รักสุดท้ายของนายใจร้าย (NC++++++++สุดๆๆ)

9.3

เขียนโดย Lookpla

วันที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2555 เวลา 09.49 น.

  48 บท
  910 วิจารณ์
  99.11K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

28)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

ตอนนี้โทโมะเดินเข้ามาที่ห้องนอนของเขาแล้วเขาลงนอนที่ที่นอนสีขาวที่ยังคงอยู่ที่เดิมอย่างนั้นเขาเอาหน้าแนบกับหมอนแล้วย้อนคิดถึงหญิงสาวที่เขาจับมาตั้งใจที่จะจับตัวของเธอมาทรมานที่เขาเข้าใจว่าเธอเป็นตัวมารเข้ามาทำลายชีวิตของน้องสาวของเขาแต่เมื่ออยู่ด้วยกันทุกวันนานเข้าความรู้สึกที่เขามีต่อเธอก็เริ่มเปลี่ยนไปตามเวลา  ที่ๆเขาคอยแกล้เธอหรือใช้เธอทำนู้นนี้เขากลับยิ่งเห็นเสน่ห์ของเธอและเกิดความรักขึ้นทั้งที่เขาแทบไม่รู้ตัวเขานอนคิดถึงผู้หญิงที่เขาแทบจะไม่รู้จักเธอเลยสักนิดโทโมะนอนหลับตาลงช้าๆและเขาสู่ห้วงนิทาไปอย่างเงียบสงบ

หลายสัปดาห์ต่อมาที่บ้านป๊อปปี้

"อ้าว แก้วจะไปไหนหรอลงมาแต่เช้าเลย"ฟางที่เดินเข้าบ้านมาเห็นแก้วจะเดินออกนอกบ้านก็ทักขึ้น

"้พอดีแก้วนัดกับเพื่อนไว้น่ะค่ะก็เลยว่าจะไปเที่ยวกันนิดหน่อยที่ติดต่อกันได้"แก้วบอกกับฟางที่ตอนนี้ทั้ง2เข้ากันได้ดี

"จ๊ะ แล้วกินข้าวเช้ายังจ๊ะ"ฟางถามด้วยความเป็นห่วงแก้วและลูกในท้องของแก้ว   ตอนนี้ฟางมาดูแลแก้วเป็นพิเศษตั้งแต่ที่เธอบอกให้แก้วรู้ตัวฟางก็หาแต่ของบำรุงมาให้แก้วซึ่งทำให้ทั้ง2สนิทกันและสามารถคุยได้ทุกเรื่องกว่าที่ผ่านๆมา

"ยังค่ะ แก้วว่าจะไปกินข้าวกับเพื่อนข้างนอกน่ะ   ยังไงแก้วฝากพี่ป๊อปด้วยนะคะ"แก้วพูดแล้วเดินออกมารอเพื่อนของเธอที่นอกประตูรั้วบ้าน

"เดี๋ยวพี่ไปรอเป็นเพื่อนดีกว่านะ"แล้วทั้งฟางและแก้วก็เดินออกมารอเพื่อนที่นัดกันไว้เมื่อคืนนี้

"เอ๊ะ นั้นไงมาแล้ว "แก้วที่เห็นรถที่คุ้นเคยขับเข้ามาจอดเทียบที่หน้าบ้านของเธอก็พูดขึ้นซึ้งเรียกความสนใจของฟางมาก

"แก้ว!!"เสียงที่เรียกชื่อของแก้วดังออกมาทันทีที่ประตูดันคนขับเปิดออกมา

"อื้ม ฉันเองแกจะเรียกฉันทำไมเนี้ยห่ะ ทาม"แก้วพูดกับเพื่อนรักของเขาที่ไม่ได้เจอกันนานตั้งแต่ที่แก้วไปเรียนต่อที่ต่างประเทศครั้งนั้น

"ก็ฉัคิดถึงแกหนิ"ธามไทยหนุ่มหล่อมเข้มหน่อยๆ ริมฝีปากของเขาบางมากและอมชมพูระเรื่อ เป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์มากๆ เช้าชู้ ชอบเหล่และจีบหญิงไทั่ง ปากหวานเอาใจเก่ง สามารถครองใจผู้หญิงมานัดต่อนัดแล้ว เดินเข้ามาหาแก้วเพื่อนของเขาี่เธอไปเรียนต่อที่ต่างประเทศแล้วไม่ได้ติดต่อกันอีกเลยจนกระทั่งเมื่อหลายวันก่อนเขาได้เบอร์ของแก้วมาจากเพื่อนคนหนึ่งที่ไปเรียนพร้อมแก้วเธอให้เบอร์เขามาแต่เธอบอกว่าไม่แน่ใจว่าแก้วยังใช้เบอร์นี้อยู่หรือเปล่าเมื่อเขากลับมาบ้านเขาก็รีบเดินเข้ามาโทรหาเบอร์ที่เขาขอเพื่อนมาแล้วปรากฎว่ามีคนรับเป็นเสียงผู้หญิงที่เขาคิดว่าน่าจะเป็นแก้วเลยพูดคุยกันมาแล้วนัดกันออกมากินข้าวแล้วเดินเล่นในวันนี้

"กะ..แก้วนี้น่ะหรอเพื่อนของแก้วทำไมหล่อจังอ่ะ"ฟางที่หันมาหาแก้วแล้วทำตามโตถามแก้วมือของเธอยังชี้ไปที่ธามไทยด้วย

"ค่ะ เนี้แหละ  ธามไทย เพื่อนของแก้ว  เออนี่ธาม  พี่ฟางพี่แฟนของพี่ฉันเอง"แก้วแนะนำธามไทยให้ฟางและแนะนำฟางให้ธามไทยรู้จักกัน

"ง้นเดี๋ยวแก้วไปก่อนนะคะพี่ฟาง  ฝากพี่ป๊อปด้วยนะ"แก้วพูดแล้วผลักธามไทยไปที่รถ

ทั้ง2นั่งรถมาด้วยกันทามกลางความเงียบไม่มีใครที่จะเริ่มพูดก่อนจึงเกิดความเงียบไปจนถึงห้างสรรพสินค้าจุดหมายของทั้ง2คน

แก้วเดินลงจากรถสุดเท่ของธามไทยเดินนำหน้าเขาเข้าไปที่ในห้าง

"แก้ว อยากกินอะไรก่อนไหม"ธามไทยถามแก้วเพราะกลัวเธอจะหิวก่อน

"ไม่อ่ะฉันยังไม่ค่อยหิว แกหิวหรอ"แก้วตอบแล้วหันมาถามเขาแทน

"แล้วแต่แกฉันยังไงก็ได้"ธามไทยบอกแล้วยักไหล่ขึ้นข้างหนึ่ง

แก้วและธามไทยเดินเล่นอยู่ร่วม2ชั่วโมงก้หาร้านอาหารเพื่อที่จะเข้าไปกินข้าวเช้าที่ทั้ง2ยังไม่ได้กินกันเลย

"อยากกินร้านไหนล่ะ"ธามไทยถามแก้วที่เดินวนมาแล้วหลายๆรอบก็ไม่มีร้านไหนโดนใจเธอสักร้าน

"ร้านนั้นดีกว่า ฉันอยากกินร้านนั้นท่าจะอร่อยนะ"แก้วชี้ไปที่ร้านที่เมื่อกี้มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้าร้านไปคนเดียวเธอจึงอยากเข้าไปกินอาหารที่ร้านนั้น

"ร้านนั้นก็ได้งั้นเราไปกัน"ธามไทยพูดเสร็จก็เดินแล้วจับมือของแก้วเข้าไปในร้านด้วยทั้ง2เลือกนั่งโต๊ะที่มีความส่วนตัวอยู่ไม่น้อยในโซนที่ทั้ง2นั่งจะมีโต๊ะอยู่3 ตัวแต่ตัวหนึ่งได้มีคนนั่งไปแล้วเธอและเขาจึงไปนั่งอีกตัวที่ชิดกำแพงอีกด้านหนึ่ง

"แก้วกินอะไรดีอ่ะ"ธามไทยถามที่แก้วมัวแต่มองชายคนนั้น

"อะไรก็ได้ฉันกินได้กมดอ่ะแกสั่งมาเหอะ"แก้วพูดแต่ตาของเธอยังเหลือบไปมองโต๊ะตัวตรงข้างกำแพงอีกด้านหนึ่ง

ธามไทยที่หันไปถามแก้วแล้วไม่ได้คำตอบเลยสั่งอาหารเผื่อแก้วกับบริกรโดยที่ไม่ได้สนใจแก้วี่กำลังทำอะไรอยู่

"ว.....แก้ว.. แก้ว!!~"ธามไทยเรียกแก้วที่ไม่ยอมหันมาแล้วทุบโต๊ะเบาๆเพื่อเรียกเธอให้หันกลับมา

"อะ..อะไรเหล่าจะเสียงดังทำไมอายคนอื่นเขาดีนะที่มุมนี้ไม่ค่อยมีคนอยู่"แก้วพูดแล้วทำเสียงกลบเกลื่อนที่เธอเผลอมองชายคนนั้นไป

"ก็แกอ่ะเป็นอะไรเหล่าฉันเรียกตั้งนานก็ไม่หันถ้าไม่ทุบก็ไม่หันมาหรกมองอะไรหชนักหนาแกมองผู้ชายที่หันหลังคนนั้นหรอทำไม อ่ะคนที่แกรู้จักหรอ"ธามไทยถามแก้วทันทีที่เธอหันมา

""บะ..บ้าไง ฉันจะมองเขาทำไมเหล่าไม่ได้รู้จักกันสักหรชน่อยหนิแก้วพูดแล้วหันกับมาที่โต๊ะอย่างดิม

"ไอ้หมอนั้น ก็หน้าตาดีนะเมื่อกี้ก่อนที่เราจะเข้ามาที่ร้านนี้กันอ่ะ ฉันหันไปเห็นมันหน้าตาจัดว่าดีมาเลยนะ แต่สงสัยมันจะเป็นเกย์แน่เลยว่า หน้ามันหวานๆสวยๆอย่างไงไม่รู้ แถมมากินข้าวคนเดียวคนหล่ออ่ะเขาไม่กินข้าวคนเดียวหรอกนอกจากเป็นเกย์หรือถูกแฟนทิ้งน่ะ"ธามไทยไล่ยาวเรื่องผู้ชายคนนั้น

"แล้วแกจะบอกฉันทำไม แํนไม่ได้ชอบเขาสักหน่อยหนิ"แก้วทำท่าจะกินอาหารที่พึ่งมาเสริฟ

"เปล่าหรอกฉันเห็นแกมองเขาตั้งแต่ที่เข้ามาแล้ว แกไม่ชอบก็ดีแล้ว ฉันว่ามันต้องเป็นเกย์แน่ถ้าแกชอบมันนะแกจะเสียใจที่ได้อยู่กับมัน ฉันดีกว่าถ้าแกอยากมีความสุขมาลองคบกับฉันไหม"ธามไทยที่ตอนแรกพูดแบบสบายพอมาถึงตอนหลังเขากลับทำเสียงจริงจังขึ้นมา

"ก็นี้ไงฉันก็คบกับแกอยู่ไงเราเป็นเพื่อนที่รักกันและมีความสุขที่สุดแล้วแฟนอ่ะยังไม่ต้องไปหาหรอก"แก้วพูดแล้วก้มหน้ากินอาหารต่อ

'ฉันหน่ะเคยเสียใจกับผู้ชายที่หน้าหวานๆสวยๆอย่างที่นายพูดมาเยอะแล้วแต่ฉันยังผ่านมันมาได้ฉันจะไม่กลับไปเป็นแบบนั้นอีกเด็ดขาด'แก้วคิดในใจเธอรู้ว่าผู้ชายที่นั่งอยู่อีกข้างหนึ่งของเธอนั้นเป็นใครนี้คือสาเหตุที่เธอต้องเลือกเข้าร้านอาหารนี้เพื่อให้แน่ใจว่าเป็นเขาจริง   แล้วก็ก้มหน้ากินอาหารที่อยู่ที่อยู่บนโต๊ะเพื่อเก็บอาการไม่ให้เพื่อนของเขารู้ว่าเธอนั้นรู้สึกอะไรอยู่


 

แหะๆปวดแขนมากเลยวันนี้กับเมื่อวานไปเรียนยูโดมาอ่ะปวดแขนมากเลยไม่ได้อัพเลยเดี๋ยวจะอัพให้ทุกวันนะประมาณนี้แหละเดี๋ยววันอาทิตย์จะร่วมยอดให้วันอาทิตย์หยุดเรียนยูโด1วันอ่ะ  ไปแล้วนะฝันดีทุกๆคนค่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา