รักสุดท้ายของนายใจร้าย (NC++++++++สุดๆๆ)

แก้วและธามไทยนั่งกินอาหารที่ร้านอาารอยู่เป็นเวลานานมากจนผู้ชายคนนั้นลุกออกจากร้านไปแล้วทำให้บรรเทาความอึดอัดของเธอลงไปได้บางเป็นบางส่วนแต่ที่น่าอึดอัดมากๆตอนนี้คือธามไทยเพื่อนของเขานั้นมองเธอแปลกๆไปตั้งแต่ที่แก้วแกล้งเปลี่ยนเรื่องที่เขาถามเธอไปและรู้สึกว่าแก้วจะรู้จักกับผู้ชายคนนั้น

"นี้แกแก้วรู้จักกับผู้ชายคนนั้นหรอ"ธามไทยถามแก้วที่ตอนน้นั่งเขี่ยอาหารในจานของเธออยู่ทั้งๆที่ตอนแรกเธอกินอาหารอย่างอร่อย

"เปล่าหรอกฉันจะไปรู้จักเขาได้ไงเล่า"แก้วส่ายหน้าปฦิเสธิทันที่ที่เจอคำถามจากปากของเพื่อนของเธอเพราะนึกไม่ถึงว่าเขาจะรู้สึกแล้วถามออกมาตรงๆ

"ฉันรู้สึกว่าแกจะมองเขาัจังนะรู้ว่าฉันรู้สึกไปเอง'ธามไทยที่ถามแก้วเพราะความสงสัยที่แก้วคอยแอบลอบมองผู้ชายคนนั้นตั้งแต่ที่เข้ามาที่ร้านนี้แล้ว

"จะบ้าไง ฉันก็แค่มองไปรอบๆร้านเท่านั้นเองเห็นว่าร้านนี้ตกแต่งน่ารักดี ฉันชอบน่ะ"แก้วแกล้งทำเป็นเปลี่ยนเรื่องและก้มลงเขี่ยอาหารในจานเล่นต่อเพราะกลัวว่าธามไทยนั้นจะจับอาการของเธอได้

"ฉันก็แค่ถามเฉยๆเผื่อว่าฉันจะมีสิทธิ์เหมือนคนอื่นๆเขาบ้างก็เท่านั้นเองอ่ะ"ธามไทยพูดและมองไปที่แก้วที่ตอนนี้กำลังเขี่ยอาหารเล่นแลัจะเงยหน้าขึ้นมาสงสัยคำพูดที่เขาพูดออกไปแล้วเมื่อกี้นี้

"เหมื่อนความว่าไง มีสิทธิ์ มีสิทธิ์อะไร น่ายจะมีสิทธิ์อะไรในตัวของฉันห่ะธาม"แก้วเงยหน้าขึ้นมาถามธามไทยด้วยเสียงดังเพราะตอนนี้เขาพูดจาแปลกๆไปไม่เหมือนเดิมที่เขาและเธอพูดด้วยกันตลอด

"สิทธิ์ในหารเป็นแฟนของเธอไงแก้ว  ฉันเนี้ยพอจะมีสิทธิ์บ้างไหมที่จะคอยอยู่ข้างๆเธอมากกว่าเพื่อนที่เป็นอยู่ในตอนนี้คอยคิดถึงเธอมากกว่านี้ทุกๆอย่างที่เป็นมากกว่าเพื่อนคนหนึ่งที่จะสามารถทำกับคนที่เรารักมาตั้งนานได้อ่ะ ได้ไหมแก้ว "ธามไทยเอื้อมมือมากุมมือของแก้วเอาไว้และมองเธอด้วยสายตาแน่วแน่

"ฉัน..ฉันไม่คู่ควรกับคนดีๆอย่างแกหรอกเพราะแกยังไม่รู้อะไรที่เปลี่ยนไปเกี่ยวกับตัวของฉันอีกเยอะนะ  นายจะรับไม่ได้ซะมากกว่านี้ เชื่อฉันศิ"แก้วพูดออกไปแล้วชักมือของเธอออกมาก้มลงมองมือของตัวเองเอาไว้

"รู้อะไรไหม ฉันน่ะชอบเธอมาตั้งนานแล้วนะ ก่อนที่เธอจะไปเมื่องนอกอีกนานกว่านั้นอีกด้วยซ้ำแต่ฉันก็ไม่กล้าพอที่จะบอกกับเธอเพราะฉันมันขี้ขลาดกลัวไปซะทุกอย่าง  จำได้ไหมที่เพื่อนในห้องคอยเชียร์ให้เราคบกันเป็นแฟนน่ะฉันใจเต้นแทบแย่เพราะว่าเธอตอนนั้นอ่ะป๊อปสุดๆไปเลยมีผู้ชายหน้าตาดีๆเรียนเก่งมาขอคบกับเธอแต่เธอก็ไม่เลือกใครสักคนแต่กับฉันที่หน้าตาก็ไมใ่ได้ดี แถมยังการเรียนห่วยแตกอีกซึ่งถ้าเทียบกับเธอฉันนี้ห่วยสุดๆเลยฉันเลยไม่กล้าพอที่จะบอกกับเธอเพราะความเป็นเพื่อนด้วย"เขาพูดจบก็จะเอื้อมมือมากุมมือบ่างเล็กอีกรอบแต่เธอนั้นเร็วกว่าชักมือออกแล้วเอาลงไปใต้โต๊ะทันที

"แล้วตอนนี้แกไม่กลัวความเป็นเพื่อนจะหายไปบ้างหรอกที่แกมาบอกฉันวันนี้น่ะ"แก้วถามออกมาเพราะน้ำตาของเธอเริ่มคลอเบ้าเต็มไปหมอแล้ว

"่ฉันรู้ว่ามันต้องเป็นแบบนี้เพราะถ้าฉันพูดออกไปเธอก็จะรับไม่ได้เพราะความเป็นเพื่อนของเรามันค้ำคอของเรา2คนอยู่ใช่ไหม  ตอนแรกฉันก็คิดแบบนั้นนะแต่ที่เมื่อวานฉันโทรหาเธอแล้วเธอบอกวันนี้เราจะมากินข้าวกันเมื่อคืนนี้ฉันแทบไม่ได้นอนเลยน่ะเพราะฉันมัวแต่คิดว่าเธอจะเป็นอย่างไงบ้างจะสนิทอย่างที่เราเคยสนิทเหมือนเมื่อสมัยที่เรายังเรียนกันอยู่ไหม แล้วถ้าฉันพูดออกไปเธอจะทำยังไง"เขาพูดแล้วมองหน้าแก้วเหมือนกับตั้งการคำตอบที่จะหลุดออกจากปากของเธอในไม่ช้านี้

"ฉันขอโทษนะ ฉันไม่อยากให้แกต้องมานั่งเสียใจกับฉัน  เชื่อสิว่าอย่างแกน่ะไม่คบก็ฉันผู้หญิงก็พร้อมที่จะเข้ามาหาแกแล้วแกไม่จำเป็นต้องสรรหาความรักที่อยู่ด้วยกันแล้วไม่มีความสุขหรอกมันจะทำใหเทุกข์ด้วยกันทั้ง2คนเปล่าๆนะ เชื่อฉันสิว่าแกอ่ะไม่ได้เกิดมาเพื่อคู่กับฉันแบบคนรักหรอกแต่เราเกิดมาเพื่อเป็นเพื่อนที่รักกันสนิทกันตั้งหากล่ะ"แก้วพูดแล้วสบดวงตานิ่งๆของคนตรงข้างเธอ

"แต่ฉันไม่เคยที่จะแคร์ใคร  ถ้าความรักของเธอมันทำให้ฉันเจ็บปวดฝ่ายเดียวฉันก็ยอม ฉันยอมเจ็บ เพราะฉันรักแกได้ยินไหมแก้ว ฉันไม่ได้ชอบแกอย่างเดียวแล้วฉันรักแกเลยล่ะรักมาตั้งนานแล้วแล้วก็ไม่รักใครได้แล้สด้วย"ธามไทยพร้อมกับฉุดแขนของแก้วไปจับไว้อย่างแรง

"ฉันพร้อมที่จะเป็นเพื่อนของแกแต่จำเอาไว้ว่าฉันไม่พร้อมที่จะเป็นอะไรที่เป็นมากกว่าเพื่อนจำไว้  แล้วไว้แกคิดได้เมื่อไรค่อยโทรหาฉันแล้วกันนะเพราะตอนนี้พูดกันไปแกก็คงจะไม่รู้เรื่องหรอก"แก้วพูดแล้วลุกขึ้นยื่นเดินออกไปนอกร้านอย่างเร็วแล้วค่อยๆเปลี่ยนเป็นวิ่งไวขึ้น

"แก้ว..แก้ว เดี๋ยวสิรอฉันก่อนเธอยังฟังไม่จบนะ"ธามไทยที่ิ้งเงินจำนวนหนึ่งไว้ที่โต๊ะแล้ววิ่งตามแก้วออกไปนอกร้านทันที

แก้วที่วิ่งออกมานอกห้างแล้วตอนนี้หน้าของเธอชุ่มไปด้วยน้ำตาเปลียกไปหมดตั้งแต่ที่วิ่งออกมาจากร้านตั้งแต่ก้าวแรกแก้ววิ่งไปเจอเท็กซี่แล้วเรียกขึ้นรถทันที

"ไปไหนครับ"คนขับหันกลับมาถามเธอเพราะตั้งแต่เธอขึ้นมาได้สักพักก็ไม่บอกเส้นทางให้เขารู้ว่าจะไปไหน

"ช่วยขับไปเรื่อยๆหน่อยนะคะตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าจะไปไหนดี"แก้วบอกแล้วนั่งพงกับเบาะต่อ

"ครับ"คนขับพูดแล้วขับรถไปนิ่มๆด้วยความเร็วคงที่  ที่ไม่เร็วหรือช้าจนเกินไป

17.00น.

แก้วลงมาจากรถแล้วเดินเข้าไปที่สวนแห่งหนึ่งซึ่งเธอก็ไม่รู้ว่าที่ไหนคือที่ไหนเธอเดินตามทางอิฐที่เรียงต่อกันมีผู้คนมากมายมาพักผ่อนที่นี้ออกกำลังกายบ้างและนั่งพูดคุยกันบ้างตอนเย็นๆ

เธอนั่งลงที่ม้านั่งคิดทบทวนเรื่องราวที่ผ่านๆมาตั้งแต่ที่กลับมาที่ไทย2วันแรกเธอก็โดนคนที่ใจร้ายที่สุดจับตัวไปเพื่อที่เขาจะได้ทรมานเธอเพราะคิดว่าเธอจะไปแยกเรื่องของน้องสาวของเขา แล้วเมื่ออยู่ด้วยกันนานเขากลับทิ้งเธอมาแล้วหายไปโดยที่ไม่กลับมาอีกและหลายครั้งที่เธอไปไหนมาไหนเธอก็มักเห็นเขาก็บผู้หญิง

ที่ทำให้ครอบครัวของเธอนั้นเปลี่ยนไปแล้ววันนี้ที่เธอนัดออมากินข้าวกับเพื่อนที่สนิทที่สุดกลับมาทำให้เสียใจซ้ำแล้วซ้ำเล่าไใ่จบสักทีเธอนั่งร้องไห้ไปจนตอนนี้มองไปรอบๆไม่เจอผู้คนเหมือนตอนที่เธอเดินเข้ามาในตอนแรกท้องฟ้ามืดสนิทพระจันทร์เต็มดวงมาแทนที่พระอาทิตย์ที่หายไปตอนไหนไม่รู้

"เฮ้อ~"เสียงถอนหายใจของแก้วที่ถอนออกมาด้วยความเหนื่อยล้ากับเรื่องที่เกิดขึ้นที่ผ่านๆมา 

แก้วเดินออกมารอที่ถนนแต่ที่นี้เปลี่ยวมากเพราะไม่ค่อยมีรถที่ไหนผ่านมาเลยตั้งแต่ที่เธอเดินออกมารอที่ป้ายรถโดยสาร  ถนนของที่นี้เงียบมาที่นี้ไม่ใช่ในตัวเมื่องสักเท่าไรจึงไม่ค่อยมีรถแลนผ่านไปมาเป็นเรื่องปกติ

เธอนั่งรรถมาเกือบ2ชั่วโมงก็พึ่งจะมีรถแท็กซี่ที่ใหม่ๆผ่านมาทางนี้พอดีเธอเลยเรียกแล้วขึ้นรถทันที

"ไปหมู่บ้าน........ค่ะ"แก้วบอกคนขับแล้วนั่งพิงกับเบาะรถ

"ครับ"คนขับพูดแล้วขับรถไปเรื่อยๆ

"คุณมาที่ไหนได้ไงครับคนเดียว"คนขับพูดขึ้นเพื่ออกลบความเงียบในรถ

"ฉันนั่งรถมานั่งเล่นที่นี้เพื่อคิดอะไรนิหน่อยน่ะค่ะ"แก้วตอบกลับเพราะไม่ได้คิดอะไรมีคนคุยด้วยเวลานี้ก็ดีหมือนกันเพราะเธอจะได้ลืมเรื่องเครียดๆไปได้บ้าง

"ที่นี้มันนอกตัวเมื่องมากเลยนะครับเพราะมชไม่ค่อยมีใตรผ่านมาทางนี้ที่ผมมาทางนี้เพราะมาส่งผู้โดยสารผมยังไม่คิดว่าจะมีคนเรียกเข้าตัเมื่องอีกนะเนี้ย"คนขับพูดออกมาเพราะเขาไม่คิดว่าจะมีคนขึ้นกลับเข้าเมื่องด้วย

"อ๋อค่ะ "แก้วบอกแล้วเอนตัวเธอรู้สึกหนักๆที่ตาของตัวเองทั้งๆที่ตอนนี้องนาฬิกาแล้วพึ่ง2ทุ่มเองปกติเธอจะยังไม่ง่วงหรือวันนี้เธอเพียรมากไปเลยทำให้อ่อนเพียร

เธอหลับตาลงซบลงกับเบาะข้างหลังที่เธอนั่งอยู่โดยที่ไม่รู้อะไรเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้างกับเธอต่อมา

แหะๆทำให้แก้วหลับบนรถแล้วค้างใช่ไหมวันนี้พอก่อนเนอะๆพุ่งนี้มาเพิ่มต่วันนี้ก็เช่นเดินฝันหวานนะคะ เม้นๆๆให้ด้วยนะขอบคุณคะ