รักสุดท้ายของนายใจร้าย (NC++++++++สุดๆๆ)
9.3
20)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความวันที่4ของการอยู่กรุงเทพของแก้ว
ตั้งแต่ที่โทโมะไม่มาหาแก้วจนถึงปัจจุบันนี้ก็6วันแล้วก่อนที่แก้วนั้นจะออกจากโรงพยาบาล
แก้วนั่งเฝ้ารอคนรักของเทออย่างใจจ่อว่าเมื่อไรจะมาหาเทอบ้างป๊อปปี้และฟางยืนมองแก้วอยู่ที่สนามหญ้าหลังบ้านที่มีแก้วนั่งอยู่กลางสนามแล้วสงสารน้องเพราะตอนนี้โทโมะยังไม่ติดต่อกับมาเลยและพวกเขาก็ติดต่อหาโทโมะไม่ได้ด้วย
"ป๊อปว่าไอ้โมะมันต้องติดยัยพิมแล้วแน่เลยถึงยังไม่กลับมาแบบนี้"ป๊อปปี้พูดเพราะเขายังไม่เชื่อใจในตัวของโทโมะ
"อาจจะไม่ใช่ก็ได้ "ฟางแก้ตัวให้พี่ชายของเทอแต่ก็ไม่ได้มากเพราะเดี๋ยวเทอกับป๊อปปี้จะทะเลาะกันเปล่าๆ
"ถ้าไม่ใช่แล้วทำไมมันถึงยังไม่มาล่ะปล่อยให้ยัยแก้วรอแบบนี้ได้ยังไง!!"ป๊อปปี้พูดขึ้นเพราะยิ่งมองน้องสาวของตัวเองก็ยิ่งโมโหโทโมะมากขึ้น
"ฟางว่าเราเข้าบ้านกันดีกว่าป่ะป๊อป"ฟางดันตัวป๊อปปี้เข้าไปในบ้าน
14.00น.
ตอนนี้ทั้ง3คนที้งแก้ว ฟาง และ ป๊อปปี้ก็นั่งรถมาที่ห้างสพรรสินค้าแห่งหนึ่งซึ่งเป็นที่จุดร่วมของวุ่ยรุ่นที่ชอบมาช็อปปิ้งกัน ป๊อปปี้และฟางพาแก้วออกมาหาอาหารกินแล้วเดินเล่นเพื่อให้แก้วนั้นผ่อนคลาย
"แก้วอยากกินอะไร'ฟางถามแก้วก่อน
"แก้วอะไรก็ได้ค่ะ'แก้วตอบและยิ้มให้กับฟาง
"พี่ว่าร้านอาหารญี่ปุ่นร้านนั้นดีกว่า"ป๊อปปี้บอกแล้วเดินนำเข้าร้านไป
แก้วและฟางจึงเดินเข้าไปนั่งตามที่ร้านอาหารญี่ปุ่น
ทั้งสามสั่งอาหารกันแล้วนั่งคุยกันในขณะที่รออาหารมาเสริฟ
"ร้านยาโยอิ ยินดีต้อนรับครับ'พนักงานหน้าร้านกล่าวต้อนรับลูกค้าที่เข้ามาใหม่
เป็นคู่หญิงสาวของชายหนุ่มที่เดินโอบไหล่กันเข้ามาในร้านอาหารทั้ง2เดินเข้ามาและนั่งโต๊ยที่ตรงข้างกับแก้ว แมื่อแก้วเห็นก็ถึงกับช็อกกับภาพตรงหน้าที่ชายหนุ่มคนนั้นคือคนเดียวกับที่แก้วนั้นคุ้นเคยมากซะจนเทอเฝ้าคิดถึงและรอเขามาจนเกือบอาทิตย์แต่เมื่อได้เห็นโทโมะที่คุยกับพิมอย่างสนิทสนมและยังเติมความหวานให้กันตลอดเวลาที่เข้ามาในร้านยิ่งทำให้เทอนั้นไม่อยากที่จะอยู่ต่อที่ร้านนี้แล้วด้วยซ้ำแต่ก็ไม่อยากลุกไปเพราะป๊อปปี้กับฟางยังไม่เห็นโทโมะและพิมที่พึ่งเข้ามาในร้านแก้วไม่อยากให้เรื่องของเทอมีปัญหาอะไรจึงนั่งเงียบที่โต๊ะและกินอาหารที่พนนักงานของร้านนำมาเสริฟเทอไม่รู้รสชาติของอาหารด้วยซ้ำได้แต่พยายามไม่หันไปมองที่ภาพบาดตาบาดใจนั้นอีกจนทนอดอั้นน้ำตาที่จะไหลลงมา
ทางด้านพิมและโทโมะ
พิมตั้งใจที่จะมาที่ร้านอาหารญี่ปุ่นนี้เพราะเมื่อเทอเดินเข้ามาแล้วผ่านร้านนี้เทอก็ได้เห็นแก้วที่นั่งอยู่เก้าอี้โต๊ะตัวในสุดทำให้เทอเลือกเข้ามาในร้านอาหารนี้เพราะต้องการให้แก้วเห็นว่าเทออยู่กับใครเพื่อตอกย้ำแก้วว่าเทอชนะ
"ที่เทอทำมันจะมากไปแล้วนะ ปล่อยเดี๋ยวนี้ถ้าเทอยังอยากให้ชั้ลนั่งอยู่ที่นี้!!"โทโมะที่รู้ว่าพิมคิดอะไรอยู่จึงเป็นฝ่ายพูดขึ้นก่อนเพราะเขารู้ว่าพิมต้องการให้แก้วนั้นเห็นว่าเขานั้นอยู่กับพิม
"ทำไมคะกลัวนังนั่นมันเสียใจหรอ"พิมพูดแล้วขยับเข้ามาใกล้กับโทโมะอย่างเดิม
"เทออย่ามีเรียกแก้วว่านังถ้าไม่อยากโดนดี'โทโมะพูดขู่พิมทำให้พิมหน้าซีด
"ก็ลองดูสิว่าใครจะแน่กว่ากัน!!"พิมหน้าซีดได้แปบเดียวก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมเราพะเทอชูแผ่นซีดีขึ้นมานี่คือเหตุผลที่เขายอมมากับพิม
"อาหารมาแล้วเทออยากกินไม่ใช่หรอกินซะสิมัวแต่พูดอยู่นั้นแหละ"โทโมะ
แค่นี้ก่อนนะไปซื้ออาหารหมาก่อน
ตั้งแต่ที่โทโมะไม่มาหาแก้วจนถึงปัจจุบันนี้ก็6วันแล้วก่อนที่แก้วนั้นจะออกจากโรงพยาบาล
แก้วนั่งเฝ้ารอคนรักของเทออย่างใจจ่อว่าเมื่อไรจะมาหาเทอบ้างป๊อปปี้และฟางยืนมองแก้วอยู่ที่สนามหญ้าหลังบ้านที่มีแก้วนั่งอยู่กลางสนามแล้วสงสารน้องเพราะตอนนี้โทโมะยังไม่ติดต่อกับมาเลยและพวกเขาก็ติดต่อหาโทโมะไม่ได้ด้วย
"ป๊อปว่าไอ้โมะมันต้องติดยัยพิมแล้วแน่เลยถึงยังไม่กลับมาแบบนี้"ป๊อปปี้พูดเพราะเขายังไม่เชื่อใจในตัวของโทโมะ
"อาจจะไม่ใช่ก็ได้ "ฟางแก้ตัวให้พี่ชายของเทอแต่ก็ไม่ได้มากเพราะเดี๋ยวเทอกับป๊อปปี้จะทะเลาะกันเปล่าๆ
"ถ้าไม่ใช่แล้วทำไมมันถึงยังไม่มาล่ะปล่อยให้ยัยแก้วรอแบบนี้ได้ยังไง!!"ป๊อปปี้พูดขึ้นเพราะยิ่งมองน้องสาวของตัวเองก็ยิ่งโมโหโทโมะมากขึ้น
"ฟางว่าเราเข้าบ้านกันดีกว่าป่ะป๊อป"ฟางดันตัวป๊อปปี้เข้าไปในบ้าน
14.00น.
ตอนนี้ทั้ง3คนที้งแก้ว ฟาง และ ป๊อปปี้ก็นั่งรถมาที่ห้างสพรรสินค้าแห่งหนึ่งซึ่งเป็นที่จุดร่วมของวุ่ยรุ่นที่ชอบมาช็อปปิ้งกัน ป๊อปปี้และฟางพาแก้วออกมาหาอาหารกินแล้วเดินเล่นเพื่อให้แก้วนั้นผ่อนคลาย
"แก้วอยากกินอะไร'ฟางถามแก้วก่อน
"แก้วอะไรก็ได้ค่ะ'แก้วตอบและยิ้มให้กับฟาง
"พี่ว่าร้านอาหารญี่ปุ่นร้านนั้นดีกว่า"ป๊อปปี้บอกแล้วเดินนำเข้าร้านไป
แก้วและฟางจึงเดินเข้าไปนั่งตามที่ร้านอาหารญี่ปุ่น
ทั้งสามสั่งอาหารกันแล้วนั่งคุยกันในขณะที่รออาหารมาเสริฟ
"ร้านยาโยอิ ยินดีต้อนรับครับ'พนักงานหน้าร้านกล่าวต้อนรับลูกค้าที่เข้ามาใหม่
เป็นคู่หญิงสาวของชายหนุ่มที่เดินโอบไหล่กันเข้ามาในร้านอาหารทั้ง2เดินเข้ามาและนั่งโต๊ยที่ตรงข้างกับแก้ว แมื่อแก้วเห็นก็ถึงกับช็อกกับภาพตรงหน้าที่ชายหนุ่มคนนั้นคือคนเดียวกับที่แก้วนั้นคุ้นเคยมากซะจนเทอเฝ้าคิดถึงและรอเขามาจนเกือบอาทิตย์แต่เมื่อได้เห็นโทโมะที่คุยกับพิมอย่างสนิทสนมและยังเติมความหวานให้กันตลอดเวลาที่เข้ามาในร้านยิ่งทำให้เทอนั้นไม่อยากที่จะอยู่ต่อที่ร้านนี้แล้วด้วยซ้ำแต่ก็ไม่อยากลุกไปเพราะป๊อปปี้กับฟางยังไม่เห็นโทโมะและพิมที่พึ่งเข้ามาในร้านแก้วไม่อยากให้เรื่องของเทอมีปัญหาอะไรจึงนั่งเงียบที่โต๊ะและกินอาหารที่พนนักงานของร้านนำมาเสริฟเทอไม่รู้รสชาติของอาหารด้วยซ้ำได้แต่พยายามไม่หันไปมองที่ภาพบาดตาบาดใจนั้นอีกจนทนอดอั้นน้ำตาที่จะไหลลงมา
ทางด้านพิมและโทโมะ
พิมตั้งใจที่จะมาที่ร้านอาหารญี่ปุ่นนี้เพราะเมื่อเทอเดินเข้ามาแล้วผ่านร้านนี้เทอก็ได้เห็นแก้วที่นั่งอยู่เก้าอี้โต๊ะตัวในสุดทำให้เทอเลือกเข้ามาในร้านอาหารนี้เพราะต้องการให้แก้วเห็นว่าเทออยู่กับใครเพื่อตอกย้ำแก้วว่าเทอชนะ
"ที่เทอทำมันจะมากไปแล้วนะ ปล่อยเดี๋ยวนี้ถ้าเทอยังอยากให้ชั้ลนั่งอยู่ที่นี้!!"โทโมะที่รู้ว่าพิมคิดอะไรอยู่จึงเป็นฝ่ายพูดขึ้นก่อนเพราะเขารู้ว่าพิมต้องการให้แก้วนั้นเห็นว่าเขานั้นอยู่กับพิม
"ทำไมคะกลัวนังนั่นมันเสียใจหรอ"พิมพูดแล้วขยับเข้ามาใกล้กับโทโมะอย่างเดิม
"เทออย่ามีเรียกแก้วว่านังถ้าไม่อยากโดนดี'โทโมะพูดขู่พิมทำให้พิมหน้าซีด
"ก็ลองดูสิว่าใครจะแน่กว่ากัน!!"พิมหน้าซีดได้แปบเดียวก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมเราพะเทอชูแผ่นซีดีขึ้นมานี่คือเหตุผลที่เขายอมมากับพิม
"อาหารมาแล้วเทออยากกินไม่ใช่หรอกินซะสิมัวแต่พูดอยู่นั้นแหละ"โทโมะ
แค่นี้ก่อนนะไปซื้ออาหารหมาก่อน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ