Only you! แค่เธอคนเดียว

2
 
 
สุดท้ายแล้วเมื่อคืนนี้ฉันก็ต้องนอนเตียงเดียวกับโทโมะ นอนอย่างเดียวไม่พอ ตอนกลางดึกตานี่ก็กอดฉันใหญ่เลย TT^TT ฉันพยายามแกะมือปลาหมึกของเขาออกแต่มันเหนียวมากกกก แกะเท่าไหร่ก็แกะไม่ออกฉันก็เลยต้องเลยตามเลยให้โทโมะกอดจนถึงตอนเช้า :( พอถึงตอนเช้าฉันขณะที่ฉันกำลังจะไขกุญแจรถฉันก็ถูกโทโมะอุ้มฉันไปยัดใส่รถเขา(อีกแล้ว ToT) ฉันว่าชาติก่อนตานี่ต้องทำอาชีพลักพาตัวแน่ๆถึงได้ชอบอุ้มฉันนัก
 
“นี่นาย ฉันจะรีบไปมหาลัยเปิดประตูให้ฉันเดี๋ยวนี้นะ!” ฉันพยายามแงะประตูรถแต่มันก็ไม่ออก >O<
“ฉันก็รีบไปมหาลัยเหมือนกัน นี่รู้ไว้ซะนะว่าแม่เธอบอกให้ฉันไปส่งเธอที่มหาลัยทุกวัน และฉันก็อยู่มหาลัยเดียวกับเธอ แต่ฉันอยู่คณะบริหาร โอเค้?”
“ไม่โอเค~ ฉันขับรถเป็นทำไมฉันต้องไปนายด้วยเล่า” แม่นะแม่! ฮึ่ยยย :( 
“เพราะ แม่-เธอ-สั่ง” เขาเน้นชัดๆทีคำเหมือนรำคาญฉันเต็มทน โด่วว คิดว่าฉันไม่รำคาญนายรึไง -3-
“ชิ!” ทำอะไรไม่ได้ ฉันจึงได้ทำหน้าบึ้งแล้วหันหน้าออกไปมองข้างๆรถแทนหน้าเน่าๆของไอ้บ้านี่
 
 
“กรี๊ดดดดดดดด !! เธอดูนั่นสิ โทโมะที่รักฉันลงรถมานู่นแล้ว”
“อร๊ายยยย ทำไมเขาเท่ห์อย่างนี้ ฉันจะละลายแล้วน๊า >////<”
“คนอะไรก็ไม่รู้ดูมุมไหนก็หล่อไม่บันยะบันยัง กรี๊ดดๆๆ แดดิ้น” และบลาๆๆๆ เสียงกรี๊ดกร๊าดของผู้หญิงในมหาลัยทันทีที่โทโมะลงมาจากรถพร้อมกับฉัน -.-
 
“แต่เอ๊ะ! โทโมะพาผู้หญิงมาด้วยนิ”
“ใครกันนะ ?”
“แก้วที่รักของฉันไงเล่า เมื่อวันก่อนฉันได้ไปดูหนังกับเขาด้วยนะ ><” ใครไปเป็นของเธอ เฮ้อออ เบื่อจริงๆ -__-
 
 
“ผู้หญิงพวกนี้น่ารำคาญชะมัด กรี๊ดอย่างกับชะนี -___-;;” =[]= ปากโทโมะนี่ร้ายจริงๆ ฉันเป็นผู้หญิงยังนับถือเลย เขาปากร้ายมาก !
“นายก็ไปว่าพวกเขา ก็นายหล่อนิพวกนั้นก็ต้องกรี๊ดสิ” ฉันว่าพลางเดินสะพายกระเป๋าเดินมาที่คณะกับโทโมะ
“ถ้าได้ยินไม่ผิดเมื่อกี้เธอชมว่าฉันหล่อใช่มั้ย ? ^^”
“ไม่ใช่ซะหน่อย ! ที่ฉันบอกว่าอย่างนั้นก็เพราะถ้านายไม่หล่อพวกนั้นก็คงไม่กรี๊ดจริงม่ะ” ฉันพูดบ่ายเบี่ยง ถึงในใจจะยอมรับว่าตานี่หล่อจริงๆ จมูกโด่งๆ ในหน้าเรียวยาวที่ขนาดฉันเป็นผู้หญิงยังต้องอาย ริมฝีปากบางเฉียบนั่นมองทีไรใจฉันก็แทบหยุดเต้นทุกที เฮ้ยยย ! ไม่ใช่ๆๆ !! ฉันไม่ได้คิดอย่างน้านนนนน้า >_<
“ปากแข็ง ;P” โทโมะแลบลิ้นแล้วยังเอามือมาหยิกแก้มฉันอีกต่างหาก มีสิทธิอะไรไม่ทราบยะ ! :(
“อย่ามาแตะต้องตัวฉันนะ!” ฉันบอกแล้วรีบปัดมือเขาออกจากแก้มฉัน
“เมื่อคืนนี้ยิ่งกว่าแตะอีกนะ :)” โทโมะหยิบเรื่องเมื่อคืนมาพูดทำให้คนที่เดินผ่านไปผ่านมาหันมามองเราสองคนแล้วซุบซิบๆกันใหญ่
“หยุดพูดเดี๋ยวนี้นะ นายนี่มันกวนประสาทจริงๆ ไม่คุยด้วยแล้ว!” ฉันพูดจบก็เดินเข้าคณะทันที
“ยัยนี่ตลกชะมัด แต่ก็น่ารักเป็นบ้า !” โทโมะพูดกับตัวเองขณะที่เดินมาที่คณะของตัวเอง
 
 
“เฮ้ย ฉันว่าเมื่อกี้ฉันว่าฉันเห็นแกยิ้มนะไอ้โมะ มีความสุขอะไรบอกพวกฉันมาเลยนะ” ไอ้คันกั้นน้ำ(หรือเขื่อนนั่นเอง)เพื่อนสนิทของผมทักขึ้นเมื่อผมเดินมานั่งที่โต๊ะประจำของพวกเราใต้ต้นไม้ใหญ่หน้าคณะ
“ความสุขอะไรของแกไอ้กบ ฉันยิ้มก็ผิดหรอ - -” ผมตอบหน้าตายแล้วนั่งลงที่เก้าอี้หินอ่อนข้างๆป๊อปปี้เพื่อนอีกคนของผม
“ทำไมโทโมะต้องปิดเขื่อนด้วย เรายังเป็นแฟนกันอยู่รึเปล่า กระซิกๆ T_T” ไอ้เขื่อนทำหน้าเหมือนจะร้องไห้แล้วเอาหน้ามาถูไถแขนของผม ดูแล้วมันน่าขยะแขยงได้อีก ><
“เลิกเล่นได้แล้วน่าไอ้เขื่อน เอาหน้าออกมาจากแขนไอ้โมะซะ ไม่งั้นฉันจะถ่ายรูปแล้วส่งให้เฟย์ดู”
 
พึบบบ!
 
ไวยิ่งกว่าจรวดไอ้เขื่อนรีบผละออกจากผมอย่างรวดเร็วเมื่อไอ้ป๊อปเอาเฟย์แฟนของมันขึ้นมาขู่
“ทำไมต้องเอาเฟย์มาขู่ด้วยเล่า ชิชะ!” ไอ้เขื่อนทำท่างอนเหมือนตุ๊ดแล้วเชิดหน้าไปทางอื่น แต่ผมกับไอ้ป๊อปก็ไมได้สนใจมันเลยสักนิด -____-
“ไอ้โมะอาทิตย์หน้าก็จะถึงงานประกวดดาวเดือนแต่ละคณะแล้วนะเว่ย แกเตรียมตัวรึยัง ?”
“เตรียมอะไรอะ -0-”
“อ่าว ก็ชุดที่จะใส่ในการประกวดไง = =” ป๊อปปี้ทำหน้าเซ็งๆกับคำตอบของผมที่ดูไม่ค่อยจะใส่ใจไอ้งานประกวดปัญญาอ่อนนี่สักเท่าไหร่ ถ้าไอ้เขื่อนไม่เสนอชื่อผมประกวดผมคงไม่ต้องมาเตรียมตัวประกวดอะไรงี่เง่านี่หรอก ไอ้กบนี่มันจริงๆเลย -__-^^^
“งั้นวันนี้แกไปห้างกับฉันหน่อยดิ”
“ไม่ว่างว่ะ ฉันต้องพาฟางไปเดตในโอกาสครบรอบหนึ่งปีที่คบกัน ^o^” ไอ้ป๊อปพูดอย่างหน้าชื่นตาบาน ผมละอิจฉาจริงๆพวกมีแฟนเนี่ย ชอบทำอะไรให้ผมหมั่นไส้อยู่เรื่อย -*-
“งี้แหละวะ พอมีแฟนก็ลืมเพื่อน” ผมพูดงอนๆ
“ให้เขื่อนไปเป็นเพื่อนโมะก็ได้น๊า เขื่อนยินดี ^[++++]^” ไอ้เขื่อนหันมายิ้มแล้วทำหน้าระริกระรี้ใส่ผม จะอ้วกครับผม -___-
“ได้ข่าวว่าวันนี้เฟย์อยู่บ้านคนเดียว แกไม่ไปอยู่เป็นเพื่อนเฟย์รึไง” ป๊อปปี้พูดชื่อเฟย์ขึ้นมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ผมอยากให้ไอ้เขื่อนไปด้วยนะ ทำไมต้องมาขวางด้วยวะเนี่ย -*-
“อ๊า…สงสัยจะไปไม่ได้ซะแล้วล่ะ เดี๋ยวเฟย์งอน ขอโทษนะโมะจ๋า” คำพูดของไอ้กบเขื่อนนี่มันน่าตบให้คว่ำจริงๆ ชอบพูดอะไรชวนอ้วก
“เออ จำไว้เลยนะพวกแก ไอ้พวกมีแฟนแล้วลืมเพื่อน ฉันไปคนเดียวก็ได้ -^-”
 
 
 
“กรี๊ดดดด แกว่าไงนะ !! แกนอนกับโท.. อุ๊บ” ฉันแทบกระโดดปิดปากยัยเฟย์ที่พอฟังฉันเล่าเรื่องที่ฉันโดนโทโมะนอนกอดเมื่อคืนให้ฟังยัยนี่ก็ตกใจแล้วพูดเหมือนอยากให้คนทั้งคณะรับรู้ -___-^
“นี่แกจะตะโกนหาพระแสงรึไงยัยเฟย์ !”
“แก้วนอนกับโทโมะแต่ไม่ได้มีอะไรกับเขาใช่มั้ย ?” ฟางถามอย่างไม่ไว้ใจฉันสักเท่าไหร่ TOT
“ก็เอออะดิ ใครจะมีอะไรกับตานั่นได้ลงคอ”
“ยังไงก็เถอะ ยังไงเขาก็เป็นผู้ชาย แกต้องระวังตัวดีๆนะแก้ว” เฟย์พูดอย่างเป็นห่วง
“แน่นอน! พวกแกไม่ต้องเป็นห่วง ฉันมีเครื่องมือป้องกันตัวใต้หมอนเพียบ ทั้งสเปรย์พริกไทย คัตเตอร์ เครื่องช๊อตไฟฟ้า หึหึ!”
“แก้วทำหน้าเหมือนโรคจิตเลยอะ”
“ฟางควรจะภูมิใจนะที่มีเพื่อนเก่งขนาดนี้ ^o^”
“ฟางกลัว” ฟางทำหน้าหวั่นๆแล้วหลบสายตาของฉัน
“พี่ฟางจะบ้าหรอ แก้วเก่งขนาดนี้พวกเราควรจะดีใจนะ เน้อออๆแก้ว ^__^” ไม่ต้องแปลกใจที่ยัยเฟย์เรียกฟางว่าพี่ จริงๆแล้วยัยเฟย์เป็นน้องของฟางแต่ที่เรียนอยู่ชั้นเดียวกันก็เพราะยัยเฟย์พาร์ทชั้นขึ้นมา
“เชิญพวกเธอบ้ากันไปสองคนเถอะนะ ฉันอ่านหนังสือดีกว่า” ฟางก็รุ่นเดียวกับฉันนะแต่ทำไมฉันถึงรู้สึกว่ายัยนี่แก่ยังไงยังงั้น - -
 
 
วันนี้ฉันเลิกเรียนบ่ายโมง ตอนแรกฉันชวนเฟย์กับฟางไปเดินห้างแต่สองคนนั้นไม่ว่าง เพราะเรื่องแฟนอีกนั่นแหละ -3- มีเพื่อนก็เหมือนไม่มีเลยฉัน เซ็งจิตชะมัด! :(
 
[Rrrrrrrrrrrrrrrrrr]
“ฮัลโหล” ฉันกำลังจะเรียกแท็กซี่ไปห้างแต่ก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นก่อน เบอร์ไม่คุ้นเลยใครกันนะ
(เธอวันนี้ว่างใช่มั้ย ฉันรู้ว่าเธอเลิกเรียนบ่ายโมง เธอไปเดินห้างเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ) นั่นมันเสียงไอ้บ้าโทโมะนี่นา เขาชวนฉันไปห้างอะ ฉันกำลังอยากไปพอดีเลย >O< แต่ไม่ได้ๆ !! ฉันจะตกลงไปกับเขาง่ายๆไม่ได้ !
“ฉันต้องทำรายงานส่งอาจารย์ ด่วนด้วย!” แกล้งโกหกไปซะเลย ฮี่ๆ
(ช่วงนี้เธอไม่มีการบ้านฉันรู้ ! อย่ามาโกหกซะให้โง่) เขาด่าฉันอะ ! >_<
“นี่นายจะรู้เรื่องฉันมากไปแล้วนะ แต่เอาเถอะถึงนายจะรู้เรื่องฉันแต่ฉันก็ไม่ยอมไปกับนายหรอกจะบอกให้ !”
(ถ้าเธอไม่ยอมไปฉันจะโทรบอกแม่เธอว่าเธอหนีเที่ยว เอาซี้..เธอกล้าก็ลองดู ^^) แน่จริงก็อย่าเอาแม่มาขู่สิ โธ่! จ้างให้ฉันก็…
.
 
.
“ตกลง!” ก็ฉันเลือกไม่ได้นี่นา ถ้าแม่รู้ฉันก็โดนแม่ด่าน่ะสิ -3-
(งั้นเดี๋ยวเธอมารอฉันหน้าคณะแล้วกัน อีกสิบนาทีฉันก็เลิกแล้ว)
“ก็ได้ ชิ!”
 
 
@TKR Plaza
“เธอเป็นไงบ้าง ?” โทโมะเดินออกมาจากห้องลองชุด เขาชวนฉันมาซื้อชุดเพื่อเข้าประกวดดาวเดือนของคณะ โทโมะอยู่ในชุดทักซิโดมีโบว์สีแดงติดที่คอ ไม่อยากจะบอกว่าเขาหล่อแล้วก็เท่ห์มาก ชุดเท่ห์ๆบวกกับหน้าหวานๆของเขาทำให้เขาดูดีมากยิ่งขึ้น ฉันคิดว่าถ้าผู้หญิงคนไหนมาเห็นเขาในชุดนี้ไม่ว่าคนไหนก็คงต้องตกหลุมรักแน่ๆ
“นี่เธอ..เธอ..เป็นอะไรรึเปล่า ?” โทโมะเรียกฉันให้หลุดจากภวังค์แล้วโบกมือไปมาข้างหน้าฉัน
“ปะ..เปล่านิ เมื่อกี้นายว่าไงนะ ? -0-”
“ฉันถามว่าเป็นไงบ้าง -__-”
“ก็ดี ฉันว่าชุดนี้แหละเจ๋งสุดละ นายรีบๆไปจ่ายเงินไป ฉันหิวแล้ว” ฉันบอกแล้วโบกมือไล่เขาไปจ่ายเงิน
“งั้นเธอรอฉันแปปนะ”
“อืม”
 
จากนั้นฉันกับโทโมะก็ไปกินนู่นนี่นั่น โดยที่โทโมะเป็นคนจ่ายหมดเลย ^o^ แค่วันเดียวฉันก็รู้สึกได้ว่าโทโมะเป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์มาก ฉันไม่ได้เข้าข้างเขานะแต่ไม่ว่าจะมองมุมไหนตานี่ก็ดูดีไปซะหมด  มิน่าล่ะสาวๆที่มหาลัยถึงกรี๊ดกร๊าดเขานักหนา
 
------------------------------------------------------------------------------------------------
ตอนนี้ก็ดูเหมือนว่า.. จะไม่มีอะไรเลย = ="
งั้นไว้แจงแก้ตัวตอนหน้าแล้วกันเน้อออ :DD '
ขอบคุณทุกคนที่อ่านค้าบบบบบบบบบ >O<