แผนรัก มัดใจนายลูกครึ่ง

พิม: โมะค่ะ มาซื้อของทำไมไม่เรียกพิมด้วยล่ะค่ะ แล้วก้ปรายตาไปมองแก้ว ที่มองโทโมะตาค้างแต่ก้ไม่ได้แสดง

ท่าทางอะไรมาก แค่มองค้อน และหันไปหาโทโมะ

โทโมะ: โทดคร้าบบ โมะเห็นว่าพิมคุยโทรศัพท์อยู่อ่ะ เลยไม่อยากเรียกน่ะ

พิม: เอ่อ  ชั่งมันเถอะค่ะ พิมหิวแล้วเราไปทานซูชิกันดีกว่านะค่ะ ของโปรดโมะไง พิมพูดแล้วแสร้งทำเป็นยิ้มหวาน

  โทโมะรับคำก่อนจะเดินจากไปพร้อมพิมแฟนสาวคนปัจจุบันที่เขารักมาก และคิิดไว้ว่าพิมจะเป็นสุดท้ายที่เขาจะรัก 

ส่วนแก้วก้มัวแต่มองโทโมะตาค้างอยู่อย่างนั้น

แก้ว: เหมือน .. เหมือนมาก คนนี้แหละ ฉันมั่นใจ!

แล้วก้กลับไปหา เฟย์ ฟาง ที่นัดกันไว้

เฟย์: แก้วหายไปไหนมา ตั้งนานไปซื้อน้ำ หรือ ไปช่วยเค้าขายน้ำกันแน่ย่ะ

แก้ว: เออ ไปเหอะ อยากกลับบ้านแล้วอ่า นะๆ

ฟาง: แกมีไรก้บอกฉันได้นะ ฉันเพื่อนแกนะเว้ย มีไรอย่าปิดบัง!

ุ

@ คอนโดแก้ว

แก้ว: ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันจะเจอคนในความฝัน เรื่องแบบนี้เคยอ่านแต่ในนิยาย ดันมาเจอกับตัวเองซะได้

โทรหา 

~เนื่องจากตอนนี้มีคนๆหนึ่งกำลังว้าวุ้นในใจ จะทนเก็บคำๆนั้นเอาไว้ได้นานแค่ไหนไม่รู้เลย~

ฟาง: ยัยแก้วว พรุ่งนี้ดูดวงกันไหม

แก้ว: ไป! แต่จะแม่นแน่หรอ

ฟาง: นี้! ไม่ลองก้ไม่รู้นะ คติพจน์แกไม่ใช่หรอ

แก้ว: เออ ก้ได้ ๆ อยากดูอยู่เหมือนกัน

ฟาง: เยี่ยม! จ้ะ พรุ่งนี้เจอกัน10โมงเช้านะ

ติ๊ด !

แก้ว: คราวนี้แหละ จะถามให้รู้ไปเลยว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับฉันกันแน่ ฝันประหลาดแบบนี้มาหลายครั้งแหละ

เช้าต่อมา

แก้ว: พวกแกแน่ใจหรอว่ามาถูกทางน่ะ 

เฟย์: นี้ ฉันก้เพิ่งมาพร้อมแกอ่ะจะไปรู้ได้ไง

ฟาง: นั้นไง บ้านหลังนั้นอ่ะ 

แก้ว: เห้ย บรรยากาศน่ากลัวอ่ะ พวกแกดูดิ นี้ถ้ามาตอนกลางคืนนะ เลิกคุยเลยอ่ะ

ฟาง: ไปกันเถอะ

บรรยากาศที่นี้ค่อนข้างหน้ากลัวมันเงียบมาก มีต้นไม้เต็มสองข้างทาง ที่ๆจะไปดูดวงกันเป็นบ้านหลังเล็กๆคล้ายๆ

กระท่อม ออกจะเก่า ทรุดโทรมไปมาก แล้วสามสาวก้เดินเข้าไป

แอดดด!

แก้ว: ประตูมันจะพังไหมว่ะเนี้ย

.....: มันอยู่มานานแล้ว เก่าไปหน่อย เข้ามาสิ!

เสียงป้าแก่ ๆ พูดขึ้นทำให้สามสาวสะดุ้ง ที่มาไม่ให้สุ้มให้เสียง