เราจะรักกันได้ไหม TK

       ชายหนุ่มที่ลืมตาขึ้นมาก็อมยิ้มทันทีเพราะใบหน้าอันหล่อของเขายังอยู่ตรงเนื้อนิ่มของหญิงสาว   ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นไปมองหญิงสาวที่นอนหลับตาพริ้มอยู่ก่อนจะค่อยๆ กดจมูกฝั่งลงไปกับร่องอกอันอวบอิ่มของหญิงสาวอย่างชอบใจ
       " พี่โมะอย่าสิ" หญิงสาวเอ่ยเรียกชายหนุ่มก่อนจะเอามือดันหน้าชายหนุ่มออก แล้วพลิกตัวหันหลังให้
       " ก็ได้ งั้นแก้วนอนไปก่อนนะ เดี๋ยวพี่ไปอาบน้ำก่อน" ชายหนุ่มว่าก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ  แก้วเองก็ค่อยๆ ลุกขึ้นนั่งก่อนจะเดินไปหยิบเสื้อคลุมมาใส่แล้วนั่งรอชายหนุ่มที่เดินเข้าไปอาบน้ำ
       " อ้าว ทำไมรีบลุกมาล่ะครับ" โทโมะที่เดินออกมาจากห้องน้ำเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าหญิงสาวนั่งรออยู่ที่ปลายเตียง
       " กลับโดนลักหลับมั้งค่ะ พี่ชายของแก้วยิ่งหื่นๆ อยู่ด้วย" แก้วเอ่ยบอกพี่ชายก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำ  ไม่นานหญฺงสาวก็เดินออกมาก่อนจะเลือกซื้อผ้าเดินเข้าไปแต่งตัวในห้องน้ำ
       " แก้ว ไปกินข้างข้างนอกกันไหม" โทโมะเอ่ยถามพร้อมสวมกางเกงยีนส์ตัวเก่งเข้าไป
       " แม่บ้านเตรียมอาหารไว้แล้วมั้ง ไว้พรุ่งนี้แล้วกันนะค่ะ"  แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม
       " ก็ได้ งั้นเราลงไปข้างล่างกันดีกว่า จะได้กินข้าวกัน" โทโมะเอ่ยบอกแล้วเดินคู่กับน้องสาวที่น่ารักลงมา
       " คุณป้ายังไม่กลับเหรอ" แก้วเอยถามแม่บ้านก่อนจะนั่งลงที่โต๊ะทานข้าว
       " ยังค่ะ"
       " งั้นตักข้าวได้เลย ฉันหิวแล้ว" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะเดินมานั่งฝั่งตรงข้ามกับหญิงสาว เพราะไม่อยากแสดงตัวออกมามากเดี๋ยวโดยแม่บ้านเอาไปฟ้องคุณป้าได้
       " น่ากินทั้งนั้นเลย พี่ชายต้องกินเยอะๆ นะค่ะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วหันไปมองหน้าชายหนุ่ม
       " ได้เลยครับ พี่ไม่ได้มากินข้าวที่บ้านนานแล้ว วันนี้ต้องกินให้จุใจไปเลย" โทโมะเอ่ยบอกแล้วเริ่มลงมือทานข้าวกันสองคนพี่น้อง  โดยมีแม่บ้านคอยยืนคุมอยู่ห่างๆ
       " อิ่มแล้วเหรอแก้ว ทำไมกินน้อยจัง"
       " พอแล้วค่ะ เดี๋ยวอ้วน" แก้วเอ่ยบอกพี่ชาย
       " อ้วนอะไรกัน น้องสาวพี่ตัวเล็กนิดเดียวเอง" โทโมะเอ่ยบอกแล้วทานข้าวต่อ
       " คุณหนูจะรับผลไม้ทานด้วยไหมค่ะ วันนี้มีแตงโม สัปปะรด และก็สตรอเบอรี่ค่ะ"
       " ก็ดีค่ะ"
       " งั้นรอสักครู่นะค่ะ"
       " ทำไมกินน้อยจังตัวเล็กของพี่" โทโมะเอ่ยถามเมื่อแม่บ้านเดินออกไปแล้ว
       " ไม่เอาอ่ะ แค่นี้ก็อึดอัดอยู่แล้ว"
       " กินน้อยเดี๋ยวไม่มีแรงสู้กับพี่นะครับ" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาวอย่างกวนๆ
       " พูดมากเดี๋ยวคืนนี้ไล่กลับไปนอนคอนโคคนเดียวเลย" แก้วเอ่ยบอกอย่างหมั่นไส้
       " เรื่องอะไรอ่ะ"
       " มาแล้วค่ะคุณหนู" แม่บ้านเอ่ยบอกแล้ววางจานอาหารลงตรงหน้าหญิงสาวก่อนจะถอยออกไปยืนอยู่ข้างหลัง
       " เดี๋ยวแก้วไปนั่งทานที่ห้องนั่งเล่นดีกว่านะค่ะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วยกจานผลไม้เดินออกไปทันที  โทโมะมองตามก่อนจะแกล้งทานต่ออีกสักแปบนึงก่อนจะขอตัวไปทานผลไม้ต่อกับน้องสาว
       " ทำอะไรอยู่เอ่ย" โทโมะเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าหญิงสาวเอาสตรอเบอรี่ใส่ไปในปากแต่ไม่หมดลูก คาเอาไว้อย่างนั้นก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูปเก็บไว้
       " พี่ขอกินผลไม้ด้วยสิ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วนั่งลงข้างๆ หญิงสาว  แก้วเองพยักหน้าตอบก่อนจะหันไปสนใจกับการถ่ายรูปต่อ  โทโมะมองหญิงสาวก่อนจะมองไปรอบๆ ห้อง  แล้วเลื่อนใบหน้าไปประกบปากกับหญฺงสาวก่อนจะฉกสตรอเบอรี่มาไว้ในปากตัวเองได้สำเร็จ
       " พี่โมะ ทำลุ่มลามอีกแล้วนะ ถ้ามีใครเห็นจะทำยังไง" แก้วเอ่ยถามพี่ชายอย่างงอนๆ
       " ไม่มีใครเห็นหรอกน้า พี่ตรวจตราเรียบร้อยแล้ว" โทโมะเอ่ยบอกแล้วยิ้มอย่างมีความสุขก่อนจะหยิบรีโมทมาเปิดดรายการต่างๆ   นั่งดูโทรทัศน์ไปได้ไม่นานก็ได้ยินเสียงรถขับเข้ามาจอด  ทั้งสองรีบกระโดดนั่งห่างออกจากกันทันที
       " ทำอะไรกันอยู่จ๊ะหลานรักทั้งสองของป้า" คุณป้าเอ่ยทักทายเมื่อเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่น
       " ทานผลไม้ค่ะ คุณป้าทานด้วยกันไหมค่ะ"
       " ไม่ล่ะจ๊ะ ป้าทานมาเรียบร้อยแล้ว แล้วตาโมะล่ะยังไม่กลับอีกเหรอ" คุณป้าหันมาถามหลานชายแท้ๆ
       " โธ่! คุณป้าครับ"
       " มีอะไรจ๊ะหลานชาย"
       " มาถึงก็ไล่เลยนะครับ ผมหลานของคุณป้านะครับ" โทโมะเอ่ยบอกคุณป้าก่อนจะเดินเข้ามากอดเอวไว้
       " จะอ้อนอะไรป้าอีก เก็บท่าอ้อนแบบนี้ไว้ให้สาวๆ ของแกเถอะ" คุณป้าเอ่ยบอกแล้วแกะมือเจ้าหลานชายออกก่อนจะลงนั่งข้างๆ หลานสาวบุญธรรม
       " ไม่มีสาวที่ไหนหรอกครับ คืนนี้ผมนอนค้างที่นี้นะครับ มันดึกแล้วขับรถกลับมันอันตราย"  โทโมะเอ่ยบอกผูเป็นป้า
       " ได้สิ ห้องและเสื้อผ้าก็มีอยู่ที่นี้แล้วไม่ใช่เหรอ"
       " ครับคุณป้า"
       " งั้นไปนอนได้แล้ว พรุ่งนี้ไม่มีเรียนหรือไง"
       " มีเรียนค่ะ แต่เป็นช่วงบ่าย" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะเดินเอาจานผลไม้ไปเก็บ
       " งั้นขึ้นนอนกันได้แล้ว ป้าเองก็เหมือนกัน เมื่อยตัวไปหมดเลย" คุณป้าบอกแล้วแกะมือเจ้าหลานชายที่กอดเอวไว้ออกก่อนจะเดินขึ้นบ้าน โดยมีหลานทั้งสองเดินมาตามหลังมาก่อนจะแยกเข้าห้องใครห้องมัน
       " คืนนี้นอนห้องพี่นะ"
       " ไม่เอาค่ะ เดี๋ยวคุณป้าเห็ฯเขาล่ะซวยแน่ๆ" แก้วเอ่ยปฏิเสธ
       " แก้วก็ทำแบบนี้สิ คุณป้าไม่รู้หรอก" ชายหนุ่มว่าก่อนจะเดินไปหยิบกุญแจห้องหญิงสาวออกมาแล้วจัดการล็อคประตูและเดินโอบเอวหญิงสาวเข้ามาในห้องนอนของตัวเอง
       " พอเลยนะพี่โมะ" แก้วเอ่ยห้ามชายหนุ่มที่กอดเธอจากด้านหลังแล้วก้มลงมาซุกซนที่ลำคอของเธอ
       " เมื่อกี้พี่ยังไม่ได้กินผลไม้เลย ขอกินหน่อยนะ" โทโมะเดินบอกแล้วจับหญิงสาวให้พิงกับผนังห้องก่อนจะกดจูบลงมาที่ริมฝีปากอวบอิ่มที่น่าลิ้มลองตรงหน้าอย่างดูดดื่ม   มือหนาลูบไล้ไปตามร่างกายของหญิงสาวก่อนที่มือหนาจะเลื่อนปลดกระดุมชุดนอนกระโปรงของหญิงสาวเพื่อให้เห็นสิ่งที่อยู่ด้านในเสื้อผ้า
       " โอ้ เราไม่ใส่บราหรือเนี่ย" ชายหนุ่มเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม