลอเคลียกับลำคอขาวๆ ของหญิงสาว
" อื้ออออ เบาๆ ก็ได้ ดูสิว่ามันแดงไปหมดแล้ว"
" ไม่เห็นจะแดงเท่าไรเลย มาให้พี่กินแล้วดีกว่า"
" ไม่เอานะ" หญิงสาวเอ่ยบอกแล้วพยายามดันใบหน้าหล่อของชายหนุ่มออก แต่เธอก็ไม่สามารถทำได้อย่างที่ใจหวัง หญิงสาวจำต้องปล่อยให้ชายหนุ่มนั้นคลอเคีลยอยู่อย่างนั้น
" อื้อออ หวานอีกแล้วคนดีของพี่"
" หยุดพูดเลย อายเป็นเหมือนกันนะ"
" งั้นพี่ปิดไฟดีกว่า จะได้ไม่อาย" ชายหนุ่มเอื้อมมือไปปิดไฟก่อนจะเริ่มบทเพลงรักกับหญิงสาวอย่างต่อเนื่อง มือหนาเอื้อมไปสัมผัสกับอกอิ่มอวบของหญิงสาวที่เขาชอบ ก่อนจะพรมจูบไปทั้วใบหน้าและลำคอพร้อมทำรอยไว้ วันนี้ทั้งหมดก็เดินทางกลับมาถึงท่าเรือในตอนสายๆ แบงค์ให้ทุกคนขึ้นมานั่งบนรถตู้ของที่บ้านก่นอจะขับรถไปส่งแฟนสาวที่สนามบินก่อนจะเดินทางมายังบ้านพักตากอากาศ
" แล้วเจอกันที่กรุงเทพฯ นะค่ะพี่เบลล์"
" จร้า เจอกันนะทุกๆ คน" เบลล์เอ่ยบอกแล้วหันมากอดแก้มแฟนหนุ่มก่อนจะเดินเข้าไปในสนามบิน ไม่นานทั้งสามคนก็เดินทางมาถึงบ้านพัก
" กลับมาแล้วค่ะคุณป้าทั้งสอง" แก้วที่เดินควงแขนพี่แบงค์เข้ามาในบ้านเอ่ยบอกก่อนจะตรงดิ่งเข้าไปกอดคุณป้าของเธออย่างเอาใจ
" เป็นไงบ้าง สนุกไหมจ๊ะ"
" สนุกค่ะ ใช่ไหมค่ะพี่แบงค์" แก้วเอ่ยถามว่าที่คู่หมั้นของเธอก่อนจะเดินไปนั่งข้างๆ
" ใช่ครับ เราสนุกมากเลย"
" ใช่ครับ สนุกมากครับ" โทโมะที่นั่งมองอยู่ก็เอ่ยขึ้นมาบ้าง
" กลับมาเหนื่อยๆ ไปพักผ่อนเถอะ พรุ่งนี้เราก็จะกลับกันแล้ว" มารดาของแบงค์เอ่ยบอก
" ค่ะ งั้นแก้วขอตัวก่อนนะค่ะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วเดินขึ้นไปยังห้องนอน
" ผมก็เช่นกันครับ เหนื่อยมากครับ"
" งั้นก็อยู่บ้านดีๆ นะ เดี๋ยวป้าไปซื้อของฝากก่อน" ป้าของแก้วกับโทโมะเอ่ยบอกแล้วก็เดินกันออกไป สองหนุ่มต่างก็เดินแยกกันไป แบงค์ออกไปเดินคุยโทรศัพท์กับแฟนสาว ส่วนโทโมะก็ขึ้นไปหาน้องสาวสุดที่รักที่ห้องนอน
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
" ใครค่ะ"
" พี่เองครับน้องแก้ว" ชายหนุ่มเอ่ยบอก ไม่นานแก้วก็เดินออกมาเปิดประตูให้ โทโมะรีบเดินเข้ามานอนบนเตียงนอนทันที
" เข้ามาทำไมค่ะ ทำไมไม่ไปอยู่ห้องตัวเอง"
" ก็อยากนอนห้องนิอ่ะ" ชายหนุ่มพูดแค่นั้นก็หลับตาลงทันที แก้วมองชายหนุ่มที่นอนหลับก่อนจะเดินมาดึงผ้าห่มคลุมให้ก่อนที่ตัวเองจะเดินไปเปิดทีวีแล้วนั่งดูก่อนจะผล็อตหลับไปด้วยกัน
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
" แก้วลูก ตื่นได้แล้วลูก" ป้าของหญิงสาวมาเคาะประตูเรียก แต่ทั้งสองที่นอนหลับอยู่ยังไม่รู้สึกตัว
" แก้ว ตาโมะ" คุณป้าของทั้งสองเรียกเสียงดัง ทำให้ทั้งสองตื่นขึ้นมาทันที
" ทำไมมานอนด้วยกันแบบนี้ ป้าไม่ชอบเลย"
" เอ่อ..พอดีเรามานั่งดูทีวีด้วยกันนะค่ะ แล้วเผลอหลับไปนะค่ะคุณป้า" หญิงสาวเดินมากอดผู้เป็นป้าอย่างอ้อนๆ
" แน่ใจนะ" คุณป้าเอ่ยถามอย่างจับผิด
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ