เราจะรักกันได้ไหม TK

       " โอ้ เราไม่ใส่บราหรือเนี่ย" ชายหนุ่มเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม       " ก็มันสบายดีนิ ไม่เห็นแปลกเลยเวลานอนใครๆ ก็ไม่ใส่กันทั้งนั้นแหละ" หญิงสาวเอ่ยบอกโดยไม่สบสายตาชายหนุ่มอย่างเขิลอาย       " ดีซะอีก จะได้ไม่เสียเวลาถอด" ชายหนุ่มเอ่ยบอกแล้วก้มลงดูดอื่มกับอกงามอย่างหลงใหล  หญิงสาวเอ่ยก็รู้สึกดีที่ถูกชายหนุ่มกระทำให้ มือบางสอดเข้าในไปกลุ่มผมหนาของชายหนุ่มเพื่อระบายความเสียวซ่ายก่อนจะกดหัวลงกับอกงามของตัวเองอย่างต้องการมัน         " อื้อ..อืม...." หญิงสาวครางออกมาด้วยรอยยิ้ม  ร่างสูงปลดชุดนอนของหญิงสาวลงไปกองไว้กับพื้นก่อนจะพลิกตัวเอาเข้ากับผนังโดยให้หญิงสาวเป็นฝ่ายคร่อมตัวเองไว้แทน  ร่างบางเองก็ตอบสนองการกระทำของชายหนุ่มเช่นกัน มือบางเลื่อนลงมาจัดการกับเสื้อผ้าของร่างสูงออกไปจนหมด  ก่อนจะใช้มือลูบไล้ไปทั่วแผงอกหญิงสาวใช้เล็บไล้ไปตามตัวชายหนุ่มอย่างช้าๆ แค่นี้ก็ทำให้เขาหลงเกินไปแล้วมั้ง ชายหนุ่มคิดให้ใจก่อนจะลอบมองใบหน้าของหญิงสาวที่ส่งยิ้มมาให้อย่างยั่วยวน       " จะยั่วไปถึงไหนครับคนดี" ชายหนุ่มเอ่ยถามหญิงสาว       " ไม่ได้ยั่วสักหน่อย คิดมากนะค่ะ" หญิงสาวเอ่ยบอกก่อนจะเอื้อมมือมาสัมผัสที่ริมฝีปากของชายหนุ่มอย่างแผ่วเบาก่อนจะกดจูบลงไปซ้ำๆ อย่างอ้อยอิ่ง       " แบบนี้มันยั่วกันชัดๆ เลย" ชายหนุ่มเอ่ยบอกแล้วรั้งต้นคอของหญิงสาวไว้ก่อนจะจูบอย่างดูดดื่มก่อนจะค่อยๆ ประคองหญิงสาวให้เดินไปยังเตียงนอนให้นอน         " อื้ออออ..อืม" ทั้งสองครางออกมาก่อนจะแลกจูบกันไปมาตามความต้องการของกันและกัน       " หอม หวาน ไปทั้งตัวจริงๆ งั้นพี่ขอกินให้มันอิ่มไปเลยนะครับ" ชายหนุ่มไม่ว่าเปล่า จับขาเรียวของหญิงสาวแยกออกจากกันก่อนจะเอื้ออมือมาสัมผัสเนินนู้นช่วงล่างของหญิงสาวอย่างแผ่วเบา       " ยะ อย่าค่ะ"       " ถ้างั้นพี่ขอกินก่อนละกัน" ชายหนุ่มยันตัวคร่อมหญิงสาวก่อนจะกดจูบลงที่เรียวปากอันอวบอิ่มแล้ว  ก่อนที่ไซ้ลงมายังลำคอ แวะย้อกเย้ากับหน้าอกอันเต่งตึงของหญิงสาวให้เตรียมความพร้อมก่อนที่จะเข้าไปพิสูจน์ความหวานในตัวหญิงสาวต่อ บทเพลงรักของทั้งคู่ยังคงดำเนินต่อไป  ก่อนที่ทั้งคู่จะหลับใหลไปก็ใช้เวลาเกือบสองชั่วโมง
 
 
       เสียงมือถือของหญิงสาวดัง ทำให้แก้วขึ้นจากที่นอนก่อนจะคว้านหามือของจัวเองที่อยู่บนหัวเตียงนอนข้างๆ        " ว่าไงยัยฟาง" แก้วเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าเป็นเพื่อนสาวโทรมา        " คืนนี้ลอยกระทง ไปเที่ยวกันไหม ชวนแฟนแกไปด้วย" ฟางเอ่ยถามเพื่อนสาว        " เดี๋ยวไปคุยกันที่มหาลัยแล้วกัน ตอนนี้ขอนอนก่อน"        " หนักหรือไง"        " ไอ้บ้า แค่นี้นะ" แก้ววางสายก่อนจะล้มตัวนอนต่อ  โทโมะเป็นฝ่ายตื่นมาก็พบว่าผ้าห่มที่คลุมตัวหญิงสาวเลื่อนลงมาอยู่ที่เอวบาง  แต่หญิงสาวนอนคว่ำอยู่เลยมองไม่เคยเห็นสิ่งที่อยู่ใต้นั่นเท่าไร  เขาจึงเดินเข้าไปอาบน้ำแทนก่อนจะเดินออกมาแต่งตัวด้วยชุดนักศึกษา  โทโมะจึงก้มลงหยิบชุดนอนของหญิงสาวมาถือไว้ก่อนจะเดินลงมานั่งข้างๆ หญิงสาว        " ตื่นได้แล้วครับคนเก่งคนพี่" โทโมะก้มกระซิบเรียกหญิงสาว        " อืม กี่โมงแล้วค่ะ" แก้วเอ่ยถามพร้อมพลิกตัวให้นอนหงายขึ้น  ทำให้ชายหนุ่มเห็นหน้าอกอย่างเต็มตา        " เก้าโมงแล้วครับ ใส่เสื้อผ้าก่อนเถอะ ก่อนที่พี่จะอดใจไม่ไหวต่ออีกรอบ" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก        " ค่ะ" หญิงสาวรับชุดมาสวมก่อนจะรีบวิ่งกลับไปยังห้องนอนก่อนเพราะกลัวว่าคุณป้าหรือใครในบ้านจะมาเห็นเอาได้ เมื่อหญิงสาวอาบน้ำเสร็จก็เดินออกมาจากห้องด้วยกระเป๋าสะพายใบใหญ่หนึ่งใบก่อนจะเดินลงมาข้างล่าง        " คุณป้าค่ะ คืนนี้แก้วขอไปนอนค้างบ้านฟางนะค่ะ" แก้วเอ่ยบอกคุณป้า        " ทำไมล่ะลูก"        " ยัยฟางชวนไปเที่ยวงานลอยกระทงนะค่ะ แก้วกลัวว่าจะกลับดึกเลยจะนอนที่บ้านฟางนะค่ะ" แก้วเอ่ยบอก        " งั้นชวนพี่แบงค์ไปด้วยล่ะจ๊ะ"        " แก้วต้องชวนแน่นอนค่ะ เพราะจะต้องไปด้วยกันค่ะ" แก้วเอ่ยบอกพร้อมกับแบงค์ที่เดินเข้ามาในบ้านพอดี        " คุยอะไรเกี่ยวกับพี่หรือเปล่าครับน้องสาว พี่ได้ยินเสียงแว่วๆ" เสียงชายหนุ่มเอ่ยขึ้น        " หวัดดีค่ะพี่แบงค์" แก้วยกมือไหว้ชายหนุ่มด้วยรอยยิ้ม ทำให้ชายหนุ่มอีกคนที่นั่งอยู่ตรงข้ามถึงกับทำหน้าไม่พอใจ        " ทานอะไรกันอยู่ครับ พี่ขอทานด้วยคนได้ไหมเอ่ย"        " เชิญสิค่ะพี่แบงค์" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะเรียกเด็กในบ้านยกถ้วยโจ๊กมาให้ชายหนุ่มี่นั่งลงข้างๆ  และทั้งหมดก็ทานอาหารเช้าพร้อมพูดคุยกันไป โดยมีแค่โทโมะเท่านั้นที่ไม่ค่อยคุย  เอาแต่จ้องมองหญิงสาวของเขาตลอดเวลา  แต่ก็โดนสายตาที่ส่งค้อนมาให้เป็นระยะ        " แก้วอิ่มแล้วล่ะค่ะ งั้นแก้วอตัวก่อนนะค่ะ" แก้วเช็ดปากก่อนจะเอ่ยบอกคุณป้า        " ตั้งใจเรียนล่ะแก้ว" คุณป้าเอ่ยบอกหญิงสาว        " รับทราบค่ะ" แก้วกอดคุณป้าก่อนจะหอมแก้มทั้งสองข้าง        " ผมไปเรียนล่ะครับคุณป้า" โทโมะบอกแล้วเดินเข้ามากอดแล้วหอมแก้มทั้งสองข้างเช่นกัน        " ตั้งใจเรียนแล้วกัน อย่าโดเรียนล่ะเจ้าหลานชาย"        " เห็นผมเป็นคนแบบนั้นตั้งแต่เมื่อไรล่ะครับคุณป้า"        " ใครจะไปรู้ อ้าวไปเรียนกันได้แล้ว เดี๋ยวสาย" คุณป้าเอ่ยไล่ทั้งสอง        " เดี๋ยวให้แก้วไปกับผมเองครับ พี่ไปทำงานเถอะ" โทโมะเอ่ยบอกเมือ่เดินมาที่รถ        " เอางั้นก็ได้ แต่วันนี้ผมต้องยืมตัวน้องแก้วแปบนึงนะครับ" แบงค์เอ่ยบอกชายหนุ่ม