เราจะรักกันได้ไหม TK

      วันนี้โทโมะกับแก้วชวนกันมาหาหนังสือเพื่อทำรายงานที่ห้องสมุด  ทั้งสองอยู่จนเย็น
     “ แก้วเร็วๆ หน่อย เดี๋ยวฝนจะตก”  โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว
     “ เสร็จแล้วค่ะ” ทั้งสองรีบเดินออกมาจากห้องสมุด  เมื่อออกมาจากห้องสมุดปุ๊บฝนก็ตกทันที
      “ จะมาตกอะไรตอนนี้เนี่ย” แก้วว่าก่อนจะเอาหนังสือที่ยืมมาจากห้องสมุดเก็บเข้าไปในกระเป๋าถือใบใหญ่
      “ ไปเร็วแก้ว ฝนตกใหญ่แล้ว” โทโมะจับมือหญิงสาววิ่งมาที่รถจอด
      “ หนาวไหมแก้ว” โทโมะเอ่ยถาม เพราะตอนนี้ทั้งสองนั่งอยู่เบาะหลังกันทั้งคู่  เพราะฝนที่ตกแรงทำให้ทั้งสองจึงเข้ามานั่งรอบนรถก่อน
      “ ดูสิพี่โมะ เปียกหมดเลย” แก้วเอ่ยบอกพี่ชาย
      “ เดี๋ยวรอฝนเบาลงกว่านี้ก่อนนะ แล้วค่อยกลับนะ  ไม่งั้นอันตรายแน่ๆ” โทโมะเอ่ยบอกแล้วหันมามองหญิงสาวก่อนจะตกใจ
      “ เป็นอะไรหรือเปล่าพี่โมะ” แก้วเอ่ยถามชายหนุ่มที่หันหน้าหนี
      “ เปล่าจ๊ะ พี่แค่ดูว่าฝนตกหนักแค่ไหน” โทโมะเอ่ยบอกเพราะตอนนี้หญิงสาวเปียกไปทั้งตัว  เสื้อนักศึกษาที่โดนน้ำมาก็แนบไปกับลำตัวทำให้เห็นบราที่อยู่ข้างในสีชมพูเข้ม  ดูเซ็กซี่มาก  เพราะแก้วโตเป็นสาวเต็มตัวแล้วและดูอวบอิ่มไปทั้งตัว
      “ พี่โมะมาเช็ดหน้าหน่อยสิ เดี๋ยวไม่สบาย” แก้วจับหน้าชายหนุ่มหันมาก่อนจะหยิบผ้าขนหนูผืนยาวที่อยู่ในรถเช็ดใบหน้าให้ชายหนุ่ม  โทโมะเองก็ลอบมองใบหน้าที่สวยของหญิงสาวที่อยู่ใกล้ๆ ก่อนจะเลื่อนใบหน้าเข้าไป
      “ อุ๊บ..” โทโมะจัดการปิดปากหญิงสาวอย่างห้ามใจไม่อยู่  แก้วเองก็ตกใจก่อนจะเคลิ้มตามชายหนุ่มที่สอดลิ้นเข้ามาชิมความหวาน  ก่อนจะจูบตอบชายหนุ่มกลับไป
      “ เอ่อ พี่ขอโทษ” โทโมะดันตัวหญิงสาวออกก่อนจะหันหน้าหนี
      “ แก้วก็ไม่ได้ว่าอะไรนิค่ะพี่ชาย ตอนเด็กๆ เราก็ยังเคยเล่นหอมแก้มกันเลย” แก้วเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้ชายหนุ่ม
      “ แต่ตอนนี้แก้วโตแล้วนะ ไม่ใช่เด็กอยู่” โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว
      “ ไม่เป็นไรนิค่ะ เพราะเราเป็นแฟนกัน” แก้วบอกแล้วหอมแก้มชายหนุ่ม  
      “ งั้นถามพี่ทำมากกว่าจูบก็ได้ใช่ไหม เพราะเราเป็นแฟนกัน” โทโมะเอ่ยถามหญิงสาวก่อนจะกวาดสายตามองรูปร่างของเธอไปทั่วตัว  เสื้อนักศึกษาที่เปียกแนบไปกับลำตัวของหญิงสาว  กระโปรงที่สั้นทำให้เห็นผิวขาวๆ
      “ พี่กล้าป่ะล่ะ” แก้วเอ่ยถามก่อนจะย้ายตัวเองขึ้นไปนั่งบนตักของชายหนุ่ม  โทโมะมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยหัวใจที่เต้นรัวผิดปกติ
      “ ทำไม ถ้าพี่กล้าจะให้พี่เหรอ” โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว  แต่ตอนนี้มือทั้งสองข้างเขายกขึ้นกอบกุมที่หน้าอกของหญิงสาวแล้ว
      “ ทะลึ่ง แก้วแค่ล้อเล่น” แก้วบอกก่อนจะปีนข้างไปนั่งเบาะหน้าคู่คนขับ  โทโมะมองตามอย่างเสียดายก่อนจะข้ามมาบ้างแล้วรีบขับรถกลับคอนโดทันที  แก้วเองที่รู้สึกไม่ค่อยสบายเพราะอาจจะเป็นเพราะฝนที่เธอโดนมาก็ได้ทำให้หญิงสาวหลับไป  โทโมะจึงอุ้มหญิงสาวขึ้นมาบนห้องก่อนจะจัดการเปลี่ยนเสือผ้าตัวเองและของหญิงสาว
       “ พี่ไม่ได้แอบดูนะ” โทโมะถอดเสื้อกับกระโปรงออกเหลือเพียงแต่บราสีชมพูเข้มกับกางเกงในตัวจิ๋วสีดำ  โทโมะเอาผ้าห่มมาคลุมตัวให้หญิงสาวก่อนจะค่อยๆ เอื้อมมือไปปลดตะขอเสื้อในออก  แล้วไล้ลงมาที่ขาของหญิงสาว  พร้อมเอาชุดนอนมาใส่ให้  ก่อนจะล้มตัวนอนข้างๆ แล้วกอดเอาไว้เมื่อหญิงสาวมีอาการหนาวสั่น
 
 
 
 
          เช้าวันรุ่งขึ้นโทโมะตื่นขึ้นมาก็มองไปที่หญิงสาวที่เข้านอนกอดไว้เมื่อคืน  แก้วเอาก็หันหน้ากลับมากอดชายหนุ่มไว้  ทำให้ชุดนอนที่บางของหญิงสาวและก็ไร้บราทั้งข้างบนและข้างล่างสัมผัสของคนที่โดนกอด  โทโมะเองก็พยายามกลั้นอารมณ์และแกะมือหญิงสาวออกจากตัว
      “ พี่โมะ ตื่นแล้วเหรอ” แก้วที่ลืมตาขึ้นมาเห็นชายหนุ่มตรงหน้า
      “ อืม แล้วแก้วอ่ะปวดหัวไหม” โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว
      “ ไม่อ่ะ แล้วใครเปลี่ยนเสื้อผ้าให้แก้วอ่ะ” แก้วเอ่ยถามโดยปล่อยกอดจากชายหนุ่ม
       “ พี่เอง แต่พี่ไม่ได้มองอะไรแก้วเลยนะ” โทโมะเอ่ยบอกพร้อมมองใบหน้าของหญิงสาว  ก่อนจะเลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้ๆ อย่างห้ามใจไม่อยู่  แก้วเองก็ไม่รู้ตัวก็ยื่นหน้าไปหาชายหนุ่มเหมือนกัน  ริมฝีปากของทั้งคู่ประกบกันอย่างลงตัวก่อนจะเคลิ้มตัวกันไป  โทโมะลุกขึ้นคร่อมตัวหญิงสาวเอาไว้ก่อนจะไล้จูบไปทั่วใบหน้าก่อนจะลงมาที่ซอกคอของหญิงสาว   แก้วที่โดนกระทำก็สอดมือไปในผมของชายหนุ่มก่อนจะกดเข้าหาตัวเอง  โทโมะค่อยๆ ปลดกระดุมชุดนอนกระโปรงหญิงสาวออกสีละเม็ด  แก้วเองก็แอ่นอกรับกับลิ้นร้อนๆ ของชายหนุ่มที่ตวัดลงมาบนเนินอกของหญิงสาว  
 
 
        ~~ อัพต่อให้อีกตอน ไม่รู้จะชอบกันหรือเปล่า เม้น โหวต ด้วยนะ ~~