รักสุดท้ายของนายใจร้าย (NC++++++++สุดๆๆ)

9.3

เขียนโดย Lookpla

วันที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2555 เวลา 09.49 น.

  48 บท
  910 วิจารณ์
  99.13K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

มือของเขาก็ไม่อยู่เฉยจับกระชากแขนของแก้วไว้เหนือศีรษะอีกข้างก็ลูบไล้ไปตามเนื้อตามตัวของแก้วอย่างป่าเถื่อนและรุนแรง

โทโมะเลื่อนปากประประกบกับปากบางอย่างเร็วและแรงทำให้ร่างบางใต้ร่างไม่มีสิทธิ์ที่จะออกเสียงใดๆทั้งสิ้นได้แต่ดิ้นหายใจไม่ออกอยู่เบื้องล่าง

โทโมะจูบแก้วและควานหาความหวานในปากเทอเปนเวลานานหลายนาที่ จนจากที่แก้วดิ้นตอนนี้แก้วสงบลงเพราะไม่มีแรงที่จะดิ้นบวกกับหายใจไม่ออกแล้วโทโมะก็ยังจูบเทอโดยที่ไม่รู้เลยว่าตอนนี้แก้วสติเลือนหายและสลบไปแล้วพร้อมคาบน้ำตา

"หึ.."โทโมะหัวเราะในลำคอเมื่อเขาถอนจูบแก้วแล้วเห็นเทอสลบคาอกเขา

โทโมะมองดูร่างบางตรงหน้าที่ตอนนี้เทอหน้าและคอของเทอมีรอยแดงจากการกระทำที่โหดร้ายของเขาและตามแขนเล็กๆขาวๆของเทอก็มีรอยมือของเขาที่กำเทอไว้แน่น

เขากำลังคิดว่าทำเทอรุนแรงไปหรือเปล่ากับผู้ฟญิงที่เขาเพียงได้เจอเทอ2-3ครั้งเท่านั้นเอง

"ก๊อกๆๆนายครับคุณเขื่อนมาหาครับ" ลูกน้องของเขามาเรียกเพราะมีคนมาหาทำให้เขาต้องรีบออกไปแต่ก่อนเขาจะออกไป

"หึ..แต่ก็สมควรแล้วล่ะเทออยากเข้ามายุ่งและทำลายความรักของน้องชั้ลเอง ช่วยไม่ได้ถ้าชั้ลจะจัดการเทอแทนน้องสาวของชั้ล เทอกับชั้ลยังต้องอยู่ด้วยกันอีกนานเชียวล่ะ"เมื่อพูดกับร่างที่นอนอยู่จบก็รีบเดินออกไป

"เฝ้าประตูไว้ให้ดีๆให้เข้าไปจนกว่าชั้ลจะกลับมา 'โทโมะสั่งลูกน้อง2คนที่ยืนเฝ้าหน้าประตูห้องเก็บฟาง

"ครับนาย"ลูกน้องรับคำสั่ง

"อย่าประมาณ ถ้ายัยนั่นหายไปพวกแก2คนเตรียมเชญญาติมางานแกได้เลย"โทโมะพูดแล้วเดินออกไป

 

บ้านป๊อปปี้

ป๊อปปี้นั่งอยู่ที่โซฟากลางห้องนั่งเล่นเขานั่งเอามือกุมขมับของตัวเองที่น้องสาวของเขาหายไปตั้งแต่เมื่อเช้าจนตอนี้จะ20.00แล้วเขายังไม่เห็นแก้วเลย เขาออกไปตามหาแก้วที่ที่แก้วเคยไปเอาโทรศัพท์ของแก้วโทรหาเพื่อนของแก้วก็ปรากฏว่าไม่มีแก้วอยู่ที่ไหนเลยเขาเป็นห่วงน้องสาวเขามากเขาไปแจ้งความกับตำรวจก็ทำได้แค่ลงบันทึกประจำวันเอาไว้ไม่มีสิทธ์ที่จะเจอน้องสาวของเขาภายในวันนี้เลย

 

ตอนนี้สมองของเขาว่าเปล่าเพราะต้องเข้าใจผิดกับฟางที่เป็นคนรักแล้วน้องสาวคนเดียวของเขายังมาหายตัวไปอีกทำให้เขาต้องเครียดหนักเข้าไปอีก

"แก้ว น้องอยู่ไหนเนี่ย"ป๊อปปี้ที่ตอนนี้กำลังขับรถออกตามหาแก้วอยู่จนเกือบเที่ยงคืนเขาใจไม่ดีเลย เขาใจลอยไปแบบไม่รู้ตัว

"เอี๊ยดดดด โครม!!!"รถที่ป๊อปปี้ขับอยู่เกิดอุบัติเหตุกับรถยนต์ที่ขับสวนมาชนเข้าอย่าแรงทำให้รถของป๊อปปี้เสียหักพุ่งชนเข้ากับขอบถนนอย่างแรง กระจกรถแตกหัวป๊อปปี้ชนกับพวงมาลัยรถอย่างแรงและหมดสติไป

 

"เดี๋ยวตรงนั้นเกิดอะไรขึ้นทำไมรถตำรวจและพยาบาลเยอะอย่างนั้นอ่"ฟางที่ให้คนขับรถมารับที่บ้านเพื่อนเพื่อจะกลับบ้านเอ่ยถามคนขับรถขึ้น

"รถชนกันอ่ครับคุณฟาง"คนขับรถบอกคนเป็นเจ้านาย

"รู้ได้"ฟางถามต่อเพราะเทอมองไม่เห็นรถอีกคันเลย

"นั่นไงครับเขาเอาคนออกมาแล้ว โห..น่าจะหนักนะครับเนียเลือดท่วมตัวเลย"

ฟางมองตามไปที่คนขับรถของเทอพูด

และวก็ต้องตกใจเมื่อเห็นคนที่นอนบนเปลเลือดท่วมอยู่นั่นหน้าเหมือนคนรักของเขาที่มีเรื่องทะเลาะกัน  และเมื่อเทอมองดีๆก็ต้องตกใจและน้ำตาไหลออกมาทันที่ที่เปนป๊อปปี้  ฟางวิ่งออกมาจากรถทัทีโยไม่ฟังเสียงใดๆ

"คูรหนูๆคุณหนูจะไปไหนคับ"คนขับรถตกใจรีบร้องเรียกเจ้านายและวิ่งตามออกไป

ฟางเมื่อเดินเข้ามาดูใกล้ๆหัวใจของเทอก็ตกลงมาอยู่ที่ตาตุ่มทันทีเมื่อเทอเหนบุรุษพยาบาลกำลังใช้เครื่องช่วยหายใจให้ป๊อปปี้และกำลังปั๊มหัวใจ

ฟางรีบวิ่งเข้าไปจับมือป๊อปปี้ทันทีและร้องไห้ออกมาหนักขึ้นฟางกุมมือป๊อปปี้แน่นขึ้นและเรียกชื่อป๊อปปีเออกมาไม่ได้ศัพท์

"ป๊อป...ป๊อป ตื่นขึ้นมาสิลืมตาขึ้นมาลืมตาขึ้นคุยกับฟางเดี๋ยวนี้เลยนะ ป๊อป"ฟางขย่าตัวป๊อปแรงขึ้นๆเพื่อให้ป๊อปปี้ได้สติ

"เตรียมเอาคนไข้ขึ้นรถเร็ว  คนไข้ไม่ไหวแล้ว'บุรุษพยาบาลอีกคนพูดขึ้นเสียงดีง

"ป๊อปปปปปปปปปป"ฟางร้องเสียงดังและหนักขึ้น

"ขอนำคนไข้ขึ้นรถก่อนนะครับ"ฟางออกห่างแต่ไม่ยอมปล่อยมือป๊อปปี้

"ชั้ลขอไปด้วยได้มั๊ยคะ"ฟางพูด

"เชิญครับ"

ในรถฟางพร่ำเรื่อกชื่อป๊อปปี้ออกมาตลอดทางจนถึงร.พ.

รถเข็นของป๊อปปี้กำลังมุ่งหน้าไปที่ห้องฉุกเฉิน

"ญาติเข้าไม่ได้นะคะกรูณารอด้านนอกค่ะ"พยาบาลสาวพูดขึ้นเมื่อเห็นฟางจะเข้าตามป๊อปปี้ไป

ฟางนั่งรอป๊อปปี้หนน้าหอฉุกเฉินอย่างหน้าซีดเพราะเป็นห่วงป๊อปปี้ที่ตอนนี้ยังไม่ออกมาจากห้องฉุกเฉินนี้ก็ปาเข้าไป3ชั่วโมงแล้วแต่ยังไม่มีใครออกมาจากห้องนั้นเลย

"คุนหนูครับ"คนขับรถที่ตามมาด้วยเอ่ยเรียกเจ้านายของเขาเพราะดูเหมือนเจ้านายของเขาตอนนี้หน้าตาและอาการไม่ได้แตกต่างไปจากป๊อปปี้นักเพราะวันนี้ทั้งวันฟางยังไม่ได้กินอะไรเลยเอาแต่ร้องไห้เขาจึงเปนห่วงเจ้านายของเขาเพราเดี๋ยวจะเป็นอะไรไปอีกคน

"นายกลับไปก่อนเลยชั้ลจะอยู่จนกว่าป๊อปจะออกมา"

"แต่คุณหนูครับ"

"อ้อแล้วนายไม่ต้องบอกพี่โมะนะเดี๋ยวชั้ลบอกเอง"ฟางพูดแล้วไล่คนขับรถก่อนบ้านไปก่อน

"ครับคุณหนู"

 

"ป๊อป ..ป๊อปต้องไม่เปนอะไรนะป๊อปต้องอยู่กับฟางไม่งั้นฟางจะไม่ให้อ๓ยป๊อปจริงๆด้วย"ฟางฑุดและมองไปที่ประตูห้องฉุกเฉินที่ปิดสนิทไม่มีการเคลือนไหว น้ำตาไหลออกมานับไม่ถ้วน

"ญาติคนไข้ครับ"หมอออกมาจากห้องฉุกเนเรียกหาฟาง

"ค่ะ ชั้ลเปนแฟนเขาค่ะ"ฟางบอก

"ครับ..ตอนนี้คนไข้เสียเลือดมากหมออยากได้เลือดกรุ๊ปoครับ"

"ชั้ลค่ะ ชั้ลเลือดกรุ๊ปoค่ะ"

"ถ้างั้นเชิญทางนี้ครับ"

ฟางเดินตามหมอไปที่ห้องเจาะเลือด

"ป๊อป ฟางจะเอาเลือดของฟางใสไปในตัวป๊อปนะ ป๊อปต้องตื้นขึ้นมานะ"

"พร้องม๊ยค่ะ"พยาบาลสาวถามฟาง

"พร้อมค่ะ"

พยาบาลเจาะเลือดฟางเลือดสีแดงเข้มค่อยๆไหลเข้าถุงเลือด ฟางบีบมือตามที่พยาบาลบอก

"เสร็จแล้วค่ะ"พยาบาลสาวบอก

ฟางพยักหน้าและยิ้ม

"ฟลุบ"ฟางเมื่อลุกจากเตียงและกำลังก้วขาเดินก็เปนลมล้มลงไป


 

ตอนนี้เอาของป๊อปปี้กับฟางมาเสริฟก่อนนะคะ  ตอนหน้าโทโมะกับแก้วแน่ค่ะ

ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนะค่ะ

ไม่เกินคืนนี้จัดให้จ้า

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา