แผนรัก มัดใจนายลูกครึ่ง

พิม: โมะค่ะ มาซื้อของทำไมไม่เรียกพิมด้วยล่ะค่ะ แล้วก้ปรายตาไปมองแก้ว ที่มองโทโมะตาค้างแต่ก้ไม่ได้แสดง
ท่าทางอะไรมาก แค่มองค้อน และหันไปหาโทโมะ
โทโมะ: โทดคร้าบบ โมะเห็นว่าพิมคุยโทรศัพท์อยู่อ่ะ เลยไม่อยากเรียกน่ะ
พิม: เอ่อ  ชั่งมันเถอะค่ะ พิมหิวแล้วเราไปทานซูชิกันดีกว่านะค่ะ ของโปรดโมะไง พิมพูดแล้วแสร้งทำเป็นยิ้มหวาน
  โทโมะรับคำก่อนจะเดินจากไปพร้อมพิมแฟนสาวคนปัจจุบันที่เขารักมาก และคิิดไว้ว่าพิมจะเป็นสุดท้ายที่เขาจะรัก 
 
ส่วนแก้วก้มัวแต่มองโทโมะตาค้างอยู่อย่างนั้น
แก้ว: เหมือน .. เหมือนมาก คนนี้แหละ ฉันมั่นใจ!
แล้วก้กลับไปหา เฟย์ ฟาง ที่นัดกันไว้
เฟย์: แก้วหายไปไหนมา ตั้งนานไปซื้อน้ำ หรือ ไปช่วยเค้าขายน้ำกันแน่ย่ะ
แก้ว: เออ ไปเหอะ อยากกลับบ้านแล้วอ่า นะๆ
ฟาง: แกมีไรก้บอกฉันได้นะ ฉันเพื่อนแกนะเว้ย มีไรอย่าปิดบัง!
ุ
@ คอนโดแก้ว
แก้ว: ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันจะเจอคนในความฝัน เรื่องแบบนี้เคยอ่านแต่ในนิยาย ดันมาเจอกับตัวเองซะได้
โทรหา 
~เนื่องจากตอนนี้มีคนๆหนึ่งกำลังว้าวุ้นในใจ จะทนเก็บคำๆนั้นเอาไว้ได้นานแค่ไหนไม่รู้เลย~
ฟาง: ยัยแก้วว พรุ่งนี้ดูดวงกันไหม
แก้ว: ไป! แต่จะแม่นแน่หรอ
ฟาง: นี้! ไม่ลองก้ไม่รู้นะ คติพจน์แกไม่ใช่หรอ
แก้ว: เออ ก้ได้ ๆ อยากดูอยู่เหมือนกัน
ฟาง: เยี่ยม! จ้ะ พรุ่งนี้เจอกัน10โมงเช้านะ
ติ๊ด !
แก้ว: คราวนี้แหละ จะถามให้รู้ไปเลยว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับฉันกันแน่ ฝันประหลาดแบบนี้มาหลายครั้งแหละ
 
เช้าต่อมา
แก้ว: พวกแกแน่ใจหรอว่ามาถูกทางน่ะ 
เฟย์: นี้ ฉันก้เพิ่งมาพร้อมแกอ่ะจะไปรู้ได้ไง
ฟาง: นั้นไง บ้านหลังนั้นอ่ะ 
แก้ว: เห้ย บรรยากาศน่ากลัวอ่ะ พวกแกดูดิ นี้ถ้ามาตอนกลางคืนนะ เลิกคุยเลยอ่ะ
ฟาง: ไปกันเถอะ
 
บรรยากาศที่นี้ค่อนข้างหน้ากลัวมันเงียบมาก มีต้นไม้เต็มสองข้างทาง ที่ๆจะไปดูดวงกันเป็นบ้านหลังเล็กๆคล้ายๆ
กระท่อม ออกจะเก่า ทรุดโทรมไปมาก แล้วสามสาวก้เดินเข้าไป
แอดดด!
แก้ว: ประตูมันจะพังไหมว่ะเนี้ย
.....: มันอยู่มานานแล้ว เก่าไปหน่อย เข้ามาสิ!
เสียงป้าแก่ ๆ พูดขึ้นทำให้สามสาวสะดุ้ง ที่มาไม่ให้สุ้มให้เสียง