แผนรัก มัดใจนายลูกครึ่ง

โทโมะเดินออกมาจากห้าง และคิดว่าจะไปคลายเคลียดที่ัผับซะหน่อย แต่เผอิญไปเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง
กำลังจะข้ามถนน เทอดูเหม่อเลยไม่ได้มองรถที่กำลังขับมาด้วยความเร็ว 
แก้ว: เฮ้อ คิดถึงนายคนนั้นจัง ทำไมเรานึกถึงเค้าตลอดเลยนะ กรี๊ดด! 
พอได้สติมองไปก็เจอรถขับมาด้วยความเร็ว จะวิ่งหนีแต่ขาดันไม่ทำตามที่ร่างกายต้องการ ยืนนิ่งตาค้างอยู่อย่างงั้น
โอ๊ย! 
แก้ว: ฉันตายแล้วหรอเนี้ย ฮืออ ๆ ศพฉันต้องเละน่าเกียจแน่ๆเลย ฮืออ อ ~ แต่ว่าทำไมฉันไม่รู้สึกเจ็บเลยล่ะ
แล้วก้ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นในใจคิดว่า ยังไม่ทันได้เจอเนื้อคู่เลย ต้องมาตายซะแล้ว T T
แก้ว: อ๊ะ (พอลืมตาขึ้นมา เจอโทโมะก็ตกใจ มัวแต่จ้องตาค้าง)
โทโมะ: เฮ่! เทอ ลุกไปได้แล้ว เจ็บโว้ย
แก้ว: ........ (เนื้อคู่ของช้านนนี้ *0*)
โทโมะ: เทอ!!!!!!!!!!!!
แก้ว: ฮ้ะ! อ่ะ เอ่อ คือ ขอโทดค่ะ
พูดจบก็รีบลุกขึ้น 
โทโมะ: เดินประสาอะไร ข้ามถนนแล้วไม่มองซ่าย-ขวา เทอโง่หรือเปล่า!!
แก้ว: ขะ..ขอโทดค่ะ (เชอะ! แค่นี้ก็ต้องด่ากันด้วยหรอ)
โทโมะ: คราวหน้าคราวหลัง หันระวังให้มันมากกว่านี้สิ ถ้าฉันไม่มาช่วยเทอป่านนี้ ต้องจองวัดแล้ว!
แก้ว: (ก้มหน้าลง) ฮึก
โทโมะเมื่อเห้นว่าแก้วร้องไห้ก็คิดว่าตัวเองพูดแรงเกินไป
โทโมะ: เอ่อ ร้องทำไม ฉันเตือนเพราะฉันเป็นห่วง คราวหน้าก็ระวังตัวด้วยล่ะ (พูดจบก็ ขยี้หัวแก้วเบาๆ)
แก้ว: *o* นายเป็นห่วงฉันด้วยหรออออออออ
โทโมะ: เทอนี้แปลกแฮะ เมื่อกี้ยังร้องไห้อยู่เลย แต่ก็ดีแล้ว งั้นฉันไรล่ะ
แก้ว: อร๊ายยย! มีความสุขจังงงงงงงงงงงง
 
@ คอนโดแก้ว
~เนื่องจากตอนนี้ มีคนๆหนึ่งกำลังว้าวุ่นในใจ จะทนเก็บคำๆนั้นเอาไว้ได้นานแค่ไหนไม่รู้เลย~
มองสายเข้า เห็นว่าเป็นพี่ชายก็รีบรับ
แก้ว: พี่ป็อป หายไปตั้งนานทำไมไม่โทรหากันบ้าง มีแต่พ่อกับแม่ที่โทรหาแก้ว พอจะขอคุยกับพี่ป็อป ก็บอกว่า
พี่ไม่อยู่ พี่หายไปไหนเนี้ย แล้วจะกลับเมื่อไร ไม่คิดถึงแก้วเลยใช่ไหมฮ่ะ!
ป็อป: เฮ้ย! ไอน้องบ้า ใจเย็นดิ 
แก้ว: ก็ได้ แล้วพี่กับพ่อแม่ จะกลับเมื่อไรอ่ะ
ป็อป: พรุ่งนี้
แก้ว: เร็วจัง
ป็อป: เอ้า! ไอ้น้องคนนี้นิ ตอนแรกพูดเหมือนอยากให้รีบกลับ พอบอกพรุ่งนี้ มาบอกเร็ว
แก้ว: อิอิ ฝันดีนะพี่ชาย ฝากบอกพ่อแม่ด้วยน้ะ แล้วขอของฝากด้วย
ป็อป: รู้แล้วน่า ฝันดี!
 
@ สนามบิน
แก้ว: พ่อจ๋าา แม่จ๋าา ไอ้พี่ป็อป คิดถึงจังเลยยย
ป็อป: ทำไม่เรียกพี่ซะเหมือนไม่อยากเจอ แต่เรียกพ่อแม่ซะหวานนเลยนะ เชอะ
แก้ว: โอ๋ ๆ อย่างอน  ไหนของฝากอ่ะ เร็วๆดิ
ป็อป: โห่ พ่อครับแม่ครับดูมันดิ
พ่อแก้ว-แม่แก้ว: ฮ่า ๆ กลับบ้านกันเถอะลูก
 
@ บ้านศิริมงคลสกุล
แก้ว: พ่อกับแม่ขึ้นไปพักข้างบนกันก่อนนะค่ะ เดี้ยวแก้วกับพี่ป็อปจะโชว์ฝีมือทำอาหารให้ทานเอง
พ่อแม่: จ้า ๆ
ป็อป: ทำไมพี่ต้องทำด้วยล่ะแก้ว พี่เหนื่อยเหมือนกันน้า
แก้ว: พี่ใจร้ายอ่ะ จะให้แก้วทำคนเดียวไง
ป็อป: ก้อได้คร้าบ ๆ